Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση Α.Ε.(ΕΡΤ ΑΕ)

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Παναγιωτίδης' | 18 Νοεμβρίου 2013, 11:43

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το βλέπω Θετικά/Αρνητικά: 0  0

  Πρώτιστος ρόλος του δημόσιου Ραδιοτηλεοπτικού φορέα είναι ο επιμορφωτικός - σχεδόν μάλιστα κατ' αποκλειστικότητα, αφού δεν μπορεί να υπάρχουν ανάλογες προσδοκίες από τα ιδιωτικά εμπορικά μέσα. Αυτονόητο ότι είναι απαράδεκτη η επίκληση χαμηλής ακροαματικότητας ή τηλεθέασης, όπως έκανε η κυβέρνηση που έκλεισε την ΕΡΤ - αντιθέτως, ρόλος του δημόσιου φορέα είναι να αυξήσει το ενδιαφέρον για όποια μορφή ποιοτικής τέχνης θεωρείται ότι "αφορά λίγους". Η ποιοτική τέχνη δεν ορίζεται εύκολα, αλλά όλοι καταλαβαίνουμε το περιεχόμενό της. ΔΕΝ είναι οι περιπετειώδεις ρηχές ταινίες του αμερικανικού συρμού ή οι ψευτοκωμικές βιντεοταινίες του αντίστοιχου ελληνικού, ΔΕΝ είναι το Ελληνικό τραγούδι της πίστας (που έφτασε να βαφτιστεί "πολιτιστικές εκδηλώσεις"!) ή οι ποπ επιτυχίες των εταιρειών, ΔΕΝ είναι οι κακόγουστες επιθεωρήσεις, δηλαδή όλα όσα γεμίζουν τα προγράμματα των εμπορικών σταθμών. Προϋποτίθεται η σωστή επιλογή των επικεφαλής, να είναι καλλιτέχνες με προσφορά και ιστορία και να αφεθούν ελεύθεροι να διαμορφώσουν πρόγραμμα. Ελεύθεροι από τις παρεμβάσεις είτε των προϊσταμένων τους είτε των ιδιωτικών συμφερόντων. Και να το διαμορφώσουν με τόλμη, χωρίς να φοβούνται να προβάλουν εξειδικευμένες εκπομπές και αναζητώντας συνεχώς τη γνώμη και τη συμβολή του κοινού τους. Στην εποχή του δικτύου είναι αδιανόητο να στηριζόμαστε στις μετρήσεις της όποιας ΑGB αντί να ακούγεται διαρκώς και να συνδιαμορφώνει το πρόγραμμα το ίδιο το ακροατήριο. Η πολιτιστική παραγωγή στην Ελλάδα βρίσκεται σε ακμή παρά τις δυσκολίες και έχει ανάγκη από τη στήριξη και τη χορηγία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Η ΕΡΤ σ' ένα βαθμό το έκανε, με τις χορηγίες πολλών εκδηλώσεων και ιδιαίτερα των κινηματογραφικών ταινιών, καθώς και με τα Μουσικά Σύνολα. Δεν υπάρχει κρατική Ραδιοφωνία σε προηγμένο κράτος χωρίς Τρίτο Πρόγραμμα, Ορχήστρα και Χορωδία και η (έστω και προσωρινή) κατάργησή τους συνιστά έγκλημα κατά του πολιτισμού της χώρας. Και είναι απαραίτητο να επανασυσταθούν αμέσως και αυτονόητο οι δραστηριότητές τους να προβάλλονται συστηματικά από τον ίδιο τους το φορέα. Πέραν αυτού, χρειάζονται εκπομπές-αφιερώματα στις τρέχουσες δραστηριότητες, εγχώριες και διεθνείς, για όλα τα είδη των παραστατικών ιδίως τεχνών. Εκπομπές που θα λειτουργούν και ως χορηγοί επικοινωνίας αλλά και για τον εμπλουτισμό του Αρχείου προς μεταγενέστερη μετάδοση. Για το βιβλίο, που αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα. Για το μη εμπορικό θέατρο. Για εξειδικευμένα είδη μουσικής και ιδιαίτερα με στόχο τους νέους. Για την εκπαίδευση και τον σύγχρονο πολιτισμικό της ρόλο. Δεκάδες εκδηλώσεις και Φεστιβάλ ανά την Ελλάδα και τον κόσμο, με μεγάλη ποικιλία παραστάσεων και συναυλιών, ιδιαίτερα δε των κρατικών φορέων (Θέατρα, Ορχήστρες, Λυρική), αλλά και των κάθε είδους Μουσείων, πρέπει να είναι τακτικό μέρος του προγράμματος - τηλεοπτικού και ραδιοφωνικού, με την ανάδειξη ιδιαίτερα των τοπικών ραδιοσταθμών που έχουν μεγάλη δύναμη για την προβολή των τοπικών εκδηλώσεων. Πρέπει μάλιστα να αξιοποιηθεί η δυνατότητα όχι μόνο οι περιφερειακοί ραδιοσταθμοί να μεταδίδουν κεντρικό πρόγραμμα, αλλά και το αντίστροφο. Προϋπόθεση: να εγκαταλειφθεί η διάθεση συρρίκνωσης του φορέα, να διατηρηθούν οι περιφερειακοί ραδιοσταθμοί που έχουν και υψηλή ακροαματικότητα και μεγάλη τοπική και εθνική (οι παραμεθόριοι) σημασία. Η διεθνής προβολή του ιστορικού αλλά και του σύγχρονου Ελληνικού πολιτισμού μέσα από συμπαραγωγές με ξένους φορείς είναι προφανούς εθνικής και εμπορικής/τουριστικής αξίας, καθώς και η εκμετάλλευση των ψηφιακών τεχνολογιών σε τηλεόραση και διαδίκτυο. Το προηγούμενο σχέδιο για συμπαραγωγές της ΕΡΤ με τα ιδιωτικά κανάλια, μόνο αυτά τα δεύτερα μπορεί να ωφελήσει: Ο δημόσιος φορέας πρέπει να απευθύνεται στους ομοίους του διεθνώς, με όπλα αφενός την EBU και αφετέρου τις ήδη υπαρκτές σχέσεις με Ρ/Τ δίκτυα σε χώρες όπου υπάρχει ισχυρή ομογένεια (ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία, Λατινική Αμερική). Υπάρχουν αρκετές εκπομπές της ΕΡΤ που συνδύαζαν και υψηλού επιπέδου περιεχόμενο και σημαντική τηλεθέαση - συναυλίες, ταινίες, ταξιδιωτικά ιστορικά και άλλα ντοκυμανταίρ, προγράμματα για τα παιδιά αλλά και τα προβλήματα των εφήβων, και άλλα που μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν οδηγό για το μέλλον. Να πάψουμε να πιστεύουμε ότι όλα αυτά απευθύνονται σε "ειδικό" κοινό, γιατί δεν είναι αλήθεια: αντίθετα, είναι χρέος της πολιτείας να διαδίδονται στο ευρύτερο δυνατό κοινό.