Άρθρο 20 Υποχρέωση διαφάνειας – Προσθήκη άρθρου 15Α στον ν. 2121/1993 (άρθρο 19 και παρ. 1 άρθρου 23 Οδηγίας (ΕΕ) 2019/790)

 

Μετά από το άρθρο 15 του ν. 2121/1993 (Α’ 25), περί της έκτασης της μεταβίβασης και των συμβάσεων και αδειών εκμετάλλευσης, προστίθεται άρθρο 15Α, ως εξής:

«Άρθρο 15Α
Υποχρέωση διαφάνειας
1. Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο στο οποίο ο δημιουργός έχει χορηγήσει άδεια εκμετάλλευσης ή με το οποίο έχει συνάψει σύμβαση εκμετάλλευσης ή έχει μεταβιβάσει τα δικαιώματά του ή οι νόμιμοι διάδοχοι του προσώπου αυτού έχουν την υποχρέωση να παρέχουν στον δημιουργό τακτικά, και πάντως τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο, επικαιροποιημένες, σχετικές και επαρκείς πληροφορίες, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων κάθε τομέα, σχετικά με την εκμετάλλευση και την προώθηση των έργων του, ιδιαίτερα όσον αφορά στους τρόπους εκμετάλλευσης, όλα τα έσοδα που προέκυψαν και την οφειλόμενη αμοιβή.
2. Όταν για τα δικαιώματα της παρ. 1 έχει μεταγενέστερα χορηγηθεί άδεια, ο δημιουργός ή ο εκπρόσωπός του λαμβάνει, κατόπιν αιτήματός του, πρόσθετες πληροφορίες από υποαδειούχους και άλλους διαδόχους, στην περίπτωση κατά την οποία ο πρώτος αντισυμβαλλόμενός του δημιουργού δεν κατέχει όλες τις πληροφορίες που θα ήταν αναγκαίες για τους σκοπούς της παρ. 1. Αν ζητούνται οι εν λόγω πρόσθετες πληροφορίες, ο πρώτος αντισυμβαλλόμενος του δημιουργού υποχρεούται να παρέχει πληροφορίες σχετικά με την ταυτότητα των εν λόγω υποαδειούχων. Ο δημιουργός μπορεί να απευθύνει οποιοδήποτε αίτημα προς τους υποαδειούχους άμεσα ή έμμεσα μέσω του αντισυμβαλλομένου του.
3. Η υποχρέωση της παρ. 1 είναι αναλογική και αποτελεσματική ως προς την εξασφάλιση ενός υψηλού επιπέδου διαφάνειας σε κάθε τομέα. Σε δεόντως αιτιολογημένες περιπτώσεις, στις οποίες η διοικητική επιβάρυνση που προκύπτει από την υποχρέωση της παρ. 1 είναι δυσανάλογη ενόψει των εσόδων που προκύπτουν από την εκμετάλλευση του έργου, η υποχρέωση διαφάνειας περιορίζεται στα είδη και στο επίπεδο πληροφοριών που μπορούν εύλογα να αναμένονται σε παρόμοιες περιπτώσεις.
4. Η υποχρέωση της παρ. 1 δεν έχει εφαρμογή όταν: α) η συμβολή του δημιουργού δεν είναι σημαντική, λαμβανομένου υπόψη του συνολικού έργου, εκτός αν ο δημιουργός αποδείξει ότι ζητεί τις πληροφορίες για την άσκηση των δικαιωμάτων του βάσει του άρθρου 21 του παρόντος και ζητεί τις πληροφορίες για τον σκοπό αυτό και β) εφαρμόζεται το άρθρο 25 του ν. 4481/2017 (Α’ 100), σε σχέση με την παροχή πληροφοριών προς τους δημιουργούς και άλλους δικαιούχους από τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης και τις ανεξάρτητες οντότητες διαχείρισης, καθώς και όλες τις οντότητες που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής του ν. 4481/2017.
5. Για άδειες εκμετάλλευσης ή συμβάσεις εκμετάλλευσης ή συμβάσεις μεταβίβασης περιουσιακών δικαιωμάτων προς τον σκοπό της εκμετάλλευσης έργων που υπόκεινται σε συμφωνίες που προκύπτουν από συλλογικές διαπραγματεύσεις, εφαρμόζονται οι κανόνες διαφάνειας της σχετικής συμφωνίας που προκύπτει από συλλογικές διαπραγματεύσεις, υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω κανόνες πληρούν τα κριτήρια που ορίζονται στις παρ. 1 έως 4.
6. Οποιαδήποτε συμφωνία που εμποδίζει τη συμμόρφωση με το παρόν άρθρο είναι άκυρη. Την ακυρότητα μπορεί να επικαλεστεί μόνο ο δημιουργός.».

  • 1 Νοεμβρίου 2022, 19:58 | GRAMMO/IFPI

    Στην παρ. 2 του νέου άρθρ. 15Α ν. 2121/1993, προτείνεται το μεν η χρήση του όρου «πληρεξούσιος», αντί του «εκπρόσωπος», το δε η πρόβλεψη ότι ο πληρεξούσιος πρέπει να είναι ειδικός. Ήτοι, η διάταξη να προβλέπει «… ή ο ειδικός πληρεξούσιός του». Η πρόβλεψη αυτή θα διευκολύνει την λήψη των πληροφοριών.

  • 1 Νοεμβρίου 2022, 15:31 | ΟΣΔ ΑΘΗΝΑ

    Προτείνουμε όπως η παράγραφος 2 εδάφιο α αναδιατυπωθεί ως εξής: «2. Όταν για τα δικαιώματα της παρ. 1 έχει μεταγενέστερα χορηγηθεί άδεια, ο δημιουργός ή ο εκπρόσωπός του λαμβάνει, κατόπιν αιτήματός του, πρόσθετες πληροφορίες από υποαδειούχους και άλλους διαδόχους, στην περίπτωση κατά την οποία ο πρώτος αντισυμβαλλόμενός του δημιουργού δεν κατέχει όλες τις πληροφορίες που θα ήταν αναγκαίες για τους σκοπούς της παρ. 1 ή πάντως δεν παρέχει αυτές στον δημιουργό ή τον εκπρόσωπό του, όπως υποχρεούται, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου». Επισημαίνεται, συναφώς, ότι για τη συγκρότηση της αμέσως προαναφερόμενης νομοτεχνικής υπόδειξης, έχει αξιοποιηθεί ως υπόδειγμα η διάταξη του άρθρου 32e παρ. 1 περιπτ. 2 του γερμανικού νόμου για τα πνευματικά και τα συγγενικά δικαιώματα («§ 32e Auskunft und Rechenschaft Dritter in der Lizenzkette – (1) Hat der Vertragspartner des Urhebers das Nutzungsrecht übertragen oder weitere Nutzungsrechte eingeräumt, so kann der Urheber Auskunft und Rechenschaft im Umfang des § 32d Absatz 1 bis 2 auch von denjenigen Dritten verlangen, 1. die die Nutzungsvorgänge in der Lizenzkette wirtschaftlich wesentlich bestimmen … Ansprüche nach Satz 1 kann der Urheber nur geltend machen, soweit sein Vertragspartner seiner Auskunftspflicht nach § 32d nicht innerhalb von drei Monaten ab Fälligkeit nachgekommen ist oder die Auskunft nicht hinreichend über die Werknutzung Dritter und die hieraus gezogenen Erträge und Vorteile informiert»).