Αρχική Πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία, στις υπηρεσίες των παρόχων υπηρεσιών μέσων μαζικής ενημέρωσης και επικοινωνίαςΆρθρο 01 – ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Μαίρη Τσάγκα | 23 Νοεμβρίου 2018, 19:51
Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ονομάζομαι Μαίρη Τσάγκα. Είμαι θεόκουφη από τα δώδεκά μου. Ολοκλήρωσα την εκπαίδευσή μου σε κανονικό σχολείο ακουόντων και στην συνέχεια σπούδασα Φυσικοθεραπεία στα ΤΕΙ Αθήνας. Τα τελευταία είκοσι δύο χρόνια εργάζομαι σε δημόσιο νοσοκομείο, εξασκώντας το επάγγελμα που σπούδασα. Η γλώσσα μου είναι τα ελληνικά. Αυτή την γλώσσα έμαθα κι αυτή χρησιμοποιώ, εδώ και πενήντα έξι χρόνια. Που και πως θα μου ήταν χρήσιμη η νοηματική, τόσο στο στενό όσο και στο ευρύτερο περιβάλλον μου, τόσο στη σχέση μου με τους ασθενείς μου όσο και στην αλληλεπίδρασή μου με το υπόλοιπο επιστημονικό προσωπικό με το οποίο συνεργάζομαι; Τι ακριβώς προτείνετε; Να υποχρεώσετε όλους τους κωφούς/βαρήκοους να μάθουν νοηματική και στην συνέχεια να εξαρτώνται απο την παρουσία διερμηνέα νοηματικής; Είναι δυνατόν στην σημερινή εποχή, με την αλματώδη ανάπτυξη επιστήμης και τεχνολογίας, με όλα όσα προσφέρουν ακουστικά βοηθήματα, κοχλιακές επεμβάσεις, λογοθεραπεία, εσείς να προτείνετε την νοηματική ως εργαλείο επικοινωνίας κάθε κωφού/βαρήκοου; Η νοηματική συνιστά λύση για κάθε άτομο που δεν μπορεί να έχει άλλο τρόπο επικοινωνίας. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να επιβάλλεται ως η ενδεδειγμένη γλώσσα για κάθε κωφό/βαρήκοο άτομο. Ως κωφή, εδώ και 46 χρόνια, είμαι αντίθετη στο Αρθρο 01-ε). Η νοηματική γλώσσα δεν είναι η γλώσσα μου.