Αρχική Πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία, στις υπηρεσίες των παρόχων υπηρεσιών μέσων μαζικής ενημέρωσης και επικοινωνίαςΆρθρο 01 – ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Στέλλα Λεοντιάδου | 21 Νοεμβρίου 2018, 22:13
Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αδυνατώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν να γίνεται υποχρεωτική γλώσσα η νοηματική για όλους τους κωφούς και βαρήκοους, εφ’ όσον υπάρχουν κωφοί που γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα και δεν γνωρίζουν την νοηματική, είτε διότι εκωφάθησαν σε μεγάλη ηλικία, ή τουλάχιστον αφού είχαν μάθει να ομιλούν και να ακούν, στην παιδική ηλικία, ή είναι βαρήκοοι γέροντες ή έχασαν την ακοή τους, ή μειώθηκε μετά από ατύχημα. Μπορούν να επικοινωνούν μιλώντας και “ακούν” διαβάζοντας τα χείλη των συνομιλητών τους. Μπορούν να διαβάσουν ένα κείμενο, ένα βιβλίο, μια εφημερίδα, τις ειδήσεις στο διαδίκτυο, ένα συμβόλαιο. Είναι καταστροφικό και απάνθρωπο να εξοσταρακιστούν στην απομόνωση, τη μελαγχολία, την απόσυρση από τη ζωή χάριν ενός διατάγματος το οποίο δε μελετήθηκε εις βάθος ώστε να λάβει υπ’ όψη του τις αρνητικές επιπτώσεις που θα επιφέρει σε μεγάλο ποστοστό ατόμων κωφών και βαρηκόων που έχουν σαν γλώσσα την ελληνική και ίσως γνωρίζουν και ξένες γλώσσες. Γιατί να καταδικάζονται; υπάρχει κάτι θετικό, που θα βελτιώσει τη ζωή τους; και ποιο είναι αυτό; γιατί εμείς οι λογικοί δεν το βλέπουμε; γιατί δεν μπαίνουν υπότιτλοι στις ειδήσεις;