Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• 19 Απριλίου 2019, 18:39 | Δημήτρης Κολιοδήμος

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Συμφωνώ απόλυτα. Η σήμανση «αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τη δυνατότητα άσκησης του γονεϊκού ελέγχου». Γονεϊκού, όμως, ουχί πολιτειακού. Διότι, συνδέοντας τη σήμανση με την ώρα μετάδοσης, η πολιτεία επεμβαίνει και ασκεί αυτή (αντί του γονιού) τον έλεγχο. Στην πραγματικότητα, επιβάλλει κάτι και στον γονέα. Όμως, ασκώντας τον έλεγχο αυτό δια μέσου της ώρας μετάδοσης, κάνει κάτι περισσότερο. Τιμωρεί τον ενήλικα θεατή. Μην ξεχνάμε ότι η τηλεόραση απευθύνεται (πρωτίστως) στον ενήλικα θεατή και (δευτερευόντως) στον ανήλικο και δεν είναι δυνατόν να τιμωρούνται οι ενήλικοι στο όνομα των ανηλίκων. Οι πρώτοι είναι υπεύθυνοι για τους δεύτερους, και έχουν τη σύνεση και τη γνώση να αποφασίσουν τι θα επιτρέψουν και τι όχι σε αυτούς. Ο πατέρας και η μητέρα ενός ανήλικου παιδιού – όχι η πολιτεία.

  Και η πολιτεία τιμωρεί τον ενήλικα θεατή όταν, επιβάλλοντας στον τηλεοπτικό σταθμό την ώρα μετάδοσης, τον αναγκάζει να ξενυχτίσει για να δει μία ακατάλληλη ταινία, η οποία θα ξεκινήσει να μεταδίδεται μετά τις 12 τα μεσάνυχτα, παρόλο που την επομένη θα πρέπει να ξυπνήσει νωρίς για να πάει στη δουλειά του – ιδίως αν η ταινία τελειώσει μετά τις 3 τα ξημερώματα, μιας και υπάρχουν και οι διαφημίσεις. Ως προς το σημείο αυτό, η πρόταση μοιάζει να είναι «δημοκρατικότερη» της ισχύουσας ΥΑ, μιας και μεταφέρει το όριο μισή ώρα νωρίτερα, αλλά δεν είναι! Στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, δεν υπήρχε ευθεία αναφορά στη συνδρομητική τηλεόραση, όπως υπάρχει εδώ. Και, ακόμη κι αν αποδεχτούμε τους χρονικούς περιορισμούς που τίθενται εδώ για την ελεύθερη τηλεόραση, αυτοί δεν πρέπει να ισχύουν στη συνδρομητική.

  Διότι ο ενήλικας θεατής πληρώνει ένα συνδρομητικό κανάλι για να μπορεί να βλέπει αυτό που θέλει τις ώρες που βρίσκεται στο σπίτι του. Από το απόγευμα και μετά τις καθημερινές, τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες ολόκληρη την ημέρα. Αν σε κάτι στο οποίο πληρώνω δεν μπορώ να δω αυτό που θέλω σε λογικές ώρες, τότε γιατί να το πληρώνω; Ας γραφτώ σε μία πλατφόρμα video on demand, για να το βλέπω όποτε θέλω. Αυτή είναι η πρόθεση της πρότασης του ΕΣΡ; Να διώξει θεατές από τα συνδρομητικά κανάλια, στέλνοντάς τους στις πλατφόρμες;

  Στόχευση της σήμανσης είναι να επιτρέπεται ο γονεϊκός έλεγχος. Και η στόχευση αυτή εκσυγχρονίζεται με την αλλαγή των σημάτων και με τον προσδιορισμό του περιεχομένου των προγραμμάτων. Από κει και πέρα ο γονιός είναι υπεύθυνος για το αν θα αφήσει το ανήλικο παιδί του να δει ή όχι ένα πρόγραμμα με σήμανση ανώτερη της ηλικίας του. Ο ρόλος της πολιτείας είναι να δίδεται στον γονέα η ορθή και σωστή πληροφόρηση. Τίποτα περισσότερο. Γιατί η επιβολή ώρας μετάδοσης είναι το «περισσότερο», το οποίο έχει άλλες, δυσάρεστες επιπτώσεις (θα αναφερθώ αλλού σε αυτό) και δίνει την ευχέρεια στο ΕΣΡ να αυθαιρετεί. Εξ ου και στις περισσότερες χώρες του δυτικού κόσμου (στην Ευρώπη, της οποίας η Ελλάδα αποτελεί ισότιμο μέλος, αλλά και τις ΗΠΑ) δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Ο τηλεοπτικός σταθμός δίνει τη σωστή σήμανση, μεταδίδει τις τηλεοπτικές σειρές και τις κινηματογραφικές ταινίες σε ώρες μεγάλης τηλεθέασης και ο ενήλικας θεατής/γονιός αποφασίσει τι θα κάνει με τον ανήλικο θεατή/γιο ή κόρη του.