Στο άρθρο 27 του ν. 4487/2017 (Α’ 116) επέρχονται οι ακόλουθες τροποποιήσεις:
1. Η παρ. 2 αντικαθίσταται ως εξής:
«2. Το ποσό της επιχορήγησης υπολογίζεται, μετά την πιστοποιημένη ολοκλήρωση του επενδυτικού σχεδίου, ως σταθερό ποσοστό 40% επί της αξίας των συνολικών επιλέξιμων δαπανών της παραγωγής. Το ποσό της επιχορήγησης καταβάλλεται εφάπαξ στον δικαιούχο.».
2. Η παρ. 4 αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Η ενίσχυση του παρόντος μπορεί να συνδυαστεί και με άλλη κρατική ενίσχυση, με τον περιορισμό το σύνολο των χορηγούμενων κρατικών ενισχύσεων να μην ξεπερνά αθροιστικά το 50% του συνολικού κόστους παραγωγής του οπτικοακουστικού έργου. Το όριο αυτό επεκτείνεται στο 60% του συνολικού κόστους παραγωγής του οπτικοακουστικού έργου σε περίπτωση διασυνοριακής παραγωγής και στο 80% του συνολικού κόστους παραγωγής του οπτικοακουστικού έργου σε περίπτωση παραγωγής δύσκολου οπτικοακουστικού έργου. Στις ανωτέρω περιπτώσεις συνδυασμού κρατικών ενισχύσεων, το ποσοστό της χορηγούμενης ενίσχυσης προκύπτει, όταν από τα ανωτέρω όρια του συνολικού κόστους παραγωγής του οπτικοακουστικού έργου αφαιρεθεί το ποσό των κρατικών ενισχύσεων με το οποίο η παραγωγή έχει ήδη ενισχυθεί.».
– Να διευκρινιστεί ότι δεν θεωρείτε ότι συνυπολογίζεται η συμμετοχή στην παραγωγή του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου και της ΕΡΤ.
Είναι σημαντικό να διευκρινιστεί ότι εφόσον μια παραγωγή προβλέπει την χρηματοδότηση της ΜΟΝΟΝ από ιδιωτικά κεφάλαια και από την επιστροφή φόρου μέσω ΕΚΟΜΕ, τότε το ονομαστικό κόστος παραγωγής θα είναι αυτό που ζητείται από τον ΕΚΟΜΕ, για το οποίο θα δίνεται έγκριση και επ’ αυτού θα καταθέσει τα δικαιολογητικά δαπανών ο παραγωγός. Δηλαδή ζητάμε την σαφή κατάργηση της υφιστάμενης πρακτικής όπου η ενίσχυση εφαρμόζεται στο 80% του ονομαστικού κόστους παραγωγής.
Αντιλαμβάνεστε δε το πρακτικά ανεφάρμοστο σύστημα όπου μια διεθνής παραγωγή η οποία πρόκειται να γυριστεί και σε άλλες χώρες, να πρέπει να φέρει παραστατικά εξόδων και από τις άλλες χώρες, ώστε να πιστοποιηθεί ότι το ποσοστό εξόδων στην Ελλάδας είναι κάτω από 80%.
Σε περίπτωση όμως όπου μια παραγωγή προβλέπει χρηματοδότηση και από άλλους δημοσίους φορείς (πχ ΕΚΚ, Tax Credit Υπ. Οικονομικών, κλπ) τότε τόσο το ονομαστικό κόστος, όσο και τα παραστατικά πληρωμών θα αφορούν το συνολικό κόστος παραγωγής, ώστε να γίνεται έλεγχος της σώρευσης των χορηγούμενων κρατικών ενισχύσεων.
Αντίστοιχη διαδικασία θα πρέπει να ακολουθείται σε περιπτώσεις συγχρηματοδότησης από περισσότερες των μια χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να τηρούνται οι σχετικοί κανόνες de minimis, στο μέτρο όπου τα έξοδα παραγωγής σε άλλη Ευρωπαϊκή χώρα θα πρέπει και εκεί να πιστοποιηθούν από τον αρμόδιο φορέα.
Ειδικά η συμμετοχή της ΕΡΤ –όπως άλλωστε ισχύει και για τα Ευρωπαϊκά κρατικά κανάλια- δεν θα πρέπει να υπολογίζεται ως κρατική ενίσχυση.
Επειδή είναι δυνατόν μια παραγωγή να ολοκληρωθεί σε διάστημα πολλών μηνών ή και ετών σε κάποιες περιπτώσεις, θα πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα σταδιακής χρηματοδότησης σε διακριτά στάδια της παραγωγής (πχ προπαραγωγή, τέλος γυρισμάτων, ολοκλήρωση post production, κλπ) τα οποία φυσικά θα πρέπει να έχουν ζητηθεί από τον παραγωγό στο αίτημα της ενίσχυσης.
Προτείνεται η αλλαγή: Το ποσό της επιχορήγησης καταβάλλεται στον δικαιούχο ανάλογα με το εγκεκριμένο χρηματοδοτικό πλάνο του έργου.
Η συμμετοχή της ΕΡΤ Α.Ε που προέρχεται από την καταβολή του 1.5%, να μη θεωρείται κρατική ενίσχυση.
Η ενίσχυση που λαμβάνουν σήμερα οι παραγωγές από τον ΕΚΟΜΕ δεν επαρκεί και δυστυχώς δεν είναι καν ανταγωνιστική. Θα μπορούσε όμως να γίνει άμα το ποσοστό αυξηθεί τουλάχοστον στο 45% του ποσού που δαπανάται στην Ελλάδα. Λόγω της εμπειρίας μου με αμερικανικές παραγωγές, κυρίως κινουμένων σχεδίων, αλλά πιστεύω το ίδιο ισχύει και για άλλες συμβατικές κινηματογραφικές παραγωγές αυτό που ενδιαφέρει την εταιρία παραγωγής είναι η μείωση του κόστους της below the line παραγωγής. Εκεί είναι λοιπόν και ο τομέας που συναγωνίζεται η Eλλάδα για να προσελκύσει ξένες παραγωγές. Άμα τα ποσοστά που προσφέρει η χώρα μας δεν είναι ανταγωνιστικά τότε η παραγωγή βρίσκει να πάει κάπου αλλού. Ακόμη και άμα η ταινία είναι γραμμένη αποκλειστικώς για γυρίσματα στον Ελλαδικό χώρο. Αυτό το γνωρίζουμε καλά από το παρελθόν όπου παραγωγές που ήταν να γίνουν στην Ελλάδα κατάληξαν να γίνουν στόν ευρύτερο μεσογειακό χώρο ή ακόμη και πιο μακριά γιατί απλά δεν συνέφερε η ενίσχυση που έδινε η Ελλάδα. Άρα το ποσό επιστροφής πρέπει να είναι τουλάχιστον το ίδιο και ίσως και καλύτερο από τις ανταγωνιστικές χώρες. Πρέπει να είναι δε πολύ σαφές το τι επιστρέφεται, τι δεν επιστρέφεται να να αποφεύγονται ποσοστά επί ποσοστών που αφενός μπερδεύουν αφετέρου δεν βοηθούν γιατί δίνουν μια λανθασμένη πρώτη εντύπωση για το μέγεθος της επιστροφής. Όταν κάποιος πρέπει να πάρει υπόψη του ότι κάποιες από τις υπηρεσίες line production, post production, stuntmen ακόμη animation και VFX εργασιακά ή δεν υπάρχουν στην Ελλάδα στο επίπεδο, μέγεθος και εμπειρία και χρειάζεται εισαγόμενο δυναμικό για να τις καλύψει τότε αντιλαμβάνεται ότι η ενίσχυση θα πρέπει να είναι τουλάχιστον της τάξεως το 45% ίσως και 50% για να καλύψει αυτές τις ελλείψεις. Φυσικά με τον καιρό και με την συνεχή εμπειρία και τις εισαγόμενες παραγωγές καθώς και με την καλή φήμη μου μπορεί να αποκτήσει η χώρα μας αυτά τα ποσοστά μπορούν να αλλάξουν, αλλά για την ώρα είναι μάλλον απαραίτητο να κρατηθούν υψηλά, γιατί είναι στην πραγματικότητα το μόνο κίνητρο.
Θεωρούμε σημαντική την αλλαγή του ορίου κρατικής ενίσχυσης για την παραγωγή δύσκολου οπτικοακουστικού έργου από 70% που ήταν σε 80% όπως προτείνεται στην τροποποίηση 2 του συγκεκριμένου άρθρου. Συμπληρωματικά και προκειμένου η ελληνική ταινία να έχει μεγαλύτερες πιθανότητες επιλεξιμότητας από το ΕΚΟΜΕ, προτείνουμε:
α) Να αλλάξει ο τρόπος που ορίζεται η βαθμολογία του ΠΙΝΑΚΑ Ε του Ν.4487/2017 (ειδικά πολιτιστικά κριτήρια για τα δύσκολα οπτικοακουστικά έργα), προκειμένου να αυξηθεί ο αριθμός των ελληνικών ταινιών που θα χαρακτηριστούν δύσκολα οπτικοακουστικά έργα. Να σημειωθεί πως θεωρούμε το κριτήριο Δ5 υποεκτιμημένο και το κριτήριο Δ4 υπερεκτιμημένο.
β) Όπως αναφέρουμε και στο άρθρο 3, θα πρέπει να ξεκαθαριστεί ότι η έννοια της «κρατικής συμμετοχής» δεν μπορεί να αφορά στην δημόσια τηλεόραση. Εξάλλου, και στην ΕΕ η συμμετοχή των δημοσίων τηλεοπτικών σταθμών στη χρηματοδότηση μιας κινηματογραφικής ταινίας δεν λογίζεται ως κρατική συμμετοχή. Εφόσον λοιπόν η ΕΡΤ δεν χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό, θα πρέπει σύμφωνα με την πάγια τακτική και των άλλων χωρών να μην συνυπολογίζεται η χρηματοδότηση της στις ταινίες ως ποσοστό κρατικής ενίσχυσης. Επιπλέον να σημειωθεί πως η χρηματοδότηση της ΕΡΤ στις κινηματογραφικές ταινίες αφορά α) κατά το 50% την προαγορά δικαιωμάτων προβολών και β) κατά το άλλο 50% ποσοστό επί της εκμετάλλευσης των ταινιών.
H αποσαφήνιση του καθεστώτος ενίσχυσης θα επιτρέψει να συμπεριληφθούν παραγωγές που απευθύνονται σε ψηφιακά μέσα και υπηρεσίες (Netflix, Amazon Prime TV, CBS All Access, HBO Max, Apple TV) όπως είναι η διαδικτυακή τηλεόραση (web TV), τα κοινωνικά δίκτυα You Tube κ.λπ.
Γιατί δεν υπάρχει ασφαλιστική δικλείδα για το Netflix και τις υπόλοιπες Subscription video On Demand (SVOD) εταιρείες ότι απαραίτητη προυπόθεση για την επιδότηση τους από τον ΕΚΟΜΕ και τον ΄Ελληνα φορολογούμενο είναι η καταβολή του 1.5% του τζίρου τους για την ημεδαπή οπτικοακουστική βιομηχανία όπως ήδη γίνεται σε Γερμανία, Ιταλία, Ολλανδία, Ισπανία.
Πως γίνεται μια πολυεθνική να μην καταβάλει φόρους, και να μην συνεισφέρει τίποτα στην χωρα, και ταυτόχρονα να επιδοτείται αδρά ενώ ο τζίρος της κυμαίνεται στα 45-50.000.000 ευρώ από την Ελλάδα μόνον;
Προτείνεται να ενταχθούν οι ταινίες κινουμένων σχεδίων, μικρού, ή μεγάλου μήκους, ή σειρές επεισοδίων animation, στα δύσκολα οπτικοακουστικά έργα.
Το κατώτερο όριο για ταινία μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων, ή σειρά επεισοδίων κινουμένων σχεδίων, να είναι τα 40.000 ευρώ (από 60.000 ευρώ).
Eδώ και 3 χρόνια μόνον ένα επενδυτικό σχέδιο για ταινία μεγάλου μήκους κινουμένων σχεδίων εντάχθηκε στο cash rebate.
Προτείνεται ενίσχυση 45% επί των επιλέξιμων δαπανών για τους αλλοδαπούς παραγωγούς που έρχονται στην Ελλάδα προκειμένου να γίνει η Ελλάδα ακόμα πιο ανταγωνιστική έναντι της Κύπρου, της Ρουμανίας και της Μάλτας. Με την προυπόθεση οι επιλέξιμες δαπάνες να ξεπερνούν τουλάχιστον το 1.500.000… Αν οι επιλέξιμες δαπάνες ξεπερνούν τα 4.000.000 ευρώ να δίνεται επιπρόσθετο κίνητρο +5%= 50%.
Για την προσέλκυση ξένων παραγωγών που δημιουργούν καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας και φέρνουν συνάλλαγμα στην χώρα θα πρέπει να διαφοροποιήσετε προς τα πάνω το cash rebate initiative για αλλοδαπές παραγωγές, ή συμπαραγωγές.
Η προτεινόμενη ενίσχυση 45% επί των επιλέξιμων δαπανών για τους αλλοδαπούς παραγωγούς που έρχονται στην Ελλάδα προκειμένου να γίνει η Ελλάδα ακόμα πιο ανταγωνιστική έναντι της Κύπρου, της Ρουμανίας και της Μάλτας. Με την προυπόθεση οι επιλέξιμες δαπάνες να ξεπερνούν τουλάχιστον το 1.500.000… Αν οι επιλέξιμες δαπάνες ξεπερνούν τα 4.000.000 ευρώ να δίνεται επιπρόσθετο κίνητρο +5%= 50%.
Αυτό θα βοηθήσει στην εισροή «φρέσκου» χρήματος και την δημιουργία υποδομών ώστε να σταθεί στα πόδια του ο κλάδος και να γίνει επανεκκίνηση του οπτικοακουστικού με εθνικό σχέδιο.
Και πάλι με το 50% Χ 80% επιλέξιμες= 40% επιδότηση υστερούμε έναντι της Ρουμανίας και της Μάλτας. Λαμβάνοντας υπόψη την έλλειψη κινηματογραφικών πλατώ, τους υψηλότερους μισθούς στην Ελλάδα, και την έλλειψη εξειδικευμένων τεχνικών (stuntmen, special fx, pyrotechnics, precision drivers, action unit directors, Visual FX)….
ΣΑΠΟΕ: Προτείνουμε τροποποίηση των ειδικών πολιτιστικών κριτηρίων για τα δύσκολα ο/α έργα ως εξής:
Δ4 Αντί 6 βαθμοί να γίνουν 4 και
Δ5 Αντί 2 βαθμοί να γίνουν 4
ΣΑΠΟΕ: Η χρηματοδότηση κρατικού καναλιού (ΕΡΤ) στην παραγωγή ταινιών δεν θεωρείται διεθνώς κρατική ενίσχυση. Επίσης δεν γίνεται για την παραγωγή σειρών να μην θεωρείται κρατική ενίσχυση η συμμετοχή της ΕΡΤ και για τις ταινίες να θεωρείται κρατική ενίσχυση!!
Προτείνουμε ενίσχυση 45% επί των επιλέξιμων δαπανών μόνον για τους αλλοδαπούς παραγωγούς που έρχονται στην Ελλάδα να κάνουν γυρίσματα (servicing) προκειμένου να γίνει η Ελλάδα ακόμα πιο ανταγωνιστική ως προορισμός γυρισμάτων ο/α έργων.