Άρθρο 1
Σκοπός
1. Σκοπός του Μέρους Β’ είναι η δημιουργία και στήριξη μιας συνεκτικής εθνικής πολιτικής για τους τομείς της οπτικοακουστικής και κινηματογραφικής πολιτικής και του δημιουργικού και πολιτιστικού τομέα ευρύτερα με στόχο αφενός να προστατευτεί, εκσυγχρονιστεί και αναδειχθεί ενιαία η σύγχρονη πολιτιστική ταυτότητα της χώρας, ιδίως με τη χρήση νέων τεχνολογιών και καινοτόμων μέσων, αφετέρου να στηριχθούν ο πολιτιστικός, οπτικοακουστικός και δημιουργικός τομέας και οι επιμέρους κλάδοι του, προκειμένου να προσαρμόζονται συνεχώς στις εξελίξεις και να συμβάλουν ευρύτερα στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της χώρας.
2. Σκοπός του Μέρους Γ’ είναι η ενίσχυση και ο εκσυγχρονισμός του πλαισίου υποστήριξης των οπτικοακουστικών έργων στην Ελλάδα, προκειμένου αφενός να γίνει πιο φιλικό και προσβάσιμο στους επενδυτές και να διορθωθούν ερμηνευτικές δυσχέρειες που έχουν προκύψει λόγω της αλλαγής των χρηματοδοτικών πηγών του καθεστώτος και των διαφορετικών κανόνων που ισχύουν σε αυτά και αφετέρου να προσελκύσει ποιοτικές εγχώριες και σημαντικές ξένες επενδύσεις.
3. Σκοπός του Μέρους Δ’ είναι η ενίσχυση του δημιουργικού τομέα της οπτικοακουστικής βιομηχανίας στην Ελλάδα με στόχο τη διάσωση της εθνικής, οπτικοακουστικής κληρονομιάς, προκειμένου ο πλούτος της να δημιουργήσει προοπτικές ανάπτυξης, καθώς και πολιτιστικής και εκπαιδευτικής δημιουργίας.
4. Σκοπός του Μέρους Ε’ είναι η αναδιοργάνωση και ο εκσυγχρονισμός της λειτουργίας του Ελληνικoύ Ιδρύματος Πολιτισμού, ώστε να είναι σε θέση να εξυπηρετήσει τους αναμορφωμένους σκοπούς του με επίκεντρο το βιβλίο και τα ελληνικά γράμματα και η μέσω του φορέα ανάπτυξη και προβολή του βιβλίου και των ελληνικών γραμμάτων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
5. Σκοπός του Μέρους ΣΤ’ είναι η διασφάλιση της πολιτιστικής φύσης και αποστολής του «Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου», οι οποίες επικεντρώνονται στη διεξαγωγή του ετήσιου καλλιτεχνικού προγράμματος, στην ανάπτυξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων, ερευνητικών προγραμμάτων, εκδοτικού έργου και γενικότερα στην παραγωγή πολιτισμού, που από τη φύση τους δεν συνιστούν κερδοσκοπικές δραστηριότητες και δεν προσιδιάζουν ούτε μπορούν να υπαχθούν σε εμπορικό και κερδοσκοπικό πλαίσιο, όμοιο με αυτό μίας κερδοσκοπικής εμπορικής εταιρείας (ΑΕ).
6. Σκοπός του Μέρους Ζ’ είναι: α) η άμεση έναρξη λειτουργίας του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου με την επωνυμία «ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΑΚΡΟΠΟΛ» και τον διακριτικό τίτλο «ΑΚΡΟΠΟΛ ΑΚΡΟΣ», β) οι οργανωτικές μεταρρυθμίσεις και η επίλυση στρεβλώσεων στη λειτουργία εποπτευόμενων φορέων του Υπουργείου Πολιτισμού όπως του Εθνικού Θεάτρου, του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας, του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης και των κρατικών ορχηστρών και γ) η ενίσχυση της προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων και ο αποτελεσματικότερος έλεγχος των Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης.
Άρθρο 2
Αντικείμενο
1. Αντικείμενο του Μέρους Β’ είναι η ίδρυση νέου, ενιαίου φορέα με την επωνυμία «Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, Οπτικοακουστικών Μέσων και Δημιουργίας-Ε.Κ.Κ.Ο.ΜΕ.Δ. ΑΕ-Creative Greece» και η θέσπιση των κανόνων για την οργάνωση και λειτουργία του, καθώς και των ρυθμίσεων για τη διοικητική και οργανωτική συγχώνευση δύο (2) υφιστάμενων νομικών προσώπων στον νέο ενιαίο φορέα, ήτοι: α) του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου με την επωνυμία «Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας A.E.», που συστάθηκε και λειτουργεί σύμφωνα με τα άρθρα 44 έως 51 του ν. 4339/2015 (Α’ 133) και β) του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου με την επωνυμία «Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου», που συστάθηκε και λειτουργεί σύμφωνα με τα άρθρα 9 έως 20 του ν. 3905/2010 ( Α’ 219). Τα άρθρα 3 έως 21 του παρόντος αποτελούν το Καταστατικό της Εταιρείας.
2. Αντικείμενο του Μέρους Γ’ είναι η θεσμοθέτηση ενός νέου Προγράμματος Στήριξης με την ονομασία Cash Rebate Greece-CRGR, το οποίο συμπεριλαμβάνει τρία διακριτά καθεστώτα ενίσχυσης των οπτικοακουστικών έργων, με σκοπό τη μεσοπρόθεσμη βιωσιμότητά του, καθώς και τον εξορθολογισμό των κανόνων και διαδικασιών τους μέσα από κανόνες χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης.
3. Αντικείμενο του Μέρους Δ’ είναι η δημιουργία νέων δομών για τη στήριξη του δημιουργικού τομέα σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, καθώς και η θεσμοθέτηση δράσεων για τη στήριξη της εξωστρέφειας του οπτικοακουστικού τομέα και την προώθησή του σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο. Ειδικότερα, θεσμοθετούνται οι εξής δομές και προγράμματα: α) το Εθνικό Ψηφιακό Αποθετήριο Οπτικοακουστικών Έργων για τη διάσωση της εθνικής οπτικοακουστικής κληρονομιάς, β) ο Δημιουργικός Κόμβος-Creative Hub, μια δομή δικτύωσης των νέων δημιουργών και των νεοφυών επιχειρήσεων στον πολιτιστικό τομέα με τις ανάγκες της αγοράς, προκειμένου να δημιουργήσει καλύτερες προοπτικές προσέλκυσης ευρωπαϊκών προγραμμάτων και να οργανώσει προγράμματα οπτικοακουστικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, γ) το Παρατηρητήριο για τον Πολιτιστικό και Δημιουργικό Τομέα, προκειμένου να υπάρχουν στατιστικά δεδομένα για τον σχεδιασμό κατάλληλων πολιτικών, δ) το Πρόγραμμα Ενίσχυσης της Εξωστρέφειας του Οπτικοακουστικού Τομέα, με βασικό στόχο την οργάνωση ενός ορθολογικού πλαισίου χρηματοδότησης και στήριξης της συμμετοχής της Ελλάδας στα διεθνή και ευρωπαϊκά φεστιβάλ και εκδηλώσεις, καθώς και τη στήριξη των εγχώριων φεστιβάλ του χώρου και ε) το θεσμικό πλαίσιο για την οργάνωση και τη λειτουργία των Γραφείων Διευκόλυνσης Οπτικοακουστικών Παραγωγών στην Ελλάδα, στις Περιφέρειες και σε μεγάλους Δήμους.
4. Αντικείμενο του Μέρους Ε΄ είναι η διεύρυνση, ο εκσυγχρονισμός του σκοπού και η αναδιαμόρφωση του θεσμικού πλαισίου το οποίο διέπει το υφιστάμενο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με την επωνυμία «Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού», μέσω της σύστασης ενός νέου νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου με την επωνυμία «Ελληνικό Ίδρυμα Βιβλίου και Πολιτισμού».
5. Αντικείμενο του Μέρους ΣΤ΄ είναι η διαμόρφωση του θεσμικού πλαισίου που διέπει το νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου «Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου». Ειδικότερα, ρυθμίζονται με πληρέστερο και αποτελεσματικότερο τρόπο ζητήματα που αφορούν στη διοίκηση, οργάνωση και τη στελέχωση του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου με την επωνυμία «Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου», ιδίως μέσω της ορθολογικότερης κατανομής αρμοδιοτήτων μεταξύ των οργάνων διοίκησής του, καθώς και της διάρθρωσης των υπηρεσιών του, κατά τρόπον ώστε η επιδίωξη των στόχων του να διασφαλίζεται στον μέγιστο βαθμό.
6. Αντικείμενο του Μέρους Ζ΄ είναι: α) η πρόβλεψη θέσης Προέδρου και Αντιπροέδρου στο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με την επωνυμία «ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΑΚΡΟΠΟΛ», η πρόβλεψη των αρμοδιοτήτων τους και ο επανακαθορισμός των αρμοδιοτήτων του διευθυντή του ως άνω νομικού προσώπου, β) η αύξηση του ορίου ηλικίας εισαγωγής στις δραματικές σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, η παραχώρηση της χρήσης χώρων του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης για προσωρινή εξυπηρέτηση δραστηριοτήτων άλλων μουσικών φορέων, καθώς και λειτουργικές ρυθμίσεις για τις κρατικές ορχήστρες και γ) η πρόβλεψη του δικαιώματος της εύλογης αμοιβής των καλλιτεχνών ερμηνευτών όταν ο φορέας ήχου είναι ενσωματωμένος και σε οπτικοακουστικό έργο και η καθιέρωση λογιστικών προτύπων στις οικονομικές καταστάσεις των Οργανισμών Συλλογικής Διαχείρισης.
Κατ’ αρχήν χαιρετίζω την συγχώνευση των δύο συναφών φορέων, την οποία υποστήριζα δημόσια ήδη από το 2017. Το θέμα μας όμως είναι ο τρόπος και οι λεπτομέρειες του σχεδίου συγχώνευσης και φοβάμαι πως κινδυνεύει να χαθεί μια σημαντική ευκαιρία για την κρίσιμη, αναγκαία για την χώρα μας και εφικτή δημιουργική έκρηξη του κινηματογράφου και των οπτικοακουστικών παραγώγων του.
Τίτλος: Νομίζω πως είναι προφανής επιλογή το Ε.Κ.Κ.Ο.ΜΕ. που διατηρεί το brand name του ΕΚΚ και τη συνήχηση του ΕΚΟΜΕ. Το πρόσθετο «και Δημιουργίας» περιττεύει. Η έννοια της «Δημιουργίας» δεν αποτελεί αποκλειστικό των Τεχνών και ειδικά του κινηματογράφου. Για τον ίδιο λόγο ο διακριτικός τίτλος «Creative Greece» καθ’ ομοίωση του «Creative Europe» δεν έχει θέση εδώ, αλλά μπορεί κάλλιστα να χρησιμοποιηθεί ως ομπρέλα του συνόλου των προγραμμάτων του ΥΠΠΟ για τον σύγχρονο πολιτισμό. Η διεθνής παρουσία του φορέα θα υποστηριχθεί καλύτερα με τον διακριτικό τίτλο «GFC+».
Θα επανέλθω με σχόλια στα Μέρη Β΄& Γ΄.
Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος- Ακροάματος
Η Ομοσπονδία μας εκπροσωπεί τους καλλιτέχνες και εργαζομένους στον Οπτικοακουστικό τομέα.
Αξιότιμοι,
Σας εκθέτουμε τους προβληματισμούς μας αναφορικά με το σχέδιο νόμου που κατέθεσε το Υπουργείο Πολιτισμού για δημόσια διαβούλευση με τίτλο «Δημιουργική Ελλάδα: ενίσχυση του κινηματογραφικού, οπτικοακουστικού και δημιουργικού τομέα, ίδρυση φορέα για το βιβλίο και λοιπές διατάξεις για τον σύγχρονο πολιτισμό».
Το Σχέδιο Νόμου διαμορφώθηκε ερήμην των συλλογικών φορέων του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, οι οποίοι γνωρίζουν τα σύγχρονα θέματα, αφού αποδεδειγμένα διαθέτουν πολύχρονη εθνική και ευρωπαϊκή γνώση και εμπειρία.
Αυτό που παρατηρούμε, από την αρχή, είναι ως προς το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, τον κύριο φορέα άσκησης της κινηματογραφικής πολιτικής και του βασικού θεσμού στήριξης της ελληνικής κινηματογραφίας έως σήμερα, με το σύνολο των θεσμοθετημένων σκοπών του, με δεδομένες τις έως σήμερα δράσεις του, δεν εξασφαλίζεται η τακτική και επαρκής χρηματοδότηση ταινιών, και το μόνο που διατηρείται είναι ο τίτλος. Το σχέδιο νόμου προτάσσει την αντίληψη της εμπορευματοποίησης της κινηματογραφικής τέχνης, ενώ έχει παραλείψει να δώσει κίνητρα σε νέους δημιουργούς.
Στο νέο φορέα που δημιουργείται λείπει το οργανόγραμμα, η λειτουργία, η διαδικασία χρηματοδότησης, ο προϋπολογισμός και τα επιμέρους προγράμματα χρηματοδοτήσεων που είναι αρμοδιότητες της Γενικής Διεύθυνσης Κινηματογράφου και αφορά τις εγχώριες κινηματογραφικές παραγωγές. Η διαδικασία των προκαταβολών θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι θα υλοποιείται μόνο για τις εγχώριες παραγωγές όπου υπάρχει και η ουσιαστική ανάγκη. Πουθενά δεν αναφέρεται και επομένως δεν γνωρίζουμε το συνολικό ύψος των ετήσιων επιχορηγήσεων του νέου Οργανισμού. Πουθενά δεν αναφέρεται η δημιουργία ή ανεύρεση νέων μηχανισμών χρηματοδότησης της κινηματογραφικής τέχνης, η υποστήριξη της πρωταρχικής σημασίας του σεναρίου, η ανάδειξη νέων δημιουργικών ταλέντων.
Συγκεκριμένα, στο άρθρο 4 σε πέντε σελίδες περιγράφονται «η αποστολή και οι αρμοδιότητες» του νέου Οργανισμού. Εκείνο που διαπιστώνουμε είναι ότι η κινηματογραφική ταινία αντιμετωπίζεται ως παραγωγή για προσκόμιση κερδών αγνοώντας και υποβαθμίζοντας την υπόστασή της ως έργου τέχνης καθώς και τον κοινωνικό και πολιτιστικό της ρόλο.
Υποβαθμίζεται η ελληνική κινηματογραφική τέχνη που στο Σχέδιο Νόμου αναφέρεται πάντα, απλώς ως κινηματογραφική παραγωγή. Η αναφορά στη στήριξη της οπτικοακουστικής παραγωγής σημαίνει ότι ο νέος φορέας θα χρηματοδοτεί τις τηλεοπτικές σειρές των ιδιωτικών καναλιών συνεχίζοντας έτσι την μέχρι σήμερα πολιτική αντίληψη του Ε.ΚΟ.ΜΕ. Η φιλοσοφία αυτή δεν είναι αθώα, γιατί στοχεύει στην εξομοίωση της κινηματογραφικής τέχνης με τα τηλεοπτικά προγράμματα σε βάρος της χρηματοδότησης μιας αυτόνομης κινηματογραφίας που θα υποστηρίζει τον κινηματογράφο ως τέχνη και κοινωνικό αγαθό.
Ενταφιάζεται οριστικά η δια νόμου υποχρέωση των τηλεοπτικών σταθμών να αποδίδουν το 1,5% των ετήσιων εσόδων τους για την παραγωγή κινηματογραφικών ταινιών. Αντίθετα οι ιδιοκτήτες των τηλεοπτικών ιδιωτικών σταθμών που για δεκαετίες δεν τήρησαν τον Νόμο απόδοσης του 1,5% επιβραβεύονται με εκατομμύρια ευρώ ετησίως για ελληνικά σήριαλ. Το κράτος, οι πολίτες δηλαδή, θα πληρώνουν τα σήριαλ των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών.
Επιπλέον, σε μια εποχή που η ανάπτυξη της κινηματογραφικής παραγωγής χρειάζεται ένα πραγματικά νέο ρηξικέλευθο, ευέλικτο, δημοκρατικό και άμεσα αποτελεσματικό σύγχρονο νομοθετικό πλαίσιο ανάπτυξης που θα διασφαλίζει τη διαφάνεια, τη δίκαιη και χωρίς αποκλεισμούς διάθεση πόρων για μια πολύμορφη έκφραση, το Σχέδιο Νόμου με τον απόλυτο συγκεντρωτισμό του από ένα διορισμένο διοικητικό συμβούλιο αποτελεί πλήγμα για την ελευθερία της έκφρασης.
Η γενική μας θεώρηση αναφορικά με τις τηλεοπτικές σειρές είναι πως το σύνολο των επιλέξιμων δαπανών θα πρέπει να ορίζεται ανεξαρτήτως του αριθμού των επεισοδίων. Ο στόχος αυτής της χρηματοδότησης θα πρέπει να είναι η προώθηση και δημιουργία ποιοτικών τηλεοπτικών παραγωγών που θα περιλαμβάνουν κάποια ποιοτικά στάνταρτ. Αντίστοιχη ρύθμιση προτείνουμε να οριστεί για τα ντοκιμαντέρ μικρού μήκους.
Το μεγαλύτερο μέρος του Σχεδίου Νόμου (ΜΕΡΟΣ Γ), που αποτελείται από 20 άρθρα περιγράφει ένα πρόγραμμα στήριξης οπτικοακουστικών έργων που θα γυρίζονται στην Ελλάδα: Cash Rebate Greece. Όλα τα άρθρα αφιερώνονται στην αναλυτική περιγραφή των όρων και προϋποθέσεων χρηματοδότησης των ξένων κινηματογραφικών τηλεοπτικών και κινηματογραφικών παραγωγών που θα γυρίζονται στην Ελλάδα. Προβλέπει 3 τρόπους χρηματοδότησης με σκοπό την προσέλκυση ξένων επενδύσεων στη χώρα. Τα τρία διακριτά καθεστώτα ενίσχυσης θα είναι: 1) Cash Rebate Greece – Film and TV 2) Cash Rebate Greece Animate 3) Cash Rebate Greece – Πρωτότυπα λογιστικά παιχνίδια υπολογιστών. Τα ποσά επιχορήγησης που προβλέπονται για κάθε περίπτωση είναι για κινηματογραφικές ταινίες, τηλεοπτικά προγράμματα και animate μέχρι 8 εκατομμύρια ευρώ ανά έργο και για έργα που χαρακτηρίζονται εθνικής αναπτυξιακής σημασίας μπορούν να φτάσουν και τα 10 εκατομμύρια. Για τα πρωτότυπα λογιστικά παιχνίδια το ποσό επιχορήγησης φτάνει το 1 εκατομμύριο ευρώ για το καθένα.
Όπως γίνεται φανερό ο Νόμος αυτός γίνεται κυρίως για να ενισχύσει την προσέλκυση ξένων παραγωγών στη χώρα, για τις οποίες θα διατίθενται δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Ταυτόχρονα βέβαια ο νέος Οργανισμός με μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ακόμη θα ενισχύει τις παραγωγές των ιδιωτικών τηλεοπτικών καναλιών. Η ελληνική κινηματογραφική τέχνη θα συνεχίσει να υποχρηματοδοτείται και να υποβαθμίζεται για μια ακόμη φορά από το κράτος όπως γίνεται τις τελευταίες δεκαετίες.
Άρα, θα πρέπει να κατανοηθεί και να τεθεί καλύτερα το ζήτημα του cash rebate. Υπάρχει πάνω στο σχέδιο νόμου μία σύγχυση αναφορικά με τον όρο, που τον ονομάζει σαν επιχορήγηση την ώρα που αυτό λειτουργεί ως επιστροφή φόρου. Επιπλέον, αναφορικά με το cash rebate, δεν υπάρχει καμία αναφορά σε υποχρέωση συνεργασίας των διεθνών παραγωγών που λαμβάνουν cash rebate με Έλληνες επαγγελματίες από το χώρο του κινηματογράφου. Θα πρέπει να δοθούν κίνητρα μέσω ενός μητρώου επαγγελματιών τεχνικών και καλλιτεχνών και μέσω της σύναψης Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας ώστε να προστατευθεί το τεχνικό προσωπικό.
Μια μεγάλη προβληματική που υπάρχει στο σχέδιο νόμου αφορά τις πολλές ασάφειες που (απ’ ότι φαίνεται) αυτές θα διευκρινιστούν με Υπουργικές Αποφάσεις ή Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις. Το σχέδιο νόμου παρέχει αρκετές εξουσιοδοτήσεις. Έτσι θα δίνεται η δυνατότητα να αλλάξουν πολλές και βασικές ρυθμίσεις του νόμου κατευθείαν μέσω των Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων. Θα πρέπει να αντικατασταθεί με μία ευρεία διαβούλευση μαζί με τους θεσμικούς εκπροσώπους των εργαζομένων, των επαγγελματιών και των δημιουργών του κλάδου πριν την έκδοση των Κ.Υ.Α.
Μια περαιτέρω έλλειψη του σχεδίου νόμου αφορά τα Περιφερειακά Προγράμματα. Αυτά αναφέρονται εντός του σχεδίου χωρίς να υπάρχει κάποια περαιτέρω επεξήγηση. Ποια θα είναι αυτά τα προγράμματα; Πως θα λειτουργούν; Υπό ποια ευθύνη θα λειτουργούν;
Σημαντική υποσημείωση: Με βάση το σχέδιο νόμου ο ελεγχόμενος ελέγχει και τον ελεγκτή διότι και η διοίκηση και ο ελεγκτικός μηχανισμός ορίζονται και παύονται με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης. Πρέπει να υπάρξει ασφαλιστική δικλείδα κοινωνικού ελέγχου, όπως το να ενταχθούν στη διαδικασία ελέγχου και εκπρόσωποι φορέων της κινηματογραφικής κοινότητας.
Συμφωνώ με το σχόλιο της ΕΕΝ : «Το άρθρο 1.1 αποσκοπεί στο να περιγράψει τον σκοπό του Σ/Ν που είναι η «δημιουργία και στήριξη μιας συνεκτικής εθνικής πολιτικής για τους τομείς της οπτικοακουστικής και κινηματογραφικής πολιτικής και του δημιουργικού και πολιτιστικού τομέα ευρύτερα». Αντ’ αυτού διαπιστώνουμε ότι πρόκεται για την πρόθεση δημιουργίας ενός νέου φορέα, ο οποίος θα επεκτείνει τις δράσεις του σε όλο το φάσμα του πολιτισμού μέσα από τον όρο δημιουργικός πολιτισμός, ο οποίος μάλιστα δεν καθορίζεται στο παρόν νομοσχέδιο. …. δημιουργείται έτσι ένας υπερσυγκεντρωτικός φορέας που συνάδει σε άλλου τύπου καθεστώτα, οπότε αυτό που θα συμβεί πρακτικά είναι η περαιτέρω υποχρηματοδότηση του ελληνικού κινηματογράφου.
Ζητούμε συνεπώς να απαλειφθούν όλες οι αναφορές στην ενίσχυση γενικώς του ελληνικού πολιτισμού και να περιοριστεί ο νέος φορέας στην ενίσχυση του ελληνικού κινηματογράφου και των οπτικοακουστικών.»
Η πλειονότητα των επαγγελματιών του χώρου είναι αναστατωμένη με το τρόπο που συντάχθηκε ο νόμος.. όχι μόνο είναι ελλιπής με πολλές παραλήψεις και «λάθη» αλλά εγείρει την φαντασία όλων μας ποια είναι τα ευρύτερα σχέδια για το μέλλον της τέχνης του κινηματογράφου γενικότερα. Δυστυχώς ο νομοθέτης δεν έκρινε απαραίτητο να συμβουλευτεί τις ενώσεις του χώρου μας όπως ΣΑΠΟΕ, ΕΕΝ, ΠΑΚΤ, ΕΣΠΕΚ κ.α. αλλά έδρασε ανεξάρτητα θεωρώντας ότι έχει κατανοήσει πλήρως την φύση της παραγωγής των οπτικοακουστικών καλλιτεχνικών παραγωγών σε όλο το φάσμα τους. Ως μέλος της ΕΕΝ συντάσσομαι υπέρ των προτάσεων της καθώς και με αυτά του ΣΑΠΟΕ και ΕΣΠΕΚ. Είναι σημαντικό να εισακουστούν οργανισμοί και ενώσεις που αποτελούνται από πλέον έμπειρους και καταξιωμένους επαγγελματίες του χώρου. Το οικοδόμημα ενός ενιαίου φορέα πολιτισμού «κουβά» που τα συμπεριλαμβάνει όλα είναι άκρως δυσλειτουργικό, συντάσσομαι υπέρ της πρότασης της ΕΕΝ: Ζητούμε συνεπώς να απαλειφθούν όλες οι αναφορές στην ενίσχυση γενικώς του ελληνικού πολιτισμού και να περιοριστεί ο νέος φορέας στην ενίσχυση του ελληνικού κινηματογράφου και των οπτικοακουστικών.
Η πλειονότητα των επαγγελματιών του χώρου είναι αναστατωμένη με το τρόπο που συντάχθηκε ο νόμος.. όχι μόνο είναι ελλιπής με πολλές παραλήψεις και «λάθη» αλλά εγείρει την φαντασία όλων μας ποια είναι τα ευρύτερα σχέδια για το μέλλον της τέχνης του κινηματογράφου γενικότερα. Δυστυχώς ο νομοθέτης δεν έκρινε απαραίτητο να συμβουλευτεί τις ενώσεις του χώρου μας όπως ΣΑΠΟΕ, ΕΕΝ, ΠΑΚΤ κ.α. αλλά έδρασε ανεξάρτητα θεωρώντας ότι έχει κατανοήσει πλήρως την φύση της παραγωγής των οπτικοακουστικών καλλιτεχνικών παραγωγών σε όλο το φάσμα τους. Ως μέλος της ΕΕΝ συντάσσομαι υπέρ των προτάσεων της καθώς και με αυτά του ΣΑΠΟΕ και ΠΑΚΤ. Είναι σημαντικό να εισακουστούν οργανισμοί και ενώσεις που αποτελούνται από πλέον έμπειρους και καταξιωμένους επαγγελματίες του χώρου. Το οικοδόμημα ενός ενιαίου φορέα πολιτισμού «κουβά» που τα συμπεριλαμβάνει όλα είναι άκρως δυσλειτουργικό, συντάσσομαι υπερ της πρότασης της ΕΕΝ: Ζητούμε συνεπώς να απαλειφθούν όλες οι αναφορές στην ενίσχυση γενικώς του ελληνικού πολιτισμού και να περιοριστεί ο νέος φορέας στην ενίσχυση του ελληνικού κινηματογράφου και των οπτικοακουστικών.
Ως Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου χαιρετίζουμε το νομοσχέδιο σαν ένα πρώτο βήμα κάλυψης της πάγιας ανάγκης για χάραξη ενιαίας εγχώριας κινηματογραφικής πολιτικής. Αναγνωρίζουμε ως βασική αδυναμία του συγκεκριμένου νομοσχεδίου την ασάφεια γύρω από τον διαμοιρασμό του χρηματοδοτικού προϋπολογισμού του νέου φορέα μεταξύ των επί μέρους πυλώνων του και ειδικότερα μεταξύ των επιλεκτικών και αυτόματων προγραμμάτων. Επίσης κρίνουμε πως σειρά επί μέρους παραγράφων και προβλέψεων του νέου φορέα χρήζουν αλλαγών ή/και βελτιώσεων.
Οφείλει, πιστεύουμε, το Υπουργείο πριν την κατάθεση του νομοσχεδίου στη Βουλή προς ψήφιση να συμπράξει με τα σωματεία και τους φορείς του οπτικοακουστικού κλάδου και να λάβει σοβαρά υπ’ όψιν του τις προτάσεις και τα σχόλια του ΣΑΠΟΕ και της ΕΣΠΕΚ που έχουν κατατεθεί στη διαβούλευση.
Σημειώνουμε επιγραμματικά παρατηρήσεις για κάποια άρθρα που κρίναμε ότι είναι ιδιαιτέρως σημαντικά για το πλαίσιο στο οποίο η Πολιτεία προορίζει να ενταχθεί ο Nέος Φορέας που σαν στόχο έχει την ενίσχυση της παραγωγής οπτικοακουστικών έργων στην Ελλάδα, την αύξηση της απασχόλησης, την ανάδειξη της χώρας ως προορισμού για την υλοποίηση επενδυτικών σχεδίων στην οπτικοακουστική βιομηχανία και καταληκτικά την εν γένει ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης της.
Στο άρθρο 1.1 αποσκοπεί στο να περιγράψει τον σκοπό του Σ/Ν που είναι η «δημιουργία και στήριξη μιας συνεκτικής εθνικής πολιτικής για τους τομείς της οπτικοακουστικής και κινηματογραφικής πολιτικής και του δημιουργικού και πολιτιστικού τομέα ευρύτερα». Αντ’ αυτού διαπιστώνουμε ότι πρόκεται για την πρόθεση δημιουργίας ενός νέου φορέα, ο οποίος θα επεκτείνει τις δράσεις του σε όλο το φάσμα του πολιτισμού μέσα από τον όρο δημιουργικός πολιτισμός, ο οποίος μάλιστα δεν καθορίζεται στο παρόν νομοσχέδιο. Αντιθέτως, ο όρος αυτός αναφέρεται και αναλύεται στο νόμο 4708/2020 για το Κέντρο Πολιτισμού και Δημιουργίας ΑΚΡΟΠΟΛ του οποίου έτσι κι αλλιώς σκοπός είναι η προαγωγή και ανάδειξη του δημιουργικού πολιτισμού στην Ελλάδα. Επομένως είναι άξιο απορίας γιατί επιδιώκεται με τέτοια επιμονή η συνεχής αναφορά στον «δημιουργικό πολιτισμό γενικότερα» (ενδεικτικά άρθρα 1.3, 2.3, 4 κλπ.), όταν μάλιστα είναι γνωστό σε όλους μας ότι οι οικονομικοί πόροι που είναι διαθέσιμοι για την ανάπτυξη και ανάδειξη του κινηματογράφου και του οπτικοακουστικού τομέα στη χώρα μας είναι πενιχρότατη. Προσθέτοντας λοιπόν επι πλέον αρμοδιότητες και επεκτείνοντάς τες και σε άλλους τομείς, δημιουργείται ένας υπερσυγκεντρωτικός φορέας που συνάδει σε άλλου τύπου καθεστώτα, οπότε αυτό που θα συμβεί πρακτικά είναι η περαιτέρω υποχρηματοδότηση του ελληνικού κινηματογράφου.
Ζητούμε συνεπώς να απαλειφθούν όλες οι αναφορές στην ενίσχυση γενικώς του ελληνικού πολιτισμού και να περιοριστεί ο νέος φορέας στην ενίσχυση του ελληνικού κινηματογράφου και των οπτικοακουστικών.
Μετά την κατάθεση των απόψεων μας τόσο στο Υπουργείο Πολιτισμού, όσο και σε κόμματα σας παραθέτουμε επιπλέον τα εξής:
1. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 42 προβλέπεται ότι η παράδοση αντιτύπου του έργου δεν παρέχει στην Εταιρεία διαχείρισης του Εθνικού Ψηφιακού Αποθετηρίου Οπτικοακουστικών Έργων εξουσίες εκμετάλλευσης, πλην εκείνων που είναι αναγκαίες για τους σκοπούς που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του ίδιου άρθρου. Με αυτό τον τρόπο επιχειρείται ο περιορισμός των δικαιωμάτων που αποκτά η Εταιρεία. Πλην όμως στο σημείο δ της παραγράφου 1 ανάμεσα στους σκοπούς περιέχεται η εκμετάλλευση του αρχείου. Με αυτό τον τρόπο αναιρείται η παράγραφος 2 και διευρύνονται οι δυνατότητες της Εταιρείας κατά παράβαση των περί πνευματικής ιδιοκτησίας υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεων, που απαγορεύουν την επιβολή περιορισμών στο δικαίωμα του δημιουργού κατά τρόπο που αντίκειται στην κανονική εκμετάλλευση του έργου και που θίγει τα έννομα συμφέροντά του δημιουργού. Για τον λόγο αυτό η λέξη εκμετάλλευση πρέπει να αφαιρεθεί από το σημείο δ της παραγράφου 1 του άρθρου 42
2 .Είναι προφανές ότι δεν πρέπει να τυγχάνουν χρηματοδότησης επενδυτικά σχέδια που στηρίζονται στην παραβίαση των δικαιωμάτων των εργαζομένων ή των δημιουργών και των ερμηνευτών-εκτελεστών ενός οπτικοακουστικού έργου
Συνεπώς στην παράγραφο 2 του άρθρου 29 θα πρέπει να προστεθεί ότι στα απαραίτητα δικαιολογητικά για την αίτηση ένταξης χρηματοδότησης περιλαμβάνεται και σχέδιο σύμβασης με τους καλλιτεχνικούς συντελεστές και εργαζομένους από την οποία προκύπτει ότι η τήρηση των προστατευτικών διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας και της νομοθεσίας για την προστασία των δικαιωμάτων των πνευματικών δημιουργών και των συγγενικών δικαιούχων.
Αντιστοίχως στις διατάξεις των άρθρων 36 και 37 θα πρέπει να προστεθεί ότι η παραβίαση των προστατευτικών διατάξεων της εργατικής νομοθεσίας και της νομοθεσίας για την προστασία των δικαιωμάτων των πνευματικών δημιουργών και των συγγενικών δικαιούχων αποτελεί λόγο ανάκλησης της απόφασης ένταξης χρηματοδότησης και ανάκτησης του καταβληθέντος ποσού, εφόσον διαπιστωθεί αυτή η παραβίαση είτε κατόπιν δειγματοληπτικού ελέγχου, είτε λόγω καταγγελίας
Θέσεις του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Αποφοίτων ΕΣΔΔΑ για το σχέδιο νόμου «Δημιουργική Ελλάδα: ενίσχυση του κινηματογραφικού, οπτικοακουστικού και δημιουργικού τομέα, ίδρυση φορέα για το βιβλίο και λοιπές διατάξεις σύγχρονου πολιτισμού».
1. Με το άρθρο 19 προβλέπεται η δυνατότητα σε υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα να καταλάβουν θέσεις ευθύνης στο νέο οργανισμό. Υποστηρίζουμε ότι με αυτή τη διάταξη: α) απαξιώνεται το μόνιμο και σταθερό προσωπικό του δημοσίου β) αποδυναμώνεται η θεσμική μνήμη και συνέχεια του οργανισμού και γ) υπάρχει ο κίνδυνος να εμφανιστεί το φαινόμενο των «περιστρεφόμενων θυρών», που δημιουργείται από τη δυνατότητα των στελεχών να μετακινούνται μεταξύ θέσεων ευθύνης του δημοσίου τομέα και των ιδιωτικών επιχειρήσεων.
Προτείνουμε την κατάργηση αυτής της πρόβλεψης και την στελέχωση των θέσεων ευθύνης με τη διαδικασία των κρίσεων από δημοσίους υπαλλήλους.
2. Στο άρθρο 91 προτείνουμε να υπάρξει πρόβλεψη για τη διατήρηση του υπάρχοντος καθεστώτος για το όλο το υφιστάμενο προσωπικό. Συγκεκριμένα ζητάμε την οριζόντια ισχύ των αποσπάσεών του για τρία έτη με ανανέωση για επιπλέον τρία κατά παρέκκλιση των κείμενων διατάξεων όπως προβλέπει η πρόσκληση ενδιαφέροντος, για όλους τους υπαλλήλους προκειμένου να συνεχιστεί η απόσπαση όλων, αυτοδίκαια, και μετά τη λήξη των μεταβατικών διατάξεων.
3.Διαπιστώνουμε ότι η ρύθμιση κρίσιμων νομοθετικών ζητημάτων πραγματοποιείται μέσω υπουργικών αποφάσεων οι οποίες βασίζονται σε εξουσιοδοτικές διατάξεις, παρακάμπτοντας με αυτό τον τρόπο την κοινοβουλευτική διαδικασία και τη δημόσια διαβούλευση. Αυτή η πρακτική αντιτίθεται σε δύο από τις βασικές αρχές της καλής νομοθέτησης, τη διαφάνεια και τη δημοκρατική νομιμοποίηση, όπως αυτές προσδιορίζονται από το
άρθρο 58 του νόμου για το επιτελικό κράτος (Ν. 4622/2019 Α’)
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ένωσης Αποφοίτων της ΕΣΔΔΑ
Bravo