Αρχική Κατάταξη και σήμανση τηλεοπτικών προγραμμάτωνΆρθρο 03 – Διαδικασία κατάταξης-Εσωτερική ΕπιτροπήΣχόλιο του χρήστη Δημήτρης Κολιοδήμος | 19 Απριλίου 2019, 18:24
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Κολιοδήμος' | 19 Απριλίου 2019, 18:24

    Από τη στιγμή που θα ενοποιηθεί η καταλληλότητα των κινηματογραφικών ταινιών με τροποποίηση του άρθρου 37.2 του Ν 3905, η σήμανσή τους στην τηλεόραση επιβάλλεται να είναι αυτή των επιτροπών καταλληλότητας του ΥΠΠΟΑ. Σε διαφορετική περίπτωση, ανοίγουν οι… ασκοί του Αιόλου! Συγκεκριμένα: α) Οι σταθμοί μεταδίδουν την ταινία με μη σωστή σήμανση. β) Την μεταδίδουν με κατώτερη της κινηματογραφικής καταλληλότητας σήμανση, κρύβοντας από τον θεατή κάποιες λεπτομέρειες ορισμένων εικόνων, δηλαδή λογοκρίνοντάς την, όπως συνέβαινε στο αλήστου μνήμης παρελθόν με τα εξώφυλλα κάποιων περιοδικών και τη χρήση μαύρου μαρκαδόρου. γ) Την μεταδίδουν με κατώτερη της κινηματογραφικής καταλληλότητας σήμανση, έχοντας αφαιρέσει τελείως κάποιες σκηνές ή έχοντας περικόψει ορισμένες άλλες, ώστε να περιοριστεί η υπερβολική βία, η θέαση των τραυμάτων του θύματος μιας εγκληματικής πράξης, κάποια γυμνική εμφάνιση, μία ομοφυλοφιλική αποκάλυψη, έκθεση ή συμπεριφορά, μία ερωτική σκηνή, κ.ο.κ., δηλαδή λογοκρίνοντας ευθέως μία κινηματογραφική ταινία ή μία τηλεοπτική σειρά, έτσι ώστε να της δοθεί η σήμανση εκείνη που θα τους επιτρέψει τη μετάδοσή της σε ώρα τέτοια που δεν θα αντιμετωπίζει συνέπειες της παράβασης της σχετικής με την ώρα μετάδοσης της νομοθεσίας. Τα ίδια, φυσικά, ισχύουν και για τις τηλεοπτικές σειρές, μιας και όλες προέρχονται από χώρες όπου η σήμανση είναι ανεξάρτητη της ώρας μετάδοσης. Στην πρώτη περίπτωση, ο γονιός δεν μπορεί να ασκήσει τον έλεγχό του (και ο σταθμός ριψοκινδυνεύει να δεχτεί το πρόστιμο του ΕΣΡ), στις δύο άλλες όμως, χαμένος είναι ο ενήλικας θεατής, που του απαγορεύτηκε να δει εκείνο το οποίο κανείς δεν επιτρέπεται να του απαγορεύει να δει (μην το ξεχνάμε: στη χώρα μας η λογοκρισία απαγορεύεται). Χαμένος, βεβαίως, είναι και ο καλλιτέχνης, το έργο του οποίου σφαγιάστηκε, ενδεχομένως με τη σύμφωνη γνώμη του (επειδή του διαμηνύθηκε ότι αυτό δεν μπορεί να μεταδοθεί παρά μόνο με τις συγκεκριμένες επεμβάσεις και περικοπές), για να τηρηθεί το γράμμα μιας άδικης και ξεπερασμένης πρόβλεψης, που από την άλλη μεριά είναι και βαθύτατα αντιδημοκρατική. Αφήνω ασχολίαστο το τι εντύπωση δίνει η πρακτική αυτή για τη χώρα μας στις άλλες χώρες της Ευρώπης και των ΗΠΑ, αλλά θα ήθελα να σταθώ στο τι μπορεί να συνεπάγεται για τον έλληνα κινηματογραφιστή, ο οποίος θα θελήσει να ζητήσει τη συνδρομή ενός τηλεοπτικού σταθμού (μέσω του Νόμου για το 1,5% να θυμίσω στον κ. Κρέτσο), στην υλοποίηση μιας ταινίας του. Θα του ζητηθεί η ταινία του να μπορεί να μεταδοθεί στις 21:00, δηλαδή να μην περιέχει σκηνές που θα την ενέτασσαν στις Κ-15 και Α ταινίες. Θα του ζητηθεί, με άλλα λόγια, να αυτολογοκριθεί πριν τη δημιουργία της ταινίας του, ή θα του ζητηθεί να συναινέσει στην περικοπή σκηνών, μετά την ολοκλήρωσή της και πριν τη μετάδοσή της από την τηλεόραση που τον (συν)χρηματοδότησε.