Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΗΣ ΨΑΡΟΜΗΛΙΓΚΟΣ' | 30 Αυγούστου 2024, 10:36

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αν υποτεθεί ότι αναζητούμε έναν δείκτη που θα μετρήσει τη διαφορά αισιοδοξίας και φιλοδοξιών μεταξύ του νομοθέτη του Ν. 2664/ 1998 και εκείνων της επακολουθησάσης σωρείας τροποποιήσεών του, είναι προφανές ότι δεν θα βρούμε κανέναν πιο αξιόπιστο από εκείνον του άρθρου 18. Ιδίως στο άρθρο αυτό φαίνεται κρυστάλλινα πως η μετωπική σύγκρουση μεταξύ αφενός της «αφέλειας» του ιστορικού νομοθέτη, ως προς την ποσότητα των σφαλμάτων των κτηματογραφήσεων, και της έντονης δυσπιστίας του, ως προς τις δυνατότητες εξωδικαστικής διόρθωσής τους, και αφετέρου της πραγματικότητας των πιλοτικών κτηματογραφήσεων και του λειτουργούντος κτηματολογίου κατέληξε τελικά στη μεταμόρφωση της λιτής και συνοπτικής αρχικής διατύπωσης του νομοθετικού κειμένου σε μια σχοινοτενή, περιπτωσιολογική και δύσχρηστη ρύθμιση, επί της οποίας έρχεται σήμερα να επέμβει για πολλοστή φορά. Το αναμφισβήτητο γεγονός ότι (και αυτή) η παρέμβασή του κινείται προς την ορθή κατεύθυνση, δεν πρέπει να μας «κρύβει το δάσος»: αν ο τύπος των ήλων είναι το πλήθος των ακινήτων με ένδειξη «αγνώστου ιδιοκτήτη», ουδεμία λύση θα είναι αποτελεσματική εάν δεν επιβάλλει στο προσωπικό των αρμόδιων Υπηρεσιών του Δημοσίου (δασαρχεία, κτηματικές κ.λπ.) να μην ταλαιπωρεί τους πολίτες, «εφευρίσκοντας» λιγότερο ή περισσότερο αστείες προφάσεις και διατυπώσεις, για να αποφύγει να συναινέσει στο συνηθέστατα προφανές: ότι λ.χ. ένα κτίριο εκατόν πενήντα ετών στο κέντρο της Ερμούπολης δεν είναι δυνατόν να ανήκει στο Δημόσιο ως δάσος, άλλως δασική έκταση, άλλως… Διαφορετικά ο νομοθέτης, παρά τις φιλότιμες προσπάθειές του, είναι (και πάλι) καταδικασμένος να αποτύχει.