Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση Α.Ε.(ΕΡΤ ΑΕ) Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Το Ελληνικό "Κράτος" (τα εισαγωγικά μπαίνουν συνειδητά) συνεχίζει τη λαμπρή του ιστορία σε ότι αφορά στην πολιτισμική του πολιτική. Αφού συγχώνευσε τον Πολιτισμό με τον Τουρισμό (είναι και αυτό επιταγή της τρόικας?), μετά από τις δεκαετίες συνύπαρξη παιδείας και θρησκείας στο ίδιο Υπουργείο (και αυτό φαίνεται ότι, αφού δεν αλλάζει, είναι επιταγή της τρόικας), αποφάσισε να καταργήσει το πρόγραμμα πολιτισμού του ραδιοφώνου και τα μουσικά σύνολα της ΕΡΤ. Σωστά. Για όλα τα άλλα (θέσεις εργασίας, μισθοί, συντάξεις, απολύσεις, κλείσιμο φορέων) όχι απλώς δίνουμε λογαριασμό στους ξένους αλλά συντασσόμαστε σε κάθε είδους στατιστικά μεγέθη που δείχνουν τη διαφοροποίησή μας από τον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο. Στην Παιδεία και τον πολιτισμό όμως μας έχουν αφήσει να συνεχίζουμε απρόσκοπτα την "ιδιαιτερότητά μας". Αυτή η ιδιαιτερότητα ξεκινά από την επιλογή στο πρόσωπο του εκάστοτε υπουργού πολιτισμού. Πρόσφατα πολυμελής υπουργική ομάδα βρέθηκε στο Ισραήλ για το φυσικό αέριο και ένας Θεός ξέρει τι άλλο. Ήταν τόσο δύσκολο να ρωτήσουν την εκεί κυβέρνηση πώς αντιμετωπίζει το θέμα του πολιτισμού... Πόσες ορχήστρες, όπερες, σύνολα έχει αυτή η χώρα και πόσους διακεκριμένους σολίστες και καθηγητές μουσικής στο εξωτερικό, πόσο συνάλλαγμα και προβολή φέρνουν άραγε στη χώρα τους. Στις επαφές του "Κράτους" μας με την Κίνα κανείς δεν ρώτησε πόσα εκατομμύρια παιδιά Κινέζων σπουδάζουν ένα μουσικό όργανο. Μα τι λέω? Αυτές είναι τριτοκοσμικές χώρες. Εμείς αυτά όμως δεν τα χρειαζόμαστε. Από την άλλη, δεν πρέπει να μοιάζουμε με τους δυτικούς "Φράγκους" γιατί εμείς είμαστε ξεχωριστοί. Συνεπώς δεν χρειαζόμαστε ώρες μουσικής στα σχολεία, μόνο θρησκευτικά. Η μουσική καλλιεργεί το πνεύμα, το σώμα και όλες τις ανθρώπινες δεξιότητες, αλλά όχι στην Ελλάδα. Εμείς εδώ, ως γνήσιοι συνεχιστές του Ικτίνου, του Θουκυδίδη και του Ευριπίδη, δεν χρειαζόμαστε μουσική εκπαίδευση την έχουμε στο DNA μας. Το μόνο που πρέπει να μάθουμε και να προβάλλουμε είναι το πώς να συσκευάζουμε λάδι και χυμό ροδιού για τους νεόπλουτους Ρώσους και Ευρωπαίους. Εάν αγαπητοί αυτό δεν είναι μια σύγχρονη πολιτική, πείτε μου τι είναι!