Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για την εξειδίκευση των σκοπών και των προτεραιοτήτων της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης2. Παροχή ποιοτικής ψυχαγωγίας και επιμόρφωσης μέσω της ανάδειξης του πολιτισμού και της δημιουργικότητας της Ελληνικής κοινωνίαςΣχόλιο του χρήστη Ειρήνη Χηράτου | 20 Νοεμβρίου 2013, 16:32
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ειρήνη Χηράτου' | 20 Νοεμβρίου 2013, 16:32
    Το βλέπω Θετικά/Αρνητικά: 0  0

    Η μεγαλύτερη εισβολή για να υποτάξεις ένα λαό, δεν είναι αυτή που γίνεται με όπλα, αλλά με ειρηνικά μέσα, μια «πολιτιστική εισβολή»! Το έχει αποδείξει η σύγχρονη Ελληνική ιστορία. Επιβιώσαμε από τα 400 χρόνια τουρκοκρατίας και γιορτάζουμε κάθε χρόνο την απελεύθερωση της Ελλάδας από τον Τούρκικο ζυγό... όμως αναρωτιέμαι: «Ποιος θα μας απελευθερώσει τώρα, από τον «Σύγχρονο Ελληνικό ζυγό»»; «Δαίμονες-Κανάλια» έχουν «εισβάλει στα σαλόνια μας» με νόμιμο τρόπο, εμφυτεύοντας στις νεανικές συνειδήσεις πως η υποκουλτούρα είναι κουλτούρα, πως πχ. οι «τηλεοπτικοί μουσικοί διαγωνισμοί» για «ανάδειξη ταλέντων» δίνουν «ευκαιρίες ζωής»...(ανεξάρτητα αν αυτοί οι διαγωνισμοί είναι αναξιόπιστοι και άσχετοι με την πραγματική μουσική παιδεία)... Είχαμε μια κρατική τηλεόραση, (δημόσιο αγαθό και αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα κάθε λαού που δεν θά 'πρεπε να «αλληλογραφεί» για το αγαθό της πολυφωνική του έκφρασης) και έκλεισε βίαια με πρόσχημα την «κρίση». Και φτάσαμε στο σημείο να διαπραγματευόμαστε ή να παλεύουμε για τα αυτονόητα: Την καθημερινή επιβίωση μας, το οκτάωρο, τις συντάξεις, την υγεία, την παιδεία, την πολιτιστική μας ταυτότητα,το ζωτικό και πολιτισμικό οξυγόνο που δικαιούμαστε σαν άνθρωποι και σαν λαός. «Γέμισε η Ελλάδα Εφιάλτες». (Μια φράση του συγγραφέα Δημήτρη Σπύρου, από το βιβλίο του, «η μουσική που σταμάτησε τον πετροπόλεμο».Σημείο αναφοράς του, ο τότε εξόριστος μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης.) «Οι πολιτικοί είναι ίσως ζωντανοί, μόνο τις νύχτες που κοιμούνται»... (Μια φράση δικιά μου, «αυτοεξόριστη»...και δεν υπάρχουν πια κρατικοί σταθμοί που θα μπορούσαν ίσως να την υποστηρίξουν). Είμαι μόνη και δεν είμαι η μόνη... Τις στιγμές λοιπόν που «ξύπνιοι» οι πολιτικοί μας παίρνουν τις παράνομες «σοβαρές» τους αποφάσεις για τους Έλληνες (στην «Βουλή των Ελλήνων»), την ίδια ώρα, η οργή και οι κατάρες των «Δώδεκα Θεών του Ολύμπου» τους ακολουθούν και θα τους συνοδεύουν (ναι είμαι σίγουρη γι' αυτό), μέχρι το τέλος της ζωής τους! Και όταν κάποια στιγμή θα βρεθούν «εκτός πολιτικής δράσης», η «αδράνεια» και η αδιαφορία του «Ενός και Μοναδικού Θεού» (αυτή η παντοδύναμη αδιαφορία που τρομάζει κάθε αδύναμο πλάσμα σ' αυτόν τον πλανήτη), θα είναι... (το λέω και χαμογελώ σαν παιδί που δικαιώνεται με το happy end ενός παραμυθιού), η στερνή «ανταμοιβή» τους... Η πληρωμή τους, για τη γερασμένη κατάληξη και το άδικο που προσπαθούν να «φορτώσουν» σ' αυτή την ανυποψίαστη, ταλαιπωρημένη, αλλά και «αυτοεξόριστη νεότερη Ελλάδα...»Μια υπέροχη Ελλάδα, που προσπαθεί να «χορτάσει» την ψυχή της με «σκουπίδια»... Όχι! Δεν θέλω να μιλήσω άλλο για την «κρίση» γιατί δεν είναι μόνο οικονομική!!!