• Σχόλιο του χρήστη 'Λάζαρος Γυμνόπουλος' | 31 Οκτωβρίου 2013, 09:09
    Το βλέπω Θετικά/Αρνητικά: 0  0

    Το αρχικό σχόλιο μου δεν απαντά στο ερώτημα αλλά το αναρτώ εδώ διότι δεν ξέρω που αλλού θα μπορούσα να το αναρτήσω: Θεωρώ πως η σημαντικότερη ενέργεια για την επίτευξη των στόχων της Δημόσιας Τηλεόρασης είναι η κατάργηση του 'ειδικού' τέλους και η ένταξη του κόστους της στον κρατικό προϋπολογισμό. Κάτι τέτοιο θα καταργούσε αυτόματα την ιδεοληψία του 'εδικού' / ιδιαίτερου φορέα και θα άφηνε την Δημόσια Τηλεόραση να επιτελέσει το έργο της απερίσπαστα και χωρίς καταστροφικούς ναρκισσισμούς ως ένας δημόσιος φορέας σαν τους άλλους. Επίσης, θα αποφόρτιζε τον φορέα αυτό από την πίεση που δημιουργεί αυτός ο απαράδεκτος διαχωρισμός του από τους άλλους φορείς του δημοσίου. Τώρα, ως προς τα ερωτήματα: [1.1] "αμερόληπτος -η -ο: αυτός που κρίνει χωρίς να επηρεάζεται από άλλους ή από τις προτιμήσεις του = αντικειμενικός ≠ μεροληπτικός: Είναι δύσκολο για τον ιστορικό να μένει ~ στην περιγραφή της σύγχρονής του εποχής. αμερόληπτα (επίρρ.). αμεροληψία η." Κατά τη γνώμη μου η αμεροληψία μπορεί να διασφαλιστεί με απολύτως ανεξάρτητη διακυβέρνηση της ΔΤ η οποία θα διορίζεται με βάση αντικειμενικά κριτήρια και θα ελέγχεται μόνο από τη Βουλή με αυξημένη πλειοψηφία. Τώρα, ως προς την πολυφωνική και υψηλού επιπέδου ενημέρωση δεν θα πετύχετε εύκολα καλύτερες επιδόσεις στα ζητούμενα αυτά από την 'πρώην' δημόσια τηλεόραση(δεν ήταν εκεί το πρόβλημα της ΕΡΤ). Ακολουθήστε τις πρακτικές της 'παλιάς' δημόσιας τηλεόρασης η οποία επιτύγχανε υψηλές επιδόσεις τόσο στην πολυφωνία όσο και στην υψηλού επιπέδου ενημέρωση. 1.2 Με ποια στρατηγική μπορεί η δημόσια τηλεόραση να προσελκύσει το ευρύ κοινό στα προγράμματα ειδήσεων, επικαιρότητας, και σε θέματα με ιδιαίτερη διεθνή και τοπική σημασία; Λειτουργία (εργασιακές σχέσεις, στοχοθεσία, αξιολόγηση προσωπικού, αξιολόγηση προγραμμάτων, οργάνωση, διοίκηση, στρατηγικός σχεδιασμός, δημόσιες σχέσεις, κοινωνικό έργο κτλ.) με τις βέλτιστες πρακτικές της αγοράς αλλά πάντοτε ενταγμένες στο στρατηγικό στόχο μιας ΔΤ. Με άλλα λόγια: τέλος... - το δημοσιουπαλληλλίκι, - τα ρουσφέτια, - η χειραγώγηση, - ο παρεμβατισμός, - η αναξιοκρατία, - η διαφθορά, - ο κακός συνδικαλισμός - η μη αποδοτική εργασία - η μη επαρκής εργασία 1.3 Κανένα σχόλιο. 1.4 Κανένα σχόλιο.