Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για την εξειδίκευση των σκοπών και των προτεραιοτήτων της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης4. Ελεύθερη διάθεση διαδραστικού περιεχομένου στο διαδίκτυο και ανάπτυξη συνεργατικού, τοπικού και περιφερειακού περιεχομένουΣχόλιο του χρήστη Παριώτης Αθανάσιος | 5 Νοεμβρίου 2013, 18:33
Η Τηλεόραση ως παράγοντας Αγωγής και Παιδείας ( Το κείμενο αποτελεί ευσήγησή μου προς το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών ΄Αργους το Δεκέμβριο του 1993 – το προηγούμενο ήταν το 1983- , εγκρίθηκε παμψηφεί και στάλθηκε σ” ολες τις εφημερίδες, στη Βουλή των Ελλήνων και στα Υπουργεία Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και Πολιτισμού : Λάβαμε ευχαριστήρια ) Όλοι υποστηρίζουμε ότι επιδιώκουμε το καλό του τόπου και την εξυπηρέτηση του λαϊκού συμφέροντος. Εκείνο που μένει να εξεταστεί, είναι, αν με κάποιες συγκεκριμένες εκδηλώσεις επιτυγχάνεται ο προγραμματισμένος στόχος ή έχουμε αποτέλεσμα αντίθετο από αυτό που υποτίθεται ότι προσδοκούμε. Εμείς οι εκπαιδευτικοί είμαστε παρασυρμένοι από το μέλλον, αφού η προσπάθειά μας είναι άμεσα συνδεδεμένη με την προοπτική. Λειτουργούμε, και η καθημερινή μας σχέση και επικοινωνία, προσμετρώντας και συνυπολογίζοντας όλες τις παραμέτρους του παρόντος, απώτερο στόχο της έχει το μέλλον. Σ’ αυτές τις έξι ώρες που είναι το παιδί μαζί μας, φροντίζουμε αφ’ ενός μεν να γεφυρώσουμε τις γνώσεις και να καταστήσουμε τους μαθητές μας κοινωνούς όλων των γνώσεων που κρίνονται απαραίτητες, σύμφωνα με το αναλυτικό πρόγραμμα, αφ’ ετέρου επιδίωξή μας είναι να επιδράσουμε στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ανθρώπου που βρίσκεται στην περίοδο της ανάπτυξης, στο στάδιο της ανέλιξης. Με γνώμονα τα δεδομένα της Παιδαγωγικής, της Ψυχολογίας, τα σύγχρονα ερευνητικά δεδομένα σε διδακτικές μεθόδους, επιδιώκουμε να αποκαταστήσουμε στα παιδιά την αυτοπεποίθησή τους, να απομακρύνουμε από αυτά το συναίσθημα της απόρριψης, να εξασφαλίσουμε την ηρεμία στις αντιδράσεις και την ημερότητα στις σχέσεις, να απομακρύνουμε απ’ την ψυχή τους τη νευρικότητα και την ένταση, ώστε να μπορούμε πια να επικοινωνούμε με επιτυχία και να ολοκληρώνεται η μαθησιακή διαδικασία. Σ’ όλη τη διαδικασία της μάθησης αν δεν επικρατεί πνεύμα αλληλοκατανόησης, ειλικρίνειας, ηρεμίας, φιλίας, διάθεση προσοχής, ενδιαφέρον για τα διαδραματιζόμενα, τότε το αποτέλεσμα δεν θα είναι το αναμενόμενο. Γνωρίζουμε ότι οι παράγοντες που εμπλέκονται στη διαδικασία της αγωγής είναι η Οικογένεια, το Σχολείο και η Κοινωνία. Όσο εξαρτάται από το Σχολείο, με τις αδυναμίες του, προσπαθεί προσπαθούμε εμείς οι Εκπαιδευτικοί, με την αναβάθμιση των σπουδών μας, με τις μετεκπαιδεύσεις μας και με την αυτομόρφωσή μας, να διαφοροποιούμε τη συμπεριφορά μας προς τον επιθυμητό στόχο μας, που είναι το τέλειο. Οι άλλοι παράγοντες όμως, πώς εκδηλώνονται προς αυτήν την κατεύθυνση; Πόσο η Οικογένεια εξασφαλίζει στο παιδί εκείνη την ηρεμία που του είναι απαραίτητη, την αγάπη που την έχει ανάγκη, τη συζήτηση που τη χρειάζεται, την αποδοχή που την επιζητεί, την ενθάρρυνση που του απελευθερώνει τη δυναμική του, την κατανόηση που τη θέλει; Πόσο η Κοινωνία του έχει εξασφαλίσει τα υγιή πρότυπα, τα οποία θα είναι για το παιδί τα σημεία αναφοράς; Σε μια εποχή, όπου όλη η κοινωνία συρρικνώθηκε σε μια οθόνη τηλεόρασης, και από εκεί σαν στόμιο πολυβόλου βομβαρδίζει το παιδί – και τους μεγάλους – εμείς τι κάνουμε;;;; Η τηλεόραση είναι πλέον ο ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ της σύγχρονης Κοινωνίας. Επιδρά στα άτομα και επιβάλλει, με επιστημονικά ελεγμένο τρόπο, τους ρυθμούς της, τις κατευθύνσεις της και τα πρότυπά της. Είμαστε ικανοποιημένοι απ’ τον τρόπο που μας συμπεριφέρεται; Πριν από μερικά χρόνια, αναστατώθηκε ο δημοσιογραφικός κόσμος, κυριάρχησε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και πολλή δημοσιότητα δόθηκε για ένα χαστούκι, που κάποια δασκάλα έδωσε σ’ ένα παιδί. Εμείς οι Εκπαιδευτικοί καταγγείλαμε την πράξη και δικαιολογήσαμε την αναστάτωση. Πιστεύουμε ότι η αναστάτωση προήλθε, γιατί η Κοινωνία σκέφτηκε την ψυχολογική βλάβη που μπορούσε να προξενήσει το χαστούκι. Και είχε δίκαιο η Κοινωνία. Αγωνιώντας ρωτάμε; Η Κοινωνία είναι τόσο ικανοποιημένη απ’ τα προγράμματα της τηλεόρασης; Πιστεύει η Κοινωνία ότι τα πρότυπα που μας παρουσιάζει η τηλεόραση είναι εκείνα που έχει ανάγκη η νέα γενιά; Γιατί τόσες σαπουνόπερες (ο επιεικέστερος χαρακτηρισμός), γιατί τόσος τζόγος, γιατί τόση βία; Τώρα που είναι δυνατόν, με την τηλεόραση, να μπουν στο σπίτι του καθενός ο παιδαγωγός, ο ψυχολόγος, ο γιατρός, ο οικονομολόγος, ο κοινωνικός λειτουργός, ο νομικός, ο πολεοδόμος, ο γεωπόνος, ο κτηνίατρος, ο ξεναγός στην πολιτιστική μας κληρονομιά και τόσοι άλλοι εξειδικευμένοι επιστήμονες, γιατί τροφοδοτούμε το Λαό με τέτοιες εικόνες; Γιατί επιτρέπουμε να χαστουκίζεται η Κοινωνία με τέτοια θεάματα ; Γιατί εξαντλήθηκε η ευαισθησία μας στο χαστούκι της δασκάλας; Πιστεύουμε ότι είναι καιρός πια, ένας δίαυλος να λειτουργεί ως Ελεύθερο Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Είναι θεσμός που στο εξωτερικό λειτουργεί, πριν από πολλά χρόνια, με πολλή επιτυχία. Θέλουμε η τηλεόραση να βοηθάει στο έργο μας κι όχι να αδιαφορεί γι’ αυτό που όλοι αγωνιούμε, το μέλλον της Ελληνικής Κοινωνίας. ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ: 1. Το πρόγραμμα της τηλεόρασης μετά τις ειδήσεις του μεσονυκτίου να διακόπτεται. Προς τι το μεταμεσονύκτιο πρόγραμμα; Πώς θα αυξήσει την παραγωγικότητά του ο εργαζόμενος ; Όσο κι αν προσπαθήσαμε δεν μπορέσαμε να βρούμε λογική απάντηση για την προβολή ταινιών εξαιρετικής ποιότητας σε ώρα απαγορευτική (για εργαζόμενους) δηλαδή μετά τις ειδήσεις του μεσονυκτίου, ενώ είχαν προηγηθεί αδιάφορα κι ανούσια θέματα. 2. Ταινίες με περιεχόμενο εγκλήματα και σκηνές βίας να μην προβάλλονται. Δεχόμαστε την προβολή τους τότε μόνον, όταν κάποιος προλογίσει τα έργα, και επιχειρηματολογώντας μας πείσει για την αναγκαιότητα της προβολής. 3. Να ελέγχεται η χρήση της γλώσσας και να μιλούν στην τηλεόραση (ως παρουσιαστές προγραμμάτων) ικανοί χειριστές της ελληνικής γλώσσας. Είναι καιρός πια το μικρόφωνο να πάψει να αποτελεί ευκαιρία προβολής της ματαιοδοξίας του καθενός ή της καθεμιάς. Να ακούμε απ’ τα μέσα κοινωνικής ενημέρωσης ελληνική γλώσσα κι όχι μωσαϊκό γλώσσας. 4. Να γίνει Πολιτιστικό Κέντρο η τηλεόραση. Να έχει καθημερινά προγράμματα που ενδιαφέρουν πολύ τον πολύ κόσμο, όπως: Παιδαγωγικά: Μπορούν επιστήμονες παιδαγωγοί να δώσουν συμβουλές στους γονείς, για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να φέρονται στα παιδιά τους. Χρειάζεται βοήθεια ο γονιός στο πραγματικά δύσκολο έργο του. Λείπει η πληροφόρηση και την έχουν τόση ανάγκη τα ζευγάρια. Επαγγελματικό προσανατολισμό: Να ενημερωθεί ο πολίτης για την αγορά του καθενός επαγγέλματος. Να παρέχονται πληροφορίες για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των επαγγελμάτων. Γεωργικά: Εκτενής ενημέρωση των αγροτών για τα είδη των καλλιεργειών, για τον τρόπο της καλλιέργειας και τις απαιτήσεις των προϊόντων. Έχει ανάγκη ο καλλιεργητής να πληροφορηθεί για τη δυναμική των προϊόντων. Είναι απαραίτητο να συνδεθεί η επιστήμη, η γνώση, η πληροφόρηση, η προοπτική με την παραγωγή. Προστασία περιβάλλοντος: Για να ευαισθητοποιηθεί ο πολίτης σε θέματα περιβάλλοντος και να συμμετάσχει ενεργά προς αυτήν την κατεύθυνση, πρέπει να πληροφορηθεί υπεύθυνα και αποτελεσματικά. Όχι με ακρότητες και με νεφελώδεις διατυπώσεις. Να δοθούν κατευθύνσεις και να υποδειχθούν λύσεις που θα είναι εφικτές και πραγματοποιήσιμες. Οι ήπιες και ανανεώσιμες μορφές ενέργειας, είναι αναγκαιότητα, για να έχει μέλλον ο πλανήτης. Η ανακύκλωση πρέπει να γενικευτεί. Δεν είμαστε τόσο πλούσιοι για να πετάμε ανακυκλώσιμα υλικά, ούτε τόσο φτωχοί ώστε να μην μπορούμε να τα αξιοποιούμε. Αγωγή καταναλωτή: Ο σύγχρονος άνθρωπος βομβαρδίζεται κυριολεκτικά απ’ τα καταναλωτικά προϊόντα που έχουν κατακλύσει την αγορά. Σ’ όλον αυτόν τον καταιγισμό των διαφημίσεων, μένει ανυπεράσπιστος. Να πληροφορηθεί ο πολίτης για τη σύνθεση των προϊόντων, την προέλευση, την ταυτότητα κ.ά. Νομικά: Τόσα θέματα αντιμετωπίζει καθημερινά ο σύγχρονος άνθρωπος και σ’ όλα τούτα τα ερωτήματα ο νομικός σύμβουλος θα του ήταν απαραίτητος. Σε τούτο τον καιρό της πληροφορικής εκείνο που μας λείπει είναι η πληροφόρηση. Φορολογικά: Ο κάθε πολίτης, πολλά θα ήθελε να ξέρει για τη φορολογία και για διάφορες περιπτώσεις που θα τον ενδιέφεραν και προσωπικά. Ιατρικά: Όλοι παραδεχόμαστε ότι «κάλλιο το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν». Πολλοί είναι εκείνοι που μέμφονται την τύχη τους, γιατί δεν είχαν την πληροφόρηση και δεν απέφυγαν περιπτώσεις που ήταν δυνατόν να τις αποφύγουν. Κάποιος πρέπει επιτέλους να πληροφορήσει τον πολίτη, με τρόπο πειστικό, για ένα υγιεινό διαιτολόγιο . Ξεναγήσεις: Η εικόνα της τηλεόρασης έχει μεγάλη δύναμη να μας φέρνει κοντά σε γεγονότα, αντικείμενα, καταστάσεις. Ο πλούτος των μουσείων μας είναι δυνατόν να μας γίνει γνωστός μέσα απ’ την οθόνη. Πολλαπλά θα είναι τα οφέλη που θα προκύψουν. Και η διάθεση για περιηγήσεις θα κεντριστεί μα και η γνώση θα διαδοθεί. Οικονομικά: Βασικές αρχές πολιτικής οικονομίας μπορούν να διδαχτούν. Να πληροφορηθεί ο πολίτης, πού στηρίζεται η οικονομία της χώρας και πώς λειτουργεί. Τι είναι τιμάριθμος, τι είναι πληθωρισμός, τι είναι ελλειμματικό ισοζύγιο και πώς διαμορφώνονται και πώς η καταναλωτική ή άλλη συμπεριφορά μας επιδρά και επηρεάζει αυτά τα μεγέθη. Τεχνικές οδηγίες: Μας έχουν κατακλύσει οι συσκευές που χρησιμοποιούμε και θεωρούμε ότι θα ήταν σκόπιμο να παρέχονταν πληροφορίες σχετικά με πιθανές βλάβες. Κυκλοφοριακό: Μπορεί η τηλεόραση να έχει αποτελέσματα θετικά με κατάλληλα ενημερωτικά προγράμματα. Οι δύο χιλιάδες (2.000) νεκροί το χρόνο, κι αυτοί κυρίως νέοι, είναι ανατριχιαστικός αριθμός. Αναμφίβολα υπάρχουν θέματα που δεν τα αγγίξαμε. Είναι τόσο ευρύ το φάσμα της κοινωνικής δραστηριοποίησης του ανθρώπου, που καθίσταται αναγκαία και η ποικίλη πληροφόρηση. Μπορεί η τηλεόραση, αν θέλει, να οδηγηθεί προς την κατεύθυνση της διαμόρφωσης ενός Υπεύθυνου Πολίτη σωστά ενταγμένου στο Κοινωνικό Σύνολο. Θέλουμε βοηθούς στο έργο μας και όχι το αντίθετο. Δημοσιεύτηκε : «ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΚΟ ΒΗΜΑ» Τεύχος : Δεκέμβριος- Ιανουάριος 93-94 *Ταχυδρομήθηκε σε όλες τις εφημερίδες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.*Στάλθηκε :Στο Υπουργείο Πολιτισμού . Στον Πρόεδρο της Ελληνικής Βουλής . Στο Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. *Δημοσιεύτηκε σε όλες τις τοπικές εφημερίδες. Παριώτης Θανάσης Δάσκαλος Ναύπλιο diogenis@sch.gr