Άρθρο 3 Ορισμοί (Άρθρο 3 Οδηγίας)
Για τους σκοπούς του παρόντος νόμου εφαρμόζονται οι ακόλουθοι ορισμοί: α. Ως «οργανισμός συλλογικής διαχείρισης» νοείται κάθε οργανισμός που εξουσιοδοτείται από τον νόμο ή μέσω μεταβίβασης του δικαιώματος ή των σχετικών εξουσιών προς τον σκοπό της διαχείρισης, ή με παροχή σχετικής πληρεξουσιότητας, ή με οποιαδήποτε άλλη συμβατική συμφωνία για τη διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικών δικαιωμάτων για λογαριασμό περισσοτέρων του ενός δικαιούχων και για το συλλογικό όφελος αυτών των δικαιούχων, ανεξάρτητα αν αποτελεί τον αποκλειστικό ή τον κύριο σκοπό του. Ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης οφείλει να πληροί τουλάχιστον ένα από τα παρακάτω κριτήρια: α) να ανήκει στα μέλη του ή να ελέγχεται από αυτά και β) να έχει οργανωθεί σε μη κερδοσκοπική βάση. β. Ως «οργανισμός συλλογικής προστασίας» νοείται κάθε οργανισμός που εξουσιοδοτείται μέσω μεταβίβασης του δικαιώματος ή των σχετικών εξουσιών προς τον σκοπό της προστασίας, ή με παροχή σχετικής πληρεξουσιότητας, ή με οποιαδήποτε άλλη συμβατική συμφωνία για την προστασία δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικών δικαιωμάτων για λογαριασμό περισσοτέρων του ενός δικαιούχων και για το συλλογικό όφελος αυτών των δικαιούχων, ανεξάρτητα αν αποτελεί τον αποκλειστικό ή τον κύριο σκοπό του γ. Ως «ανεξάρτητη οντότητα διαχείρισης» νοείται κάθε οργανισμός που εξουσιοδοτείται από τον νόμο ή μέσω μεταβίβασης του δικαιώματος ή των σχετικών εξουσιών προς τον σκοπό της διαχείρισης, ή με παροχή σχετικής πληρεξουσιότητας, ή με οποιαδήποτε άλλη συμβατική συμφωνία για τη διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικών δικαιωμάτων για λογαριασμό περισσοτέρων του ενός δικαιούχων και για το συλλογικό όφελος αυτών των δικαιούχων, ανεξάρτητα αν αποτελεί τον αποκλειστικό ή τον κύριο σκοπό του και ο οποίος: α) δεν ανήκει σε δικαιούχους ούτε ελέγχεται από αυτούς, άμεσα ή έμμεσα, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει και β) έχει οργανωθεί σε κερδοσκοπική βάση. δ. Ως «δικαιούχος» νοείται οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, εκτός από οργανισμό συλλογικής διαχείρισης, που κατέχει δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικό δικαίωμα ή το οποίο -δυνάμει συμφωνίας για την εκμετάλλευση των δικαιωμάτων ή εκ του νόμου- δικαιούται μερίδιο των εσόδων που προκύπτουν από τα δικαιώματα. ε. Ως «μέλος» νοείται ο δικαιούχος ή το νομικό πρόσωπο που εκπροσωπεί τους δικαιούχους, συμπεριλαμβανομένων άλλων οργανισμών συλλογικής διαχείρισης και ενώσεων των δικαιούχων και ο οποίος πληροί τους όρους εισδοχής μέλους του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης και γίνεται δεκτός ως μέλος από τον εν λόγω οργανισμό.
στ. Ως «μη μέλος» νοείται ο δικαιούχος που έχει άμεση νομική σχέση με τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης από τον νόμο ή μέσω μεταβίβασης του δικαιώματος ή των σχετικών εξουσιών προς τον σκοπό της διαχείρισης, ή με παροχή σχετικής πληρεξουσιότητας, ή με οποιαδήποτε άλλη συμβατική συμφωνία αλλά δεν είναι μέλος του.
ζ. Ως «αντικείμενο προστασίας» νοούνται τα αντικείμενα εκείνα που προστατεύονται με συγγενικό δικαίωμα σύμφωνα με τον νόμο 2121/1993. η. Ως «άδεια λειτουργίας» νοείται η δημοσιευμένη στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως άδεια λειτουργίας ενός οργανισμού συλλογικής διαχείρισης από τον Υπουργό Πολιτισμού. θ. Ως «γενική συνέλευση των μελών» νοείται το όργανο του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης, στο οποίο συμμετέχουν τα μέλη και ασκούν τα δικαιώματα ψήφου τους, ανεξαρτήτως της νομικής μορφής του οργανισμού. ι. Ως «συνέλευση αντιπροσώπων» νοείται η συνέλευση αντιπροσώπων που εκλέγεται από τα μέλη του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης. ια. Ως «έσοδα από δικαιώματα» νοούνται τα έσοδα που εισπράττονται από οργανισμό συλλογικής διαχείρισης για λογαριασμό των δικαιούχων ανεξάρτητα αν προκύπτουν από αποκλειστικό δικαίωμα ή από δικαίωμα εύλογης αμοιβής ή από δικαίωμα αποζημίωσης. ιβ. Ως «έξοδα διαχείρισης» νοούνται τα ποσά που χρεώνονται, κρατούνται ή συμψηφίζονται από έναν οργανισμό συλλογικής διαχείρισης στα έσοδα από τα δικαιώματα ή στο τυχόν εισόδημα που προκύπτει από την επένδυση των εσόδων από τα δικαιώματα, προκειμένου ο οργανισμός να καλύψει τα έξοδά του που προκύπτουν από τη διαχείριση των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικών δικαιωμάτων. Για τους οργανισμούς συλλογικής προστασίας ως «έξοδα διαχείρισης» νοούνται τα ποσά που χρεώνονται, κρατούνται ή συμψηφίζονται στις εισφορές των μελών τους ή σε τυχόν έσοδα προερχόμενα από άλλες πηγές με αντικείμενο την επίτευξη των σκοπών του οργανισμού.
ιγ. Ως «σύμβαση αμοιβαιότητας» νοείται κάθε συμφωνία μεταξύ οργανισμών συλλογικής διαχείρισης δυνάμει της οποίας ένας οργανισμός συλλογικής διαχείρισης αναθέτει σε άλλον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης τη διαχείριση των δικαιωμάτων των δικαιούχων που εκπροσωπεί, συμπεριλαμβανομένων των συμφωνιών για χορήγηση πολυεδαφικών αδειών. ιδ. Ως «χρήστης» νοείται κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που εκτελεί πράξεις που υπόκεινται στην έγκριση των δικαιούχων, στην αμοιβή των δικαιούχων ή στην καταβολή αποζημίωσης στους δικαιούχους και το οποίο δεν ενεργεί υπό την ιδιότητα του καταναλωτή. ιε. Ως «ρεπερτόριο» νοούνται τα έργα ή αντικείμενα προστασίας, τα δικαιώματα επί των οποίων διαχειρίζεται ένας οργανισμός συλλογικής διαχείρισης. ιστ. Ως «πολυεδαφική άδεια» νοείται η άδεια που καλύπτει την επικράτεια περισσότερων του ενός κρατών μελών της ΕΕ.
ιζ. Ως «επιγραμμικά δικαιώματα επί μουσικών έργων» νοείται οποιοδήποτε από τα δικαιώματα δημιουργού σε ένα μουσικό έργο που προβλέπονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 3 στ. α’ και η’ ν. 2121/1993, τα οποία απαιτούνται για την παροχή μιας επιγραμμικής υπηρεσίας. ιη. Ως «ΟΠΙ» νοείται ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας, ο οποίος είναι ο αρμόδιος φορέας για ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων στην Ελλάδα και η αρμόδια αρχή για την εποπτεία των εγκατεστημένων στην Ελλάδα οργανισμών συλλογικής διαχείρισης και προστασίας, καθώς και των ανεξάρτητων οντοτήτων διαχείρισης και έχει τις αρμοδιότητες που προβλέπονται στον νόμο 2121/1993, στο π.δ. 311/1994 και στον παρόντα νόμο.
Αναφέρεται ότι Ως «ανεξάρτητη οντότητα διαχείρισης» νοείται κάθε οργανισμός.. Ορθότερο να μην αναφερθεί η λέξη οργανισμός ως ορισμός εφόσον οργανισμός στο παρόν νομοσχέδιο νοείται ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης ή και προστασίας
Άρθρο 3 (Ορισμοί)
Σχόλιο ως προς το α: Σύμφωνα με την προτεινόμενη διατύπωση, ως «Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης» νοείται κάθε οργανισμός που εξουσιοδοτείται από το νόμο ή μέσω μεταβίβασης του δικαιώματος ή των σχετικών εξουσιών «προς το σκοπό της διαχείρισης ή με παροχή σχετικής πληρεξουσιότητας ή με οποιαδήποτε άλλη συμβατική συμφωνία για τη διαχείριση …». Πρέπει να διευκρινισθεί, ποιον άλλο τρόπο ανάθεσης των δικαιωμάτων προς συλλογική διαχείριση και προστασία θεωρεί επιτρεπτό το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, εκτός από τη μεταβίβαση και την πληρεξουσιότητα, που ήδη απαριθμούνται στο υφιστάμενο σήμερα άρθρο 54 παρ. 3 εδ. α Ν. 2121/1993. Απορία προκαλεί επιπρόσθετα η διαπίστωση, ότι παρά τον ανωτέρω ορισμό του άρθρου 3 α., στο άρθρο 7 παρ. 1 εδ. δ παραλείπεται εντελώς ανεξήγητα η «οποιαδήποτε άλλη συμβατική συμφωνία για τη διαχείριση» και ορίζεται, ότι «οι ΟΣΔ ενεργούν πάντα, δικαστικώς ή εξωδίκως, στο δικό τους όνομα είτε στηρίζεται η αρμοδιότητά τους σε μεταβίβαση της σχετικής εξουσίας είτε σε πληρεξουσιότητα …».
Σχόλιο ως προς το γ: Παραμένει ασαφές ποιοι φορείς θα πρέπει να θεωρούνται κατά το ελληνικό δίκαιο ανεξάρτητες οντότητες διαχείρισης (ΑΟΔ). Η απάντηση στο ερώτημα αυτό καθίσταται απολύτως επιβεβλημένη, από τη στιγμή που για τους ΑΟΔ, παρότι αυτοί συνιστούν εξ ορισμού άμεσους ανταγωνιστές των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης (ΟΣΔ), δεν προβλέπεται ειδικός διοικητικός έλεγχος τήρησης των διατάξεων του παρόντος νόμου, με συνέπεια την δημιουργία συνθηκών αθεμίτου ανταγωνισμού εις βάρος των ΟΣΔ, καταρχήν όσων είναι εγκατεστημένοι στην Ελλάδα.
Ως προς το δ: Παραμένει ασαφές τι νοείται υπό τον όρο «συμφωνία για την εκμετάλλευση των δικαιωμάτων». Υπονοείται η εκδοτική σύμβαση (πρβλ. αιτιολογική σκέψη 20 της Οδηγίας) ή και άλλες συμβατικές μορφές; Θα πρέπει αυτό να αποσαφηνισθεί στην αιτιολογική έκθεση.
Παρ’ όλο που με την παρούσα διάταξη εισάγονται ΟΣΠ, που διαφοροποιούνται από τους ΟΣΔ, στο υπόλοιπο νομοσχέδιο η κατηγορία αυτή δε ρυθμίζεται επαρκώς με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ασάφειες και αμφιβολίες ως προς τις αρμοδιότητες και τις υποχρεώσεις τους. Π.χ. δεν διευκρινίζεται αν οι ΟΣΠ απολαμβάνουν ή όχι των προνομίων του άρθρου 7, τα οποία ρητά ισχύουν για τους ΟΣΔ (άρθρο 7) και όχι για τους ΑΟΔ (άθρο 32).
Ίσως θα ήταν σκόπιμο να προστεθεί μία διάταξη για τους ΟΣΠ, αντίστοιχη με αυτή του άρθρου 32 για τους ΑΟΔ.
Επίσης, σύμφωνα με την Οδηγία, οι ΟΣΔ και οι ΑΟΔ πρέπει έχουν ως αποκλειστικό ή κύριο σκοπό τους τη διαχείριση δικαιωμάτων. Στο σχέδιο νόμου για τους ορισμούς ΟΣΔ, ΟΣΠ και ΑΟΔ υιοθετείται η κοινή διατύπωση «ανεξάρτητα αν αποτελεί τον αποκλειστικό ή τον κύριο σκοπό του», που δεν αποδίδει σωστά το λεκτικό της Οδηγίας. Θα πρέπει να αντικατασταθεί ως εξής: «που αποτελεί τον αποκλειστικό ή τον κύριο σκοπό του».
AΡΘΡΟ 3(Α)
ΟΡΙΣΜΟΙ
Η διατύπωση αυτού του εδαφίου, που αφορά τον ορισμό του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης κατά τη γνώμη μας δεν είναι ορθή από νομοτεχνικής άποψης.
Ο νόμος και η πράξη μεταβίβασης δικαιωμάτων δεν «εξουσιοδοτούν». Συνεπώς προτείνουμε την πιο κάτω διατύπωση:
Ως «οργανισμός συλλογικής διαχείρισης» νοείται κάθε οργανισμός που σύμφωνα με διάταξη νόμου ή μετά από μεταβίβαση του δικαιώματος ή των σχετικών εξουσιών προς τον σκοπό της διαχείρισης, ή με παροχή σχετικής πληρεξουσιότητας, ή με οποιαδήποτε άλλη συμβατική συμφωνία (νομιμοποιείται να) διαχειρίζεται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικά δικαιώματα για λογαριασμό περισσοτέρων του ενός δικαιούχων και για το συλλογικό όφελος αυτών των δικαιούχων, ανεξάρτητα αν η συλλογική διαχείριση αποτελεί τον αποκλειστικό ή τον κύριο σκοπό του. Ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης οφείλει να πληροί τουλάχιστον ένα από τα παρακάτω κριτήρια: α) να ανήκει στα μέλη του ή να ελέγχεται από αυτά και β) να έχει οργανωθεί σε μη κερδοσκοπική βάση.
Αντίστοιχα προτείνεται και οι επόμενοι δύο ορισμοί να διαμορφωθούν ως εξής:
β. Ως «οργανισμός συλλογικής προστασίας» νοείται κάθε οργανισμός που μετά από μεταβίβαση του δικαιώματος ή των σχετικών εξουσιών προς τον σκοπό της προστασίας, ή με παροχή σχετικής πληρεξουσιότητας, ή με οποιαδήποτε άλλη συμβατική συμφωνία προβαίνει στην προστασία δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικών δικαιωμάτων για λογαριασμό περισσοτέρων του ενός δικαιούχων και για το συλλογικό όφελος αυτών των δικαιούχων, ανεξάρτητα αν η προστασία των δικαιωμάτων αποτελεί τον αποκλειστικό ή τον κύριο σκοπό του
γ. Ως «ανεξάρτητη οντότητα διαχείρισης» νοείται κάθε οργανισμός που μετά από μεταβίβαση του δικαιώματος ή των σχετικών εξουσιών προς τον σκοπό της διαχείρισης, ή με παροχή σχετικής πληρεξουσιότητας, ή με οποιαδήποτε άλλη συμβατική συμφωνία διαχειρίζεται δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικά δικαιώματα για λογαριασμό περισσοτέρων του ενός δικαιούχων και για το συλλογικό όφελος αυτών των δικαιούχων, ανεξάρτητα αν η συλλγοική διαχείριση αποτελεί τον αποκλειστικό ή τον κύριο σκοπό του και ο οποίος: α) δεν ανήκει σε δικαιούχους ούτε ελέγχεται από αυτούς, άμεσα ή έμμεσα, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει και β) έχει οργανωθεί σε κερδοσκοπική βάση.
3.γ. Με τις συμβάσεις αμοιβαιότητας μεταξύ ΟΣΔ ο κάθε συμβαλλόμενος Οργανισμός μεταβιβάζει προς το σκοπό διαχείρισης δικαιώματα στον άλλο Οργανισμό. Η διατύπωση του αντίστοιχου εδαφίου της Οδηγίας που ενσωματώνεται με το παραπάνω εδάφιο δεν αναφέρεται σε υποχρεωτική εκατέρωθεν μεταβίβαση. Πράγματι στην πράξη υπάρχουν και συμβάσεις που ο ένας μόνον ΟΣΔ αναθέτει με μεταβίβαση τη διαχείριση των δικαιωμάτων που εκπροσωπεί στον άλλο ΟΣΔ, χωρίς ο τελευταίος να προβαίνει αντίστοιχα – αμοιβαία σε ανάθεση διαχείρισης των δικών του δικαιωμάτων. Μάλιστα στο Κεφάλαιο Ι του νομοσχεδίου οι συμβάσεις μεταξύ των ΟΣΔ είναι ακριβώς αυτής της μορφής. Συνεπώς οι συμβάσεις του εν λόγω εδαφίου αλλά και όπου αλλού ο νόμος αναφέρει συμβάσεις αμοιβαιότητας προτείνουμε να αντικατασταθούν με τον όρο «συμβάσεις εκπροσώπησης.»
Σχόλιο επί του στ.
Προβληματική η έννοια του «μη μέλους» στην πράξη, ιδίως στις περιπτώσεις υποχρεωτικής συλλογικής διαχείρισης (ά. 18 και 49 του ν. 2121/1993), όπου τρίτοι δικαιούχοι μπορεί να μην είναι μέλη κάποιου ΟΣΔ και να είναι άγνωστοι. Ερωτάται λοιπόν εάν εμπίπτουν οι παραπάνω περιπτώσεις στους δικαιούχους –μη μέλη «που έχουν νομική σχέση με τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης από το νόμο». Τυχόν θετική απάντηση στο ερώτημα αυτό δημιουργεί μια σειρά από πρακτικά προβλήματα για τους ΟΣΔ, όπως: 1. Πώς ακριβώς θα καλύπτεται το ζήτημα πληροφόρησής τους; 2. Εάν είναι άγνωστοι, πώς θα θεωρείται ο ΟΣΔ, ότι ενεργεί σύμφωνα με το παρόν νομοσχέδιο; 3. Μήπως πρέπει να δημιουργηθεί κάποιο έστω -μάχιμο- τεκμήριο, που να λύνει τα πρακτικά αυτά ζητήματα; 4. Το πρόβλημα διογκώνεται όταν υπάρχουν περισσότεροι του ενός ΟΣΔ, με τους οποίους υφίσταται αυτή η σχέση εκ του νόμου.
Σχόλιο επί του α.:
Είναι θέμα ερμηνείας πότε ένας ΟΣΔ ανήκει στα μέλη. Πάντως εάν πρόκειται για ΑΕ/ΕΠΕ με μετόχους όλα τα μέλη, συνάγεται ότι εφαρμόζεται ο Νόμος. Κατά πόσο πρέπει όλοι οι μέτοχοι π.χ. μιας ΑΕ/ΕΠΕ που είναι ΟΣΔ, να είναι ταυτόχρονα και μέλη αυτής για να θεωρείται ότι πληρούται αυτή η προϋπόθεση του Νόμου είναι ζήτημα ερμηνείας. Ορθότερα, εφόσον προβλέπονται από το καταστατικό η εκάστοτε απαραίτητη απαρτία και πλειοψηφία, για τη λήψη κρίσιμων αποφάσεων για τον ΟΣΔ και γενικότερα υπάρχουν τα εχέγγυα που οδηγούν σε πλήρωση του σκοπού του νομοσχεδίου και της Οδηγίας 2014/26/ΕΕ, η απάντηση να είναι θετική. Βάσει της διατύπωσης της διάταξης αυτής, εφόσον πληρούται μία από τις δύο προϋποθέσεις, τηρείται η έννοια του ΟΣΔ.
Άρθρο 3 παρ. α Νομοσχεδίου
α. Ως «οργανισμός συλλογικής διαχείρισης» νοείται κάθε οργανισμός που εξουσιοδοτείται από τον νόμο ή μέσω μεταβίβασης του δικαιώματος ή των σχετικών εξουσιών προς τον σκοπό της διαχείρισης, ή με παροχή σχετικής πληρεξουσιότητας, ή με οποιαδήποτε άλλη συμβατική συμφωνία για τη διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικών δικαιωμάτων για λογαριασμό περισσοτέρων του ενός δικαιούχων και για το συλλογικό όφελος αυτών των δικαιούχων, ανεξάρτητα αν αποτελεί τον αποκλειστικό ή τον κύριο σκοπό του. Ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης οφείλει να πληροί τουλάχιστον ένα από τα παρακάτω κριτήρια: α) να ανήκει στα μέλη του ή να ελέγχεται από αυτά και β) να έχει οργανωθεί σε μη κερδοσκοπική βάση.
Σχόλιο ΑΕΠΙ: Ο ορισμός του άρθρου 3(α) αντίκειται ευθέως στην Οδηγία, η οποία αναφέρει στο αντίστοιχο άρθρο της 3(α) ότι οι ΟΣΔ πρέπει να έχουν ως αποκλειστικό ή κύριο σκοπό τους την συλλογική διαχείριση των δικαιωμάτων που εξουσιοδοτούνται να διαχειρίζονται.
Άρθρο 3 παρ. β Νομοσχεδίου
β. Ως «οργανισμός συλλογικής προστασίας» νοείται κάθε οργανισμός που εξουσιοδοτείται μέσω μεταβίβασης του δικαιώματος ή των σχετικών εξουσιών προς τον σκοπό της προστασίας, ή με παροχή σχετικής πληρεξουσιότητας, ή με οποιαδήποτε άλλη συμβατική συμφωνία για την προστασία δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικών δικαιωμάτων για λογαριασμό περισσοτέρων του ενός δικαιούχων και για το συλλογικό όφελος αυτών των δικαιούχων, ανεξάρτητα αν αποτελεί τον αποκλειστικό ή τον κύριο σκοπό του.
Σχόλια ΑΕΠΙ:
1. Ο ορισμός του άρθρου 3(β) αντίκειται ευθέως στην Οδηγία, η οποία ούτε διαχωρίζει ούτε προβλέπει σε κανένα σημείο της την ύπαρξη «Οργανισμών Συλλογικής Προστασίας» αλλά προβλέπει μόνον «Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης» (άρθρο 3(α) Οδηγίας) και «Ανεξαρτήτων Οντοτήτων Διαχείρισης (άρθρο 3(β) Οδηγίας).
2. Επίσης αντίκειται στο άρθρο 3(α) της Οδηγίας, κατά το οποίο οι ΟΣΔ πρέπει να έχουν ως αποκλειστικό ή κύριο σκοπό τους την συλλογική διαχείριση των δικαιωμάτων που εξουσιοδοτούνται να διαχειρίζονται.
Άρθρο 3 παρ. γ Νομοσχεδίου
γ. Ως «ανεξάρτητη οντότητα διαχείρισης» νοείται κάθε οργανισμός που εξουσιοδοτείται από τον νόμο ή μέσω μεταβίβασης του δικαιώματος ή των σχετικών εξουσιών προς τον σκοπό της διαχείρισης, ή με παροχή σχετικής πληρεξουσιότητας, ή με οποιαδήποτε άλλη συμβατική συμφωνία για τη διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικών δικαιωμάτων για λογαριασμό περισσοτέρων του ενός δικαιούχων και για το συλλογικό όφελος αυτών των δικαιούχων, ανεξάρτητα αν αποτελεί τον αποκλειστικό ή τον κύριο σκοπό του και ο οποίος: α) δεν ανήκει σε δικαιούχους ούτε ελέγχεται από αυτούς, άμεσα ή έμμεσα, εξ ολοκλήρου ή εν μέρει και β) έχει οργανωθεί σε κερδοσκοπική βάση.
Σχόλιο ΑΕΠΙ: Ο ορισμός του άρθρου 3(γ) αντίκειται ευθέως στην Οδηγία, η οποία αναφέρει στο αντίστοιχο άρθρο της 3(β) ότι οι ΑΟΔ πρέπει να έχουν ως αποκλειστικό ή κύριο σκοπό τους την συλλογική διαχείριση των δικαιωμάτων που εξουσιοδοτούνται να διαχειρίζονται.
Γενικό Σχόλιο επί των άρθρων 2 και 3:
Οι ορισμοί, άρθρ. 3, πρέπει να προταχθούν του πεδίου εφαρμογής. Και είναι μεν ακριβές ότι και η οδηγία ακολουθεί αυτή τη δομή, πλην όμως, στην οδηγία προηγείται το προοίμιο, που «εισάγει» τον αναγνώστη στο κείμενο
Σχόλιο επί του γ:
Νομικοτεχνικά, ορθότερος είναι ο όρος «εκχώρηση», αφού πρόκειται για άυλα αγαθά
Σχόλια στο ιδ:
Να διαγραφεί το φυσικό ή νομικό.
Ορθότερο: Άδεια, αφού η έγκριση, κατά το αστικό δίκαιο, έπεται της πράξης.
Να προστεθεί: καταναλωτή φυσικό πρόσωπο. Κατά το κοινοτικό δίκαιο, καταναλωτής, πλέον, είναι το φυσικό πρόσωπο.
Σχόλιο στο ιζ:
Φρονούμε ότι το «και» πρίν την λέξη ..»απαιτούνται» αποδίδει ορθότερα το πνεύμα της διάταξης