Αρχική Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση το σχέδιο νόμου με τίτλο: «Εκσυγχρονισμός του Ελληνικού Κτηματολογίου, νέες ψηφιακές υπηρεσίες και ενίσχυση της ψηφιακής διακυβέρνησης»ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ ΔΙΟΡΘΩΣΗΣ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΓΓΡΑΦΩΝ Άρθρο 8 Παθητική νομιμοποίηση επί αγωγής σε περίπτωση ανακριβούς πρώτης εγγραφής – Διαδικασία διαμεσολάβησης – Αντικατάσταση παρ. 2 άρθρου 6 ν. 2664/1998

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥ ΔΙΟΡΘΩΣΗΣ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΓΓΡΑΦΩΝ Άρθρο 8 Παθητική νομιμοποίηση επί αγωγής σε περίπτωση ανακριβούς πρώτης εγγραφής – Διαδικασία διαμεσολάβησης – Αντικατάσταση παρ. 2 άρθρου 6 ν. 2664/1998

Η περ. γ΄ της παρ. 2 του άρθρου 6 του ν. 2664/1998 (Α΄275) τροποποιείται ως προς το πρώτο και το πέμπτο εδάφιο, προστίθενται περ. δ’ και ε’ και η παρ. 2 διαμορφώνεται ως εξής:
«2. α) Σε περίπτωση ανακριβούς πρώτης εγγραφής, μπορεί να ζητηθεί, με αγωγή ενώπιον του αρμόδιου καθ’ ύλην και κατά τόπον Πρωτοδικείου, η αναγνώριση του δικαιώματος που προσβάλλεται με την ανακριβή εγγραφή και η διόρθωση, ολικά ή μερικά, της πρώτης εγγραφής. Η αγωγή, αναγνωριστική ή διεκδικητική, ασκείται από όποιον έχει έννομο συμφέρον μέσα σε αποκλειστική προθεσμία που λήγει την 31η Δεκεμβρίου του έτους, εντός του οποίου συμπληρώνονται οκτώ (8) έτη από την έναρξη της προθεσμίας, σύμφωνα με την περ. γ’ της παρούσας.
[β) Έχει καταργηθεί]
γ) Η αποκλειστική προθεσμία για την άσκηση της αγωγής της περ. α΄ αρχίζει από τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της απόφασης του Δ.Σ. του Φορέα σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 1. Η αγωγή απευθύνεται κατά του αναγραφόμενου ως δικαιούχου του δικαιώματος στο οποίο αφορά η πρώτη εγγραφή ή κατά των καθολικών του διαδόχων. Σε περίπτωση ειδικής διαδοχής στο δικαίωμα στο οποίο αφορά η πρώτη εγγραφή, η αγωγή πρέπει να στραφεί τόσο κατά του φερόμενου με την πρώτη εγγραφή ως δικαιούχου ή των καθολικών του διαδόχων, όσο και κατά των ειδικών διαδόχων αυτού. Όταν η αγωγή στρέφεται κατά του Ελληνικού Δημοσίου, που αναγράφεται ως δικαιούχος δικαιώματος στις αρχικές εγγραφές, δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 8 του α.ν. 1539/1938 (Α΄ 488), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 24 του ν. 2732/1999 (Α΄154). Εάν στην πρώτη εγγραφή έχει σημειωθεί ότι εκκρεμεί η εξέταση αίτησης διόρθωσης από τις Επιτροπές Ενστάσεων του άρθρου 7Α του ν. 2308/1995 (Α’ 114), η αγωγή στρέφεται υποχρεωτικά κατά του εμφανιζόμενου ως δικαιούχου στην πρώτη εγγραφή, των τυχόν ειδικών ή καθολικών του διαδόχων και του αιτούντος τη διόρθωση κατά το άρθρο 6Α ν. 2308/1995. Η άσκηση αγωγής σύμφωνα με τα ανωτέρω συνεπάγεται την αυτοδίκαιη λήξη της διαδικασίας ενώπιον των Επιτροπών Ενστάσεων του άρθρου 7Α του ν. 2308/1995.
δ) Πριν από τη συζήτηση της αγωγής της περ. α’ και επί ποινή απαραδέκτου της συζήτησης ο ενάγων οφείλει να καλέσει, με την αγωγή ή με ιδιαίτερο δικόγραφο, όλους τους εναγόμενους σε υποχρεωτική αρχική συνεδρία διαμεσολάβησης ενώπιον κτηματολογικού διαμεσολαβητή που επιλέγεται από ειδικό μητρώο, το οποίο καταρτίζεται και τηρείται σε ηλεκτρονική μορφή από την Κεντρική Επιτροπή Διαμεσολάβησης του άρθρου 10 του ν. 4640/2019 (Α΄ 190). Σε περίπτωση αδικαιολόγητης μη εμφάνισης των εναγόμενων στην υποχρεωτική αρχική συνεδρία επιβάλλεται αυξημένη δικαστική δαπάνη. Σε περίπτωση επίτευξης συμφωνίας, το πρακτικό του διαμεσολαβητή καταχωρίζεται στο κτηματολογικό φύλλο και διορθώνεται η ανακριβής κτηματολογική εγγραφή. Εάν με την αγωγή ζητούνται και γεωμετρικές μεταβολές στα κτηματολογικά διαγράμματα, επισυνάπτονται στο πρακτικό διαμεσολάβησης, επί ποινή ακυρότητας, το τοπογραφικό διάγραμμα γεωμετρικών μεταβολών και το αποδεικτικό ηλεκτρονικής υποβολής του στην ηλεκτρονική βάση του Φορέα, κατά τα οριζόμενα στην περ. ζ΄ της παρ. 3. Ως προς τα ζητήματα σχετικά με τη διαδικασία της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας διαμεσολάβησης, το περιεχόμενο και την ισχύ του πρακτικού διαμεσολάβησης εφαρμόζονται αναλόγως τα οριζόμενα στο άρθρο 7 και στις παρ. 1 και 2 του άρθρου 8 του ν. 4640/2019 (Α΄ 190), αντίστοιχα.
ε) Η επίλυση της διαφοράς σύμφωνα με την περ. γ’ απαγορεύεται να υποκρύπτει άτυπη μεταβίβαση του ακινήτου και υπόκειται σε διάρρηξη κατά τους όρους του άρθρου 939 του Αστικού Κώδικα.»

Σχόλια
  • 17 Ιουλίου 2021, 00:44 | ΑΤΜ

    Από τις έως σήμερα περαιωμένες κτηματογραφήσεις μεγάλος αριθμός πρώτων εγγραφών έχει σοβαρά σφάλματα, πολλά εκ των οποίων μπορούν να λυθούν με την διαδικασία του προδήλου σφάλματος, που ωστόσο δεν επιλέγεται ως λύση από την πλειονότητα των προϊσταμένων Κτηματολογικών Γραφείων ή εκτελούντων χρέη προϊσταμένων Κτηματολογικών Γραφείων. Σοβαρά σφάλματα διαπιστώνονται στις περιπτώσεις διοικητικών πράξεων, όπως διανομές κληροτεμαχίων, απαλλοτριώσεις, πράξεων εφαρμογής κλπ, ιδίως σε χωρικό επίπεδο, λόγω μη ορθής εφαρμογής των τεχνικών προδιαγραφών κτηματογράφησης. Επίσης σφάλματα διαπιστώνονται στα χωρικά στοιχεία των γεωτεμαχίων που ενώ περιγράφονται σε νομίμως μεταγεγραμμένους τίτλους και δεν αμφισβητούνται από τους ομόρους, δεν εφαρμόζονται ορθά. Για το ζήτημα της χωρικής διάστασης των γεωτεμαχίων στην επίσημη ιστοσελίδα ktimatologio.gr/ Κτηματολόγιο σε λειτουργία/ Έκδοση Πολεοδομικών Αδειών και Εμβαδόν Κτηματολογίου αναφέρεται χαρακτηριστικά
    «Η τιμή του εμβαδού, που αναγράφεται στο κτηματολογικό φύλλο των γεωτεμαχίων, συνιστά προϊόν μέτρησης, η οποία στηρίζεται στα κτηματολογικά διαγράμματα που έχουν δημιουργηθεί από φωταγραμμετρικά διαγράμματα σε ψηφιακή μορφή ή ψηφιακούς ορθοφωτοχάρτες.

    Ως εκ τούτου είναι φυσιολογικό η σύνταξη τοπογραφικού διαγράμματος με επίγεια μέτρηση του ακινήτου να οδηγεί σε διαφορετικό εμβαδόν από αυτό του Κτηματολογίου, κάτι που δεν αποτελεί κατ΄ αρχήν κώλυμα για την καταχώρηση της πράξης στο Κτηματολόγιο, στο μέτρο που είναι προϊόν της διαφορετικής μεθόδου εμβαδομέτρησης και δεν υποκρύπτει αμφισβήτηση ως προς την ταυτότητα του ακινήτου.»

    Η οριστικοποίηση των αρχικών εγγραφών όταν αυτές έχουν ζητήματα ως προς την ορθή απόδοση και καταγραφή του εμβαδού του γεωτεμαχίου είναι προβληματική.

    Επίσης κατά τις πρώτες κτηματογραφήσεις (1998-2003) το Ελληνικό Δημόσιο δεν υποχρεούτο να υποβάλει δήλωση ιδιοκτησίας του Ν. 2308/1995 με αποτέλεσμα ευρύτερες εκτάσεις του Δημόσιου, που σε πολλές περιπτώσεις προέρχονται από επίσημες διοικητικές πράξεις, να έχουν εσφαλμένα σε τρίτους.

    Ένα άλλο σοβαρό ζήτημα των πρώτων εγγραφών είναι η απόδοση δικαιωμάτων με έγγραφα χρησικτησίας, χωρίς την προσκόμιση δικαστικής απόφασης όπως ρητά προβλέπεται από τον ΑΚ.

    Από τα παραπάνω προτείνεται η μη οριστικοποίηση αρχικών εγγραφών παλαιών προγραμμάτων κτηματογράφησης πέραν της 31-12-2022 και άνω των οκτώ (8) ετών για κτηματογραφήσεις από το 2006 και έπειτα.

    Ο κτηματολογικός διαμεσολαβητής κρίνεται απαραίτητος, καθώς πολλές υποθέσεις μπορούν να λυθούν χωρίς την προσφυγή στον κτηματολογικό δικαστή, με συμφωνία των μερών. Το πρακτικό διαμεσολάβησης θα πρέπει να είναι εκτελεστός τίτλος.

  • 16 Ιουλίου 2021, 20:47 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ

    ΘΕΜΑ : Επιτακτική ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΕΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΓΛΥΚΟΡΡΙΖΟ ΑΡΤΑΣ ( του ΔΗΜΟΥ ΑΡΤΑΙΩΝ )

    Στο Γλυκόρριζο Άρτας δημοτικές εκτάσεις κατέχονται και νέμονται για μακροχρόνιο διάστημα από ιδιώτες ή άλλους φορείς οι οποίοι αξιοποίησαν τις εν λόγω δημοτικές εκτάσεις και βάσει νόμιμων τίτλων ανέγειραν κτιριακές εγκαταστάσεις για τις οποίες φορολογήθηκαν και κατέβαλλαν επί σειρά ετών τα νόμιμα τέλη υπέρ Δήμου και Δημοσίου, ενώ υφίστανται και περιπτώσεις όπου οι εν λόγω περιουσίες που δημιουργήθηκαν από τους ιδιώτες αποτέλεσαν και εμπράγματη ασφάλεια για τη λήψη δανείων.
    Με προγενέστερες νομοθετικές διατάξεις ( άρθ. 15 του Ν. 2130/1993 και άρθ. 33 του Ν. 3202/2003 ) θεσπίστηκε η δυνατότητα της απευθείας εκποίησης της κατεχόμενης έκτασης από το Δήμο Αρταίων προς τους ιδιώτες.
    Με νέα ειδική νομοθετική ρύθμιση δύναται να προβλεφθεί παρόμοια δυνατότητα (με υποβολή σχετικών δηλώσεων από τους ιδιώτες ) διότι οι εν λόγω εκτάσεις αποτελούν κοινωφελείς χώροι και όχι κοινόχρηστοι, και αυτό συνεπάγεται την ισχύουσα νομοθετική δυνατότητα μετασχηματισμού της χρήσης γης κατόπιν αποφάσεως δημοτικού συμβουλίου (αρκεί να διασφαλίζεται ισότιμος κοινόχρηστος χώρος και να μην παραβλάπτεται το ευρύτερο φυσικό περιβάλλον). Να τεθεί νέα προθεσμία, και κατά τη διάρκεια της προθεσμίας υποβολής των σχετικών δηλώσεων των εγγραπτέων στο κτηματολογικό βιβλίο του Δήμου εμπραγμάτων δικαιωμάτων, ο αιτών, που είναι υπήκοος και κατοικεί στην Άρτα, να υποβάλει δήλωση για το εμπράγματο δικαίωμα κυριότητας αυτού επί του επιδίκου αγροτεμαχίου, με αποτέλεσμα το αγροτεμάχιο αυτό να καταχωρηθεί στο κτηματολογικό βιβλίο του Κτηματολογικού Γραφείου του Δήμου με αριθμό Κ.Α.Ε.Κ. Εξάλλου, ουδέποτε το Ελληνικό Δημόσιο, διαχειρίστηκε τη σχετική εδαφική έκταση, στην οποία περιλαμβάνονται και τα επίδικα αγροτεμάχια, ως δημόσιο κτήμα, ούτε προέβαλε οποιαδήποτε εναντίωση όταν οι αιτούντες άρχισαν να ανεγείρουν επί του επιδίκου τις προαναφερθείσες οικίες ή κτίσματα, και με βάση τις εκδοθείσες οικοδομικές άδειες και αφού προηγουμένως οι αιτούντες είχαν λάβει από τις αρμόδιες δημοτικές ή δημόσιες υπηρεσίες τις απαιτούμενες εγκρίσεις και άδειες.
    Εφόσον δεν πρόκειται για δημόσιο κτήμα, είναι δυνατή η κτήση κυριότητας με τακτική ή έκτακτη χρησικτησία και μετά τις 11.9.1915, εφόσον συντρέχουν οι λοιπές προϋποθέσεις (ΑΠ 1840/2017, ΑΠ 783/2016, ΑΠ 1412/2015, ΑΠ 1919/2014).
    Εφόσον οι ιδιώτες νεμήθηκαν τα σχετικά αγροτεμάχιο, με διάνοια κυρίου, καλή πίστη και νόμιμο τίτλο, ( και συνεχώς από το έτος 1980 μέχρι και το χρόνο άσκησης της ένδικης αιτήσεως), ήτοι για χρονικό διάστημα είκοσι οκτώ (28) συνολικά ετών, κατέστησαν κύριοι του αγροτεμαχίου τους, εκτός από τον παράγωγο τρόπο της αγοράς και με τακτική και έκτακτη χρησικτησία. Επομένως, εφόσον αποδεικνύεται η παραγώγως και πρωτοτύπως κτηθείσα κυριότητα του εκάστου αιτούντος επί του επιδίκου αγροτεμαχίου, η αρχική (πρώτη) εγγραφή του αγροτεμαχίου αυτού στο κτηματολογικό βιβλίο του Κτηματολογικού Γραφείου του Δήμου ως «αγνώστου ιδιοκτήτη» είναι ανακριβής ( Απόφαση : 34/2019 ΑΠ – Α2 ).
    Από του έτους δε 1975 που τα επίδικα μεταβιβάστηκαν με νόμιμα συμβόλαιο σε οικείους των ιδιωτών, αυτοί ενέμοντο το επίδικο με διάνοια κυρίου καλή τη πίστει δηλαδή χωρίς βαριά αμέλεια και έχοντας την πεποίθηση ότι απέκτησαν κυριότητα επί του επιδίκου με βάση τους νόμιμους τίτλους. Συγκεκριμένα αυτοί το περιέφραξαν, το επέβλεπαν, το καλλιεργούσαν με διάφορα οπωροφόρα δέντρα, με συκιές αμυγδαλιές, με αμπέλους, κ.α. χωρίς ποτέ το εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο να αμφισβητήσει την κυριότητα τους και το οποίο ουδεμία διακατοχική πράξη έχει ασκήσει επί της έκτασης αυτής ( ΑΠ 7/2009, Γ΄ τμήμα).
    Συνεπώς για την ανατροπή του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου επί δημοσίων κτημάτων και για την αποξένωση του Ελληνικού Δημοσίου από την κυριότητα αρκεί η συμπλήρωση μέχρι 11/9/1915 η τριακονταετής νομή του ιδιώτη (κατά το Βυζαντινορωμαικό Δίκαιο) και στη συνέχεια η απόκτηση της κυριότητας με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας κατά τις διατάξεις του ισχύοντος Αστικού Κώδικα.
    Σε διαφορετική περίπτωση κρίνεται αναγκαία η θέσπιση σχετικής νομοθετικής ρύθμισης, διότι η προσπάθεια σύνταξης Εθνικού Κτηματολογίου στη χώρα μας χωρίς την προηγούμενη επίλυση του ιδιοκτησιακού θα μεταβάλει το Εθνικό Κτηματολόγιο σε διαδικασία αρπαγής και δήμευσης της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας !!!
    Το προνόμιο αυτό του Δημοσίου, το οποίο θεσπίσθηκε πριν από περίπου 90 χρόνια μέσα σε μια ριζικά διαφορετική, σε σχέση με τη σημερινή, κοινωνική, πολιτική και οικονομική πραγματικότητα είναι προφανές ότι δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες, διότι προσβάλλει τόσο την αρχή της ισότητας, όσο και το ατομικό δικαίωμα στην ιδιοκτησία, στο μέτρο που ειδικά έναντι του Δημοσίου αποκλείει την κτήση κυριότητας με χρησικτησία, η οποία αποτελεί νόμιμο τίτλο κυριότητας τόσο στις μεταξύ ιδιωτών σχέσεις, όσο και στις σχέσεις του Δημοσίου με τρίτους, όταν χρησιδεσπόζον είναι το πρώτο. Υπάρχει πράγματι πρόβλημα συμβατότητας του προνομίου αυτού του Δημοσίου με τα διεθνώς κατοχυρωμένα ατομικά δικαιώματα (βλ. απόφαση Ιερές Μονές κατά Ελληνικού Δημοσίου του ΕΔΔΑ), πρόβλημα μπροστά στο οποίο ο Έλληνας νομοθέτης δεν μπορεί να μείνει αδιάφορος. Ούτε, άλλωστε, εξυπηρετεί το πραγματικό συμφέρον του Δημοσίου, δεδομένου ότι επιτρέπει στο Κράτος να εφησυχάζει και να μην επαγρυπνεί για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του.
    Το προνόμιο του Δημοσίου, το σχετικό με το απαράγραπτο των δικαιωμάτων του, απάδει προς τη συνταγματικώς κατοχυρωμένη αρχή της ισότητας αλλά και προς τις υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις της Ε.Σ.Δ.Α., όπως αυτές έχουν ήδη ερμηνευθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και θα πρέπει ως εκ τούτου να καταργηθεί χωρίς καμία άλλη προϋπόθεση, εφαρμοζομένων εν προκειμένω των διατάξεων του ΑΚ για τη χρησικτησία.
    Η ουσιαστικώς αβάσιμη ενίσχυση των συμφερόντων του Κράτους στην προκείμενη περίπτωση θα ήταν ασύμβατη με τη φύση του δικαιώματος της κυριότητας ως ιδιωτικού δικαιώματος και με τη φύση των διαφορών σχετικά με αυτή ως ιδιωτικών διαφορών, ακόμη και όταν το ένα διάδικο μέρος είναι το Κράτος, – αλλά είναι προφανές ότι ενυπάρχουν σ΄ αυτήν τα στοιχεία που συγκροτούν την έννοια της καλής πίστης, της θεμελιωδέστερης ίσως αρχής που διέπει το ιδιωτικό μας δίκαιο. Γι΄ αυτό και η προστασία που παρέχεται στον νομέα ενός ακινήτου του Δημοσίου μέσω της αμβλύνσεως του κανόνα για το απαράγραπτο των δικαιωμάτων του τελευταίου δεν είναι αυτή που παρέχουν οι διατάξεις του ΑΚ για τη χρησικτησία αλλά πολύ αυστηρότερες, δεδομένου ότι απαιτείται σε κάθε περίπτωση να είναι ο νομέας καλόπιστος (ακόμη και όταν βρίσκεται στη νομή του ακινήτου για 30 χρόνια). Τούτο είναι άλλωστε σύμφωνο και με τη στάση νομολογίας υπό το ισχύον σήμερα νομικό καθεστώς, η οποία, αναγνωρίζοντας τις αδικίες στις οποίες οδηγεί η άκαμπτη εφαρμογή του κανόνα για το απαράγραπτο των δικαιωμάτων του Δημοσίου, καταφεύγει συχνά στην απόρριψη των αξιώσεων του Δημοσίου οσάκις πληρούται το πραγματικό του κανόνα του άρθρου 281 ΑΚ, όταν δηλαδή η άσκηση της εμπράγματης αξίωσης του Δημοσίου μετά από μακροχρόνια αδράνειά του, συνεπεία της οποίας (αλλά και της λοιπής στάσης του Δημοσίου ο ιδιώτης δικαιολογημένα πίστεψε ότι το Δημόσιο δεν θα ασκήσει την αξίωσή του, κρίνεται καταχρηστική.
    Η προστασία της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης των πολιτών, είναι η αρχή που αποτελεί άλλωστε άμεση απόρροια της αρχής του κράτους δικαίου, και κρίνεται αναγκαία η δέουσα νομοθετική μεταβολή και με γνώμονα την επενδυτική αναπτυξιακή παιδεία.

  • 16 Ιουλίου 2021, 19:33 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ

    ΘΕΜΑ : Επιτακτική ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΕΣ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΓΛΥΚΟΡΡΙΖΟ ΑΡΤΑΣ ( του ΔΗΜΟΥ ΑΡΤΑΙΩΝ )

    Στο Γλυκόρριζο Άρτας δημοτικές εκτάσεις κατέχονται και νέμονται για μακροχρόνιο διάστημα από ιδιώτες ή άλλους φορείς οι οποίοι αξιοποίησαν τις εν λόγω δημοτικές εκτάσεις και βάσει νόμιμων τίτλων ανέγειραν κτιριακές εγκαταστάσεις για τις οποίες φορολογήθηκαν και κατέβαλλαν επί σειρά ετών τα νόμιμα τέλη υπέρ Δήμου και Δημοσίου, ενώ υφίστανται και περιπτώσεις όπου οι εν λόγω περιουσίες που δημιουργήθηκαν από τους ιδιώτες αποτέλεσαν και εμπράγματη ασφάλεια για τη λήψη δανείων.
    Με προγενέστερες νομοθετικές διατάξεις ( άρθ. 15 του Ν. 2130/1993 και άρθ. 33 του Ν. 3202/2003 ) θεσπίστηκε η δυνατότητα της απευθείας εκποίησης της κατεχόμενης έκτασης από το Δήμο Αρταίων προς τους ιδιώτες.
    Με νέα ειδική νομοθετική ρύθμιση δύναται να προβλεφθεί παρόμοια δυνατότητα (με υποβολή σχετικών δηλώσεων από τους ιδιώτες ) διότι οι εν λόγω εκτάσεις αποτελούν κοινωφελείς χώροι και όχι κοινόχρηστοι, και αυτό συνεπάγεται την ισχύουσα νομοθετική δυνατότητα μετασχηματισμού της χρήσης γης κατόπιν αποφάσεως δημοτικού συμβουλίου (αρκεί να διασφαλίζεται ισότιμος κοινόχρηστος χώρος και να μην παραβλάπτεται το ευρύτερο φυσικό περιβάλλον). Να τεθεί νέα προθεσμία, και κατά τη διάρκεια της προθεσμίας υποβολής των σχετικών δηλώσεων των εγγραπτέων στο κτηματολογικό βιβλίο του Δήμου εμπραγμάτων δικαιωμάτων, ο αιτών, που είναι υπήκοος και κατοικεί στην Άρτα, να υποβάλει δήλωση για το εμπράγματο δικαίωμα κυριότητας αυτού επί του επιδίκου αγροτεμαχίου, με αποτέλεσμα το αγροτεμάχιο αυτό να καταχωρηθεί στο κτηματολογικό βιβλίο του Κτηματολογικού Γραφείου του Δήμου με αριθμό Κ.Α.Ε.Κ. Εξάλλου, ουδέποτε το Ελληνικό Δημόσιο, διαχειρίστηκε τη σχετική εδαφική έκταση, στην οποία περιλαμβάνονται και τα επίδικα αγροτεμάχια, ως δημόσιο κτήμα, ούτε προέβαλε οποιαδήποτε εναντίωση όταν οι αιτούντες άρχισαν να ανεγείρουν επί του επιδίκου τις προαναφερθείσες οικίες ή κτίσματα, και με βάση τις εκδοθείσες οικοδομικές άδειες και αφού προηγουμένως οι αιτούντες είχαν λάβει από τις αρμόδιες δημοτικές ή δημόσιες υπηρεσίες τις απαιτούμενες εγκρίσεις και άδειες.
    Επίσης, επισημαίνεται ότι, κατά τις διατάξεις των νόμων 8 παρ.1 κωδ. (7.39), 9 παρ.1 Πανδ (50.14), 2 παρ.20 Πανδ (41.4) 6 Πανδ. (44.3), 76 παρ.1 Πανδ.(18.1) και 7 παρ.3 Πανδ (23.3) του προϊσχύσαντος Βυζαντινορωμαϊκού δικαίου, οι οποίες, σύμφωνα με το άρθρο 51 ΕισΝΑΚ, έχουν εφαρμογή για την απόκτηση κυριότητας όταν τα δικαιογόνα γεγονότα έγιναν κατά το χρόνο που αυτές ίσχυαν, μπορούσε να αποκτηθεί η κυριότητα ακινήτου με έκτακτη χρησικτησία, κατόπιν άσκησης νομής επ’ αυτού με καλή πίστη και διάνοια κυρίου για χρονικό διάστημα μιας συνεχούς τριακονταετίας, με τη δυνατότητα αυτού που χρησιδέσποζε, να συνυπολογίσει στο χρόνο της δικής του νομής και εκείνον του δικαιοπαρόχου του, εφόσον είχε γίνει με νόμιμο τρόπο καθολικός ή ειδικός διάδοχος αυτού, ενώ κατά το ίδιο δίκαιο, που ίσχυε πριν από τον Αστικό Κώδικα, τα δημόσια κτήματα είχαν εξαιρεθεί από την τακτική χρησικτησία. Σύμφωνα δε με τις διατάξεις των ν.20, 12 πανδ. (5.8) ν.27 πανδ. (18.1), 10, 15 παρ.3, 17 και 48 πανδ.(41.3), 3 και 5 παρ.1 πανδ. (41.10), 109 πανδ.(50.16) και 2 παρ.7 και 1 πανδ. (51.4) καλή πίστη εθεωρείτο η ειλικρινής πεποίθηση του χρησιδεσπόζοντος, ότι με την κτήση της νομής του πράγματος δεν προσβάλλεται κατ’ουσίαν το δικαίωμα κυριότητας άλλου, ενώ προϋπόθεση της συμπλήρωσης της τριακονταετούς νομής στο πρόσωπο του χρησιδεσπόζοντος ή των δικαιοπαρόχων του μέχρι τις 11.9.1915, για την κτήση κυριότητας με έκτακτη χρησικτησία, είναι ότι το ακίνητο είναι δημόσιο κτήμα (δάσος, χορτολιβαδική έκταση). Εφόσον δεν πρόκειται για δημόσιο κτήμα, είναι δυνατή η κτήση κυριότητας με τακτική ή έκτακτη χρησικτησία και μετά τις 11.9.1915, εφόσον συντρέχουν οι λοιπές προϋποθέσεις (ΑΠ 1840/2017, ΑΠ 783/2016, ΑΠ 1412/2015, ΑΠ 1919/2014).
    Εφόσον οι ιδιώτες νεμήθηκαν τα σχετικά αγροτεμάχιο, με διάνοια κυρίου, καλή πίστη και νόμιμο τίτλο, ( και συνεχώς από το έτος 1980 μέχρι και το χρόνο άσκησης της ένδικης αιτήσεως), ήτοι για χρονικό διάστημα είκοσι οκτώ (28) συνολικά ετών, κατέστησαν κύριοι του αγροτεμαχίου τους, εκτός από τον παράγωγο τρόπο της αγοράς και με τακτική και έκτακτη χρησικτησία. Επομένως, εφόσον αποδεικνύεται η παραγώγως και πρωτοτύπως κτηθείσα κυριότητα του εκάστου αιτούντος επί του επιδίκου αγροτεμαχίου, η αρχική (πρώτη) εγγραφή του αγροτεμαχίου αυτού στο κτηματολογικό βιβλίο του Κτηματολογικού Γραφείου του Δήμου ως «αγνώστου ιδιοκτήτη» είναι ανακριβής ( Απόφαση : 34/2019 ΑΠ – Α2 ).
    Από του έτους δε 1975 που τα επίδικα μεταβιβάστηκαν με νόμιμα συμβόλαιο σε οικείους των ιδιωτών, αυτοί ενέμοντο το επίδικο με διάνοια κυρίου καλή τη πίστει δηλαδή χωρίς βαριά αμέλεια και έχοντας την πεποίθηση ότι απέκτησαν κυριότητα επί του επιδίκου με βάση τους νόμιμους τίτλους. Συγκεκριμένα αυτοί το περιέφραξαν, το επέβλεπαν, το καλλιεργούσαν με διάφορα οπωροφόρα δέντρα, με συκιές αμυγδαλιές, με αμπέλους, κ.α. χωρίς ποτέ το εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο να αμφισβητήσει την κυριότητα τους και το οποίο ουδεμία διακατοχική πράξη έχει ασκήσει επί της έκτασης αυτής ( ΑΠ 7/2009, Γ΄ τμήμα).
    Συνεπώς για την ανατροπή του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου επί δημοσίων κτημάτων και για την αποξένωση του Ελληνικού Δημοσίου από την κυριότητα αρκεί η συμπλήρωση μέχρι 11/9/1915 η τριακονταετής νομή του ιδιώτη (κατά το Βυζαντινορωμαικό Δίκαιο) και στη συνέχεια η απόκτηση της κυριότητας με τα προσόντα της έκτακτης χρησικτησίας κατά τις διατάξεις του ισχύοντος Αστικού Κώδικα.
    Σε διαφορετική περίπτωση κρίνεται αναγκαία η θέσπιση σχετικής νομοθετικής ρύθμισης ή η δυνατότητα συμμετοχής σε διαμεσολάβηση για την τακτοποίηση των εν λόγω ιδιοκτησιακών θεμάτων διότι η προσπάθεια σύνταξης Εθνικού Κτηματολογίου στη χώρα μας χωρίς την προηγούμενη επίλυση του ιδιοκτησιακού θα μεταβάλει το Εθνικό Κτηματολόγιο σε διαδικασία αρπαγής και δήμευσης της ιδιωτικής ακίνητης περιουσίας !!!
    Το μεγάλο πρόβλημα που ανακύπτει σε κάθε περίπτωση αντιδικίας Δημοσίου και τρίτου σχετικά με την κυριότητα ενός ακινήτου, είναι ότι στα δημόσια κτήματα ισχύει ο κανόνας του απαράγραπτου των δικαιωμάτων του Δημοσίου, κανόνας που στερεί στον νομέα τη δυνατότητα να αποδείξει, επικουρικά τουλάχιστον, ότι απέκτησε κυριότητα με τακτική ή έκτακτη χρησικτησία. Έτσι , όσο μεγάλο και αν είναι το διάστημα που βρίσκεται στη νομή του ακινήτου και ανεξάρτητα από το αν είναι καλόπιστος ή όχι ή αν οχλήθηκε ποτέ, ο ίδιος ή οι δικαιοπάροχοί του από το Δημόσιο, δεν μπορεί να αποκτήσει κυριότητα και θα υποχρεωθεί τελικά να αποδώσει το ακίνητο στο Δημόσιο. Το προνόμιο αυτό του Δημοσίου, το οποίο θεσπίσθηκε πριν από περίπου 90 χρόνια μέσα σε μια ριζικά διαφορετική, σε σχέση με τη σημερινή, κοινωνική, πολιτική και οικονομική πραγματικότητα είναι προφανές ότι δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες, διότι προσβάλλει τόσο την αρχή της ισότητας, όσο και το ατομικό δικαίωμα στην ιδιοκτησία, στο μέτρο που ειδικά έναντι του Δημοσίου αποκλείει την κτήση κυριότητας με χρησικτησία, η οποία αποτελεί νόμιμο τίτλο κυριότητας τόσο στις μεταξύ ιδιωτών σχέσεις, όσο και στις σχέσεις του Δημοσίου με τρίτους, όταν χρησιδεσπόζον είναι το πρώτο. Υπάρχει πράγματι πρόβλημα συμβατότητας του προνομίου αυτού του Δημοσίου με τα διεθνώς κατοχυρωμένα ατομικά δικαιώματα (βλ. απόφαση Ιερές Μονές κατά Ελληνικού Δημοσίου του ΕΔΔΑ), πρόβλημα μπροστά στο οποίο ο Έλληνας νομοθέτης δεν μπορεί να μείνει αδιάφορος. Ούτε, άλλωστε, εξυπηρετεί το πραγματικό συμφέρον του Δημοσίου, δεδομένου ότι επιτρέπει στο Κράτος να εφησυχάζει και να μην επαγρυπνεί για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του.
    Το προνόμιο του Δημοσίου, το σχετικό με το απαράγραπτο των δικαιωμάτων του , απάδει προς τη συνταγματικώς κατοχυρωμένη αρχή της ισότητας αλλά και προς τις υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις της Ε.Σ.Δ.Α., όπως αυτές έχουν ήδη ερμηνευθεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, και θα πρέπει ως εκ τούτου να καταργηθεί χωρίς καμία άλλη προϋπόθεση, εφαρμοζομένων εν προκειμένω των διατάξεων του ΑΚ για τη χρησικτησία.
    Η ουσιαστικώς αβάσιμη ενίσχυση των συμφερόντων του Κράτους στην προκείμενη περίπτωση θα ήταν ασύμβατη με τη φύση του δικαιώματος της κυριότητας ως ιδιωτικού δικαιώματος και με τη φύση των διαφορών σχετικά με αυτή ως ιδιωτικών διαφορών, ακόμη και όταν το ένα διάδικο μέρος είναι το Κράτος, – αλλά είναι προφανές ότι ενυπάρχουν σ΄ αυτήν τα στοιχεία που συγκροτούν την έννοια της καλής πίστης, της θεμελιωδέστερης ίσως αρχής που διέπει το ιδιωτικό μας δίκαιο. Γι΄ αυτό και η προστασία που παρέχεται στον νομέα ενός ακινήτου του Δημοσίου μέσω της αμβλύνσεως του κανόνα για το απαράγραπτο των δικαιωμάτων του τελευταίου δεν είναι αυτή που παρέχουν οι διατάξεις του ΑΚ για τη χρησικτησία αλλά πολύ αυστηρότερες, δεδομένου ότι απαιτείται σε κάθε περίπτωση να είναι ο νομέας καλόπιστος (ακόμη και όταν βρίσκεται στη νομή του ακινήτου για 30 χρόνια). Τούτο είναι άλλωστε σύμφωνο και με τη στάση νομολογίας υπό το ισχύον σήμερα νομικό καθεστώς, η οποία, αναγνωρίζοντας τις αδικίες στις οποίες οδηγεί η άκαμπτη εφαρμογή του κανόνα για το απαράγραπτο των δικαιωμάτων του Δημοσίου, καταφεύγει συχνά στην απόρριψη των αξιώσεων του Δημοσίου οσάκις πληρούται το πραγματικό του κανόνα του άρθρου 281 ΑΚ, όταν δηλαδή η άσκηση της εμπράγματης αξίωσης του Δημοσίου μετά από μακροχρόνια αδράνειά του, συνεπεία της οποίας (αλλά και της λοιπής στάσης του Δημοσίου ο ιδιώτης δικαιολογημένα πίστεψε ότι το Δημόσιο δεν θα ασκήσει την αξίωσή του, κρίνεται καταχρηστική.
    Η προστασία της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης των πολιτών, είναι η αρχή που αποτελεί άλλωστε άμεση απόρροια της αρχής του κράτους δικαίου, και κρίνεται αναγκαία η δέουσα νομοθετική μεταβολή και με γνώμονα την επενδυτική αναπτυξιακή παιδεία.

  • 16 Ιουλίου 2021, 16:19 | ΚΑ

    Η εισαγωγή διαδικασίας υποχρεωτικής αρχικής διαμεσολάβησης (ΥΑΣ) θα επιφέρει επιπρόσθετες καθυστερήσεις και δαπάνες στην επίλυση των κτηματολογικών εκκρεμοτήτων, οπότε θα έπρεπε να αποφευχθεί.

    Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να προβλεφθεί ότι η ΥΑΣ δεν απαιτείται όταν αντίδικος είναι το Δημόσιο ή ΝΠΔΔ.

    Θα πρέπει τουλάχιστον να προβλεφθεί ότι η προϋπόθεση παραδεκτού της αγωγής που θεσπίζεται με την περ.δ’ της παρ. 2 του άρθρου 6 του ν.2664/1998 (κλήση σε ΥΑΣ ενώπιον κτηματολογικού διαμεσολαβητή) αρχίζει να ισχύει από της καταρτίσεως του σχετικού μητρώου.

    Τούτο είναι αναγκαίο για να μην υπάρξει αναστολή του δικαιώματος δικαστικής προσφυγής των ενδιαφερόμενων έως ότου καταρτισθεί το σχετικό μητρώο, λαμβανομένου υπόψη ότι για την αμφισβήτηση των ανακριβών πρώτων εγγραφών ισχύει προθεσμία.

    Ευχαριστώ

  • 16 Ιουλίου 2021, 12:36 | ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΒΟΛΑΝΗΣ

    Έχει παρατηρηθεί μεγάλη καθυστέρηση στην έκδοση δικαστικών αποφάσεων επίλυσης κτηματολογικών διαφορών.
    Το πλήθος των κτηματολογικών διαφορών είναι απόρροια της διαδικασίας της κτηματογράφησης και της προχειρότητας με την οποία αυτή συντελείται και ελέγχεται η ορθή εκτέλεσή της.
    Συμφωνώ με τις ορθές παρατηρήσεις της κας.Εμμανουηλίδου, όμως είναι αναγκαία για τον παραπάνω λόγο η χρήση της διαμεσολάβησης.
    Κτηματολογικός διαμεσολαβητής δεν μπορεί να γίνεται κάθε απόφοιτος 3βάθμιας εκπαίδευσης.
    Απαραίτητη η νομική κατάρτισή του και οπωσδήποτε η εμπειρία του επί κτηματολογικών διαφορών.

  • 16 Ιουλίου 2021, 08:30 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑ Π.ΕΜΜΑΝΟΥΗΛΙΔΟΥ

    Για πολλοστή φορά τροποποιείται η διάταξη του άρθρου 6 παρ.2 του ν. 2664/1998 προκειμένου τώρα να εναρμονισθεί με την «πρόωρη περάτωση κτηματογράφησης», δημιουργώντας πλείστα ερμηνευτικά προβλήματα. Η πρόβλεψη του εδαφίου 5 της παρ. γ , που αφορά την εναγωγή και του αιτούντος τη διόρθωση κατ’ άρθρο 6α του ν. 2308/1995, πέραν των προβλημάτων που δημιουργεί (σύγχυση κτηματογράφησης και λειτουργούντος κτηματολογίου) διευρύνει τον κύκλο των διαδίκων , με ότι τούτο συνεπάγεται για μία δίκη (θα πρόκειται για απλή ή αναγκαστική ομοδικία?, οι γνωρίζοντες πολιτική δικονομία μπορούν να αντιληφθούν τον προβληματισμό μου και τις συνέπειες της επιλογής της μιας ή της άλλης θέσης). Επίσης ουδέν αναφέρεται για την περίπτωση που εκκρεμεί από την κτηματογράφηση ένσταση του άρθρου 2 παρ.9 του ν. 2308/1995 (δηλ. για ακίνητα με την ένδειξη αγνώστου ιδιοκτήτη, όπου ο ενιστάμενος επικαλείται κυριότητα με έκτακτη χρησικτησία). Θα ενάγεται και ο κάθε ενιστάμενος που επικαλείται κυριότητα με έκτακτη χρησικτησία σε ακίνητο με την ένδειξη «άγνωστος»? Η πρακτική έχει αναδείξει περιπτώσεις γεωτεμαχίων , μεγάλης έκτασης (πχ χερσολίβαδα πλέον των 500.000 τμ) που στην ανάρτηση φέρονται ως «αγνώστου ιδιοκτήτη» και επί των οποίων και δη επί τμημάτων αυτών, έκτασης μερικών δεκάδων τμ εκάστου, προβάλλουν δικαιώματα κυριότητας με χρησικτησία (είτε των ιδίων, είτε των δικαιοπαρόχων τους) χιλιάδες ενιστάμενοι. Στις περιπτώσεις αυτές θα έχουμε δίκες με χιλιάδες διαδίκους?
    Όσον αφορά την υποχρεωτικότητα της διαμεσολάβησης του ν. 4640/2019 ενώπιον «κτηματολογικού μεσολαβητή», λεκτέα τα ακόλουθα: Η πρόβλεψη του άρθρου 7 , σε συνδυασμό με το άρθρο 6 παρ.2 του ν. 2664/1998, αναφέρεται σε διόρθωση πρώτων εγγραφών με αμετάκλητη δικαστική απόφαση (αποκλειομένης της απόφασης του Ειρηνοδικείου), απαιτείται δηλαδή ο μέγιστος βαθμός δικαστικού ελέγχου και μάλιστα στον πρώτο βαθμό από εξειδικευμένο δικαστήριο (Κτηματολογικός Δικαστής). Με δεδομένο το άρθρο 12 του ν. 4640/2019 , όπου διαμεσολαβητής μπορεί να είναι οποιοσδήποτε πτυχιούχος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, η επίλυση κτηματολογικών διαφορών και η κρίση περί εμπραγμάτων δικαιωμάτων ( που σημειωτέον ότι οποιαδήποτε σύσταση, αλλοίωση, επιβάρυνση κλπ. αυτών γίνεται με διοικητική πράξη ή δικαστική απόφαση ή συμβολαιογραφικό έγγραφο και υπόκειται σε πλείστους περιορισμούς και εξειδικευμένες ρυθμίσεις νομιμότητας και δημοσιότητας) μεταφέρεται στις γνώσεις και την εμπειρία ενός «διαμεσολαβητή», σαν να επρόκειτο για οποιαδήποτε ενοχική διαφορά. Τα εμπράγματα δικαιώματα επί ακινήτου δεν αφορούν μόνο τους άμεσα εμπλεκομένους, αλλά «τριτενεργούν» στο χρόνο , γι’ αυτό και σήμερα για την επίλυση των σχετικών διαφορών ο δικαστής ανατρέχει σε προϊσχύοντες κανόνες δικαίου. Το πρακτικό διαμεσολάβησης του άρθρου 8 του ν. 4640/2019 δεν μπορεί να είναι ισοδύναμο με αυτό των άρθρων 214Α, 214Β και 293 του ΚΠολΔ, όπου η ανάμειξη του Δικαστή είναι καθοριστική. Η ασφαλέστερη λύση είναι να αποκλεισθεί από τη διόρθωση των κτηματολογικών εγγραφών η διαμεσολάβηση του ν. 4640/2019 και να γίνει υποχρεωτική, όπως ήταν στο παρελθόν (παλιό 214Α), είτε του 214Α , είτε του 214Β του ΚΠολΔ. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να προβλεφθεί ότι το πρακτικό διαμεσολάβησης για να επιφέρει διόρθωση κτηματολογικών εγγραφών θα πρέπει να κατατεθεί ενώπιον του Κτηματολογικού Δικαστή, ο οποίος θα το επικυρώσει, αφού προηγουμένως προβεί στον αναγκαίο έλεγχο νομιμότητας και μάλιστα να έχει αυτός τη δυνατότητα άμεσης πρόσβασης στην κτηματολογική βάση, ούτως ώστε με το πρακτικό διαμεσολάβησης να μην θίγονται δικαιώματα τρίτων μη μετεχόντων στη διαδικασία μεσολάβησης και να βρίσκεται τούτο σε αρμονία με τις λοιπές κτηματολογικές εγγραφές . Τέλος , η πρόβλεψη της υποπαρ. ε ότι απαγορεύεται το πρακτικό διαμεσολάβησης να υποκρύπτει άτυπη μεταβίβαση και υπόκειται σε διάρρηξη ως καταδολιευτικό (939 του ΑΚ) ουδόλως προστατεύει τις συναλλαγές από πχ. διανομές ακινήτων με αυθαίρετες κατασκευές , παράνομες κατατμήσεις, απαγορευμένες διαθέσεις, παράνομες συστάσεις οριζοντίων και καθέτων ιδιοκτησιών κλπ. Εξάλλου, ο διενεργούμενος έλεγχος νομιμότητας κατ’ άρθρο 16 του ν. 2664/1998 από τον Προϊστάμενο του Κτηματολογικού Γραφείου θα πρέπει – όπως καλώς γίνεται μέχρι σήμερα- να εμποδίζει την καταχώριση τέτοιων πρακτικών και με την τυχόν άσκηση αντιρρήσεων (16 παρ.5 ν. 2664/1998) να μεταπίπτει η διαφορά ενώπιον Κτηματολογικού Δικαστή.

  • 13 Ιουλίου 2021, 14:06 | ΠΕΛΑΓΙΑ ΜΑΡΚΕΤΑΚΗ

    Η εφαρμογή της Υ.Α.Σ. στις κτηματολογικές αγωγές, μόνο πρόσθετα προβλήματα και καθυστερήσεις προκαλεί, τόσο στα διάδικα μέρη, όσο και στους διαμεσολαβητές. Υπάρχουν κτηματολογικά φύλλα με 40-50 συνδικαιούχους (εναγόμενους) οι οποίοι κατοικούν σε διάφορα μέρη της Ελλάδος, έχουν μεγάλη ηλικία και δεν διαθέτουν ούτε mail, ούτε δυνατότητα τηλεδιάσκεψης. Η Υ.Α.Σ. έχει ως αποτέλεσμα την περαιτέρω καθυστέρηση και την επιβάρυνση του ενάγοντος με περισσότερα έξοδα στις περιπτώσεις που υπάρχει πλήθος εναγομένων. Επίσης, η πρόβλεψη αυξημένης δικαστικής δαπάνης εις βάρος των εναγομένων που δεν μπορούν να παρασταθούν στην ΥΑΣ, για τους προαναφερόμενους λόγους, μόνο περαιτέρω έριδες μπορεί να δημιουργήσει. Σε όσες περιπτώσεις κτηματολογικών αγωγών είναι δυνατή η συμβιβαστική επίλυση της διαφοράς, οι δικηγόροι των εναγόντων, επιλέγαμε να την κλείσουμε με πρακτικό συμβιβασμού του 214Α ΚΠολΔ, πολύ πριν καθιερωθεί η διαμεσολάβηση και η ΥΑΣ. Η διαμεοσλάβηση θα πρέπει να παραμείνει δυνητική για τις κτηματολογικές υποθέσεις και να καταργηθεί η ΥΑΣ.

  • 13 Ιουλίου 2021, 14:38 | Μαρία Γολεμάτη

    Θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι τόσο το πρακτικό διαμεσολάβησης όσο και η δικαστική απόφαση που εκδίδεται στο πλαίσιο της διάταξης του αρ. 6 (διόρθωση αρχικών εγγραφών) εφόσον στηρίζεται σε μεταγεγραμμένο τίτλο, καταχωρούνται στα κτηματολογικά βιβλία και διορθώνονται οι αρχικές εγγραφές χωρίς να χρειάζεται να προσκομισθεί πιστοποιητικό ΕΝΦΙΑ, βεβαίωσεις του ν. 4495/2017 και δήλωση φόρου. Είναι άδικο ο πολίτης που έχει δηλώσει ορθά το δικαίωμά του, έχει μεταγράψει νόμιμα τον τίτλο του, αλλά από σφάλμα της κτηματογράφησης έχει καταχωρηθεί εσφαλμένα στις αρχικές εγγραφές, να πρέπει να προσφύγει δύο φορές στα δικαστήρια πρώτον για την διόρθωση της αρχικής εγγραφής και εν συνεχεία κατά της άρνησης του προϊσταμένου για να πετύχει την διόρθωση των αρχικών εγγραφών .

  • 13 Ιουλίου 2021, 13:03 | ΡΑΛΛΟΥ ΤΣΑΚΑΡΕΛΟΥ

    Η ΕΝΤΑΞΗ ΤΩΝ ΑΓΩΓΩΝ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΠΑΡ. 2 ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΤΕΛΕΣΦΟΡΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ, ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΑΚΟΜΗ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΤΩΝ ΔΙΟΡΘΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ΠΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΝΤΑΙ ΣΤΑ ΗΔΗ ΥΨΗΛΑ ΕΞΟΔΑ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΣ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΤΩΝ ΣΦΑΛΜΑΤΩΝ (ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΙΤΛΩΝ, ΣΥΝΤΑΞΗ ΑΓΩΓΗΣ, ΕΞΟΔΑ ΕΠΙΔΟΣΕΩΝ, ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΩΝ, ΕΓΓΡΑΦΗ ΑΓΩΓΗΣ, ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΑ ΦΥΛΛΑ ΚΟΚ,) ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΝΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΣΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΥΡΩ.
    ΕΠΟΜΕΝΩΣ Η ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΔΥΝΗΤΙΚΗ.
    ΜΑΛΙΣΤΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΦΘΕΙ ΡΗΤΑ, ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΓΓΡΑΦΩΝ, ΟΤΙ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΔΙΑΔΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ Ή ΝΠΔΔ,Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΞΑΙΡΕΙΤΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΔΙΚΟΥΣ.
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

  • 13 Ιουλίου 2021, 00:35 | ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΚΕΤΑΚΗ

    Η υποχρεωτική αρχική συνεδρία (ΥΑΣ) διαμεσολάβησης, ως ισχύει σήμερα, δημιουργεί πλείστα προβλήματα σε πολλές κτηματολογικές διαφορές. Υπάρχουν κτηματολογικά φύλλα με 30, 50 ή και 100 δικαιούχους, το οποίο συνεπάγεται αγωγές με αντίστοιχο αριθμό εναγομένων. Πολλοί μάλιστα από αυτούς δεν έχουν καμία σχέση με το επίδικο. Καταχωρίστηκαν ως δικαιούχοι από σφάλμα της κτηματογράφησης ή απλά επειδή μεταφέρθηκαν στο κτηματολογικό φύλλο από έναν πίνακα πράξης εφαρμογής όπου έτυχε να εμφανίζονται ως φερόμενοι ιδιοκτήτες. Δεν επιθυμούν καμία ανάμειξη σε δίκη διόρθωσης κτηματολογικών εγγραφών, ούτε επιθυμούν να επιβαρυνθούν οικονομικά με αμοιβές δικηγόρου και διαμεσολαβητή, για ένα ακίνητο το οποίο δεν τους ανήκει. Επιπλέον, στις περισσότερες περιπτώσεις η επικοινωνία μαζί τους είναι εξαιρετικά δυσχερής. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις η απαίτηση του ν. 4640/2019 για έγγραφη έγκριση του προσώπου του διαμεσολαβητή της ΥΑΣ από τα εμπλεκόμενα μέρη είναι ανεδαφική και ανεφάρμοστη. Η κατάληξη στην ΚΕΔ για διορισμό διαμεσολαβητή είναι μονόδρομος, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον ενάγοντα σε χρόνο και χρήμα και μάλιστα για μία διαδικασία με γνωστό εκ των προτέρων αποτέλεσμα.
    Προτείνεται:
    α) αποκλειστικά και μόνο για την ΥΑΣ, να οριστεί ότι δεν απαιτείται έγκριση -από τους εναγόμενους- του προσώπου του κτηματολογικού διαμεσολαβητή που θα επιλεχθεί από το μητρώο, ούτως ώστε η κλήση για την ΥΑΣ να γίνεται άπαξ, με την επίδοση της αγωγής.
    Β) να ισχύσουν οι εξαιρέσεις που προβλέπονται στο ν. 4640/2019, άρθρο 6, για την υποχρεωτική αρχική συνεδρία με ρητή αναφορά στο κείμενο του άρθρου 6, ν. 2664/1998, είτε με ρητή παραπομπή στο σχετικό άρθρο του ν. 4640/2019, προκειμένου να αποφευχθούν διαφορετικές ερμηνείες από τους κτηματολογικούς δικαστές.

  • 12 Ιουλίου 2021, 22:16 | Αντώνης Λαχανόπουλος

    Ενόψη της ιδιαίτερης φύσης και σημασίας των κτηματολογικών διαφορών μηπως θα ήταν σκόπιμο να τεθεί ένας περιορισμός στον ορισμό των κτηματολογικών διαμεσολαβητών: να είναι πτυχιούχοι νομικής ή διαπιστευμένοι τοπογράφοι κατά την έννοια του παρόντος νόμου. Να επιτραπεί επίσης και ο ορισμός προϊσταμένων ΚΓ ή Υποκαταστημάτων του Φορέα ως διαμεσολαβητών σε υποθέσεις εκτός από αυτές που αφορούν το ΚΓ/Υποκατάστημα που υπηρετούν. Εξάλλου, δεν υπάρχει απαγόρευση ούτε από τον ν. 4640/2019, αφού θα ενεργούν με ευρεία έννοια «στο πλαίσιο και για τις ανάγκες της υπηρεσίας τους», ούτε από τον ν. 4512/2018.

  • 11 Ιουλίου 2021, 18:51 | Αντώνης Λαχανόπουλος

    α) Στην παράγραφο (ε) μήπως το ορθό είναι: «η επίλυση της διαφοράς σύμφωνα με την περ. (δ) απαγορεύεται να υποκρύπτει κλπ..»
    β) Μήπως θα έπρεπε να συμπεριληφθεί και παραπομπή στη διάταξη του άρθρου 6 παρ. 2 ν. 4640/2019 ώστε να εξαιρεθεί από την υποχρεωτική διαμεσολάβηση η περίπτωση διαφοράς με αντίδικο το δημόσιο ή ΝΠΔΔ;
    γ) Θα έπρεπε και πιθανόν με μια βελτίωση της διάταξης να μπορούσε να οργανωθεί -και να τεθούν οι δέοντες περιορισμοί- συνολικά η εξωδικαστική επίλυση κτηματολογικών διαφορών. Είναι λεπτό ζήτημα και υπαρκτός ο κίνδυνος είτε να οδηγηθούμε σε αθρόα παραγωγή τίτλων κτήσεως υπό το ένδυμα της εξωδικαστικής επίλυσης διαφοράς είτε, υπό το φόβο του προηγούμενου σεναρίου, σε συστολή μέχρις εξαφανίσεως της δυνατότητας για εξωδικαστική επίλυση των διαφορών.

  • 10 Ιουλίου 2021, 01:45 | Νίκος

    Προβληματική στην πράξη η ρύθμιση για την άσκηση της αγωγής κατά των καθολικών διαδόχων του αναγραφόμενου ως δικαιούχου.Απαιτείται απίστευτη έρευνα, πλήθος πιστοποιητικών και με αμφίβολο αποτέλεσμα ως προς την ανεύρεση των κληρονόμων και την επίδοση σε αυτούς της αγωγής.

  • 8 Ιουλίου 2021, 13:56 | ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΔΗΜΟΓΛΟΥ

    α)Συμφωνώ ότι θα πρέπει να προβλεφθεί δυνατότητα εξωδικαστικής επίλυσης και με τους άλλους προβλεπόμενους από τα άρθρα 214Α, 214Β και 214Γ ΚΠολΔικ τρόπους, προβλέποντας και για τις περιπτώσεις αυτές ότι το σχετικό πρακτικό θα καταχωρίζεται στο κτηματολογικό φύλλο και θα διορθώνεται η ανακριβής κτηματολογική εγγραφή, με επισυναπτόμενο το τοπογραφικό διάγραμμα γεωμετρικών μεταβολών και το αποδεικτικό ηλεκτρονικής υποβολής του στην ηλεκτρονική βάση του Φορέα, κατά τα οριζόμενα στην περ. ζ΄ της παρ. 3., εάν με την αγωγή ζητούνται και γεωμετρικές μεταβολές στα κτηματολογικά διαγράμματα.

    β)Ίσως θα πρέπει να προβλεφθεί ρητά η εξαίρεση από τη διαμεσολάβηση της περίπτωσης που στο ίδιο δικόγραφο ενάγονται το Ελληνικό Δημόσιο (Άγνωστος ιδιοκτήτης ή Δημόσιο) ή ΟΤΑ ή ΝΠΔΔ και ιδιώτης.

  • 7 Ιουλίου 2021, 09:15 | ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΡΑΤΣΙΝΗΣ

    Θα πρέπει να προβλεφθεί στον παρόντα νόμο διαδικασία διόρθωσης σφαλμάτων ως προς την περιοχή κτηματογράφησης.
    Είναι αρκετές οι περιπτώσεις που λόγω εσφαλμένου ορισμού του ορίου της υπό κτηματογράφηση περιοχής, έχει δημιουργήσει μείζον πρόβλημα στους δικαιούχους δικαιωμάτων των περιοχών αυτών.
    Ενδεικτικά κατά την κτηματογράφηση της περιοχής του ΟΤΑ Τριπόταμου Ημαθίας το 1996, περιλήφθηκε όλως λανθασμένα στην υπό κτηματογράφηση περιοχή τμήμα του ΟΤΑ Φυτειάς (περιοχή Λιανοβρόχι).
    Οι δικαιούχοι δικαιωμάτων της περιοχής ουδέποτε προσήλθαν να δηλώσουν τα δικαιώματά τους, αφού γνώριζαν ότι δεν κτηματογραφείται ο ΟΤΑ Φυτειάς.
    Στη συνέχεια το κτηματολόγιο Τριποτάμου κατέστη οριστικό.
    Κατά την κτηματογράφηση του ΟΤΑ Φυτειάς το 2017, επισημάνθηκε το πρόβλημα των λανθασμένων ορίων, και κατ΄εντολή της τότε ΕΚΧΑ οι δικαιούχοι υπέβαλαν δηλώσεις για τα δικαιώματά τους, τα οποία και επεξεργάστηκαν κανονικά.
    Πλήν όμως κατά την παράδοση της μελέτης κτηματογράφησης που περιλαμβάνει τον ΟΤΑ Φυτειάς, πάλι κατ εντολή της ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ, τα δικαιώματα αυτά απορρίφθηκαν ως μή εντοπισμένα.
    Έτσι σήμερα οι δικαιούχοι των δικαιωμάτων αυτών βρίσκονται στον «αέρα» χωρίς καμμιά δική τους υπαιτιότητα.
    Θα μπορούσε λοιπόν να προβλεφθεί στον παρόντα νόμο εξαίρεση περιοχών που λανθασμένα περιλήφθηκαν στην αρμοδιότητα του οριστικού κτηματολογίου και επενακήρυξη της περιοχής υπό κτηματογράφηση, περιλαμβάνοντας πλέον τα δικαιώματα αυτά.

  • 6 Ιουλίου 2021, 11:17 | Γεώργιος Μαγουλάς

    Σωστή η ρύθμιση με την οποία προβλέπεται η καταχώριση του πρακτικού διαμεσολάβησης στο κτηματολογικό φύλλο του ακινήτου . Με την ευκαιρία θα πρέπει να προστεθούν και οι άλλοι τρόποι εξωδικαστικής επίλυσης των διαφορών που προβλέπονται από τα άρθρα 214Α, 214Β και 214Γ ΚΠολΔικ και έχουν δεχτεί ως νόμιμους τα δικαστήρια ( βλ. ΜονΠρωτΑθ 2222/2018 http://www.lex.gr) αλλά και ο Εισαγγελέας ΑΠ με την 4/21.9.2017 γνωμοδότησή του (www.lex.gr )

  • 6 Ιουλίου 2021, 00:39 | ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΣ

    Το κτηματολόγιο δεν θα μπορέσει ποτέ να ολοκληρωθεί αν διαιωνίζει αντί να επιλύει σφάλματα συμβολαίων του παρελθόντος.
    Θα ξεκινήσω με προσωπικό πρόβλημα και θα εισηγηθώ λύση για χιλιάδες.

    -1959 οικόπεδο 7*18=126τμ προικώο από τον παππού μου στην μητέρα μου.
    -1963 ανέγερση επί του οικοπέδου ισογείου καταστήματος 7*18=126τμ.
    -1977 ανέγερση επί του καταστήματος ορόφου γραφείων 7*18=126τμ.
    -1998 γονική παροχή ψιλής του καταστήματος από την μητέρα μου σε μένα.
    Δεν είχε προηγηθεί διανομή και ο συμβολαιογράφος μαζί με το ισόγειο κατάστημα ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΟΙΚΟΠΕΔΟΥ.
    -2004 παραίτηση επικαρπίας της μητέρας μου.
    -2017 γονική παροχή πλήρους του καταστήματος από μένα στην θυγατέρα μου.
    Η μητέρα μου πλήρωνε ΕΝΦΙΑ για τον όροφο και εγώ και η κόρη μου για το ισόγειο.
    -2020 το κτηματολόγιο απορρίπτει την ύπαρξη δικαιώματος της μητέρας μου επί του ορόφου. Με άλλα λόγια το κτηματολόγιο κήρυξε τον όροφο ανύπαρκτο. Μέχρι τώρα η μητέρα μου πλήρωνε ΕΝΦΙΑ για τον όροφο. Τώρα τί θα δηλώσει στο Ε9.
    Η διόρθωση που προτείνεται είναι να προηγηθεί διανομή (όπως θα γινόταν το 1990) και στην συνέχεια να διορθωθούν όλα τα συμβόλαια. Το κόστος όμως είναι ανυπολόγιστο αφού ουδείς δύναται να το εκτιμήσει.

    Το λάθος του συμβολαιογράφου είναι προφανές. Μεταβίβασε το σύνολο του οικοπέδου με τμήμα μόνον του επ’ αυτού κτίσματος. Η ευθύνη είναι του δημοσίου που τον διόρισε. Καλό είναι το δημόσιο να δώσει τώρα και την λύση ειδικά εδώ που είναι απλούστατη.

    Εφόσον δεν είχε προηγηθεί σύσταση οριζοντίου ιδιοκτησίας (και εφόσον συμφωνούν οι εμπλεκόμενοι) να θεωρηθεί ότι έγινε μεταβίβαση ποσοστού εξ αδιαιρέτου. Το ποσοστό προκύπτει από την αξία των μεταβιβασθέντων προς την συνολική αντικειμενική αξία του ακινήτου την ίδια στιγμή. Με τον τρόπο αυτό το κτηματολόγιο καταγράφει τα δικαιώματα (ορθά τουλάχιστον ως προς την αξία τους). Εάν οι συνδικαιούχοι επιθυμούν ξεκαθάρισμα μπορούν να το κάνουν ανά πάσα στιγμή στο μέλλον (χωρίς να ασχοληθούν με τα λάθη του παρελθόντος).

    Όπως έμαθα είναι πολλές οι μεταβιβάσεις που έγιναν χωρίς να έχει προηγηθεί διανομή οριζόντια και κάθετη ενώ σε άλλες δεν αναφέρεται το ακριβές ποσοστό του οικοπέδου. Σε όλες αυτές το κτηματολόγιο μπορεί να καταγράψει τα δικαιώματα ανάλογα με τις αξίες και να ξεμπερδέψει.

    Τέλος η ύπαρξη συνδικαιούχων εμποδίζει την αξιοποίηση των ακινήτων και επομένως την ανάπτυξη. Ή διευκόλυνση στις μεταβιβάσεις και ανταλλαγές ποσοστών μεταξύ συνδικαιούχων και κληρονόμων θα έλυνε συσσωρευμένα από χρόνια προβλήματα με θετικό αντίκτυπο στην οικονομία.

  • 4 Ιουλίου 2021, 05:35 | Κωνσταντινος Οικονομου

    παργ. δ) Η διαμεσολάβηση ενώπιον κτηματολογικού διαμεσολαβητή πρέπει να είναι εναλλακτική (προαιρετική) δυνατότητα σε σχέση με την άσκηση αγωγής.
    Θα πρέπει επίσης να προστεθεί στην παράγραφο δ) ότι σε περίπτωση επίτευξης συμφωνίας δεν ασκείται η αγωγή της παραγράφου α)

Σχόλια