Μετά από το άρθρο 21Α του ν. 2121/1993 (Α΄ 25), περί των ορισμών της εξόρυξης κειμένων και δεδομένων, του ερευνητικού οργανισμού και του ιδρύματος πολιτιστικής κληρονομιάς, της εξαίρεσης της αναπαραγωγής έργων με σκοπό την εξόρυξη κειμένων και δεδομένων για σκοπούς επιστημονικής έρευνας και του αποκλεισμού αντίθετων συμβατικών ρυθμίσεων, που προστίθεται με το άρθρο 8 του παρόντος, προστίθεται άρθρο 21Β ως εξής:
«Άρθρο 21Β
Εξαίρεση της εξόρυξης κειμένων και δεδομένων από την αναπαραγωγή και εξαγωγή νομίμως προσβάσιμων έργων και άλλου υλικού
1. Επιτρέπεται η αναπαραγωγή και η εξαγωγή έργων και άλλου υλικού στα οποία η πρόσβαση είναι νόμιμη με σκοπό τη διεξαγωγή εξόρυξης κειμένων και δεδομένων υπό την προϋπόθεση ότι η ως άνω χρήση δεν έχει ρητά περιοριστεί από τον δημιουργό ή άλλο δικαιούχο με κατάλληλο τρόπο, όπως με μηχαναναγνώσιμα μέσα για την περίπτωση περιεχομένου που έχει καταστεί διαθέσιμο στο κοινό επιγραμμικά.
2. Αναπαραγωγές και εξαγωγές που πραγματοποιούνται σύμφωνα με την παρ. 1 μπορεί να διατηρούνται για όσο διάστημα είναι αναγκαίο για τους σκοπούς της εξόρυξης κειμένων και δεδομένων.
3. Το παρόν άρθρο δεν θίγει την εφαρμογή του άρθρου 21Α.».
Το άρθρο 4 της Οδηγίας 2019/790 απαιτεί από τα κράτη μέλη να εισάγουν έναν υποχρεωτικό περιορισμό στα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικά δικαιώματα (συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος sui generis για τις βάσεις δεδομένων) στην εθνική τους νομοθεσία, που θα επιτρέπει την ανάλυση δεδομένων για όποιον επιθυμεί να εξορύξει προστατευόμενο υλικό.
H Homo Digitalis προτείνει τον ορισμό (κατ’ αναλογία με τα σχόλια μας επί του άρθρου 8) ενός χρονικού πλαισίου 72 ωρών κατ’ ανώτατο όριο προκειμένου να επιτραπεί εκ νέου η πρόσβαση σε περιπτώσεις που τυχόν τεχνικά μέτρα προστασίας την εμποδίζουν . Για να εξασφαλιστεί η πρόληψη και η πρακτική εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 4, προτείνουμε το άρθρο 9 του παρόντος Σχ. Νόμου να προβλέπει επιβολή κατάλληλων μέτρων συμμόρφωσης για τη μη (έγκαιρη) εξασφάλιση πρόσβασης