Μετά από το άρθρο 15Α του ν. 2121/1993 (Α’ 25), όπως προστίθεται σύμφωνα με το άρθρο 20 του παρόντος νόμου, προστίθεται άρθρο 15Β, ως εξής:
«Άρθρο 15Β
Δικαίωμα ανάκλησης
1. Όταν ο δημιουργός έχει συνάψει αποκλειστική σύμβαση εκμετάλλευσης ή αποκλειστική άδεια εκμετάλλευσης ή σύμβαση μεταβίβασης των περιουσιακών του δικαιωμάτων επί έργου ή άλλου αντικειμένου προστασίας προς τον σκοπό της εκμετάλλευσης, έχει δικαίωμα να ανακαλέσει εν όλω ή εν μέρει τη σύμβαση ή την άδεια ή τη μεταβίβαση των δικαιωμάτων, ή να άρει τον αποκλειστικό χαρακτήρα της σύμβασης, όταν δεν λαμβάνει χώρα η εκμετάλλευση του έργου αυτού ή άλλου αντικειμένου προστασίας.
2. Το δικαίωμα ανάκλησης ή άρσης του αποκλειστικού χαρακτήρα της σύμβασης της παρ. 1 μπορεί να ασκηθεί μόνο μετά την πάροδο εύλογου χρονικού διαστήματος από τη σύναψη της συμφωνίας για τη χορήγηση αποκλειστικής άδειας ή τη σύναψη αποκλειστικής σύμβασης ή τη σύμβαση μεταβίβασης των δικαιωμάτων. Ο δημιουργός ενημερώνει τον αντισυμβαλλόμενό του και ορίζει εύλογη προθεσμία, εντός της οποίας πρέπει να πραγματοποιηθεί η εκμετάλλευση των δικαιωμάτων που αποτελούν αντικείμενο της αποκλειστικής άδειας ή της αποκλειστικής σύμβασης ή της σύμβασης μεταβίβασης.
3. Αν το έργο περιλαμβάνει τη συμβολή περισσότερων του ενός δημιουργών, η άσκηση του δικαιώματος της παρ. 1 από έναν μεμονωμένο δημιουργό αποκλείεται όταν η συμβολή του δεν είναι σημαντική, λαμβανομένου υπόψη του συνολικού έργου.
4. Το δικαίωμα ανάκλησης δεν εφαρμόζεται στα κινηματογραφικά και εν γένει στα οπτικοακουστικά έργα.
5. Η παρ. 1 δεν εφαρμόζεται, αν η έλλειψη εκμετάλλευσης οφείλεται κυρίως σε συνθήκες, τις οποίες θα αναμενόταν ευλόγως να άρει ο δημιουργός.
6. Οποιαδήποτε συμβατική διάταξη παρεκκλίνει από τον μηχανισμό ανάκλησης που προβλέπεται στην παρ. 1 είναι έγκυρη, μόνο εφόσον βασίζεται σε συμφωνία που προκύπτει από συλλογικές διαπραγματεύσεις.».
Εισάγεται άρθρ. 15Β στον ν. 2121/1993 που ρυθμίζει το δικαίωμα ανάκλησης. Οι παρατηρήσεις μας είναι οι εξής:
‒Στην παρ. 2 προτείνουμε το μεν εύλογο χρονικό διάστημα να ορισθεί σε τρία (3) έτη, η δε τασσόμενη από τον δημιουργό/ερμηνευτή προς τον αντισυμβαλλόμενό του, προκειμένου να πραγματοποιήσει την εκμετάλλευση να ορισθεί σε ένα (1) έτος, και η παρ. 2 να τροποποιηθεί ως εξής: «2.Το δικαίωμα ανάκλησης ή άρσης του αποκλειστικού χαρακτήρα της σύμβασης της παρ. 1 μπορεί να ασκηθεί μόνο μετά την πάροδο τριών (3) ετών από τη σύναψη της συμφωνίας για τη χορήγηση αποκλειστικής άδειας ή τη σύναψη αποκλειστικής σύμβασης ή τη σύμβαση μεταβίβασης των δικαιωμάτων. Ο δημιουργός ενημερώνει τον αντισυμβαλλόμενό του και ορίζει προθεσμία ενός (1) έτους, εντός της οποίας πρέπει να πραγματοποιηθεί η εκμετάλλευση των δικαιωμάτων που αποτελούν αντικείμενο της αποκλειστικής άδειας ή της αποκλειστικής σύμβασης ή της σύμβασης μεταβίβασης».
‒Στην παρ. 4 να προβλεφθεί το ανεφάρμοστο της ανάκλησης και στα ηχογραφήματα, αφού και αυτά, όπως ακριβώς και τα οπτικοακουστικά έργα εμφανίζουν πολλαπλότητα συντελεστών, και η παρ. 4 να τροποποιηθεί ως εξής: «4. Το δικαίωμα ανάκλησης δεν εφαρμόζεται στα κινηματογραφικά και εν γένει στα οπτικοακουστικά έργα καθώς και στα ηχογραφήματα».
Προτείνουμε όπως η παράγραφος του άρθρου 15Β Ν. 2121/1993 επαναδιατυπωθεί ως εξής: «Το δικαίωμα ανάκλησης δεν εφαρμόζεται στα κινηματογραφικά και εν γένει στα οπτικοακουστικά έργα, εξαιρούμενου του δικαιώματος της πρώτης εγγραφής του οπτικοακουστικού έργου που δύναται να ανακληθεί, υπό τις προϋποθέσεις του παρόντος άρθρου, μέχρι την έναρξη των γυρισμάτων του εν λόγω έργου». Διευκρινίζεται συναφώς, ότι η χρονική στιγμή της έναρξης των εργασιών της πρώτης εγγραφής του οπτικοακουστικού έργου προτείνεται, κατά το υπόδειγμα αλλοδαπών νομοθετικών πλαισίων (πρβλ. το άρθρο 41 σε συνδυασμό με το άρθρο 90 του γερμανικού νόμου για τα πνευματικά και τα συγγενικά δικαιώματα), που εκκινούν από την παραδοχή ότι προ της ενάρξεως των γυρισμάτων του οπτικοακουστικού έργου ο παραγωγός δεν έχει ακόμη προχωρήσει σε σημαντικές δαπάνες, με αποτέλεσμα η (κατά τα ανωτέρω προτεινόμενη) ανάκληση του δικαιώματος πρώτης εγγραφής του εν προκειμένω έργου να μην επιφέρει δυσμενείς οικονομικές συνέπειες στον παραγωγό, λόγω της μη εισέτι ουσιαστικής ενάρξεως της επενδυτικής πρωτοβουλίας του τελευταίου.
Επισημαίνουμε, τέλος, ότι κατά την ενσωμάτωση της παραγράφου 3, ελλείπει παντελώς από την προτεινόμενη με το νομοσχέδιο ρύθμιση η εισαγωγή αντικειμενικών κριτηρίων, επί των οποίων θα εδράζεται η αναγκαία στάθμιση για το πότε θα δύναται η συμβολή του δημιουργού να θεωρείται ως σημαντική.