1. Το Διοικητικό Συμβούλιο διοικεί και εκπροσωπεί το Αθλητικό Σωματείο και αποφασίζει για τα θέματα διοίκησης και διαχείρισης της περιουσίας του, καθώς και για ό,τι αφορά την εν γένει επιδίωξη του σκοπού του, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του νόμου και του καταστατικού του και τις αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης. Τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου κατά τη διαχείριση των υποθέσεων του Αθλητικού Σωματείου οφείλουν να καταβάλλουν την επιμέλεια που επιδεικνύουν στις δικές τους υποθέσεις.
2. Το Διοικητικό Συμβούλιο (∆.Σ.) του Αθλητικού Σωματείου αποτελείται από πέντε (5) έως εννέα (9) μέλη, ανάλογα με τον αριθμό των μελών του και τις προβλέψεις του καταστατικού του, τα οποία εκλέγονται για θητεία 2 έως 4 ετών. Σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο το Δ.Σ. του Αθλητικού Σωματείου δεν εξαντλήσει τη θητεία για την οποία εκλέχθηκε, το νέο Δ.Σ. που θα εκλεγεί έχει θητεία ίση με το υπόλοιπο της θητείας του προηγούμενου. Δεν μπορεί να είναι μέλος του Δ.Σ. Αθλητικού Σωματείου πρόσωπο που κατέχει ήδη θέση σε Δ.Σ. άλλου Αθλητικού Σωματείου που καλλιεργεί κοινό άθλημα, ούτε συγγενείς εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μεταξύ τους μέχρι και δευτέρου βαθμού.
3. Το Αθλητικό Σωματείο δεν μπορεί να συνάπτει συμβάσεις εργασίας, ανεξαρτήτων υπηρεσιών, έργου, προμηθειών, ή οποιεσδήποτε άλλες συμβάσεις με οικονομικό αντάλλαγμα, με μέλη του Δ.Σ. και της Εξελεγκτικής Επιτροπής, με συζύγους ή συγγενείς μέχρι και δευτέρου βαθμού εξ’ αίματος ή εξ αγχιστείας με αυτά, ή με νομικά πρόσωπα στα οποία μετέχουν τα πρόσωπα που προαναφέρονται. Η παράβαση της διάταξης αυτής έχει ως συνέπεια την έκπτωση των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου που έλαβαν τη σχετική απόφαση. Την έκπτωση αποφασίζει το αρμόδιο για την αναγνώριση δικαστήριο της έδρας του σωματείου, μετά από αίτηση οποιουδήποτε έχει έννομο συμφέρον, συμπεριλαμβανομένου του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού.
4. Οι αποφάσεις του Δ.Σ. είναι άκυρες αν αντιβαίνουν στον παρόντα νόμο ή στο καταστατικό του Αθλητικού Σωματείου. Την ακυρότητα κηρύσσουν τα αρμόδια πολιτικά δικαστήρια, ύστερα από αίτηση μέλους του Αθλητικού Σωματείου ή του Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού. Η άσκηση αίτησης αποκλείεται μετά την πάροδο έξι (6) μηνών από τη λήψη της απόφασης.
5. Η έκπτωση των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου Αθλητικού Σωματείου γίνεται με απόφαση του αρμόδιου για την αναγνώριση των σωματείων πολιτικού δικαστηρίου και με την ίδια διαδικασία, με εξαίρεση τις περιπτώσεις της παραγράφου 5 του άρθρου 3.
6. Το Διοικητικό Συμβούλιο συνέρχεται σε τακτική συνεδρίαση τουλάχιστον μία φορά το μήνα και σε έκτακτη όταν το συγκαλέσει ο Πρόεδρος ή το ζητήσει το ένα τρίτο (1/3) των μελών ή η Εξελεγκτική Επιτροπή για θέματα αρμοδιότητάς της. Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου δεν συμμετέχει στις συνεδριάσεις ούτε έχει δικαίωμα ψήφου όταν πρόκειται για θέματα που αφορούν άμεσα αυτό, ή σύζυγο ή συγγενή του μέχρι και δευτέρου βαθμού.
7. Το αξίωμα του μέλους του Δ.Σ. είναι τιμητικό και άμισθο. Στα μέλη του Δ.Σ., όταν μετακινούνται για προσφορά οποιασδήποτε υπηρεσίας στο Σωματείο, μπορεί να καταβάλλονται έξοδα κίνησης, διαμονής και διατροφής.
8. Με απόφαση του Δ.Σ. επιτρέπονται προσωρινές άτοκες ταμειακές διευκολύνσεις προς το Αθλητικό Σωματείο από μέλη του για την αντιμετώπιση επειγουσών αναγκών, οι οποίες προσδιορίζονται ειδικώς κατά το είδος και το ύψος τους στην απόφαση αυτή.
9. Όλες οι παραπάνω διατάξεις, πλην της παραγράφου 2, ισχύουν και για τις αθλητικές Ενώσεις και για τις Ομοσπονδίες.
10. Εφόσον σε Αθλητικό Σωματείο υπάρχει διορισμένη από Δικαστήριο διοίκηση αντί για εκλεγμένο Δ.Σ., εφόσον συμπληρωθούν τρεις συνεχόμενες φορές διορισμού διοίκησης από Δικαστήριο είτε συμπληρωθεί χρονικό διάστημα άνω της διετίας με διορισμένη από Δικαστήριο διοίκηση, η επόμενη διοριζόμενη από Δικαστήριο διοίκηση απαρτίζεται αποκλειστικά από πρόσωπα τα οποία υποδεικνύει ο αρμόδιος για τον αθλητισμό Υπουργός. Κάθε αίτηση για διορισμό προσωρινής διοίκησης επιδίδεται υποχερωτικά και στον αρμόδιο για τον αθλητισμό Υπουργό, προ ενός τουλάχιστον μηνός, άλλως απορρίπτεται ως απαράδεκτη.
Παράγραφος 10:
Η υπόδειξη του Υπουργού δεν μπορεί να δεσμεύει το δικαστήριο.
«………….η επόμενη διοριζόμενη από Δικαστήριο διοίκηση απαρτίζεται αποκλειστικά από πρόσωπα τα οποία υποδεικνύει ο αρμόδιος για τον αθλητισμό Υπουργός.»
Η διάταξη είναι αντίθετη με τη συνταγματικά κατοχυρωμένη διάκριση των εξουσιών. Καταργεί την ανεξαρτησία και αμεροληψία της δικαστικής κρίσης. Είναι πρωτοφανές ένα νομοθέτημα να θεσπίζει διάταξη που δεσμεύει τη δικαστική εξουσία στο δικαιοδοτικό της έργο και μάλιστα σε νόμο που αφορά σωματεία μέσα από τα οποία εκφράζεται η ιδιωτική πρωτοβουλία. Προσωρινή διοίκηση σωματείου διορίζεται με ευχέρεια εκτίμησης από το αρμόδιο Δικαστήριο και με διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας κατόπιν αιτήματος όποιου έχει έννομο συμφέρον. Η παρέμβαση του εποπτεύοντος υπουργού είναι θεμιτή σε περιπτώσεις επαναλαμβανόμενων διορισμών, δεν μπορεί όμως σε καμιά περίπτωση να είναι δεσμευτική.
Προτείνεται στην παρ.2:
α) να αυξηθεί ο αριθμός των μελών του Δ.Σ. Αθλητικού Σωματείου καθότι δεν έχουν ληφθεί υπόψη παράγοντες που επιβάλλουν την παρουσία περισσοτέρων μελών (όπως π.χ. ο αριθμός των καλλιεργούμενων αθλημάτων και η άσκηση και άλλων δράσεων κατά το άρθρο 1 παρ. 2 του παρόντος νόμου)και
β) να υποχρεωθούν τα μέλη του Δ.Σ. Αθλητικού Σωματείου να υποβάλλουν κάθε έτος ηλεκτρονικά μέσω του μητρώου αθλητικών αναγνωρίσεων, στην ΓΓΑ ειδική υπεύθυνη δήλωση σχετικά με τον πιο πάνω περιορισμό.
Ως εκ τούτου, προτείνεται να αναδιατυπωθεί η φράση ως εξής: 2. Το Διοικητικό Συμβούλιο (∆.Σ.) του Αθλητικού Σωματείου αποτελείται από «επτά (7) έως δεκαπέντε (15) μέλη, ανάλογα με τον αριθμό των καλλιεργούμενων αθλημάτων, τον αριθμό μελών του, την άσκηση και άλλων δράσεων κατά το άρθρο 1 παρ. 2 του παρόντος νόμου καθώς και τις προβλέψεις του καταστατικού του», τα οποία εκλέγονται για θητεία 2 έως 4 ετών. Σε περίπτωση που για οποιοδήποτε λόγο το Δ.Σ. του Αθλητικού Σωματείου δεν εξαντλήσει τη θητεία για την οποία εκλέχθηκε, το νέο Δ.Σ. που θα εκλεγεί έχει θητεία ίση με το υπόλοιπο της θητείας του προηγούμενου. Δεν μπορεί να είναι μέλος του Δ.Σ. Αθλητικού Σωματείου πρόσωπο που κατέχει ήδη θέση σε Δ.Σ. άλλου Αθλητικού Σωματείου που καλλιεργεί κοινό άθλημα, ούτε συγγενείς εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μεταξύ τους μέχρι και δευτέρου βαθμού. «Τα μέλη του Δ.Σ. Αθλητικού Σωματείου υποβάλλουν υποχρεωτικώς ηλεκτρονικά ανά έτος, μέσω του μητρώου αθλητικών αναγνωρίσεων, στην ΓΓΑ ειδική υπεύθυνη δήλωση σχετικά με τον πιο πάνω περιορισμό.»
Η διάταξη της παραγράφου 10: «…η επόμενη διοριζόμενη από Δικαστήριο διοίκηση απαρτίζεται αποκλειστικά από πρόσωπα τα οποία υποδεικνύει ο αρμόδιος για τον αθλητισμό Υπουργός»,είναι αντίθετη με τη συνταγματικά κατοχυρωμένη διάκριση των εξουσιών. Καταργεί την ανεξαρτησία και αμεροληψία της δικαστικής κρίσης. Είναι πρωτοφανές ένα νομοθέτημα να θεσπίζει διάταξη που δεσμεύει τη δικαστική εξουσία στο δικαιοδοτικό της έργο και μάλιστα σε νόμο που αφορά σωματεία μέσα από τα οποία εκφράζεται η ιδιωτική πρωτοβουλία. Προσωρινή διοίκηση σωματείου διορίζεται με ευχέρεια εκτίμησης από το αρμόδιο Δικαστήριο και με διαδικασία εκούσιας δικαιοδοσίας κατόπιν αιτήματος όποιου έχει έννομο συμφέρον. Η παρέμβαση του εποπτεύοντος υπουργού είναι θεμιτή σε περιπτώσεις επαναλαμβανόμενων διορισμών, δεν μπορεί όμως σε καμιά περίπτωση να είναι δεσμευτική.
Διόρθωση: Το σχόλιο αφορά το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου.
Οι προτάσεις που υποβάλλουμε είναι αποφάσεις της Γ.Σ της Ομοσπονδίας της 27ης Νοεμβρίου 2016
Άρθρο 5. 2
Με δεδομένο ότι πολλά σωματεία καλλιεργούν περισσότερα του ενός αθλήματα και για να διευκολυνθεί το έργο του Δ.Σ. του σωματείου, προτείνεται το συγκεκριμένο άρθρο να λάβει την εξής μορφή :
«Το Διοικητικό Συμβούλιο (Δ.Σ.) του Αθλητικού Σωματείου αποτελείται τουλάχιστον από πέντε (5) μέλη και ένα (1) επιπλέον μέλος για κάθε άθλημα που καλλιεργεί. Εάν ο αριθμός των μελών είναι ζυγός προσαυξάνεται κατά ένα (1) μέλος. »
Η διάταξη του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 3 έρχεται σε αντίθεση καταρχήν με το Σύνταγμα.
Το άρθρο 12 του Συντάγματος θεμελιώνει την αρχή της ελεύθερης κοινωνικής ομαδοποίησης, τη συλλογικότητα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και την αγώγιμη αξίωση αποχής από κρατικές παρεμβάσεις. Μια από τις ειδικότερες μορφές συλλογικής δράσης αποτελούν τα αθλητικά σωματεία, που υπάγονται στις διατάξεις 78 επ. του Αστικού Κώδικα και προσδιορίζονται ως είδος της γενικότερης έννοιας του σωματείου.
Ο νόμος επομένως αναφέρεται σε αυτόβουλη ένωση προσώπων βασιζόμενη στην ιδιωτική τους αυτονομία. Αποτελεί εγγύηση για την ελεύθερη συλλογική δράση, για την κοινωνική ανάπτυξη. Ο σκοπός του συντακτικού νομοθέτη είναι με τη συγκεκριμένη διάταξη να προστατεύσει την ελεύθερη συλλογική δράση, τη δημιουργία ομάδων κατ’ επιλογή των κοινωνών, την συλλογική επιδίωξη κοινών σκοπών.
Η σύσταση και η διοίκηση του Αθλητικού Σωματείου αποτελεί έκφραση του δικαιώματος ελεύθερης συνένωσης που προστατεύεται από το άρθρο 12 του Συντάγματος. Το δικαίωμα αυτό εκτείνεται και στο δικαίωμα (αυτό )διοίκησης της συνένωσης με τα δικά της όργανα.
Η προφανής αντίληψη των νομοθετών ότι μεταξύ αθλητικών σωματείων δημιουργείται ανταγωνιστικό πεδίο συμφερόντων, που πρέπει κατά τη γνώμη τους να ελέγξουν. Παρόλ΄ αυτά δεν υπάρχει αντίστοιχο ενδιαφέρον και ασυμβίβαστο στις Αθλητικές Εταιρείες, που υπάρχουν αποδεδειγμένα οικονομικά συμφέροντα ως κεφαλαιουχικές.
Από το άρθρο 12 του Συντάγματος προκύπτει σαφώς η αρχή της πολλαπλότητας, δηλαδή ότι επιτρέπεται η σύσταση και παράλληλη λειτουργία περισσότερων σωματείων έστω κι αν επιδιώκουν τον ίδιο σκοπό κι ανεξάρτητα αν μέλη του ενός είναι και μέλη του άλλου. Ακόμη και το δικαστήριο κατά την αναγνώριση σωματείου εξετάζει τη συνδρομή των νομίμων όρων (κανονιστικών διατυπώσεων) κι όχι τη σκοπιμότητα σύστασής του.
Είναι πρωτοφανής η αντίθεση της διάταξης τόσο με το Σύνταγμα όσο και με το πνεύμα του αθλητισμού για ηθική και ευγενή άμιλλα, αφού εμποδίζει κάποιον να συμμετέχει τιμητικά και άμισθα στη Διοίκηση πλέον του ενός σωματείου προσφέροντας στον αθλητισμό, ούτε όμως και στο ίδιο Διοικητικό Συμβούλιο από κοινού με συγγενή μέχρι και δευτέρου βαθμού!!! Αποτελεί τουλάχιστον ειρωνεία το κώλυμα της συγγένειας όταν ο σκοπός δεν είναι το κέρδος αλλά το κοινωνικό όφελος, ενώ δεν υφίσταται κανένα τέτοιο κώλυμα όταν κανείς αποκτά οικονομικό συμφέρον!!
Διοίκηση Σωματείου
Τα αθλούμενα μέλη άνω των 25 ετών μπορούν να λαμβάνουν μέρος και στη διοίκηση του σωματείου.
Στη διοίκηση του σωματείου μπορεί να εκλέγεται οιοσδήποτε δεν ενέχεται με εργασιακή σύμβαση ή με εμπορική οικονομική συναλλαγή με το σωματείο και με κρίση σε αγώνες που συμμετέχει το σωματείο (συνεπώς επιτρέπεται η συμμετοχή στη διοίκηση και προπονητών, κριτών, εμπόρων κλπ.). Τέτοιες εργασιακές συμβάσεις, συναλλαγές και πινάκια κριτών ανεβαίνουν υποχρεωτικά στη διαφάνεια της ΓΓΑ, άλλως οι συμβάσεις και οι αγώνες δεν ισχύουν μέχρι τη δημοσίευσή τους. Σε οιαδήποτε παράβαση του άρθρου, ειδική επιτροπή της ΓΓΑ ακυρώνει τις συμβάσεις ή τους αγώνες, ή τη συμμετοχή των παραβατών (όσων δολίως παρέβησαν τους κανόνες), και καθαιρεί τα μέλη των διοικήσεων των σωματείων.
Τα μέλη του Δ.Σ. πρέπει να είναι πάνω από 3. Το. Δ.Σ. των σωματείων συνεδριάζει κάθε δίμηνο.
Αν και η Συνθήκη για τη Λειτυοργία της Ευρωπαικής Ένωσης (ΣΛΕΕ)δεν ορίζει την έννοια της επιχειρήσεως, το Ευρωπαικό Δικαστήριο έχει κρίνει επανειλημμένως ότι πρέπει να χαρακτηρίζεται έτσι κάθε φορέας που ασκεί οικονομική δραστηριότητα, ανεξαρτήτως της νομικής μορφής και του τρόπου χρηματοδοτήσεώς του. Πρέπει συναφώς να υπομνησθεί ότι συνιστά οικονομική δραστηριότητα κάθε δραστηριότητα προσφοράς αγαθών ή υπηρεσιών σε δεδομένη αγορά. Εφόσον πληρούται η προϋπόθεση αυτή, το γεγονός ότι μια δραστηριότητα έχει σχέση με τον αθλητισμό δεν εμποδίζει την εφαρμογή των κανόνων της Συνθήκης, μεταξύ των οποίων και οι κανόνες που διέπουν το δίκαιο του ανταγωνισμού .
Επομένως, τα ερασιτεχνικά αθλητικά σωματεία γενικά δεν θεωρούνται ως επιχειρήσεις κατά την έννοια της Συνθήκης, συνεπώς οι επιδοτήσεις που χορηγούνται στους εν λόγω φορείς γενικά δεν καλύπτονται από τους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων. Αντιθέτως, τα επαγγελματικά αθλητικά σωματεία που ασχολούνται με οικονομικές δραστηριότητες και διέπονται από τις διατάξεις του ν.3479/2006 περί αθλητικών επαγγελματικών ενώσεων, καλύπτονται από τους κανόνες για τις κρατικές ενισχύσεις, για να εξασφαλιστεί ότι οι επιδοτήσεις δεν διαταράσσουν τον θεμιτό ανταγωνισμό μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ.
Αυτά ως απάντηση σε σχόλιο που αναφέρει ότι αγνοήθηκε η νομοθεσία της ΕΕ που θεωρεί σωματεία και ομοσπονδίες ως επιχειρήσεις!
Στο 7. Μόνο τα έξοδα κίνησης να δικαιούνται τα μέλη των ΔΣ και όχι διατροφές διαμονές, διότι αυτό είναι σε βάρος των σωματείων, δηλαδή του πραγματικού αθλητισμού.
Επίσης όλες οι αποφάσεις των ΔΣ και των ΓΣ των ομοσπονδιών να αναρτώνται υποχρεωτικά στην επίσημη ιστοσελίδα τους. Ο αθλητισμός δεν πρέπει να έχει στεγανά, ο αθλητισμός αφορά όλους μας.
Δυσκολεύομαι να κατανοήσω το γιατί ο αθλητικός νόμος ασχολείται με τον αριθμό των μελών του ΔΣ ενός αθλητικού σωματείου. Υπάρχει κάποια αιτιολογική βάση ; Εάν το σωματείο καλλιεργεί ένα άθλημα μπορεί να έχει μικρό αριθμό μελών ΔΣ, εάν καλλιεργεί περισσότερα αθλήματα μπορεί να έχει μεγαλύτερο και εάν παράλληλα με το αθλητισμό εκτείνεται και σε άλλες δράσεις ισότιμες ή δευτερεύουσες σύμφωνα με το άρθρο 1 & 2 εδ.β του παρόντος σχεδίου, μπορεί να έχει μεγάλο αριθμό μελών ΔΣ αν απαιτείται για την κάλυψη των δράσεών του. Ό,τι χρειάζεται σε κάθε σωματείο, ανάλογα με τη φύση και τη δράση του, σύμφωνα και τα άρθρα 4 , 5 , 12 του Συντάγματος. Και όσο μεγαλύτερο αριθμό μελών ΔΣ έχει ένα σωματείο, τόσο περισσότερο διασφαλίζεται η διαφάνεια και η σωστή διοίκηση. Δεν μπορώ να συλλάβω κανέναν λόγο για το αντίθετο. Θα πρότεινα την κατάργηση του περιορισμού ή έστω την προσθήκη διάταξης στο άρθρο για την ύπαρξη δυνατότητας αυξημένου αριθμού μελών του ΔΣ εάν δικαιολογείται από τον αριθμό των καλλιεργούμενων αθλημάτων και την άσκηση και άλλων δράσεων κατά το άρθρο 1 & 2 εδ.β του παρόντος σχεδίου.
Με έκπληξη βλέπω ότι οι πρόεδροι και τα μέλη των διοικητικών συμβουλίων θα μπορούν να είναι και ισόβιοι. Μπράβο.
στην παραγραφο 2 του αρθρου 5 πρέπει να προστεθει οτι δεν μπορει να ειναι μελη του ιδιου ΔΣ και οι συζυγοι καθως και οι εχοντες συναψει συμφωνο συμβιωσης
Σχόλιο : {……στον παρόντα νόμο }ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ και ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΘΕΙ της κείμενης Ελληνικής/Εθνικής Νομοθεσίας-Άθρο 05 παράγραφος 4
Σχόλιο : {……στον παρόντα νόμο }ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ και ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΘΕΙ της κείμενης Ελληνικής/Εθνικής Νομοθεσίας-Άθρο 05 παράγραφος 4
Κύριε Υφυπουργέ,
Στο άρθρο 5 παρ. 2 αναφέρετε ο αριθμός των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου ότι μπορεί να είναι από 5 έως 9 μέλη ανάλογα με τον αριθμό των μελών του κ.λ.π.
Νομίζω ότι αυτός ο περιορισμός των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα.
Δηλαδή ο αριθμός των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου δεν εξαρτάται από τον αριθμό των μελών του, ενώ εξαρτάται η ανάγκη περισσότερων μελών του Διοικητικού Συμβουλίου από τα πόσα διαφορετικά αθλητικά τμήματα καλλιεργεί. Υπάρχει μεγάλη διαφορά το να έχει ένας σύλλογος αθλητικό τμήμα π.χ. μπάσκετ από το να έχει 4 – ή και περισσότερα τμήματα.
Στον Ναυτικό Όμιλο Καλαμάτας καλλιεργούμε 5 τμήματα (κολύμβηση, υδατοσφαίριση, ιστιοπλοΐα, σκάκι και βόλεϊ).
Με δεδομένο ότι σήμερα οι συνθήκες και ο χρόνος που μπορεί να διαθέσει κάθε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου για το τμήμα που υπηρετεί και σε σχέση με τον αριθμό των αθλητών και τις αποστολές για συμμετοχή σε αγώνες, Ο αριθμός των 9 μελών του Διοικητικού Συμβουλίου είναι μικρός.
Σήμερα εμείς με τα 5 αθλητικά τμήματα έχουμε 13 μέλη στο Διοικητικό Συμβούλιο και πάλι είναι λίγα γιατί δεν είναι όλα το ίδιο δραστήρια.
Σας παρακαλούμε λοιπόν ο αριθμός των μελών να καθορίζετε από τα αθλητικά τμήματα (διαφορετικά αθλήματα) και όχι από τον αριθμό των μελών του Συλλόγου. Εξάλλου δεν αλλάζει τίποτα από τον αριθμό των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου ούτε κερδίζει ή χάνει κάποιος.
Σχετικά με το άρθρο 10 πιστεύω ότι, θα ήταν πιο χρήσιμο,σε περίπτωση που διαπιστωθεί κάποιο πρόβλημα με το Δ.Σ. του αθλητικού σωματείου και χρήζει την ανάγκη αντικατάστασής του, να διορίζεται απευθείας προσωρινή διοίκηση από τον αρμόδιο Υπουργό, η οποία σε εύλογο χρονικό διάστημα να ολοκληρώνει το έργο της αποκατάστασης της όποιας δυσλειτουργίας, και να παραδίδεται το σωματείο στα μέλη του ώστε να προβούν σε εκλογή νέου Δ.Σ. Όσον αφορά την ανάγκη ύπαρξης του Υφυπουργείου Αθλητισμού, δεν είναι σε καμία περίπτωση επικουρική. Θα έπρεπε κανονικά ως Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΑΘΛΗΣΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΘΛΗΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ εκτός από τον σχεδιασμό και την υλοποίηση, να είναι και ο μοναδικός βασικός ελεγκτής των αθλητικών φορέων καθώς επίσης θα έπρεπε να έχει λάβει την αναβάθμιση που δικαιούνται σε ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ. Βάση αντικειμένου και βάση πληθυσμού στον οποίο απευθύνεται.
Παρακαλώ να ληφθεί υπόψη το γεγονός οτι ο έλεγχος των αποφάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου από την τακτική Δικαιοσύνη δυνάμει του ΑΚ 101 δεν είναι αποτελεσματικός ένεκα του χρόνου έκδοσης των δικαστικών αποφάσεων. Η θητεία σε πολλά Δ.Σ. αθλητικών σωματείων είναι διετής ή τριετής. Η εκδοσή της δικαστικής απόφασης, ειδικά σε δεύτερο βαθμό όπου θα είναι και εκτελεστή εφόσον δικαιωθεί ο ενάγων, έρχεται μετά την εκπνοή της θητείας του Δ.Σ. που έλαβε την μη σύννομη απόφαση. Οπότε εκ του ασφαλούς τα Δ.Σ. λαμβάνουν αποφάσεις δίχως αποτελεσματική δυνατότητα ελέγχου από το διοικούμενο μέλος. Φρονώ ότι, η δυνατότητα υπαγωγής των αποφάσεων των Δ.Σ. σε αθλητικό δικαιοδοτικό όργανο (π.χ. ΑΣΕΑΔ) ενδεχομένως θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα.
αλλο ενα νομοσχεδιο που κατατιθεται για να θυμισει στους πολιτες, οτι επι της ουσιας δεν εχει αλλαξει σχεδον τιποτε στη χωρα, που παραμενει δεσμια του κρατισμου και της ανδρεοπαπανδρεικης σοβιετικης ιδεολογιας της μεταπολιτευσης.τα νομικα και φυσικα προσωπα που ασχολουνται με τον επαγγελματικο αθλητισμο υποχρεωτικα πρεπει να ελεγχονται απο το υπουργειο οικονομικων ως κερδοσκοπικες επιχειρησεις, απο το υπουργειο υγειας για θεματα ντοπινγκ,απο τα υπουργεια δημοσιας ταξης και δικαιοσυνης για θεματα βιας και στοιχηματικης απατης και να διεπονται απο την σχετικη νομοθεσια. ο μονος λογος υπαρξης του υφ αθλητισμου ειναι μεσω μιας ελαχιστης σε μεγεθος αθλητικης νομοθεσιας να σχεδιαζει και να αναπτυσει τον μαζικο-σχολικο-πανεπιστημιακο αθλητισμο σε συνεργασια με τα υπουργεια παιδειας και υγειας και να ελεγχει τις κρατικες επιδοτησεις και την διαχειριση αυτων απο τις ομοσπονδιες. αυτοι που εφεραν για διαβουλευση το νομοσχεδιο αυτο αγνοησαν οτι η νομοθεσια της ΕΕ θεωρει σωματεια και ομοσπονδιες επιχειρησεις και το οτι σημερα αμφισβητειται περισσοτερο απο ποτε η παγκοσμια οργανωτικη δομη του αθλητισμου ακομη και με την αμφισβητηση της μονοπωλιακης δομης των ολυμπιακων αγωνων.
Άρθρο 5 παρ.2 αναφέρει:
Δεν μπορεί να είναι μέλος του Δ.Σ. Αθλητικού Σωματείου πρόσωπο που κατέχει ήδη θέση σε Δ.Σ. άλλου Αθλητικού Σωματείου που καλλιεργεί κοινό άθλημα, ούτε συγγενείς εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μεταξύ τους μέχρι και δευτέρου βαθμού.
Θεωρώ πως τα μέλη ΔΣ για τον πιο πάνω έλεγχο θα πρέπει να υποβάλλουν ανά έτος στην ΓΓΑ ειδική υπεύθυνη δήλωση σχετικά με τον πιο πάνω περιορισμό.