Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ειναι απολυτως λογικο και περα απο καθε αμφισβητηση οτι εφ'οσον υφισταται η νομοθεσια η οποια επιβαλλει στα καναλια να επενδυουν το 1.5% του τζιρου τους σε κινηματογραφικες παραγωγες, θα πρεπει να το κανουν. Αλλιως αυτο το 1,5% θα πρεπει να κατευθυνεται σε καποιον αλλο φορεα ή συστημα χρηματοδοτησης οπτικοακουστικων εργων. Διαβαζοντας ομως τις εγκριτικες αποφασεις του ΕΚΟΜΕ στην Διαυγεια, ειναι επισης σαφες οτι 9 στις 10 περιπτωσεις δεν υπαρχει πρακτικος τροπος να συνδεθει η εγκριση της ενισχυσης με ενα καναλι. Γιατι; Διοτι την επιδοτηση την λαμβανει μια καθολα νομιμη ελληνικη εταιρια παραγωγης και οχι το καναλι. Και τι θα πρεπει να προβλεψει ο νομοθετης; Εαν μια ελληνικη εταιρια παραγωγης που δικαιουται την ενισχυση κανει την παραγωγη μιας σειρας, εισπραξει την ενισχυση και μετα πουλησει την σειρα σε ενα καναλι, τοτε θα πρεπει να επιστρεψει την ενισχυση; Και εαν υποθεσουμε οτι υπαρχουν εταιριες για τις οποιες ειναι γνωστο οτι ανηκουν σε ενα καναλι ή σε μετοχο του καναλιου, τι θα εμποδισει τους καναλαρχες να βαλουν ενα προσωπο βιτρινα, ο οποιος να κινει ολη την διαδικασια και να "ενοικιαζει" το ολοκληρωμενο εργο στο καναλι.