Αρχική Διατάξεις που αφορούν στον «Κώδικα Ψηφιακής Διακυβέρνησης»Άρθρο 32 – Ηλεκτρονικές πληρωμέςΣχόλιο του χρήστη VIVA ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΑΕ | 17 Ιουλίου 2020, 16:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'VIVA ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΑΕ' | 17 Ιουλίου 2020, 16:00

    •Η διατύπωση της παραγράφου 1 καθιστά δυσλειτουργικές τις πληρωμές με ηλεκτρονικά μέσα (ή και ανεφάρμοστες πρακτικά), δεδομένου ότι απαιτεί ο λογαριασμός ή η κάρτα πληρωμής να είναι στο όνομα του υπόχρεου. Επισημαίνεται ότι πληρωμή με κάρτα που έχει εκδοθεί στο «όνομα του υπόχρεου» είναι πρακτικά μη εφαρμόσιμη διότι παγκοσμίως το ονοματεπώνυμο του κατόχου της κάρτας δεν διαβιβάζεται από τον εκδότη της κάρτας στο δικαιούχο της πληρωμής (σημ: δεν διαβιβάζεται ούτε από τον πάροχο/card acquirer που μεσολαβεί για την εκτέλεση της συναλλαγής). Σε ότι αφορά πληρωμές μέσω λογαριασμού επίσης προτείνεται να διαγραφεί η αναφορά σε λογαριασμό που τηρείται στο «όνομα του υπόχρεου». Αντ΄ αυτού να τεθεί ως υποχρεωτικά προαπαιτούμενο, όλοι οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών που τηρούν λογαριασμούς από τους οποίους εκκινούν πληρωμές (δηλαδή πιστωτικά ιδρύματα, ιδρύματα πληρωμών, ιδρύματα ηλεκτρονικού χρήματος) να είναι διασυνδεδεμένοι με το «Σύστημα Μητρώων Τραπεζικών Λογαριασμών και Λογαριασμών Πληρωμών» (Σ.Μ.Τ.Λ. και Λ. Π)» κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 του άρθρου 62 του Ν 4170/2013 όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 71 του Ν. 4446/2016 και ισχύει. Με τον τρόπο αυτό θα είναι εφικτή και πληρέστερη η διασταύρωση των στοιχείων του κατόχου του λογαριασμού από την αρμόδια φορολογική ή άλλη αρχή του Δημοσίου για τις συγκεκριμένες πληρωμές. Οπως είναι γνωστό σύμφωνα με τον προαναφερθέντα νόμο όλοι οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών που δραστηριοποιούνται νομίμως στην Ελλάδα και τηρούν λογαριασμούς (πχ πιστωτικά ιδρύματα, ιδρύματα πληρωμών, ιδρύματα ηλεκτρονικού χρήματος, συμπεριλαμβανομένων αλλοδαπών ιδρυμάτων που λειτουργούν στην Ελλάδα,με ή χωρίς εγκατάσταση) είναι υποχρεωμένοι να διασυνδέονται με το εν λόγω σύστημα (Σ.Μ.Τ.Λ. και Λ. Π). Συμπληρωματικά στα όσα προαναφέρθηκαν χρήζει να ληφθεί υπόψιν ότι συχνά οι υποχρεώσεις μελών μιας οικογένειας εξοφλούνται από ένα ή διαφορετικούς λογαριασμούς ή κάρτα. Από τη στιγμή που το άρθρο αναφέρεται σε «υπόχρεο» είναι γνωστός ο επωφελούμενος από μία τέτοια συναλλαγή. Επομένως ελαχιστοποιείται το ενδεχόμενο χρήσης λογαριασμού ή κάρτας τρίτου για πληρωμή δικής του υποχρέωσης, χωρίς την αποδοχή του κατόχου του λογαριασμού ή της κάρτας, διότι σε τέτοια περίπτωση θα είναι άμεσα και σαφώς κατανοητό ποιος είχε το συμφέρον να προβεί σε μη εξουσιοδοτημένη χρήση του μέσου πληρωμής (λογαριασμού ή κάρτας). Επισημαίνεται ότι σε αυτή την αρχή βασίζεται σήμερα η λειτουργία συγκεκριμένων υπηρεσιών πληρωμής αρκετών παρόχων υπηρεσιών πληρωμών, συμπεριλαμβανομένων και συστημικών τραπεζών. •Ως προς την παράγραφο 2, είναι προφανές ότι θα πρέπει να συμπεριλαμβάνονται και οι πάροχοι υπηρεσιών πληρωμών (ήτοι πιστωτικά ιδρύματα, ιδρύματα πληρωμών, ιδρύματα ηλεκτρονικού χρήματος) και ως εκ τούτου να τροποποιηθεί η διατύπωση ως εξής: «2. Με την προϋπόθεση της αυθεντικοποίησης του υπόχρεου, η πληρωμή μπορεί να πραγματοποιείται είτε άμεσα από τον ίδιο, είτε μέσω παρόχου υπηρεσιών πληρωμών κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 1 του Ν 4537/2018, είτε των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ) και των Ελληνικών Ταχυδρομείων (ΕΛΤΑ).