Άρθρο 6
Αρμοδιότητες οργανισμών συλλογικής διαχείρισης
1. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης, στον βαθμό που έχουν αδειοδοτηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού και προβλέπεται στο καταστατικό τους, έχουν ενδεικτικά τις ακόλουθες αρμοδιότητες, καθώς και κάθε άλλη αρμοδιότητα που συνάδει με τη φύση και τον σκοπό ενός οργανισμού συλλογικής διαχείρισης σύμφωνα με την περίπτωση α) του άρθρου 3: α) να διαχειρίζονται το περιουσιακό δικαίωμα, τις εξουσίες που απορρέουν από αυτό, κατηγορίες εξουσιών ή είδη έργων ή άλλα αντικείμενα προστασίας για τις επικράτειες της επιλογής των δικαιούχων, β) να καταρτίζουν συμβάσεις με τους χρήστες για τους όρους εκμετάλλευσης των έργων, καθώς και για την οφειλόμενη αμοιβή, γ) να εξασφαλίζουν στους δημιουργούς ποσοστιαία αμοιβή κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 του άρθρου 32 ν. 2121/1993, δ) να εισπράττουν την αμοιβή και να κατανέμουν μεταξύ των δικαιούχων τα εισπραττόμενα ποσά, ε) να εισπράττουν την αμοιβή που προβλέπεται από την παράγραφο 3 του άρθρου 18 ν. 2121/1993 και να τη διανέμουν μεταξύ των δικαιούχων, στ) να εισπράττουν την ετήσια συμπληρωματική αμοιβή που προβλέπεται στην υποπερίπτωση ββ) της παραγράφου δ) του άρθρου 52 ν. 2121/1993 και να την διανέμουν μεταξύ των ερμηνευτών – εκτελεστών καλλιτεχνών, ζ) να ασκούν το δικαίωμα του δημιουργού να παρέχει άδεια ή να αρνείται την παροχή αδείας σε επιχείρηση εκμετάλλευσης καλωδιακού δικτύου για την αναμετάδοση εκπομπής μέσω καλωδίου ή άλλων υλικών αγωγών σύμφωνα με το άρθρο 35 ν. 2121/1993, η) να εισπράττουν τις αμοιβές που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 4 του άρθρου 49 ν. 2121/1993 και να τις διανέμουν μεταξύ των δικαιούχων, θ) να συνάπτουν συμβάσεις αμοιβαιότητας και να ενημερώνουν τους άλλους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης σχετικά με τα έσοδα, τις κρατήσεις, τις χορηγηθείσες άδειες καθώς και κάθε άλλη πληροφορία που αφορά στη διαχείριση δικαιωμάτων δυνάμει των συμβάσεων αμοιβαιότητας και προβλέπεται στον παρόντα νόμο, ι) να παρέχουν σε δικαιούχους, σε άλλους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης στο πλαίσιο συμβάσεων αμοιβαιότητας και σε χρήστες -ακόμη και δυνητικούς- τις πληροφορίες που προβλέπονται στον παρόντα νόμο, ια) να δημοσιοποιούν και να αναρτούν στις ιστοσελίδες τους τις πληροφορίες που απαιτούνται σύμφωνα με τον παρόντα νόμο, ιβ) να καταρτίζουν και να δημοσιοποιούν την ετήσια έκθεση διαφάνειας και την ειδική έκθεση του άρθρου 29, ιγ) να χορηγούν πολυεδαφικές άδειες για επιγραμμικά δικαιώματα επί μουσικών έργων, εφόσον πληρούν τις νόμιμες προϋποθέσεις και να προβαίνουν σε όλες τις σχετικές ενέργειες που προβλέπονται στον παρόντα νόμο, ιδ) να προβαίνουν σύμφωνα με το τέταρτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 7 σε κάθε διοικητική ή δικαστική ή εξώδικη ενέργεια για τη νόμιμη προστασία των δικαιωμάτων των δικαιούχων και, ιδίως, να υποβάλλουν αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων, να εγείρουν αγωγές, να ασκούν ένδικα μέσα, να υποβάλλουν μηνύσεις και εγκλήσεις, να παρίστανται ως πολιτικώς ενάγοντες, να ζητούν την απαγόρευση πράξεων που προσβάλλουν το δικαίωμα ως προς τις εξουσίες που τους έχουν ανατεθεί και να ζητούν την κατάσχεση παρανόμων αντιτύπων ή τη δικαστική μεσεγγύηση των εμπορευμάτων κατά το άρθρο 64 ν. 2121/1993, ιε) να λαμβάνουν από τους χρήστες κάθε πληροφορία αναγκαία για τον καθορισμό και την εφαρμογή των αμοιβολογίων, την είσπραξη και τη διανομή των εισπραττόμενων εσόδων από τα δικαιώματα, χρησιμοποιώντας τα σχετικά αναγνωρισμένα βιομηχανικά πρότυπα, ιστ) να ενεργούν με σύμπραξη της δημόσιας αρχής ή κατά τη διαδικασία του άρθρου 64 ν. 2121/1993 τους αναγκαίους ελέγχους σε καταστήματα πώλησης ή ενοικίασης ή δανεισμού αντιτύπων ή δημόσιας εκτέλεσης των έργων που προστατεύουν για να διαπιστώνουν αν οι πράξεις αυτές δεν προσβάλλουν τα δικαιώματα των δημιουργών, ιζ) να παρέχουν κοινωνικές, πολιτιστικές ή εκπαιδευτικές υπηρεσίες προς όφελος των δικαιούχων και ιη) να διοργανώνουν συνέδρια, που αφορούν θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων και να συμμετέχουν σε αυτά. 2. Στους οργανισμούς συλλογικής προστασίας εφαρμόζονται τα στοιχεία ι’, ια’, ιδ’, ιστ’, ιζ’ και ιη’ της παραγράφου 1.
Να γίνει η διάκριση στην παρ. (α) ότι πρόκειται για τα αποκλειστικά δικαιώματα και να συμπεριληφθούν στην πα.(β) πλην των έργων και τα αντικείμενα προστασίας των συγγενικών δικαιωμάτων
Άρθρο 6, παρ. 1 (ε) του Νομοσχεδίου:
Λαμβάνοντας υπόψη τα σημαντικά κόστη διαχείρισης για έρευνα και ανεύρεση στοιχείων εισαγωγέων και εγχώριων παραγωγών τεχνικών μέσων πρόσφορων για αναπαραγωγή προς ιδιωτική χρήση έργων πνευματικής ιδιοκτησίας, όσον αφορά την είσπραξη της εύλογης αμοιβής άρθρου 18, παρ. 3 Ν. 2121/93, προτείνεται να προστεθεί δικαίωμα πληροφόρησης των ΟΣΔ από την ΓΓΔΕ για τα στοιχεία τέτοιων εισαγωγέων και εγχώριων παραγωγών κατά κωδικό δραστηριότητας.
Άρθρο 6 παρ. 1 Νομοσχεδίου
Άρθρο 6 (1): Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης, στον βαθμό που έχουν αδειοδοτηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού και προβλέπεται στο καταστατικό τους, έχουν ενδεικτικά τις ακόλουθες αρμοδιότητες, καθώς και κάθε άλλη αρμοδιότητα που συνάδει με τη φύση και τον σκοπό ενός οργανισμού συλλογικής διαχείρισης σύμφωνα με την περίπτωση α) του άρθρου 3.
Σχόλια ΑΕΠΙ:
1. Η διάταξη αντίκειται ευθέως στην Οδηγία (ιδίως στα άρθρα 2 παρ. 4, άρθρο 16 παρ. 1 & άρθρο 2 παρ 4 και άρθρο 3(β) αυτής σε συνδ. με τις σκέψεις 14, 15 & 19 του Προοιμίου της), σύμφωνα με την οποία οι Ανεξάρτητες Οντότητες Διαχείρισης και οι Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης λειτουργούν απολύτως ισότιμα (βλ. ad hoc σκέψη 15, άρθρο 2 παρ. 4 σε συνδ. με άρθρο 16 παρ. 1 Οδηγίας). Επομένως, το άρθρο 6 παρ. 1 του Νομοσχεδίου, το οποίο χορηγεί αρμοδιότητες μόνον στους ΟΣΔ και όχι και στις ΑΟΔ αντίκειται ευθέως στην Οδηγία.
2. Επίσης αντίκειται ευθέως στους εγχώριους και κοινοτικούς κανόνες περί προστασίας του ελεύθερου ανταγωνισμού, διότι ευνοεί ευθέως τους ΟΣΔ έναντι των ΑΟΔ, τις οποίες αντίθετα με τους παραπάνω κανόνες κατατάσσει αδικαιολόγητα σε υποδεέστερη θέση έναντι των ΟΣΔ. Επιπροσθέτως, έτσι επιβάλλει όρους άνισης μεταχείρισης μεταξύ ΟΣΔ και ΑΟΔ παραβιάζοντας και εξ αυτής της αιτίας τον ελεύθερο και υγιή ανταγωνισμό.
3. Για τους ίδιους λόγους η συγκεκριμένη διάταξη αντίκειται ευθέως στα άρθρα 4 & 5 του Συντάγματος κατά το μέρος που αφενός αντιμετωπίζει αδικαιολόγητα (χωρίς τη θέσπιση γενικών και αντικειμενικών κριτηρίων) άνισα τις ΑΟΔ και τους ΟΣΔ και αφετέρου αποκλείει τις ΑΟΔ από τις χορηγούμενες στους ΟΣΔ αρμοδιότητες.
4. Επισημαίνουμε όλως ιδιαιτέρως ότι η Οδηγία δεν εμπεριέχει απολύτως καμμία διάταξη, η οποία να χορηγεί περισσότερα δικαιώματα στους ΟΣΔ έναντι των ΑΟΔ. Αντιθέτως, προβλέπει ρητώς και ειδικώς ότι οι ΟΣΔ και οι ΑΟΔ διαφέρουν μόνον ως προς την νομική και ιδιοκτησιακή τους φύση, ενώ κατά τα λοιπά οι σκοποί και η δραστηριότητά τους στην αγορά της συλλογικής διαχειρίσεως δικαιωμάτων είναι ταυτόσημοι (βλ. ανωτέρω διατάξεις της Οδηγίας).
5. Είναι απολύτως σαφές ότι η παραπάνω διάταξη είναι σκοπίμως διατυπωμένη με το συγκεκριμένο περιεχόμενο, προκειμένου να αποκλείσει την ΑΕΠΙ από τις αρμοδιότητες που δίδει στους λοιπούς ΟΣΔ. Πρόκειται περί φωτογραφικής διατάξεως κατά της ΑΕΠΙ, που εξυπηρετεί έτσι ευθέως συμφέροντα αντίθετα της ΑΕΠΙ.
6. Πρακτικό αποτέλεσμα των ανωτέρω θα είναι ο ουσιαστικός αποκλεισμός της ΑΕΠΙ από την δυνατότητα αποτελεσματικής διαπραγμάτευσης (άρθρο 16 παρ. 1 Οδηγίας) διαχειρίσεως, αδειοδοτήσεως και δικαστικής και εξώδικης προστασίας των έργων των μελών της, πνευματικών δημιουργών.
Άρθρο 6 παρ. 1 εδ. ιστ) Νομοσχεδίου
ιστ) να ενεργούν με σύμπραξη της δημόσιας αρχής ή κατά τη διαδικασία του άρθρου 64 ν. 2121/1993 τους αναγκαίους ελέγχους σε καταστήματα πώλησης ή ενοικίασης ή δανεισμού αντιτύπων ή δημόσιας εκτέλεσης των έργων που προστατεύουν για να διαπιστώνουν αν οι πράξεις αυτές δεν προσβάλλουν τα δικαιώματα των δημιουργών,
Σχόλια ΑΕΠΙ: Η διατύπωση της περ. ιστ) είναι εσφαλμένη και δημιουργεί σοβαρά ερμηνευτικά προβλήματα. Θα πρέπει να επαναδιατυπωθεί εις τρόπον τέτοιο ώστε να καθίσταται σαφές ότι η περ. ιστ) αποτελεί δικαίωμα και όχι υποχρέωση του ΟΣΔ ή της ΑΟΔ , προκειμένου να διαπιστωθεί η ύπαρξη παραβάσεως. Με τον τρόπο που είναι διατυπωμένη η ως άνω διάταξη μπορεί πολύ εύκολα να ερμηνευθεί ότι η ύπαρξη παραβάσεως μπορεί να διαπιστωθεί αποκλειστικώς και μόνον με την σύμπραξη της δημόσιας αρχής. Δυστυχώς όσο ακραία και αν φαντάζει αυτή η άποψη, πολλές διοικητικές αρχές έχουν αρχίσει να την ασπάζονται όταν ερμηνεύουν την αντίστοιχη διάταξη του άρθρου 55 παρ. 1 εδ. ζ’ ν. 2121/93 .
Σχόλιο στην παρ.1 ιε):
Η πρόταση είναι η διάταξη να εμπλουτισθεί ως εξής:
να λαμβάνουν εξωδίκως ή δικαστικώς, κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, από τους χρήστες κάθε πληροφορία αναγκαία για τον καθορισμό και την εφαρμογή των αμοιβολογίων, τον υπολογισμό της αμοιβής ή της αποζημίωσής τους, την είσπραξη και τη διανομή των εισπραττόμενων εσόδων από τα δικαιώματα, χρησιμοποιώντας τα σχετικά αναγνωρισμένα βιομηχανικά πρότυπα. Η αξίωση αυτή μπο-ρεί να σωρεύεται με εκείνη εκ του άρθρ. 45 παρ. 2 του παρόντος, εφαρμοζομένου αναλόγως των άρθρ. 303 ΑΚ και 473-477 του ΚΠολΔ.
Η ιδέα της προτεινόμενης προσθήκης είναι η εξής: Στις υποθέσεις δημόσιας εκτέλεσης, ο οσδ δεν γνωρίζει λ.χ. τα τ.μ. του καταστήματος ή τα έσοδα ενός τ/σ ή ρ/σ. Με τη σώρευση που προτείνεται, συντέμνε-ται η διαδικασία. Κατά το πρότυπο της αγωγής λογοδοσίας, θα ζητείται η πληροφορία και το αίτημα θα είναι η καταδίκη στο ποσό που προκύπτει. Θα πρόκειται για δίβαθμη αγωγή.
Σχόλιο παρ. 1 ιστ): Σκόπιμο και επιθυμητό θα ήταν να προστεθεί δικαίωμα των οσδ να πληροφορούνται από τη ΓΓΔΕ τα στοιχεία των χρηστών, κατά κωδικό δραστηριότητας. Τούτο μειώνει τα έξοδα διαχείρισης.