Στην παρ. 6 του άρθρου 45Α του ν. 2121/1993 (Α’ 25), περί των περιορισμών του περιουσιακού δικαιώματος ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων, προστίθεται έκτο εδάφιο, και η παρ. 6 διαμορφώνεται ως εξής:
«6. Ο νόμιμος χρήστης της βάσης δεδομένων που έχει τεθεί στη διάθεση του κοινού με οποιονδήποτε τρόπο μπορεί, χωρίς την άδεια του κατασκευαστή της βάσης δεδομένων, να εξάγει ή και/να επαναχρησιμοποιήσει ουσιώδες μέρος του περιεχομένου της: α) όταν πρόκειται για εξαγωγή, για εκπαιδευτικούς ή ερευνητικούς σκοπούς, εφόσον αναφέρεται η πηγή και στο βαθμό που αυτό δικαιολογείται από τον επιδιωκόμενο μη εμπορικό σκοπό, β) όταν πρόκειται για εξαγωγή ή/και επαναχρησιμοποίηση για λόγους δημόσιας ασφάλειας ή για σκοπούς διοικητικής ή δικαστικής διαδικασίας. Το δικαίωμα ειδικής φύσης ισχύει για τις βάσεις δεδομένων των οποίων οι κατασκευαστές ή οι δικαιούχοι είναι υπήκοοι Κράτους – Μέλους ή έχουν τη συνήθη διαμονή τους στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εφαρμόζεται επίσης στις εταιρείες και επιχειρήσεις που έχουν συσταθεί σύμφωνα με τη νομοθεσία Κράτους – Μέλους και οι οποίες έχουν την καταστατική τους έδρα, την κεντρική διοίκηση ή την κύρια εγκατάστασή τους εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όταν η συγκεκριμένη Εταιρία ή επιχείρηση έχει μόνο την καταστατική της έδρα στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι δραστηριότητές της πρέπει να συνδέονται πραγματικά και αδιάλειπτα με την οικονομία ενός Κράτους – Μέλους (άρθρα 9 και 11 Οδηγίας 96/9). Ο περιορισμός που προβλέπεται στο άρθρο 28Α παράγραφοι 1 έως 11 εφαρμόζεται και στο ειδικής φύσης δικαίωμα του κατασκευαστή βάσης δεδομένων. Οι περιορισμοί για το περιουσιακό δικαίωμα του δημιουργού των παρ. 2 έως 4 του άρθρου 21 και των άρθρων 21Α, 21Β, και 22Α ισχύουν και για το δικαίωμα ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων, όσον αφορά τις πράξεις που ορίζονται στην παρ. 1.».