Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για την εξειδίκευση των σκοπών και των προτεραιοτήτων της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης3. Προβολή της εικόνας της Ελλάδας στον κόσμοΣχόλιο του χρήστη Δημήτρης Διαμαντίδης | 5 Νοεμβρίου 2013, 00:11
Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση Α.Ε.(ΕΡΤ ΑΕ) Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Καταρχήν απορώ διαβάζοντας τα υπόλοιπα σχόλια με το ότι δεν είναι γνωστό ότι η ERT World εξέπεμπε ελεύθερα στην Ευρώπη χωρίς να είναι υποχρεωμένος κανείς να γραφτεί συνδρομητής σε καμμία πλατφόρμα. Ακόμα και στην Αμερική και στην Αυστραλία η ERT World ήταν διαθέσιμη ελεύθερα σε C band. Ίσως λοιπόν αυτό θα έπρεπε να διαφημιστεί περισσότερο και από τα επίγεια κανάλια. Και αυτή τη στιγμή η ΔΤ είναι διαθέσιμη ελεύθερα δορυφορικά στις 3°. Ζώντας στην Αμερική, να πω ότι τα περισσότερα ξένα κανάλια είναι συνδρομητικά, οπότε δε με ξενίζει που και η ERT World (σε Ku band) ήταν σε συνδρομητική πλατφόρμα. Θα περίμενα όμως καλύτερα τεχνικά χαρακτηριστικά: υψηλή ευκρίνεια, ταυτόχρονη δεύτερη γλώσσα ήχου, closed captioning κλπ. Η παλιά ERT World δεν είχε καν στερεοφωνικό ήχο. Για το περιεχόμενο προφανώς ενημέρωση και ψυχαγωγία είναι τα πιο σημαντικά. Συμπεριλαμβανόμενης της ζωντανής μετάδοσης αθλητικών (ποδόσφαιρο, μπάσκετ), όπως έκανε και η ERT World. Αν θέλουμε να προσεγγίσουμε και ομογένεια 2ης γενιάς και πάνω η ταυτόχρονη μεταγλώττιση είναι σημαντική, όπως και εκπομπές ελληνικής ιστορίας και παράδοσης ή ακόμα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας. Επίσης πολύ σημαντική είναι η διαφοροποίηση του προγράμματος ανάλογα με την τοπική ώρα. Για παράδειγμα στη δυτική ακτή των ΗΠΑ τις βραδυνές ώρες που θα ήταν κατάλληλο κάποιο πρόγραμμα ψυχαγωγίας μεταδίδονταν προγράμματα πρωινής ενημέρωσης από Ελλάδα που δεν ήταν δυνατό να έχουν θεαματικότητα. Όσο αφορά την απήχηση σε διεθνές κοινό, προφανώς θα πρέπει να είναι σε ξένη γλώσσα (αγγλικά) και με ελεύθερη πρόσβαση. Αν δεν είναι οικονομικά εφικτή η ύπαρξη 2ου καναλιού θα μπορούσε π.χ. τις εργάσιμες ημέρες και ώρες να υπάρχει πρόγραμμα για το συγκεκριμένο κοινό και με ελεύθερη πρόσβαση ακόμα και στις συνδρομητικές πλατφόρμες, όπως κάνει για παράδειγμα το ιαπωνικό NHK.