Το άρθρο 23 του ν. 4487/2017 (Α’ 116) αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 23
Γενικές προϋποθέσεις υπαγωγής στο επενδυτικό καθεστώς
1. Για την υπαγωγή στο καθεστώς ενίσχυσης, επενδυτικών σχεδίων που αφορούν στην παραγωγή, συμπεριλαμβανομένης της μεταπαραγωγής, αυτοτελών οπτικοακουστικών έργων, προβλέπεται ειδικότερα ότι:
α) επί κινηματογραφικής ή τηλεοπτικής ταινίας, απαιτείται το σύνολο των επιλέξιμων δαπανών που υλοποιούνται στην ελληνική επικράτεια να ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ για τις εν λόγω δαπάνες, ανεξαρτήτως μεγέθους του φορέα.
β) επί τμημάτων κινηματογραφικής ή τηλεοπτικής ταινίας, απαιτείται το σύνολο των επιλέξιμων δαπανών που υλοποιούνται στην ελληνική επικράτεια να ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των πενήντα χιλιάδων (50.000) ευρώ για το σύνολο των τμημάτων που συνιστούν το προς υπαγωγή επενδυτικό σχέδιο, ανεξαρτήτως μεγέθους του φορέα.
γ) επί κινηματογραφικής ή τηλεοπτικής ταινίας μικρού μήκους, απαιτείται το σύνολο των επιλέξιμων δαπανών που υλοποιούνται στην ελληνική επικράτεια να ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των ογδόντα χιλιάδων (80.000) ευρώ για τις εν λόγω δαπάνες, ανεξαρτήτως μεγέθους του φορέα.
δ) επί επεισοδίου ή κύκλου επεισοδίων τηλεοπτικής ή μίνι τηλεοπτικής σειράς ανεξαρτήτως αριθμού επεισοδίων και χρονικής διάρκειας:
δα. με περιεχόμενο μυθοπλασία, απαιτείται το σύνολο των επιλέξιμων δαπανών που υλοποιούνται στην ελληνική επικράτεια να ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των είκοσι πέντε χιλιάδων (25.000) ευρώ ανά έκαστο παραγόμενο επεισόδιο, ανεξαρτήτως μεγέθους του φορέα,
δβ. με περιεχόμενο δημιουργική τεκμηρίωση (ντοκιμαντέρ) ή κινούμενο σχέδιο, απαιτείται το σύνολο των επιλέξιμων δαπανών που υλοποιούνται στην ελληνική επικράτεια να ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ ανά έκαστο παραγόμενο επεισόδιο, ανεξαρτήτως μεγέθους του φορέα.
ε) επί τμημάτων επεισοδίων τηλεοπτικής ή μίνι τηλεοπτικής σειράς ανεξαρτήτως αριθμού επεισοδίων και χρονικής διάρκειας:
εα. με περιεχόμενο μυθοπλασία, απαιτείται το σύνολο των επιλέξιμων δαπανών που υλοποιούνται στην ελληνική επικράτεια να ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των εκατό χιλιάδων (100.000) ευρώ για το σύνολο των τμημάτων που συνιστούν το προς υπαγωγή επενδυτικό σχέδιο, ανεξαρτήτως μεγέθους του φορέα.
εβ. με περιεχόμενο τη δημιουργική τεκμηρίωση (ντοκιμαντέρ) ή κινούμενο σχέδιο, απαιτείται το σύνολο των επιλέξιμων δαπανών που υλοποιούνται στην ελληνική επικράτεια να ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των εξήντα χιλιάδων (60.000) ευρώ για το σύνολο των τμημάτων που συνιστούν το προς υπαγωγή επενδυτικό σχέδιο, ανεξαρτήτως μεγέθους του φορέα.
στ) επί ψηφιακού παιχνιδιού, απαιτείται το σύνολο των επιλέξιμων δαπανών που υλοποιούνται στην ελληνική επικράτεια να ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ, ανεξαρτήτως μεγέθους του φορέα.
2. Ως αυτοτελή οπτικοακουστικά έργα που υπάγονται στο καθεστώς ενίσχυσης, σύμφωνα με τις ανωτέρω διακρίσεις, νοούνται εκείνα που έχουν τη δυνατότητα διανομής σε πολλαπλές πλατφόρμες, όπως ελεύθερη επίγεια τηλεοπτική μετάδοση, συνδρομητική τηλεοπτική μετάδοση, διαδικτυακή τηλεόραση, παροχή υπηρεσιών κατά παραγγελία, κινηματογραφικές αίθουσες προβολής, ιστότοποι διανομής και προβολής τηλεοπτικών και κινηματογραφικών έργων, μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στο σύνολο ή ως μέρος εφαρμογών και προγραμμάτων για ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ταμπλέτες, παιχνιδομηχανές και κινητά τηλέφωνα.
Προτεινόμενες τροπολογίες στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, ΠΙΝΑΚΑΣ Α
Μελετώντας τον πίνακα πολιτιστικών κριτηρίων για παραγωγές μυθοπλασίας, είναι σαφές ότι είναι ιδιαίτερα δύσκολο να επιδοτηθούν παραγωγές οι οποίες δεν είναι σε μια από τις επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επειδή λόγω του BREXIT δεν είναι γνωστό ακόμα εάν η Αγγλική γλώσσα θα παραμείνει σαν μια επίσημη γλώσσα, θεωρούμε ότι θα πρέπει να διευκρινίζεται ότι η Αγγλική γλώσσα συμπεριλαμβάνεται στην μοριοδότηση.
Παράλληλα, με δεδομένο ότι ο κύριος στόχος της νομοθεσίας ενίσχυσης παραγωγής αφόρα την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας ελλήνων καλλιτεχνικών και τεχνικών συντελεστών, προτείνουμε η συμμετοχή της απασχόλησης ελλήνων συντελεστών και ηθοποιών να τεθεί σε πρώτη προτεραιότητα και να ενισχυθεί η βαθμολόγησή της στον Πίνακα Πολιτιστικών Κριτηρίων έτσι ώστε να φτάνει το 50% της μοριοδότηση, αντί του υφιστάμενου 30%.
Προτείνεται δηλαδή η τροποποίηση της βαθμολογίας του Πίνακα Α ως εξής :
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΑ ΕΡΓΑ
ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ (FICTION)
Για να είναι επιλέξιμο και να υπαχθεί στο καθεστώς του παρόντος ένα οπτικοακουστικό έργο είναι αναγκαία η ελάχιστη συνολική βαθμολογία (Α+Β+Γ) = 12/30
ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Α – ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ [ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ]
A.1 Σενάριο η υπόθεση του οποίου εξελίσσεται στην Ελλάδα και κάνει χρήση χώρων που αναδεικνύουν την ποικιλομορφία του φυσικού τοπίου, της αρχιτεκτονικής και του ιστορικού πλούτου της Ελλάδας, ή της παραμεθορίου στην ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα, που αντανακλούν της Ευρωπαϊκή και Μεσογειακή ταυτότητα.
Για να θεωρηθεί ότι η υπόθεση του σεναρίου εξελίσσεται στην Ελλάδα θα πρέπει η ιστορία να λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα; αλλά δεν έχει σημασία εάν το οπτικοακουστικό έργο γυρίζεται πραγματικά στην Ελλάδα. [1]
A.2 Σενάριο με θέμα που αφορά την ελληνική ή ευρωπαϊκή ιστορία, με ιστορικό, θρησκευτικό, κοινωνικό, καλλιτεχνικό ή πολιτιστικό περιεχόμενο.
Ή Σενάριο διασκευασμένο ή βασισμένο σε ελληνικό ή ευρωπαϊκό λογοτεχνικό έργο ή έργο άλλης μορφής (όπως θέατρο, μιούζικαλ, όπερα, μπαλέτο).
Ή Σενάριο με θέμα που προάγει την καλλιτεχνική δημιουργία και την εφαρμογή νέων τεχνολογιών, τον πολιτισμό, τις ανθρωπιστικές αξίες, την κοινωνική και φυλετική ενσωμάτωση, τη διάδοση των τεχνών και των επιστημών. [1]
Α.3 Σενάριο με χαρακτήρες Έλληνες ή Ευρωπαίους. [1]
A.4 Πρωτότυποι διάλογοι ή αφήγηση στην ελληνική γλώσσα ή κάποια από τις ελληνικές διαλέκτους ή σε γλώσσα του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) – (έως 25% των διαλόγων που περιλαμβάνονται στο σενάριο 1 βαθμός, πάνω από 50% των διαλόγων 2 βαθμοί). 2 (μέγιστο)
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Β – ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
B.1 Συμμετοχή Ελλήνων ή πολιτών από τις χώρες του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) στις 11 κύριες ειδικότητες : σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός, ηθοποιός σε κύριο ρόλο(ένας), ηθοποιός σε κύριο ρόλο (μια), διευθυντής φωτογραφίας, ηχολήπτης, μοντέρ, production designer, ενδυματολόγος, συνθέτης μουσικής επένδυσης.
(δίνεται 1 βαθμός για κάθε ειδικότητα) 11 (μέγιστο)
B.2 Συμμετοχή Ελλήνων ή πολιτών από τις χώρες του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου (ΕΟΧ) σε όλες τις υπόλοιπες ειδικότητες: περισσότερο από 20% 1 βαθμός, περισσότερο από 40% 2 βαθμοί, περισσότερο από 60% 4 βαθμοί. 4 (μέγιστο)
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Γ – ΠΑΡΑΓΩΓΗ
Γ.1 Εξωτερικές και εσωτερικές σκηνές γυρισμένες σε φυσικούς χώρους και στούντιο στην Ελλάδα (μέχρι 5 ημέρες γυρισμάτων 1 βαθμός, για 6-10 ημέρες 2 βαθμοί, για 11-15 ημέρες 4 βαθμοί, από 16 και πλέον ημέρες 6 βαθμοί). 6 (μέγιστο)
Γ.2 Τελικό Μοντάζ στην Ελλάδα. [1]
Γ.3 Επεξεργασία εικόνας στην Ελλάδα. [1]
Γ.4 Επεξεργασία ήχου στην Ελλάδα. [1]
Γ.5 Μουσική ηχογράφηση στην Ελλάδα. [1]
ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ Α+Β+Γ 30
Με δεδομένο ότι ένας νέος νόμος πρέπει να «προβλέπει» τις ανάγκες προς τις οποίες εξελίσσονται οι συνθήκες του κλάδου της παραγωγής, ο διαχωρισμός ανάλογα με τον τρόπο διανομής ενός οπτικοακουστικού έργου σε κινηματογραφική προβολή ή τηλεοπτική μετάδοση είναι πλέον ξεπερασμένος από την πραγματικότητα. Η παραγωγή και μετάδοση μέσω streaming, τείνει να ξεπεράσει τόσο τις τηλεοπτικές όσο και τις κινηματογραφικές παραγωγές, ενώ παράλληλα ένα έργο πλέον μπορεί να προβάλλεται σε όλα τα μέσα και με διαφορετικές εκδόσεις διάρκειας. Αυτό άλλωστε σωστά διατυπώνεται και στο άρθρο 1 του υπό διαβούλευση νόμου, όπου σωστά περιλαμβάνονται στις ενισχύσεις έργα ανεξάρτητα από διάρκεια, επεισόδια, από γραμμική ή μη γραμμική μορφή, με διαδραστικές ή όχι εφαρμογές και με δυνατότητα διανομής τους σε πολλαπλές πλατφόρμες.
Προτείνεται λοιπόν ο σύγχρονος διαχωρισμός ο οποίος ακολουθείται και σε άλλες χώρες, ανάλογα με την τυπολογία του αυτοτελούς έργου και την διακριτή διαδικασία παραγωγής του, όπως…
• Έργο Μυθοπλασίας (scripted content, για οποιοδήποτε μέσο διανομής)
• Έργο τεκμηρίωσης (documentary, για οποιοδήποτε μέσο διανομής)
• Έργο Συνθετικής Εικόνας (C.G.I / Κινούμενα Σχέδια /Animation, Παιχνίδια σε υπολογιστές)
Επί του παραπάνω διαχωρισμού μπορεί να υφίστανται διαφορετικά ελάχιστα κόστη επιλέξιμων δαπανών, ανεξάρτητα από την διάρκεια του έργου, επεισόδια και μεγέθους φορέα παραγωγής, αλλά δεν προτείνουμε ελάχιστο όριο επιλέξιμων δαπανών μικρότερο των 100.000 ανά έργο. Άλλωστε σε όλες τις χώρες τα ελάχιστα κόστη επιλέξιμων δαπανών είναι από 250.000 μέχρι και 1.000.000 και μόνον σε 2-3 περιπτώσεις παγκοσμίως υφίσταται το κατώτατο όριο των 100.000.
Ο λόγος που δεν ισχύουν χαμηλότερα ποσά επιλέξιμων δαπανών σε καμία χώρα με αντίστοιχα συστήματα production incentives, είναι διότι το κόστος διαχείρισης και έλεγχου (που για λόγους διαφάνειας σωστά απαιτείται σε όλες τις φάσεις μιας παραγωγής) από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη, θα είναι δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με το πραγματικό κόστος παραγωγής του έργου.
Έτσι θα ήταν παράλογο να μιλάμε για projects των 10-20.000 ευρώ, τα οποία θα λάβουν ενίσχυση 8.000 αλλά θα χρειαστούν κόστος διοικητικής και ελεγκτικής υποστήριξης της τάξης των 5 έως 10.000 ευρώ, το οποίο προκύπτει προσμετρώντας τις αναγκαίες εργατοώρες από την εταιρία παραγωγής, τους Ορκωτούς Ελεγκτές της εταιρίας παραγωγής, το προσωπικό του ΕΚΟΜΕ, τους Ορκωτούς Ελεγκτές του ΕΚΟΜΕ, τα συνεργαζόμενα στελέχη του ΕΚΚ, κλπ.
Ο στόχος δεν είναι να γίνει το ΕΚΟΜΕ μια δημόσια υπηρεσία με δεκάδες υπαλλήλους, οι οποίοι θα κοστίζουν περισσότερο από τα παραγόμενα έργα, γι’αυτό το ελάχιστο όριο επιλέξιμων δαπανών των 100.000 ανά έργο είναι απόλυτα ανταγωνιστικό σε διεθνές επίπεδο, αλλά και έχει μια οριακή θετική αναλογία κόστους διαχείρισης προς το συνολικό ύψος της παραγωγής.
Ειδικά οι μικρού μήκους ταινίες και τα έργα τεκμηρίωσης (τα οποία προφανώς πρέπει να υποστηριχτούν παράλληλα και μέσω άλλων δημοσίων φορέων όπως το ΕΚΚ και η ΕΡΤ) θα μπορούσαν να υποβάλλονται σαν «πακέτο» 5-7 έργων, ώστε να συμπληρώνεται μεν το ελάχιστο ποσό των 100.000 ευρώ, αλλά και να μοιράζονται αναλογικά τα κόστη διαχείρισης. Άλλωστε ο τρόπος που αυτά παράγονται απαιτεί πολλές προσωπικές θυσίες, φιλικές χάρες, βοήθεια σε εξοπλισμό και υπηρεσίες χωρίς χρέωση, δηλαδή διαδικασίες που δεν μπορούν να ενταχθούν στη σκληρή λογιστική απεικόνιση η οποία είναι ζητούμενη από τους ορκωτούς ελεγκτές.
Σχόλια ΟΤΕ Α.Ε.
Γενικές Παρατηρήσεις
Το νέο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης για την επιτάχυνση και απλούστευση της ενίσχυσης οπτικοακουστικών έργων, την ενίσχυση της ψηφιακής διακυβέρνησης και άλλες διατάξεις, συμβάλλει θετικά στην περαιτέρω ενίσχυση της παραγωγής οπτικοακουστικών έργων, ενώ παράλληλα λαμβάνει υπόψη τις ειδικότερες συνθήκες και τα δεδομένα της ελληνικής αγοράς.
Στο πλαίσιο αυτό, καλωσορίζουμε την πρωτοβουλία του Υπουργείου αναφορικά με τον επαναπροσδιορισμό των γενικών προϋποθέσεων και των κριτηρίων υπαγωγής στο επενδυτικό καθεστώς, αλλά και την απλοποίηση των προβλεπόμενων μέχρι σήμερα διαδικασιών και την σύντμηση των προθεσμιών. Η ΟΤΕ Α.Ε μέσω της COSMOTE TV έχει ήδη κάνει χρήση των επενδυτικών κινήτρων του ισχύοντος νόμου, συμμετέχοντας επιτυχημένα σε διεθνή παραγωγή, που θα διανεμηθεί στην παγκόσμια αγορά από διεθνή πάροχο.
Η συσσώρευση των ενισχύσεων της επιχορήγησης και των φοροαπαλλαγών, καθώς και οποιαδήποτε άλλης κρατικής ενίσχυσης, που προβλέπονται στο νέο σχέδιο νόμου, ενδυναμώνει τα κίνητρα για επενδύσεις στην παραγωγή οπτικοακουστικών έργων στην Ελλάδα.
Ωστόσο, ενώ το νομοσχέδιο εξασφαλίζει πλεονέκτημα για τις επιχειρήσεις που επενδύουν στην παραγωγή, αφού προβλέπει φοροαπαλλαγή 30% των επιλέξιμων δαπανών κάθε έργου, ταυτόχρονα όμως εξακολουθούν να υφίστανται βάρη και τέλη που τις επιβαρύνουν σημαντικά. Ειδικότερα, ενώ οι συνδρομητικοί πάροχοι υπηρεσιών οπτικοακουστικών μέσων στην Ελλάδα, σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 3905/2010, είναι υποχρεωμένοι να επενδύσουν στην παραγωγή ελληνικών οπτικοακουστικών έργων, επιβαρύνονται με (άμεσους και έμμεσους) φόρους, βάρη και τέλη υπέρ του Δημοσίου, όπως το τέλος συνδρομητικής τηλεόρασης 10%, σε αντίθεση με άλλους διεθνείς παρόχους streaming υπηρεσιών όπως το Netflix, που δεν υπόκεινται στο άνω τέλος, ούτε καταβάλλουν άλλες επιβαρύνσεις ή φόρο στην Ελλάδα.
Συνεπώς, η ανάπτυξη της οπτικοακουστικής παραγωγής στη χώρα θα μπορεί να εξασφαλιστεί αποτελεσματικά, εφόσον τα επενδυτικά κίνητρα που παρέχονται με το νέο σχέδιο νόμου για την ενίσχυση της οπτικοακουστικής παραγωγής συνδυαστούν με άμεση κατάργηση των τελών και λοιπών επιβαρύνσεων που έχουν επιβληθεί και αφορούν τις υπηρεσίες συνδρομητικής τηλεόρασης των ελληνικών επιχειρήσεων.
Η ενίσχυση της παραγωγής οπτικοακουστικών έργων στην Ελλάδα με την παροχή επαρκών και κατάλληλων επενδυτικών κινήτρων και για τις επιχειρήσεις στην Ελλάδα μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία υγιούς ανταγωνισμού στην αγορά, και στην περαιτέρω προώθηση της θετικής εικόνας της χώρας στην παρούσα κρίσιμη παγκόσμια συγκυρία, ιδίως με την παραγωγή οπτικοακουστικών έργων, που προβάλλουν τον ελληνικό πολιτισμό, την πολιτιστική κληρονομιά αλλά και τις φυσικές ομορφιές της χώρας.
Ειδικές Παρατηρήσεις
Άρθρο 2: Προϋποθέσεις υπαγωγής στο επενδυτικό καθεστώς
Με το άρθρο 2 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου αντικαθίσταται το άρθρο 23 του Ν. 4487/2017 και επαναπροσδιορίζονται τα ποσά των επιλέξιμων δαπανών σε χαμηλότερα και πιο ρεαλιστικά όρια, πιο κοντά στα δεδομένα της ελληνικής αγοράς, με αποτέλεσμα να παρέχεται μεγαλύτερο επενδυτικό κίνητρο για τις παραγωγές.
Ωστόσο, προκειμένου το νομοσχέδιο να ανταποκριθεί πιο αποτελεσματικά στις ανάγκες της ελληνικής αγοράς παραγωγής οπτικοακουστικών έργων και ειδικότερα της παραγωγής ντοκιμαντέρ, που διαφοροποιείται από τη μυθοπλασία, προτείνονται οι παρακάτω περαιτέρω μειώσεις των ποσών όσον αφορά στην παραγωγή τηλεοπτικής σειράς ντοκιμαντέρ :
– «Άρθρο 23, δβ.»: Για επεισόδια ή κύκλο επεισοδίων τηλεοπτικής σειράς, ανεξαρτήτως αριθμού επεισοδίων με περιεχόμενο ντοκιμαντέρ προβλέπεται το ποσό των €20.000, ενώ προτείνεται να οριστεί το ποσό των €15.000.
-«Άρθρο 23, εβ.»: Για τμήμα επεισοδίων τηλεοπτικής ή μίνι τηλεοπτικής σειράς με περιεχόμενο ντοκιμαντέρ προβλέπεται το ποσό των €60.000 και προτείνεται να οριστεί το ποσό των € 50.000.
Θα συμφωνήσω με τους παραπάνω. Το ποσό των 80.000€ είναι μη ρεαλιστικό για ελληνική μικρού μήκους ταινία. Εφόσον υπάρχει θέληση για πραγματική στήριξη στην συγκεκριμένη κατηγορία, θα πρέπει να υπάρξει αναθεώρηση προς τα κάτω. Το ποσό των 25.000€ είναι ρεαλιστικό.
Τα ίδια ισχύουν και για το ντοκυμανταίρ.
Σε κάθε περίπτωση, εφόσον υπάρχει βούληση ώστε να προχωρήσουν τα πράγματα μπροστά, ας είναι προς την σωστή κατεύθυνση.
Ευκολα μπορει κανεις να διαπιστωσει οτι την τελευταια πενταετια το συνολικο κοστος παραγωγης των ελληνικων κινηματογραφικων εργων μυθοπλασιας που ζητουν χρηματοδοτηση απο το Ε.Κ.Κ. κυμαινεται συνηθως απο τις 180.000 εως τις 600.000 ευρω. Υπαρχουν δε αρκετες εξαιρεσεις ταινιων με μεγαλυτερους προυπολογισμους αλλα ισως μονο 1 ή 2 με μικροτερο budget απο 120.000.
Με ποια λογικη λοιπον ζητειται μειωση στο ελαχιστο κοστος της ενισχυσης απο το ΕΚΟΜΕ στις 60.000 ευρω;
Τα ιδια εργα δεν θα κατατεθουν και στο ΕΚΚ και στο ΕΚΟΜΕ;
Απο τους ιδιους ανθρωπους δεν θα γινει ο ελεγχος;
Υπαρχουν τοσο μαγκες παραγωγοι που μπορουν να κανουν 3-4 εβδομαδες γυρισμα, με ενα μικρο συνεργειο και λιγους ηθοποιους, πληρωμενους (και εξωφλημενους) ομως με τις προβλεπομενες ελαχιστες αμοιβες, εισφορες, κρατησεις, φορους, κλπ;
Και γιατι μεχρι τωρα οι ιδιοι παραγωγοι ζητουσαν 200 ή 300.000 για μια ταινια?
1. Θα πρέπει να προβλεφθεί ότι το ποσοστό του άρθρου 8 του ν. 3905/2010 που υποχρεούνται να διαθέτουν ετησίως η ΕΡΤ Α.Ε., οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί και οι εταιρείες συνδρομητικής τηλεόρασης θα ανέρχεται σε 1,5% του ετήσιου τζίρου τους.
Σχέδιο ρύθμισης: Οι ιδιωτικοί τηλεοπτικοί σταθμοί και οι εταιρείες συνδρομητικής τηλεόρασης υποχρεούνται να διαθέτουν κάθε χρόνο το 1,5% του ετήσιου κύκλου εργασιών τους για την παραγωγή κινηματογραφικών παραγωγών.
2. Επίσης, θα πρέπει να προβλεφθεί ότι η μη καταβολή του εν λόγω ποσού θα εμποδίζει τις υπόχρεες επιχειρήσεις (ΕΡΤ, ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς και συνδρομητικά κανάλια και εταιρείες παραγωγής που συμβάλλονται με αυτά) από τη δυνατότητα να συμμετέχουν στο cash rebate.
Στην παρ. 5 του άρθρου 25 του ν. 4487/2017 προστίθεται περ. (δ), η οποία έχει ως εξής:
Σχέδιο ρύθμισης: «δ. επιχειρήσεις που δεν έχουν καταθέσει το ποσοστό του άρθρου 8 του ν. 3905/2010».
3. Περαιτέρω, θα πρέπει να επανέλθει σε ισχύ το ποσό του ειδικού φόρου του άρθρου 5 του ν. 4905/2010, το οποίο είχε καταργηθεί το 2015. Ο εν λόγω φόρος είναι απαραίτητος για την ενίσχυση των παραγωγών ελληνικών ταινιών και για την άσκηση κινηματογραφικής πολιτικής.
Σχέδιο ρύθμισης: Το άρθρο 5, το οποίο καταργήθηκε με την παρ.8 υποπαρ. Δ.12 του άρθρου 2 του ν. 4336/2015 (ΦΕΚ Α 94) επανέρχεται σε ισχύ.
4. Τέλος, θα πρέπει να μειωθεί από 100.000 σε 60.000 ευρώ, το ποσό πλαφόν για την ένταξη των κινηματογραφικών ταινιών στο καθεστώς ενίσχυσης του ΕΚΟΜΕ. Η πρόβλεψη αυτή κρίνεται απαραίτητη προκειμένου να ενισχυθεί η εγχώρια Ελληνική παραγωγή ταινιών.
Σχέδιο ρύθμισης: Η παρ. 1 του άρθρου 23 του ν. 4487/2017 αντικαθίσταται ως εξής:
«1. Για την υπαγωγή επενδυτικού σχεδίου στο καθεστώς ενίσχυσης του παρόντος, απαιτείται το σύνολο των επιλέξιμων δαπανών που υλοποιούνται στην ελληνική επικράτεια να ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των εξήντα χιλιάδων (60.000) ευρώ για τις εν λόγω δαπάνες, ανεξαρτήτως μεγέθους του φορέα».
Το σύνολο των επιλέξιμων δαπανών που υλοποιούνται στην ελληνική επικράτεια για τις μικρού μήκους να ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των εικοσιπέντε χιλιάδων (25.000€) ευρώ για τις εν λόγω δαπάνες, ανεξαρτήτως μεγέθους του φορέα.
Εκ πείρας ομως, τόσο σε ανεξάρτητες όσο και σε μεγάλου κοστους παραγωγες ντοκιμαντερ, πιστεύω ότι ακόμη και τα 30 ή 20 χιλιάρικα πλαφόν είναι πάρα πολλά για ελληνικά
ντοκιμαντέρ, οπως και το πλαφον για τα μικρου μηκους. Αυτό το ξέρουμε όλοι οι ανεξαρτητοι ντοκιμαντερίστες. Παριστανουν οτι δεν το ξέρουν αυτοί που εθελοτυφλούν ότι είμαστε ευρωπαική κινηματογραφία κι αυτοί που αγνοούν ότι το ποσόν ενοικίασης ντοκιμαντέρ από ερτ κοσμοτε και βουλη δεν ξεπερνα τα 20 ευρω(!) το λεπτό, γεγονος που κρατα αναγκαστικα το κοστος της ανεξαρτητης παραγωγης σε πολυ χαμηλο επιπεδο ετσι ωστε να μπορει να γινεται αποσβεση (κατι που απασχολει παρα πολυ τους ανεξαρτητους παραγωγούς αλλά καθολου τους κρατικοδιαιτους που εχουν διασφαλισμενα κερδη απο τις αμοιβες και τα ποσοστα τους απ το κρατικο επιδοτουμενο μπάτζετ και δεν τους νοιαζουν οι πωλησεις). Άρα, κάθε πλαφόν είναι εκ του πονηρού εις βάρος της ανεξαρτητης παραγωγης. Επισης δεν ξερουμε ακομη τι γινεται με τις επιδοτησεις του ΕΚΟΜΕ για παραγωγες της ερτ κι αν θα ισχυσουν και για αυτην, ζητημα πολυ σοβαρο τοσο απο θεματικη και αισθητικη αποψη οσο και απο πολιτικη. Επιμενω οτι η ανεξαρτητη παραγωγη ειναι το ιδιο σημαντικη με την υποτιθεμενη βιομηχανικη κι ειναι κριμα να μεγεθυνουμε το καθε τι που αφορα στις ξενες παραγωγες-πρεστιζ και να υποβιβαζουμε θεσμικα, τις δικες μας με πολλα προσχήματα και ελαφρά τη καρδία. Είναι κρίμα που μια χούφτα δήθεν βιομηχανικοί παραγωγοί κάνουν μια ζωη τα πάντα για να πετάξουν απ έξω τους ανεξάρτητους παραγωγους. καλλιτέχνες.
Είναι σημαντικό να συμπεριληφθούν και τα στάδια προπαραγωγής διότι υπάρχει ασάφεια.
Η αναφορά στο ντοκιμαντέρ έτσι όπως είναι διατυπωμένη ως μέρος της τροποποίησης 1.ε), συγκεκριμένα τροποποίηση 1.εβ), είναι σαν να αφορά μόνο το ντοκιμαντέρ επί τμημάτων επεισοδίων τηλεοπτικής ή μίνι τηλεοπτικής σειράς ανεξαρτήτως αριθμού επεισοδίων και χρονικής διάρκειας.
Προτείνουμε να διευκρινισθεί πως το ποσό των 60.000 ευρώ επιλέξιμων δαπανών αφορά και το ντοκιμαντέρ ως κινηματογραφική ή τηλεοπτική ταινία. Να γίνει δηλαδή στην τροποποίηση 1.α) ειδική αναφορά στο ντοκιμαντέρ και στο κατώτατο όριο των 60.000 ευρώ για τις επιλέξιμες δαπάνες, συμπληρωματικά με αυτό της μυθοπλασίας και του ποσού των 100.000 ευρώ.
Χαιρετίζουμε την υπαγωγή των κινηματογραφικών ταινιών μικρού μήκους στο καθεστώς ενίσχυσης παραγωγής οπτικοακουστικών έργων, πιστεύουμε ωστόσο πως το ποσό των 80.000 ευρώ ως κατώτατου ορίου επιλέξιμων δαπανών όπως αυτό αναφέρεται στην τροποποίηση 1.γ) είναι πολύ υψηλό.
Για τις ταινίες κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους το ποσό των 80.000 για επιλέξιμες δαπάνες προϋποθέτει ότι μπορούν να έρθουν στην Ελλάδα ή να γίνουν Ελληνικές ταινίες κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους τουλάχιστον αυτού του προϋπολογισμού για να συμμετέχουν στο πρόγραμμα. Τέτοιους όμως προϋπολογισμούς σπάνια βρίσκει κανείς σε ευρωπαϊκές ταινίες άλλες ξένες ταινίες κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους γιατί οι φορείς που τις χρηματοδοτού, κυρίως τα αντίστοιχα κέντρα κινηματογράφου των άλλων Ευρωπαϊκών χωρών, σπάνια δίνουν αυτά τα ποσά. Όπως ανέφερε δε κάποιος άλλος το ΕΚΚ δίνει μέχρι 25000. Άρα αυτομάτως αυτή η νομοθεσία, ακυρώνει την συμμετοχή ταινιών κινουμένων σχεδίων. Θα ήταν καλύτερα το πρόγραμμα να βοηθούσε το κινούμενο σχέδιο που ακόμη δεν έχει αναπτυχθεί στην Ελλάδα όσο στο εξωτερικό με ένα χαμηλότερο όριο έτσι ώστε να είναι ποιο συμφέρουσα η παραγωγή στην Ελλάδα ειδικά για τους Έλληνες δημιουργούς έτσι ώστε από αυτές τις παραγωγές να υπάρξει και ανάπτυξη/βελτίωση της τεχνικής και ποιότητας μεταξύ του ελληνικού και το ξένου κινουμένου σχεδίου. Οπότε θεωρώ το όριο των 25000 ποιο λογικό. Ας μην ξεχνάμε δε ότι αυτές οι ταινίες μικρού μήκους και ειδικά οι εγχώριες αντιπροσωπεύουν την χώρα σε πολλά φεστιβάλ και ανεξαρτήτως άμα κερδίζουν βραβεία ή όχι το οτι εμφανίζονται βοηθάει το Ελληνικό κινούμενο σχέδιο και γενικά τον κλάδο του Ελληνικού κινηματογράφου.
Ειναι απολυτως λογικο και περα απο καθε αμφισβητηση οτι εφ’οσον υφισταται η νομοθεσια η οποια επιβαλλει στα καναλια να επενδυουν το 1.5% του τζιρου τους σε κινηματογραφικες παραγωγες, θα πρεπει να το κανουν. Αλλιως αυτο το 1,5% θα πρεπει να κατευθυνεται σε καποιον αλλο φορεα ή συστημα χρηματοδοτησης οπτικοακουστικων εργων.
Διαβαζοντας ομως τις εγκριτικες αποφασεις του ΕΚΟΜΕ στην Διαυγεια, ειναι επισης σαφες οτι 9 στις 10 περιπτωσεις δεν υπαρχει πρακτικος τροπος να συνδεθει η εγκριση της ενισχυσης με ενα καναλι. Γιατι; Διοτι την επιδοτηση την λαμβανει μια καθολα νομιμη ελληνικη εταιρια παραγωγης και οχι το καναλι.
Και τι θα πρεπει να προβλεψει ο νομοθετης; Εαν μια ελληνικη εταιρια παραγωγης που δικαιουται την ενισχυση κανει την παραγωγη μιας σειρας, εισπραξει την ενισχυση και μετα πουλησει την σειρα σε ενα καναλι, τοτε θα πρεπει να επιστρεψει την ενισχυση;
Και εαν υποθεσουμε οτι υπαρχουν εταιριες για τις οποιες ειναι γνωστο οτι ανηκουν σε ενα καναλι ή σε μετοχο του καναλιου, τι θα εμποδισει τους καναλαρχες να βαλουν ενα προσωπο βιτρινα, ο οποιος να κινει ολη την διαδικασια και να «ενοικιαζει» το ολοκληρωμενο εργο στο καναλι.
Το εξωπραγματικό ποσό των €80.000 για επιλέξιμες δαπάνες σε παραγωγή μικρού μήκους θα πρέπει να διαμορφωθεί στο ρεαλιστικό ποσό των €25.000.
Η προηγούμενη κυβέρνηση που καταψηφίστηκε στις εκλογές από το Ελληνικό λαό “πέρασε” πριν 3 έτη σχεδόν την παρακάτω χαριστική τροπολογία:
“ 7. Η παρ. 4 του άρθρου 8 του ν. 3905/2010 αντικαθίσταται ως εξής: 4. Οι εταιρίες συνδρομητικής τηλεόρασης υποχρεούνται να διαθέτουν κάθε χρόνο το 1,5% των ετήσιων διαφημιστικών εσόδων τους για την παραγωγή κινηματογραφικών έργων που πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 3. “
Zητάμε να καταργηθεί η ανωτέρω διάταξη. Και να αποκατασταθεί στην προγενέστερη μορφή της η παρ. 4 του άρθρου 8 του ν. 3905/2010.
…Yπενθυμίζεται ότι η πολυεθνική Deutche Telekom ελέγχει τον OTE TV και το megafund BC Capital Partners ελέγχει την Νova (Forthnet). Και οι δυο μαζί συνολικά έχουν 1.200.000 συνδρομητές τηλεόρασης, κατά δήλωση τους, στην Ελλάδα και τζίρο εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ…
1) Πως γίνεται ο OTE TV να υποχρεούται να καταβάλει μόνον 120.000 ευρώ τον χρόνο, από τζίρο εκατοντάδων εκατομμυρίων, και να επιδοτείται από τον ΕΚΟΜΕ με υπερπολλαπλάσια χρήματα για μίνι σειρά και κινηματογραφική ταινία, χωριστά τα κέρδη που απεκόμισε ως συμπαραγωγός από τις εισπράξεις των κινηματογραφικών εισιτηρίων;
2) Πως παίρνει ενημερότητα η Nova αφού το 2018-2020 δεν κατέβαλε ούτε καν το 1.5% επί των διαφημίσεων; Γιατί συνεχίζει να εκπέμπει ενώ παραβιάζει τον νόμο ;
3) Το 1.5% επί του τζίρου των διαφημίσεων των συνδρομητικών, που καταβάλεται κατά το δοκούν, δεν αποτελεί αθέμιτο ανταγωνισμό και έλλειμα ισονομίας σε σχέση με την ΕΡΤ που στηρίζει τον ελληνικό κινηματογράφο (ταινίες, ντοκιμαντέρ, μικρού μήκους) με το 1.5% επί του τζίρου της;
5) Δεν παραβιάζει η χαριστική αυτή η τροπoλογία, και η μη καταβολή του 1.5% από τα 6 αδειοδοτημένα κανάλια πανελλαδικής εμβέλειας, το Δίκαιο της Ευρωπαικής ΄Ενωσης (Ενωσιακό Δίκαιο); Δεν αποτελεί αθέμιτο ανταγωνισμό;
Προτείνεται η παράγραφος γ να γίνει:
γ) επί κινηματογραφικής ή τηλεοπτικής ταινίας μικρού μήκους, απαιτείται το σύνολο των επιλέξιμων δαπανών που υλοποιούνται στην Eλληνική επικράτεια να ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των εικοσιπέντε χιλιάδων (25.000) ευρώ για τις εν λόγω δαπάνες, ανεξαρτήτως μεγέθους του φορέα.
Για γνωστή τηλεοπτική καθημερινή σειρά η επιδότηση από τον ΕΚΟΜΕ ήταν 1.685.708,85 ευρώ (Διαύγεια).
Γιατί επιδοτούνται οι τηλεοπτικοί σταθμοί πανελλαδικής εμβέλειας που δεν καταβάλουν το 1.5% για τον κινηματογράφο, παραβιάζοντας την κείμενη νομοθεσία;
1) Aυτό δεν αποτελεί αθέμιτο ανταγωνισμό σε σχέση με την ΕΡΤ που στηρίζει τον ελληνικό κινηματογράφο (ταινίες, ντοκιμαντέρ, μικρού μήκους) και καταβάλει το 1.5%;
2) Δεν παραβιάζει το Δίκαιο της Ευρωπαικής ΄Ενωσης (Ενωσιακό Δίκαιο) και την Ελληνική νομολογία η χρηματοδότηση των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών από τον ΕΚΟΜΕ;
ΣΑΠΟΕ: Στην παρ. 1γ. Για την μικρού μήκους ταινία προτείνουμε το σύνολο των επιλέξιμων δαπανών που υλοποιούνται στην ελληνική επικράτεια να ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των 50.000 ευρώ αντί των 80.000€.
Προϋπόθεση υπαγωγής των τηλεοπτικών σειρών να είναι η εφαρμογή από τα κανάλια του Ν. 3905/2010 σχετικά με το 1,5% .
Η παντελής έλλειψη φορολογίας, ή συνεισφοράς με το 1.5% επί του τζίρου, των SVOD (Νetflix, HBO Max, CBS All Access, Apple TV, Amazon Prime TV) στον σκληρά δοκιμαζόμενο μετά την πανδημία οπτικοακουστικό κλάδο στην Ελλάδα, δεν αποτελεί αθέμιτο ανταγωνισμό έναντι των OTE TV και NOVA και των 6 αδειοδοτημένων καναλιών πανελλαδικής εμβέλειας;
Πως γίνεται το Netflix στην Ελλάδα να μην αγοράζει κανένα Ελληνικό πρόγραμμα (content), να μην συμμετέχει σαν συμπαραγωγός σε καμμία Ελληνική ταινία, σειρά, ντοκιμαντέρ, κanimation, μικρού μήκους, να κάνει 45-50.000.000 ευρώ τζίρο ετησίως, και να μην εισφέρει το 1.5% σε αντίθεση με την επικρατούσα πρακτική του σε Γερμανία, Γαλλλία, Τουρκία, Ισπανία;
Πως γίνεται η ΑΑΔΕ να κυνηγά τους ΄Ελληνες πολίτες για χρέος 2 και 3 ευρώ και να μην γνωρίζει τον τζίρο του παγκόσμιου κολοσσού Netflix στην Ελλάδα από τις χρεωστικές, πιστωτικές κάρτες των 4 συστημικών τραπεζών που χρησιμοποιούνται για συνδρομές και να μην τον φορολογεί;
1.Γνωρίζοντας πόσο σημαντική είναι η στήριξη της ελληνικής κινηματογραφίας, ειδικά αυτή την περίοδο, αλλά και δεδομένου των ελληνικών προϋπολογισμών για τις μικρού μήκους ταινίες που σε καμία περίπτωση δε φτάνουν τις προτεινόμενες 80.000 ευρώ, η παράγραφος γ θα πρέπει να αλλάξει. Αντί της
γ) επί κινηματογραφικής ή τηλεοπτικής ταινίας μικρού μήκους, απαιτείται το σύνολο των επιλέξιμων δαπανών που υλοποιούνται στην ελληνική επικράτεια να ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των ογδόντα χιλιάδων (80.000) ευρώ για τις εν λόγω δαπάνες, ανεξαρτήτως μεγέθους του φορέα.
να αντικατασταθεί με
γ) επί κινηματογραφικής ή τηλεοπτικής ταινίας μικρού μήκους, απαιτείται το σύνολο των επιλέξιμων δαπανών που υλοποιούνται στην ελληνική επικράτεια να ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των είκοσι πέντε χιλιάδων (25.000) ευρώ για τις εν λόγω δαπάνες, ανεξαρτήτως μεγέθους του φορέα.
Οι σημερινοί μικρομηκάδες ειναι το φυτώριο για την ανάδειξη της καινούργιας γενιάς νέων ταλαντούχων σκηνοθετών. Με 80.000 όριο , που δεν ειναι ρεαλιστικό ποσό, αποκλείονται από την επιδότηση, ειναι σαν να τους ζητάς να κάνουν τις ταινίες τους μόνιμα τζαμπα…
2, Το ύψος για το ντοκιμαντέρ να κατέβει στα 40.000
Αλλιώς κινδυνεύει από τον ΕΚΟΜΕ περαιτέρω με εξαφάνιση,
Κρίμα…. το ελληνικό ντοκιμαντέρ εχει αναπτύξει αξιόλογη δυναμική, κι είναι τόσο σημαντικό εφόσον ειναι ντοκουμέντο μιας χώρας και του πολιτισμού της σε όλες του τις εκφάνσεις.
3. ΤΑ κανάλια θα έπρεπε να υποχρεωθούν να αποδόσουν το 1,5 % ως εξής. Ο ΕΚΟΜΕ πρέπει να τους δίνει πρώτα χρήματα-μεσω του cash rebatte -εφόσον προηγούμενα έχουν συμπεριφερθεί νόμιμα και έχουν αποδόσει το 1,5 %. Αλλιώς νομιμοποιεί την παράνομη συμπεριφορά τους και τους δίνει βημα να μην αλλάξουν τη στάση τους.
Το πόσο για επιλέξιμες δαπάνες γ) για ταινίες μικρού μήκους θα πρέπει να διαμορφωθεί σε αντίστοιχο ύψος με το δ) δηλαδή στις €25.000. Μια τέτοια ρύθμιση θα δώσει την δυνατότητα, χωρίς μεγάλο κόστος επιδότησης, να αναπτυχθούν περισσότερες και πιο άμεσες ανεξάρτητες παραγωγές ταινιών μικρού μήκους, που αποτελούν και τον χώρο ουσιαστικής καλλιτεχνικής και τεχνικής εκπαίδευσης των συντελεστών. Έτσι θα στηριχτεί και η ελληνική κινηματογραφική παραγωγή που τώρα αντιμετωπίζει αθέμιτο ανταγωνισμό από τις αντίστοιχες παραγωγές του εξωτερικού, που μπορούν να έρχονται για γυρίσματα στην Ελλάδα έχοντας ήδη εξασφαλίσει επιδοτήσεις από αντίστοιχους φορείς των χωρών προέλευσης τους και να απορροφούν και τα κονδύλια του ΕΚΟΜΕ σαν καθαρή κεδροφορία.
Όταν το ποσόν στις περιπτώσεις δα) και δβ) δηλ. για επεισόδιο τηλεοπτικής σειράς μυθοπλασίας/ντοκιμαντέρ/κινουμένου σχεδίου έχει φτάσει στις 20-25.000 είναι παράλογο το αντίστοιχο στις ταινίες μικρού μήκους να είναι 80.000 ευρώ (περίπτωση γ).
Έτσι δεν δίνεται κανένα κίνητρο σε παραγωγούς και ιδιώτες να επενδύσουν σε ελληνικές ταινίες μικρού μήκους, οι οποίες ξέρουμε ότι έχουν τεράστια καλλιτεχνική αξία (βραβεύονται συνεχώς στα σπουδαιότερα φεστιβάλ του κόσμου Κάννες, Κλερμόν Φεράν, Βενετία κ.ά.) και επιτρέπουν στους δημιουργούς τους να εξελιχθούν επαγγελματικά, προετοιμάζοντας τους για μεγαλύτερης διάρκειας φόρμες.
Αντίθετα η παρούσα πρόταση εάν μείνει ως έχει δυστυχώς απευθύνεται μόνο σε πολύ ακριβές ξένες παραγωγές με αντίστοιχους προϋπολογισμούς (από χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία) των οποίων οι κρατικές χρηματοδοτήσεις είναι τόσο μεγάλες. Άρα έτσι δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός έναντι της ελληνικής κινηματογραφίας από ένα σημαντικό μέτρο που θα μπορούσε να βοηθήσει ιδιαίτερα ολόκληρη της αλυσίδα παραγωγής (δημιουργούς, συνεργεία, εταιρείες παραγωγής, ιδιώτες επενδυτές).
Για όλους τους παραπάνω λόγους προτείνεται η παράγραφος γ να γίνει:
γ) επί κινηματογραφικής ή τηλεοπτικής ταινίας μικρού μήκους, απαιτείται το σύνολο των επιλέξιμων δαπανών που υλοποιούνται στην ελληνική επικράτεια να ανέρχεται τουλάχιστον στο ποσό των ογδόντα χιλιάδων (25.000) ευρώ για τις εν λόγω δαπάνες, ανεξαρτήτως μεγέθους του φορέα.
1) Θα έπρεπε να δημιουργηθεί άμεσα Entertainment Relief Fund
στα πρότυπα άλλων χωρών (ΗΠΑ, Ιταλία, Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία,
Γαλλία, Βέλγιο, Oλλανδία) με κρατικά κεφάλαια και επιπρόσθετα
χρήματα του θα προέρχονται από το 1.5% επί τoυ τζίρου (Νόμος 3905/2010) των Νetflix (450.000-500.000 συνδρομητές στην Ελλάδα) Αmazon Prime Video, των Eλληνικών συνδρομητικών τηλεοράσεων (Νova, OTE TV, Wind TV, Vodafone TV με σύνολο συνδρομητών που ξεπερνά αθροιστικά το 1.500.000) και των 6 αδειοδοτημένων σταθμών πανελλαδικής εμβέλειας.
2) Το ποσό των 80.000 ευρώ για επιλέξιμες δαπάνες σε παραγωγή μικρού μήκους, είναι εκτός της Ελληνικής πραγματικότητας. Το ανώτερο ποσό που μπορεί να εγκρθιθεί από το ΕΚΚ είναι 25.000 ευρώ. Θα πρέπει το όριο να κατέβει στις 25.000 ευρώ.
3) Το όριο των 60.000 για τα ντοκιμαντέρ, αποκλείει την συντριπτική πλειοψηφία της Ελληνικής ανεξάρτητης παραγωγής. Θα έπρεπε το όριο να είναι 30.000 ευρώ.
4) Αυτός είναι και ο λόγος που μέχρι σήμερα ο ΕΚΟΜΕ έχει χρηματοδοτήσει μόνον 2-3 ντοκιμαντέρ, ΚΑΜΜΙΑ ταινία μικρού μήκους, και ΚΑΝΕΝΑ interactive game.
Α.)το ποσό των 80.000 για επιλέξιμες δαπάνες σε παραγωγή μικρού μήκους, είναι εξωπραγματικό, αν λάβουμε υπ’ όψη ότι το ανώτερο ποσό από το ΕΚΚ είναι 25.000.
Εξίσου εξωπραγματικό είναι το όριο των 60.000 για τα ντοκιμαντέρ, που αποκλείει ένα μεγάλο κομμάτι της ανεξάρτητης παραγωγής.
Β.)Μέσα στους όρους, θα έπρεπε είναι και η συμμόρφωση με την κείμενη νομοθεσία, να ορίζεται σαφώς ότι για να ενισχυθούν από τον ΕΚΟΜΕ τα ελληνικά ιδιωτικά κανάλια, θα πρέπει να έχουν καταβάλει το 1,5% των ακαθάριστων κερδών τους, όπως ο νόμος ορίζει και όπως ήδη κάνει η ΕΡΤ. Μέχρι σήμερα, τα κανάλια αρνούνται να τηρήσουν τον νόμο και να καταβάλλουν το ποσό αυτό, παρόλο που εισπράττουν την ενίσχυση από τον ΕΚΟΜΕ για τις παραγωγές τηλεοπτικών σειρών.
{Νόμος 1866/1989 (άρθρο 7) η υποχρέωση των τηλεοπτικών σταθμών να διαθέτουν το 1,5% των ετήσιων ακαθάριστων εσόδων τους για την παραγωγή κινηματογραφικών ταινιών. Ο Ν. 3905/2010 (άρθρο 8) επαναδιατύπωσε και συγκεκριμενοποίησε αυτή τη διάταξη. }
Πώς διαθέτουν φορολογική ενημερότητα, αφού δεν έχουν αποδώσει εδώ και χρόνια το 1,5% του τζίρου τους, όπως ορίζει ο νόμος;
Επίσης, τίθεται και ζήτημα αθέμιτου ανταγωνισμού με την ΕΡΤ που το καταβάλει.