Τίτλοι σπουδών και λοιπά απαιτούμενα (τυπικά & τυχόν πρόσθετα) προσόντα:
α.1. Πτυχίο ή δίπλωμα Μ.Μ.Ε. ή οποιουδήποτε τμήματος Α.Ε.Ι., περιλαμβανομένων και των πτυχίων ή διπλωμάτων του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (Ε.Α.Π.) και των Προγραμμάτων Σπουδών Επιλογής (Π.Σ.Ε.) ή ισότιμης σχολής της αλλοδαπής ή
α.2. Πτυχίο οποιουδήποτε τμήματος Τ.Ε.Ι. περιλαμβανομένων και των πτυχίων των Προγραμμάτων Σπουδών Επιλογής (Π.Σ.Ε.) ή ισότιμης σχολής της αλλοδαπής, ή
α.3. To ομώνυμο ή αντίστοιχο δίπλωμα επαγγελματικής κατάρτισης Ι.Ε.Κ. ή απολυτήριο τίτλο οποιασδήποτε μονάδας της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ή άλλου ισότιμου τίτλου σχολών της ημεδαπής ή αλλοδαπής και
β. Γνώση Χειρισµού Η/Υ στα αντικείµενα: α)επεξεργασίας κειµένων, β)υπο-λογιστικών φύλλων και γ)υπηρεσιών διαδικτύου.
γ. Εμπειρία δύο ετών σε ραδιοτηλεοπτικό φορέα, στο αντικείμενο της θέσης.
Κατά τη γνώμη μου Noμίζω ότι εφόσον ο νέος φορέας, που θα λέγεται ΝΕΡΙΤ ή όπως αλλιώς, θα έχει περίπου 2 φορές λιγότερους εργαζομένους από την ΕΡΤ θα πρέπει και να είναι περίπου διπλάσιες οι απαιτήσεις για τα προσόντα αυτού του προσωπικού.
Ειδικά για τους δημοσιογράφους, που θα είναι και η βιτρίνα του νέου φορέα, θα πρέπει να υπάρχει ένας συνδυασμός σπουδών υψηλού επιπέδου απασχοληθούν με μια επαγγελματική εμπειρία ορισμένων χρόνων (τουλάχιστον 5).
Κατά τη γνώμη μου οι σπουδές θα πρέπει να είναι πανεπιστημιακές, από δημόσια πανεπιστήμια ελληνικά ή ξένα, σε συναφή αντικείμενα μ΄ αυτά που θα ασχολούνται οι δημοσιογράφοι (όχι στο οποιοδήποτε είδους πτυχίο). Απαραίτητη, επίσης, είναι και η καλή γλωσσομάθεια, το λιγότερο μιας ξένης γλώσσας κι ακόμη καλύτερα μιας 2ης, 3ης κλπ.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση πρέπει να τελειώνουμε –τουλάχιστον στο νέο δημόσιο φορέα- με δημοσιογράφους ημιμαθείς στα θέματα που χειρίζονται και οι οποίοι θεωρούν ρεπορτάζ το να διαβάζουν απλώς επίσημες ανακοινώσεις ή να ανακυκλώνουν κουτσομπολιά. Επίσης, δεν είναι αποδεκτό να έχουμε σε τέτοιες θέσεις ανθρώπους που δεν μπορούν να συνεννοηθούν σε μια άλλη γλώσσα, που δεν χειρίζονται καλά ούτε τα ελληνικά και που δεν παρακολουθούν τι γίνεται σ’ όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Σε ό,τι αφορά την επαγγελματική εμπειρία, αυτή πρέπει να είναι σε σοβαρά ΜΜΕ (όπως η παλιά ΕΡΤ) και όχι από οπουδήποτε.
Ακόμη, για να δικαιολογηθεί όλο το βίαιο κλείσιμο της ΕΡΤ, η συγκρότηση του νέου φορέα θα πρέπει να γίνει με διαφάνεια και αντικειμενικότητα, που μπορεί με κάποιο τρόπο να μετρηθεί. Ετσι, η δημιουργία επιτροπών, που ανακοινώθηκε ότι θα υπάρξει για την επιλογή των δημοσιογράφων και καλλιτεχνών, πρέπει η ίδια να γίνει με αξιοκρατικό τρόπο. Επίσης, η αξιολόγηση από τέτοιες επιτροπές μπορεί να συνδυαστεί και με κριτήρια και διαδικασίες τύπου ΑΣΕΠ για τον έλεγχο και τη βαθμολόγηση των τυπικών προσόντων των υποψήφιων. Μια τέτοια βαθμολόγηση και αξιολόγηση «τύπου ΑΣΕΠ» είναι πιο αντικειμενική και θα πρέπει να είναι πιο ψηλή, σε σχέση με επιτροπές, συνεντεύξεις κλπ. που πάντα θα είναι υποκειμενικές στη κρίση τους. Γι’αυτό το μεγαλύτερο μέρος της βαθμολογίας των υποψηφίων θα πρέπει να προέρχεται από την 1η διαδικασία εξέτασης των προσόντων και λιγότερο από τη δεύτερη.
Η επιχείρηση «στελέχωση ΝΕΡΙΤ» θα μπορεί να πει κανείς ότι θα είναι πετυχημένη αν δει να εμφανίζονται και να εργάζονται, ειδικά στους δημοσιογράφους, που εξακολουθούν να κάνουν ένα λειτούργημα και όχι απλώς μια δουλειά, όχι απλώς οι «κολλητοί» από παλιά και οι κομματικοί ευνοούμενοι, αλλά πρόσωπα ικανά. Επίσης, απαραίτητος όρος για όσους προσληφθούν ως μόνιμοι ή αορίστου χρόνου είναι η ΝΕΡΙΤ να αποτελεί τη μόνη τους δουλειά, Τέρμα η πολυθεσία ορισμένων και μάλιστα σε μια εποχή τέτοιας ανεργίας. Δημοσιογράφοι που θα συνεχίσουν να εργάζονται και σε άλλα ΜΜΕ θα επιτρέπεται να απασχολούνται και στο δημόσιο φορέα, αλλά μόνον ως εξωτερικοί συνεργάτες, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου κλπ.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΕΝΕΓΑΣ ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΟΣ
Όπως και στα άλλα επαγγέλματα, η άσκηση της δημοσιογραφίας δεν μπορεί να στηρίζεται σε απλώς εμπειρικές γνώσεις (άσχετα που εδώ το έχουμε συνηθίσει). Από τη στιγμή λοιπόν που οργανώνεται ένας τέτοιος κρατικός φορέας από την αρχή, είναι απαραίτητο να λαμβάνει υπόψη της την κατοχή πανεπιστημιακών τίτλων, προπτυχιακών και μεταπτυχιακών, σχετικών με τη δημοσιογραφία και επικοινωνία. Η κατοχή πανεπιστημιακών τίτλων άσχετων με τα αντικείμενα αυτά, πιστεύω μπορεί να μετρά, αλλά με μικρότερους συντελεστές. Κι αν κάποιος με πτυχίο δημοσιογραφίας από ΑΕΙ δεν έχει το δικαίωμα να δικηγορεί, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένας πτυχιούχος της Νομικής μπορεί να καταλαμβάνει θέση επιστήμονα της επικοινωνίας. Παλιότερα, ελλείψει ΑΕΙ πάνω σ’ αυτό το αντικείμενο, μπορούσε να συμβαίνει. Τώρα πια όμως, ήδη τα ΑΕΙ με αντικείμενο την επικοινωνία, έχουν κλείσει ήδη 20ετία, με πλήθος ανέργων πτυχιούχων. Εννοείται πως η κατοχή πτυχίων ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης, καθώς και μεταπτυχιακών θα πρέπει να αξιολογείται αναλόγως και οποσδήποτε διαφορετικά από πτυχία Ι.Ε.Κ., Κέντρων Σπουδών κλπ, ώστε και καλύτερο επίπεδο να υπάρχει, αλλά και μη απαξίωση των Ελληνικών Πανεπιστημίων.
1. Στο πλαίσιο στελέχωσης του νέου δημόσιου φορέα για την τηλεόραση, ραδιόφωνο, ίντερνετ (ΝΕ.Ρ.Ι.Τ.), η επιλογή των δημοσιογράφων είναι εξόχως σημαντική. Η αποστολή των δημοσιογράφων δεν αφορά απλώς και μόνο σε μια τεχνική εργασία διεκπεραιωτικού χαρακτήρα.
2. Η επιλογή τους θα πρέπει να γίνει με αντικειμενικά και σταθμισμένα κατά το δυνατόν κριτήρια. Ένας δυνατός ποσοτικά συνδυασμός θα μπορούσε να είναι: διαδικασίες ΑΣΕΠ (75%-80%) και συνεντεύξεις από αρμόδιες επιτροπές (20-25%). Ασφαλώς και αυτές οι επιτροπές θα πρέπει να έχουν στελεχωθεί με αντικειμενικά κριτήρια.
3. Η άσκηση της δημοσιογραφίας δεν μπορεί να στηρίζεται σε ένα είδος εμπειροτεχνικής γνώσης. Στην Ελλάδα, τα ΜΜΕ, ηλεκτρονικά και μη, έχουν δεινοπαθήσει από την έλλειψη ανθρώπων με πραγματικό επιστημονικό υπόβαθρο και εξειδικευμένες γνώσεις. Αποτέλεσμα αυτού είναι η εμπειροτεχνική λογική να οδηγεί συνήθως σε μια σύγχυση αλλά και αντιστροφή μεταξύ του τι είναι σημαντικό στον «Μεγάλο Κόσμο» και τι στο δικό μας «Μικρόκοσμο», ο οποίος αυτοαναπαράγεται σαν ένα είδος φαύλου κύκλου.
4. Καθώς η ΝΕ.Ρ.Ι.Τ. οργανώνεται από την αρχή ως ένας νέος και υγιής ένας φορέας, θα έπρεπε να τηρηθούν ακριβοδίκαιες και αντικειμενικές διαδικασίες. Θα πρέπει να ληφθούν υπόψιν – και να αξιολογηθούν με υψηλή βαθμολογία – η κατοχή πανεπιστημιακών τίτλων, προπτυχιακών και μεταπτυχιακών, σχετικών με τη δημοσιογραφία και επικοινωνία ή με το αντικείμενο του συγκεκριμένου ρεπορτάζ για το οποίο θα προσλαμβάνεται ένας δημοσιογράφος. Η κατοχή πανεπιστημιακών τίτλων άσχετων με τα αντικείμενα αυτά θα μπορούσε να προσμετράται,. Βεβαίως με μικρότερους συντελεστές. Ο συνδυασμός από την άλλη μεριά ειδικών σπουδών και προηγούμενης επαγγελματικής δημοσιογραφικής εμπειρίας θα έπρεπε να αποτελεί ένα ξεχωριστό κριτήριο-πρόκριμα.
5. Η κατοχή πτυχίων ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης, καθώς και μεταπτυχιακών θα πρέπει να πιστοποιείται αλλά και να αξιολογείται διαφορετικά από την κατοχή τίτλου σπουδών από Ι.Ε.Κ. και Κέντρα Σπουδών.
6. Εκ των ουκ άνευ θα έπρεπε να θεωρείται η γλωσσομάθεια των δημοσιογράφων. Έτσι, θα διασφαλισθεί ότι θα έχουν πρόσβαση και θα χρησιμοποιούν πηγές και πέραν των ελληνικών, θα μπορούν να μιλούν και να κάνουν ρεπορτάζ ή να παίρνουν συνεντεύξεις από και με ξένους κ.λπ. Προφανώς εδώ γίνεται λόγος για την κατοχή επίσημων τίτλων γλωσσομάθειας, η οποία θα πρέπει να βαθμολογείται με υψηλό συντελεστή αλλά και να κλιμακώνεται σύμφωνα με το επίπεδο τους.
7. Στο ίδιο πλαίσιο θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα και ενδελεχής έλεγχος όλων των τίτλων που προσκομίζονται, καθώς εσχάτως έχει αναπτυχθεί ένα εμπόριο ψευδεπίγραφων πανεπιστημιακών τίτλων, πτυχίων γλωσσομάθειας, γνώσεων Η/Υ κ.λπ., οι οποίοι παρέχονται ως «εκπαιδευτική υπηρεσία» από αφερέγγυους ιδιωτικούς φορείς ακόμη και μέσω ίντερνετ. Δοθέντων αυτών των συνθηκών, οι τίτλοι δημόσιων πανεπιστημίων της Ελλάδας και του εξωτερικού καθώς και οι καθιερωμένοι διεθνώς τίτλοι γλωσσομάθειας έχουν μεγαλύτερη εγκυρότητα.
8. Πέραν της επιστημονικής κατάρτισης των δημοσιογράφων, θα πρέπει να προσεχθεί ιδιαιτέρως και το θέμα της επαρκούς επαγγελματικής εμπειρίας. Αυτή θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 5χρονη και να πιστοποιείται μέσω κριτηρίων και πάλι. Η εγγραφή στις ενώσεις των δημοσιογράφων και στα μητρώα των ασφαλιστικών τους φορέων είναι μια τέτοια μέθοδος. Η επιπλέον προϋπηρεσία θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη, όπως επίσης και η αποδεδειγμένη εξειδίκευση των δημοσιογράφων για το αντικείμενο που θα προσληφθούν.
9. Θα έπρεπε να προσμετράται θετικά και η προϋπηρεσία των υποψηφίων δημοσιογράφων που προέρχονται από την ΕΡΤ, χωρίς κάποιου είδους προνομιακής πριμοδότησης θητεία.
10. Τα προαναφερθέντα κριτήρια και διαδικασίες μπορούν να διασφαλίσουν ότι θα επιλεγούν οι «αξιότεροι» και όχι οι «ημέτεροι».
kip – Καθηγητής Μέσης Εκπαιδεύσεως
Μεταξύ του προσωπικού που θα στελεχώσει τον νέο δημόσιο φορέα για την τηλεόραση, ραδιόφωνο, ίντερνετ (ΝΕ.Ρ.Ι.Τ.), η επιλογή των δημοσιογράφων είναι και η πιο κρίσιμη, αλλά και η πιο δύσκολη, αφενός λόγω του ρόλου τους (έχουν γραφτεί πολλά), αφετέρου, λόγω αντικειμένου εργασίας (δεν πρόκειται για μια απλή τεχνική και διεκπεραιωτική εργασία). Ως εκ τούτου η επιλογή τους θα πρέπει να γίνει με ιδιαίτερη προσοχή και λαμβάνοντας υπόψη τις πολυδιάστατες απαιτήσεις του καθημερινού τους έργου. Δηλαδή, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη τόσο η γνώση επιτέλεσης της εργασίας αυτής (αυτό διδάσκεται), όσο και η ικανότητα και δεξιότητα επιτέλεσή της (αυτό καλλιεργείται με την εμπειρία)
Στην κατεύθυνση αυτή, και γνωρίζοντας τις «καλές πρακτικές» άλλων χωρών με ιδιαίτερα ανεπτυγμένα οπτικοακουστικά μέσα, η μέθοδος επιλογής με αντικειμενικά και μετρήσιμα κριτήρια, είναι η πιο ασφαλής για πρόσληψη ικανού προσωπικού.
– Ένα μοντέλο θα μπορούσε να είναι ο συνδυασμός κριτηρίων ΑΣΕΠ (με εξαίρεση αυτό που αναφέρεται στο βαθμό πτυχίου!!! ήμαρτον) (75%-80%) και δομημένων συνεντεύξεων από επιτροπές (20-25%). Εννοείται ότι οι επιτροπές αυτές συστήνονται με διαφανή και αντικειμενικά κριτήρια που διασφαλίζουν την αμεροληψία της κρίσης τους .
– Η κατοχή πανεπιστημιακών τίτλων, προπτυχιακών και μεταπτυχιακών, σχετικών με τη δημοσιογραφία και επικοινωνία ή με το αντικείμενο του συγκεκριμένου ρεπορτάζ για το οποίο θα προσλαμβάνεται ένας δημοσιογράφος είναι και απαραίτητη και επιβεβλημένη και θα πρέπει να αξιολογείται με υψηλή βαθμολογία. Είναι, δε ακόμη καλύτερο να υπάρχει συνδυασμός τέτοιων σπουδών.
– Η κατοχή πανεπιστημιακών και μεταπτυχιακών τίτλων άσχετων με τα αντικείμενα αυτά, καθώς και η κατοχή πτυχίων ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης θα πρέπει να αξιολογείται αναλόγως, αλλά με μικρότερους συντελεστές και οπωσδήποτε διαφορετικά από πτυχία Ι.Ε.Κ., Κέντρων Σπουδών κλπ.
– Στην εποχή του «παγκόσμιου χωριού» και της «παγκοσμιοποίησης», της πληροφορίας χωρίς σύνορα, είναι βέβαια απαραίτητη και η γλωσσομάθεια. Η κατοχή επίσημων τίτλων γλωσσομάθειας για τους υποψήφιους, θα πρέπει να βαθμολογείται με υψηλό συντελεστή και να κλιμακώνεται ανάλογα με το επίπεδο της γνώσης τους.
– Η επιστημονική κατάρτιση των δημοσιογράφων είναι απαραίτητη στην εποχή μας, αλλά, ειδικά για το νέο δημόσιο φορέα της χώρας, θα πρέπει να συνδυάζεται και με επαρκή εμπειρία. Αυτή θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 5χρονη και να προκύπτει από μια επίσης αντικειμενική αποτύπωση. Η εγγραφή στις ενώσεις των δημοσιογράφων και στα μητρώα των ασφαλιστικών τους φορέων είναι μια τέτοια μέθοδος. Η επιπλέον προϋπηρεσία θα πρέπει επίσης να λαμβάνεται θετικά υπόψη, όπως και η αποδεδειγμένη εξειδίκευση των δημοσιογράφων για το αντικείμενο που θα προσληφθούν.
– Χωρίς να υπάρχει, απαραιτήτως, κάποια ειδική πριμοδότηση για τους υποψήφιους που θα προέρχονται από την ΕΡΤ, θα πρέπει να προσμετράτε θετικά στην προϋπηρεσία τους μια τέτοια θητεία.
– Όλες οι μέθοδοι, διαδικασίες και κριτήρια που θα χρησιμοποιηθούν θα πρέπει να αποδεικνύουν ότι όσοι θα επιλεγούν θα είναι οι «καλύτεροι» και όχι οι «ημέτεροι».
– Τέλος θα πρέπει να υπάρξει επιστάμενος έλεγχος των τίτλων που προσκομίζονται, μια και δυστυχώς έχει αναπτυχθεί ένα εμπόριο ψευδεπίγραφων πανεπιστημιακών τίτλων, πτυχίων γλωσσομάθειας, γνώσεων Η/Υ κλπ.
Κωνσταντίνος Παπαδόπουλος-Νομικός/Κοινωνιολόγος
Η επιλογή των δημοσιογράφων μεταξύ του προσωπικού που θα στελεχώσει το νέο δημόσιο φορέα για, ραδιόφωνο, τηλεόραση, ίντερνετ (ΝΕ.Ρ.Ι.Τ.) αποκτά ιδιαίτερη σημασία λόγω της αποστολής τους, που δεν είναι ή τουλάχιστον δεν πρέπει να είναι απλώς μια τεχνική και διεκπεραιωτική εργασία.
Κατ’ αρχήν, η επιλογή τέτοιων στελεχών θα πρέπει να γίνει με όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά και μετρήσιμα κριτήρια. Το πιο ισορροπημένο είναι να υπάρχει ένας συνδυασμός διαδικασιών τύπου ΑΣΕΠ (που να δίνει τα 3/4 των βαθμών ή μορίων επιλογής) και συνεντεύξεων (1/4 των μορίων) προς επιτροπές, που με τη σειρά τους πρέπει να έχουν σχηματιστεί με αντικειμενικά και διαφανή κριτήρια.
Εν συνεχεία, να αναφέρω ότι η άσκηση της δημοσιογραφίας στην εποχή μας δεν μπορεί να στηρίζεται απλώς σε εμπειρικές γνώσεις όπως τον παλιό «καλό» καιρό. Ωστόσο, τα ελληνικά ΜΜΕ και ιδιαίτερα τα ραδιοτηλεοπτικά, έχουν δεινοπαθήσει, ιδίως την τελευταία 20ετία, από την ύπαρξη στις τάξεις τους περιορισμένων επαγγελματιών με σοβαρές και εξειδικευμένες γνώσεις, καθώς και την αίσθηση του τι γίνεται παγκοσμίως, αντί μόνο «στη μικρή μας την αυλή».
Αφού λοιπόν η ΝΕΡΙΤ θα είναι ένας φορέας που οργανώνεται από το μηδέν και μάλιστα το έτος 2013, οφείλει να εφαρμόσει υψηλά κριτήρια στην πολιτική πρόσληψης προσωπικού.
Ετσι, ειδικά για τους προσλαμβανόμενους δημοσιογράφους θα πρέπει να είναι απαραίτητη η κατοχή πανεπιστημιακών τίτλων, προπτυχιακών κι ακόμη καλύτερα και μεταπτυχιακών, σχετικών με τη δημοσιογραφία και επικοινωνία ή με το αντικείμενο του συγκεκριμένου ρεπορτάζ με το οποιο θα ασχολούνται εν συνεχεία (π.χ. διπλώματα πολιτικών επιστημών, οικονομικών επιστημών, νομικών σπουδών, φιλολογικών σπουδών, σπουδών γύρω από τις τέχνες κλπ).. Είναι ακόμη καλύτερο αν υπάρχει συνδυασμός και συμπληρωματικότητα τέτοιων σπουδών. Η κατοχή πανεπιστημιακών τίτλων άσχετων με τα αντικείμενα αυτά θα μπορεί να υπολογίζεται, αλλά σαφώς με χαμηλότερους συντελεστές. Ακόμη μικρότερους συντελεστές θα πρέπει να λαμβάνουν πτυχία Ι.Ε.Κ., Κέντρων Σπουδών.
Στην εποχή μας είναι επίσης απαραίτητη η γλωσσομάθεια των δημοσιογράφων, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν κι άλλες πηγές από τις ελληνικές, να επικοινωνούν με άνεση με ξένους, να παίρνουν συνεντεύξεις από πρόσωπα και εκτός Ελλάδας κλπ. Ετσι, η κατοχή επίσημων τίτλων γλωσσομάθειας θα πρέπει να βαθμολογείται με υψηλό συντελεστή και να κλιμακώνεται ανάλογα με το επίπεδο τους.
Πάντως, για το οποιοδήποτε είδος τίτλων προσκομιστεί θα πρέπει να υπάρξει πολύ προσεκτικός έλεγχος εγκυρότητας. Οι αποκαλύψεις για το τι έχει συμβεί με πλαστούς ή ανύπαρκτους τίτλους σ’ όλο τα μήκη και πλάτη της ελληνικής δημόσιας διοίκησης είναι γνωστές. Όπως, επίσης, είναι γνωστό ότι αναπτύσσεται ένα εμπόριο ψευδεπίγραφων πανεπιστημιακών τίτλων και πτυχίων για γλωσσομάθεια, γνώσεων για τους Η/Υ κλπ. από αφερέγγυους ιδιωτικούς φορείς ή ακόμη και από εικονικούς μέσω ίντερνετ. Από την άποψη αυτή μεγαλύτερη εγκυρότητα έχουν οι τίτλοι δημόσιων πανεπιστημίων της Ελλάδας και του εξωτερικού και οι καθιερωμένοι διεθνώς τίτλοι γλωσσομάθειας.
Ακόμη, ειδικά εφόσον θα πρόκειται για τον καινούργιο δημόσιο φορέα της χώρας στην ηλεκτρονική ενημέρωση, η πανεπιστημιακή κατάρτιση των δημοσιογράφων θα πρέπει να συνδυάζεται και με επαρκή εμπειρία. Θα έλεγα ότι αυτή πρέπει να είναι τουλάχιστον 5χρονη και να αποδεικνύεται από μια αντικειμενική αποτύπωση. Η εγγραφή στις ενώσεις των δημοσιογράφων και στα μητρώα των ασφαλιστικών τους φορέων είναι μια τέτοια μέθοδος. Θετικά θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και η τυχόν επιπλέον προϋπηρεσία, όπως και η αποδεδειγμένη εξειδίκευση των δημοσιογράφων πάνω στον τομέα που θα ασχοληθούν.
Επειδή έγινε αρκετή συζήτηση για το αν το πρώην προσωπικό της ΕΡΤ, που θα είναι υποψήφιο για τη ΝΕΡΙΤ, θα μπορεί να λαμβάνει κάποια επιπλέον πριμοδότηση, θεωρώ, ότι θα πρέπει, απλώς, να προσμετράται θετικά στην προϋπηρεσία των υποψηφίων μια προϊούσα θητεία στην ΕΡΤ. Νομίζω, επίσης, ότι ένας συνδυασμός καινούργιων προσώπων με προσόντα και παλιότερων επίσης με προσόντα και εμπειρία θα είναι ο καλύτερος.
Τέλος, όποιες μέθοδοι και όποια κριτήρια επιλογής κι αν χρησιμοποιηθούν, θα πρέπει να αποδεικνύουν ότι όσοι θα επιλεγούν θα είναι οι πιο καλοί και όχι οι ευνοούμενοι των διαφόρων εξουσιών και παρεών.
Γεωργία Ταβουλάρη-Εκπαιδευτικός
Απόψεις για στελέχωση της ΝΕΡΙΤ και ιδιαίτερα του δημοσιογραφικού δυναμικού.
1.Η δημιουργία και η στελέχωση της νέας δημόσιας τηλεόρασης πρέπει να αποτελέσει μέριμνα της κυβέρνησης, ιδιαίτερα αφού με το κλείσιμο της ΕΡΤ δεσμεύτηκε να δώσει τέλος στις πελατειακές σχέσεις ορισμένων, στους διορισμούς από το παράθυρο κάποιων άλλων και γενικά στο κλίμα της αναξιοκρατίας που επικρατούσε μέχρι τότε. Περιμένουμε λοιπόν μια αντικειμενική αξιολόγηση του προσωπικού και ιδιαίτερα των δημοσιογράφων, οι οποίοι εκτελούν ένα λειτούργημα και όχι απλά ένα επάγγελμα. Οι επιτροπές αξιολόγησης θα πρέπει και αυτές να είναι επιλεγμένες με αντικειμενικά κριτήρια και να έχουν σαν στόχο να επιλέξουν τους πιο ικανούς και όχι απαραίτητα τους προβεβλημένους και αναγνωρίσιμους.
2.Βασικά προσόντα για τους δημοσιογράφους θα πρέπει να είναι συγκεκριμένες σπουδές ,πάνω στον τομέα της δημοσιογραφίας και των μέσων μαζικής ενημέρωσης . Πτυχία τα οποία θα προέρχονται από αναγνωρισμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ελλάδας και του εξωτερικού. Oι αναφορές σε πτυχία που έχουν αποκτηθεί από μη αναγνωρισμένα ιδιωτικά εκπαιδευτικά ιδρύματα δεν θα πρέπει να αξιολογούνται με την ίδια βαρύτητα. Περιπτώσεις «εξαγοράς» πτυχίων θα πρέπει να ελέγχονται με σχολαστικότητα..
3.Οι ξένες γλώσσες θα πρέπει επίσης να συνυπολογίζονται στα προσόντα των δημοσιογράφων αν λάβει κανείς υπόψη του ότι θα πρέπει να πάρουν κάποια συνέντευξη ή να ενημερώνονται συνεχώς από τα ξένα μέσα ενημέρωσης.
4.Η επαγγελματική εμπειρία και η ενασχόληση σε συγκεκριμένους τομείς θα πρέπει να αποτελέσουν κριτήριο επιλογής.Τέλος η προσωπικότητα και η ευρύτερη κουλτούρα των υποψηφίων θα πρέπει να αξιολογούνται θετικά.
Για τους απόφοιτους ΑΕΙ τμήματος Δημοσιογραφίας, Επικοινωνίας και ΜΜΕ να απαιτείται εμπειρία 2 χρόνων και να πριμοδοτούνται έξτρα οι κάτοχοι μάστερ με συνάφεια στο αντικείμενο (π.χ. επικοινωνία ή πολιτικών ή οικονομικών επιστημών κτλ)
Για τους απόφοιτους ΙΕΚ, να έχουν εμπειρία τουλάχιστον 5 χρόνων, όπως απαιτείται άλλωστε αν δεν κάνω λάθος προκειμένου για την ένταξη τους στην ΕΣΗΕΑ.
Να υπάρξει ποσόστωση στην πρόσληψη, δηλαδή με αναλογία, πχ. πτυχιούχοι ΑΕΙ 60% / ΙΕΚ 40%
Είναι *τουλάχιστον* άδικο το πτυχίο των πανεπιστημίων για τη Δημοσιογραφία *να μην αναγνωρίζεται* σε κανένα άλλο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ( για το δημόσιο) και την ίδια ώρα να μην αναγνωρίζεται ούτε καν σε ένα διαγωνισμό για τον επίσημο δημόσιο φορέα ραδιο/τηλεόρασης!
Οπότε, ναι, να μπει ΑΣΕΠ με κατάρτιση πινάκων και ανάρτηση ονομάτων!
Αυτό δεν σημαίνει ότι τα λεγόμενα «κοινωνικά κριτήρια», π.χ. πόσα παιδιά έχει ή δεν έχει ένας δημοσιογράφος ή οι μήνες της ανεργίας θα ανάγεται σε καθοριστικό, αλλά μόνο συμπληρωματικά (δηλαδή σε περίπτωση ισοβαθμίας).
Για το ίντερνετ και το περιοδικό της ΝΕΡΙΤ : μπορούν να αιτούνται για να προσληφθούν επίσης δημοσιογράφοι με προϋπηρεσία σε εφημερίδες, περιοδικά ή portals.
Επίσης, για τη χρήση Η/Υ αρκεί ένα πιστοποιητικό για τη Γνώση Χειρισµού Η/Υ ΜΟΝΟ στα αντικείµενα: (α)επεξεργασίας κειµένων (word) και (β)υπηρεσιών διαδικτύου (internet.
Τα υπόλοιπα σε τι δεν χρειάζονται στη Σύνταξη; είτε στη δημοσιογραφική έρευνα με τη χρήση διαδικτύου; και φυσικά δεν είναι οι δημοσιογράφοι διοικητικό προσωπικό ή γραμματείς!
Ως απόφοιτος του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Παν/μιου Αθηνών θεωρώ πως οφείλω στην παρούσα διαβούλευση να επισημάνω δύο πράγματα: Πρώτον, ότι είμαι κατά του νέου φορέα που με διαδικασίες αδιαφάνειας και παντελούς έλλειψης οποιασδήποτε δημοκρατικής λογικής δημιουργήθηκε μετά τη βίαιη διάλυση της ΕΡΤ.
Δεύτερον, μολονότι το σχόλιό μου τοποθετείται στην ειδικότητα των δημοσιογράφων, θεωρώ πως οι απόφοιτοι των τριών πανεπιστημιακών Τμήματων που θεραπεύουν το αντικείμενο της επικοινωνίας και των ΜΜΕ (με μικρές διαφοροποιήσεις μεταξύ τους) αδικούνται για ακόμα μια φορά κατάφορα στην επιλογή προσωπικού του νέου φορέα. Βασική αιτία αυτού είναι η χρόνια παράλειψη κατοχύρωσης επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων των Τμημάτων αυτών.
Ως εκ τούτου το σχόλιο- ένσταση δεν αφορά μόνο την κατηγορία των δημοσιογράφων, αλλά και άλλες που θα παραθέσω αναλυτικά στη συνέχεια, εστιάζοντας στο Τμήμα Επικοινωνίας και ΜΜΕ του ΕΚΠΑ, αλλά επεκτείνοντας τη λογική βάση της επιχειρηματολογίας μου και για τα άλλα δύο «αδελφά τμήματα του ΑΠΘ και του Παντείου Πανεπιστημίου.
Συνεχίζοντας, για τους λόγους ότι:
•Το πτυχίο ΕΜΜΕ είναι ένα από τα 3 εν Ελλάδι πτυχία ΑΕΙ πάνω στον τομέα της επικοινωνίας
•Το πτυχίο ΕΜΜΕ αποδεικνύει μια σφαιρική γνώση σε θέματα επικοινωνίας, δημοσιογραφίας, πολιτικής επικοινωνίας, ηλεκτρονικών μέσων, δημοσίων σχέσεων και πολιτισμού
•Οι φοιτητές του τμήματος ασκούνται θεσμικά μέσω προγράμματος ΕΣΠΑ σε ποικιλία θέσεων- έντυπη και ηλεκτρονική δημοσιογραφία, διαφήμιση, δημόσιες σχέσεις, φορείς πολιτισμού, θέσεις διοίκησης εταιρειών επικοινωνίας και ΜΜΕ, εταιρείες παραγωγής οπτικοακουστικών έργων- σχετικών με το πτυχίο που προσφέρει το Τμήμα, με επιτυχία τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα αποδεικνύοντας εμπράκτως την συνάφεια των σπουδών με την αγορά εργασίας
•Το Τμήμα ΕΜΜΕ ασκεί τους φοιτητές στα εργαστήριά του προσφέροντας ειδικότερη και βαθύτερη γνώση του χώρου της Επικοινωνίας, των ΜΜΕ και των προεκτάσεων αυτών (Εργαστήριο Οπτικοακουστικών Μέσων, Εργαστήριο Κοινωνικής Έρευνας στα ΜΜΕ, Εργαστήριο Τεχνών και Πολιτισμού, Εργαστήριο Νέων Τεχνολογιών στην Επικοινωνία, Εργαστήριο Ψυχολογίας της Επικοινωνίας) και άρα οι απόφοιτοί μας έχουν ήδη μια ποσόστωση πρακτικής εμπειρίας.
•Το Τμήμα προσφέρει ΠΜΣ που αποδεικνύουν την ειδίκευση των μελών ΔΕΠ και των προσφερόμενων μαθημάτων.
•Το ΕΠΙΕΕ συστηματικά παρακολουθεί τις εξελίξεις στον χώρο της επικοινωνίας και των ΜΜΕ προσφέροντας στους φοιτητές του Τμήματος και όχι μόνο εξειδικευμένες ομιλίες.
•Το πρόγραμμα σπουδών του Τμήματος περιλαμβάνει μαθήματα γύρω από τον κινηματογράφο, την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τα νέα μέσα, τις τέχνες και τον πολιτισμό, το μάρκετινγκ και τη διοίκηση των ΜΜΕ, την ψυχολογία της επικοινωνίας, την κοινωνιολογία και τις πολιτικές επιστήμες, προσφέροντας την σφαιρική γνώση που πρέπει να διαθέτει ένας εργαζόμενος στην Επικοινωνία και τα ΜΜΕ,
θεωρώ ότι το πτυχίο του Τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και των «αδελφών» Τμημάτων (Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ, που θεραπεύουν συναφή αντικείμενα) θα πρέπει να συμπεριληφθούν στα τυπικά προσόντα που είναι αναγκαία και ικανά για την πρόσληψη προσωπικού στην ΝΕΡΙΤ Α.Ε. στις ακόλουθες ειδικότητες και περιπτώσεις:
1)ΠΕ Διοικητικού
2)ΠΕ Τεκμηριωτών Πολιτιστικού Αποθέματος
3)ΠΕ-ΤΕ-ΔΕ Σκηνοθετών
4)ΠΕ-ΤΕ-ΔΕ Βοηθών Σκηνοθετών
5)ΠΕ-ΤΕ-ΔΕ Βοηθών Διευθυντών Παραγωγής
6)ΠΕ-ΤΕ-ΔΕ Φωτογράφων Σκηνής
7)ΤΕ) Εκφωνητών
8)ΠΕ-ΤΕ-ΔΕ Παραγωγών Μουσικών Προγραμμάτων
9)ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ (Εκτός ΑΣΕΠ) ΠΕ-ΤΕ-ΔΕ Δημοσιογράφων. Ειδικά, στην περίπτωση της ειδικότητας των δημοσιογράφων τουλάχιστον κατά προτεραιότητα ή με επιπλέον μοριοδότηση σε σχέση με λοιπά πτυχία, τα οποία δεν σχετίζονται με τον κλάδο της Επικοινωνίας και των ΜΜΕ. Περιττό δε να αναφέρω ότι οποιαδήποτε πρόσληψη εκτός ΑΣΕΠ μπορεί να εκληφθεί ως αποσκοπούσα σε προσλήψεις με αδιαφανή και πελατειακά κριτήρια.
Ανακοίνωση του Συλλόγου Αποφοίτων
του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ.
περί Διαβουλεύσεως για την περιγραφή των απαιτούμενων προσόντων του προς πρόσληψη προσωπικού της ΝΕΡΙΤ Α.Ε.
(ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ (Εκτός ΑΣΕΠ): Ειδικότητα ΠΕ-ΤΕ-ΔΕ Δημοσιογράφων)
Ο Σύλλογος Αποφοίτων του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ. καταδικάζει την απροκάλυπτη καταπάτηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των Αποφοίτων του Τμήματος υπό το πρόσχημα της «διαβούλευσης» και της επίπλαστης «δημοκρατίας» και «διαφάνειας».
Το Σύνταγμα στο άρθρο 15 § 1 ορίζει ότι η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του Κράτους, προκειμένου να επιτυγχάνεται η αντικειμενικότητα και η μετάδοση επί ίσοις όροις πληροφοριών αλλά και προϊόντων της διανοίας, η εξασφάλιση της ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων καθώς και ο σεβασμός της αξίας του ανθρώπου και η προστασία της ανηλικότητας και της νεότητας. Έτσι, η δημόσια ραδιοτηλεόραση καλείται να καλύψει τα κενά που αφήνει η ιδιωτική ραδιοτηλεόραση και να διασφαλίσει το δημόσιο συμφέρον. Διερωτάται κανείς, λοιπόν, εάν πρακτικές όπως αυτές που εφαρμόζονται στην περίπτωση της ΝΕΡΙΤ Α.Ε. ανταποκρίνονται πλήρως στο γράμμα και το πνεύμα του Υπέρτατου Νόμου του Κράτους.
Πώς είναι δυνατόν να εξισώνονται όλοι οι «τίτλοι σπουδών» ; Πώς μπορούν να διαγωνίζονται οι πάντες με οποιουδήποτε είδους «προσόντα» διαθέτουν για μια θέση Δημοσιογράφου στη ΝΕΡΙΤ Α.Ε. ; Ποιά λογική υποδεικνύει την επιλογή του εν λόγω προσωπικού εκτός ΑΣΕΠ ; Πώς αποδεικνύεται η απαιτούμενη εμπειρία ; Πώς μπορούν να συμμετάσχουν οι απόφοιτοι του μοναδικού άκρως δημοσιογραφικού πανεπιστημιακού τμήματος της χώρας σε ένα διαγωνισμό που τους υποβαθμίζει κατάφορα ; Μήπως τελικά δεν άλλαξε τίποτα αλλά η περίφημη εξυγίανση στο χώρο της ΕΡΤ Α.Ε. δεν είναι τίποτα άλλο παρά στάχτη στα μάτια των ελάχιστων εναπομεινάντων ευκολόπιστων σε αυτή τη χώρα ;
Τα ΜΜΕ έχουν χάσει σε μεγάλο βαθμό την αξιοπιστία τους, τη στιγμή που η πραγματικότητα μοιάζει σήμερα μεγαλύτερη από τις ερμηνείες της. Υποτίθεται πως η ΝΕΡΙΤ Α.Ε. έρχεται στη θέση της ΕΡΤ Α.Ε., προκειμένου να αλλάξει το τοπίο στο πεδίο των ελληνικών Μ.Μ.Ε. Το ερώτημα είναι «ΠΩΣ ;». Αναθέτοντας για μια ακόμα φορά την ενημέρωση εν είδει υπερεργολαβίας σε «δουλοπάροικους» Δημοσιογράφους, οι οποίοι την κατασκευάζουν επί παραγγελία των διαφημιστών και των διαφημιζομένων ; Μήπως δεν είναι και τόσο τυχαίο ότι προτιμώνται, ως νέοι συνεργάτες, Δημοσιογράφοι με αμφισβητούμενες γνώσεις και ικανότητες, προκειμένου να μην προβάλλουν σθεναρή αντίδραση στις εντολές του «ιδιοκτήτη του Μέσου» ;
Αν θέλει όντως η Ελλάδα και οι κυβερνώντες αυτήν να αποκτήσει η χώρα μια Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, η οποία να μπορεί να ανταποκριθεί πλήρως στο ρόλο της και να συναγωνιστεί επάξια τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά κρατικά ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα, πρέπει να τη στελεχώσει με Επιστήμονες – Δημοσιογράφους. Είναι σαφές πως η ουσιαστική αλλαγή στο χώρο της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την αλλαγή της νοοτροπίας στην επιλογή του ανθρώπινου δυναμικού της. Ως εκ τούτου, απαιτούμε τον αποχαρακτηρισμό της Δημοσιογραφίας ως μη οριοθετημένου επαγγέλματος, τη μοριοδότηση των αποφοίτων των Πανεπιστημιακών Τμημάτων Δημοσιογραφίας και Επικοινωνίας και την επιλογή του ανθρωπίνου δυναμικού της ΝΕΡΙΤ ΑΕ. μέσω ΑΣΕΠ. Είναι πράγματι όμως αυτός ο στόχος των κυβερνώντων ;
Σαφώς, η εξυγίανση στο χώρο της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης είναι επιβεβλημένη στο πλαίσιο μιας δημόσιας διαβούλευσης, όπου όλοι οι εμπλεκόμενοι θα απολαμβάνουν πλήρως τα δικαιώματά τους, και δη οι Απόφοιτοι του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ., των οποίων τα δικαιώματα καταπατούνται ασύστολα επί σειρά ετών.
…Αν δεν έχετε πρόθεση να σεβαστείτε τα δικαιώματά μας, όπως συνηθίζετε να κάνετε,τουλάχιστον σεβαστείτε τη νοημοσύνη μας!
Εκ μέρους της Προσωρινής Διοίκησης
Η Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Αγγελική – Ελένη Μπιτζούνη Παναγιώτης Στεφάνου
Ανακοίνωση του Συλλόγου Αποφοίτων
του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ.
περί Διαβουλεύσεως για την περιγραφή των απαιτούμενων προσόντων του προς πρόσληψη προσωπικού της ΝΕΡΙΤ Α.Ε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ (Εκτός ΑΣΕΠ): Ειδικότητα ΠΕ-ΤΕ-ΔΕ Δημοσιογράφων)
Ο Σύλλογος Αποφοίτων του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ. καταδικάζει την απροκάλυπτη καταπάτηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των Αποφοίτων του Τμήματος υπό το πρόσχημα της «διαβούλευσης» και της επίπλαστης «δημοκρατίας» και «διαφάνειας».
Το Σύνταγμα στο άρθρο 15 § 1 ορίζει ότι η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του Κράτους, προκειμένου να επιτυγχάνεται η αντικειμενικότητα και η μετάδοση επί ίσοις όροις πληροφοριών αλλά και προϊόντων της διανοίας, η εξασφάλιση της ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων καθώς και ο σεβασμός της αξίας του ανθρώπου και η προστασία της ανηλικότητας και της νεότητας. Έτσι, η δημόσια ραδιοτηλεόραση καλείται να καλύψει τα κενά που αφήνει η ιδιωτική ραδιοτηλεόραση και να διασφαλίσει το δημόσιο συμφέρον. Διερωτάται κανείς, λοιπόν, εάν πρακτικές όπως αυτές που εφαρμόζονται στην περίπτωση της ΝΕΡΙΤ Α.Ε. ανταποκρίνονται πλήρως στο γράμμα και το πνεύμα του Υπέρτατου Νόμου του Κράτους.
Πώς είναι δυνατόν να εξισώνονται όλοι οι «τίτλοι σπουδών» ; Πώς μπορούν να διαγωνίζονται οι πάντες με οποιουδήποτε είδους «προσόντα» διαθέτουν για μια θέση Δημοσιογράφου στη ΝΕΡΙΤ Α.Ε. ; Ποιά λογική υποδεικνύει την επιλογή του εν λόγω προσωπικού εκτός ΑΣΕΠ ; Πώς αποδεικνύεται η απαιτούμενη εμπειρία ; Πώς μπορούν να συμμετάσχουν οι απόφοιτοι του μοναδικού άκρως δημοσιογραφικού πανεπιστημιακού τμήματος της χώρας σε ένα διαγωνισμό που τους υποβαθμίζει κατάφορα ; Μήπως τελικά δεν άλλαξε τίποτα αλλά η περίφημη εξυγίανση στο χώρο της ΕΡΤ Α.Ε. δεν είναι τίποτα άλλο παρά στάχτη στα μάτια των ελάχιστων εναπομεινάντων ευκολόπιστων σε αυτή τη χώρα ;
Τα ΜΜΕ έχουν χάσει σε μεγάλο βαθμό την αξιοπιστία τους, τη στιγμή που η πραγματικότητα μοιάζει σήμερα μεγαλύτερη από τις ερμηνείες της. Υποτίθεται πως η ΝΕΡΙΤ Α.Ε. έρχεται στη θέση της ΕΡΤ Α.Ε., προκειμένου να αλλάξει το τοπίο στο πεδίο των ελληνικών Μ.Μ.Ε. Το ερώτημα είναι «ΠΩΣ ;». Αναθέτοντας για μια ακόμα φορά την ενημέρωση εν είδει υπερεργολαβίας σε «δουλοπάροικους» Δημοσιογράφους, οι οποίοι την κατασκευάζουν επί παραγγελία των διαφημιστών και των διαφημιζομένων ; Μήπως δεν είναι και τόσο τυχαίο ότι προτιμώνται, ως νέοι συνεργάτες, Δημοσιογράφοι με αμφισβητούμενες γνώσεις και ικανότητες, προκειμένου να μην προβάλλουν σθεναρή αντίδραση στις εντολές του «ιδιοκτήτη του Μέσου» ;
Αν θέλει όντως η Ελλάδα και οι κυβερνώντες αυτήν να αποκτήσει η χώρα μια Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, η οποία να μπορεί να ανταποκριθεί πλήρως στο ρόλο της και να συναγωνιστεί επάξια τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά κρατικά ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα, πρέπει να τη στελεχώσει με Επιστήμονες – Δημοσιογράφους. Είναι σαφές πως η ουσιαστική αλλαγή στο χώρο της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την αλλαγή της νοοτροπίας στην επιλογή του ανθρώπινου δυναμικού της. Ως εκ τούτου, απαιτούμε τον αποχαρακτηρισμό της Δημοσιογραφίας ως μη οριοθετημένου επαγγέλματος, τη μοριοδότηση των αποφοίτων των Πανεπιστημιακών Τμημάτων Δημοσιογραφίας και Επικοινωνίας και την επιλογή του ανθρωπίνου δυναμικού της ΝΕΡΙΤ ΑΕ. μέσω ΑΣΕΠ. Είναι πράγματι όμως αυτός ο στόχος των κυβερνώντων ;
Σαφώς, η εξυγίανση στο χώρο της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης είναι επιβεβλημένη στο πλαίσιο μιας δημόσιας διαβούλευσης, όπου όλοι οι εμπλεκόμενοι θα απολαμβάνουν πλήρως τα δικαιώματά τους, και δη οι Απόφοιτοι του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ., των οποίων τα δικαιώματα καταπατούνται ασύστολα επί σειρά ετών.
…Αν δεν έχετε πρόθεση να σεβαστείτε τα δικαιώματά μας, όπως συνηθίζετε να κάνετε,τουλάχιστον σεβαστείτε τη νοημοσύνη μας!
Εκ μέρους της Προσωρινής Διοίκησης
Η Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Αγγελική – Ελένη Μπιτζούνη Παναγιώτης Στεφάνου
Ανακοίνωση του Συλλόγου Αποφοίτων
του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ.
περί Διαβουλεύσεως για την περιγραφή των απαιτούμενων προσόντων του προς πρόσληψη προσωπικού της ΝΕΡΙΤ Α.Ε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ (Εκτός ΑΣΕΠ): Ειδικότητα ΠΕ-ΤΕ-ΔΕ Δημοσιογράφων)
Ο Σύλλογος Αποφοίτων του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ. καταδικάζει την απροκάλυπτη καταπάτηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των Αποφοίτων του Τμήματος υπό το πρόσχημα της «διαβούλευσης» και της επίπλαστης «δημοκρατίας» και «διαφάνειας».
Το Σύνταγμα στο άρθρο 15 § 1 ορίζει ότι η ραδιοφωνία και η τηλεόραση υπάγονται στον άμεσο έλεγχο του Κράτους, προκειμένου να επιτυγχάνεται η αντικειμενικότητα και η μετάδοση επί ίσοις όροις πληροφοριών αλλά και προϊόντων της διανοίας, η εξασφάλιση της ποιοτικής στάθμης των προγραμμάτων καθώς και ο σεβασμός της αξίας του ανθρώπου και η προστασία της ανηλικότητας και της νεότητας. Έτσι, η δημόσια ραδιοτηλεόραση καλείται να καλύψει τα κενά που αφήνει η ιδιωτική ραδιοτηλεόραση και να διασφαλίσει το δημόσιο συμφέρον. Διερωτάται κανείς, λοιπόν, εάν πρακτικές όπως αυτές που εφαρμόζονται στην περίπτωση της ΝΕΡΙΤ Α.Ε. ανταποκρίνονται πλήρως στο γράμμα και το πνεύμα του Υπέρτατου Νόμου του Κράτους.
Πώς είναι δυνατόν να εξισώνονται όλοι οι «τίτλοι σπουδών» ; Πώς μπορούν να διαγωνίζονται οι πάντες με οποιουδήποτε είδους «προσόντα» διαθέτουν για μια θέση Δημοσιογράφου στη ΝΕΡΙΤ Α.Ε. ; Ποιά λογική υποδεικνύει την επιλογή του εν λόγω προσωπικού εκτός ΑΣΕΠ ; Πώς αποδεικνύεται η απαιτούμενη εμπειρία ; Πώς μπορούν να συμμετάσχουν οι απόφοιτοι του μοναδικού άκρως δημοσιογραφικού πανεπιστημιακού τμήματος της χώρας σε ένα διαγωνισμό που τους υποβαθμίζει κατάφορα ; Μήπως τελικά δεν άλλαξε τίποτα αλλά η περίφημη εξυγίανση στο χώρο της ΕΡΤ Α.Ε. δεν είναι τίποτα άλλο παρά στάχτη στα μάτια των ελάχιστων εναπομεινάντων ευκολόπιστων σε αυτή τη χώρα ;
Τα ΜΜΕ έχουν χάσει σε μεγάλο βαθμό την αξιοπιστία τους, τη στιγμή που η πραγματικότητα μοιάζει σήμερα μεγαλύτερη από τις ερμηνείες της. Υποτίθεται πως η ΝΕΡΙΤ Α.Ε. έρχεται στη θέση της ΕΡΤ Α.Ε., προκειμένου να αλλάξει το τοπίο στο πεδίο των ελληνικών Μ.Μ.Ε. Το ερώτημα είναι «ΠΩΣ ;». Αναθέτοντας για μια ακόμα φορά την ενημέρωση εν είδει υπερεργολαβίας σε «δουλοπάροικους» Δημοσιογράφους, οι οποίοι την κατασκευάζουν επί παραγγελία των διαφημιστών και των διαφημιζομένων ; Μήπως δεν είναι και τόσο τυχαίο ότι προτιμώνται, ως νέοι συνεργάτες, Δημοσιογράφοι με αμφισβητούμενες γνώσεις και ικανότητες, προκειμένου να μην προβάλλουν σθεναρή αντίδραση στις εντολές του «ιδιοκτήτη του Μέσου» ;
Αν θέλει όντως η Ελλάδα και οι κυβερνώντες αυτήν να αποκτήσει η χώρα μια Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, η οποία να μπορεί να ανταποκριθεί πλήρως στο ρόλο της και να συναγωνιστεί επάξια τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά κρατικά ραδιοτηλεοπτικά δίκτυα, πρέπει να τη στελεχώσει με Επιστήμονες – Δημοσιογράφους. Είναι σαφές πως η ουσιαστική αλλαγή στο χώρο της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την αλλαγή της νοοτροπίας στην επιλογή του ανθρώπινου δυναμικού της. Ως εκ τούτου, απαιτούμε τον αποχαρακτηρισμό της Δημοσιογραφίας ως μη οριοθετημένου επαγγέλματος, τη μοριοδότηση των αποφοίτων των Πανεπιστημιακών Τμημάτων Δημοσιογραφίας και Επικοινωνίας και την επιλογή του ανθρωπίνου δυναμικού της ΝΕΡΙΤ ΑΕ. μέσω ΑΣΕΠ. Είναι πράγματι όμως αυτός ο στόχος των κυβερνώντων ;
Σαφώς, η εξυγίανση στο χώρο της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης είναι επιβεβλημένη στο πλαίσιο μιας δημόσιας διαβούλευσης, όπου όλοι οι εμπλεκόμενοι θα απολαμβάνουν πλήρως τα δικαιώματά τους, και δη οι Απόφοιτοι του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μ.Μ.Ε. του Α.Π.Θ., των οποίων τα δικαιώματα καταπατούνται ασύστολα επί σειρά ετών.
…Αν δεν έχετε πρόθεση να σεβαστείτε τα δικαιώματά μας, όπως συνηθίζετε να κάνετε,τουλάχιστον σεβαστείτε τη νοημοσύνη μας!
Εκ μέρους της Προσωρινής Διοίκησης
Η Πρόεδρος Ο Γραμματέας
Αγγελική – Ελένη Μπιτζούνη Παναγιώτης Στεφάνος
Θα πρέπει να υπάρχει 5-ετής προϋπηρεσία με την ιδιότητα του δημοσιογράφου
Δεν είδα πουθενά ειδικότητες που έχουν σχέση με ξενόγλωσσο πρόγραμμα, παρόμοιες εκπομπές με το ράδιο ΦΙΛΙΑ της ΕΡΤ .για τον απόδημο Ελληνισμό,για τις φίλες βαλκανικές χώρες.
Η διαδικασία πρόσληψης των δημοσιογράφων θα πρέπει και κατά τι γνώμη μου επιβάλλεται να γίνεται μέσω ΑΣΕΠ. Η άσκηση της δημοσιογραφίας μπορεί να είναι και «ταλέντο» αλλά δεν νοείται στις μέρες μας να υπάρχει δημοσιογράφος χωρίς να έχει σπουδάσει, χωρίς να γνωρίζει μια ξένη γλώσσα και να μην γνωρίζει πως ανοίγει ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής. Ακόμα όσον αφορά την προϋπηρεσία δεν μπορεί να κρίνεται μόνο από το αν έχεις ένσημα στο ΤΣΠΕΑΘ. Υπάρχουν και δημοσιογράφοι που εργάζονται πολλά χρόνια και πληρώνονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών είτε έχοντας ασφαλιστικό φορέα τον ΟΑΕΕ, είτε το ΙΚΑ. Και αυτοί δημοσιογράφοι είναι, και ως δημοσιογράφοι- ελεύθεροι επαγγελματίες φορολογούνται από το ελληνικό κράτος με μεγάλα ποσά, δυσανάλογα πολλές φορές από τα εισοδήματα που δηλώνουν. Αυτοί λοιπόν οι δημοσιογράφοι, είναι δημοσιογράφοι για το ελληνικό κράτος μόνο για να πληρώνουν στην εφορία και όχι για να έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς; Θα πρέπει στην προκήρυξη για την ΝΕΡΙΤ όσοι είναι δημοσιογράφοι και με οποιοδήποτε ασφαλιστικό φορέα να έχουν δικαίωμα συμμετοχής. Το ότι η ΕΣΗΕΑ δεν μας αναγνωρίζει ως μέλη της δεν σημαίνει ότι δεν είμαστε επαγγελματίες. Και σε πολλές περιπτώσεις είμαστε πιο σκληρά εργαζόμενοι από συναδέλφους που έχουν ΤΣΠΕΑΘ αλλά δεν έχουν βγει για ρεπορτάζ ούτε μια φορά στην επαγγελματική τους πορεία.
Κατ΄ αρχήν, έστω ότι πράγματι, στόχος της ανοιχτής διαβούλευσης είναι η καλύτερη δυνατή στελέχωση του νέου φορέα, προκειμένου να μην επαναληφθούν οι κακοδαιμονίες της ΕΡΤ, δηλαδή οι κακές πλευρές που δεν θέλουμε να θυμόμαστε.
Πώς, τότε, γίνεται να παραλείπουν οι ιθύνοντες νόες ότι οι δημοσιογράφοι πρέπει να ξέρουν και 2-3 ξένες γλώσσες – στην εποχή μας?? Δεν μας ξεμπροστιάζουν στην Ευρώπη και γενικώς κάποιοι δημοσιογράφοι που ρωτάν «πώς λέμε ‘εκπομπή’ στα… ξένα?»?
Και ΓΙΑΤΙ, δηλαδή, εκτός ΑΣΕΠ? Κεκτημένο του κλάδου είναι κι αυτό – κακώς νοούμενο βέβαια?? Πόσο αξιόπιστη μπορεί να είναι η εν λόγω στελέχωση, αν δεν ΑΠΑΙΤΕΙ κάποια βασικά προσόντα και δεν σέβεται το μόνο που έχει μείνει όρθιο – τη διαδικασία ΑΣΕΠ?
Και παρεμπιπτόντως, τόσο στραπάτσο τράβηξαν εκείνοι της ΕΡΤ – δεν θα ήταν λίγο πιο δίκαιο αν έπαιρναν και κάποια μόρια, έτσι για την τιμή των όπλων – για να μην γίνει βούκινο ότι όλα στήθηκαν για να βολευτούν οι κολλητοί κάθε είδους?
ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΤΗΣ ΝΕΡΙΤ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ, ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΙ,ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΙΜΙΟΙ ΚΑΙ ΑΚΟΜΜΑΤΙΣΤΟΙ. ΝΑ ΕΚΤΕΛΟΥΝ ΤΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΜΑ ΤΟΥΣ ΜΕ ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΣΜΟ, ΜΗ ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΣ ΚΑΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΕΡΤ Η ΚΑΙ ΣΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΚΑΝΑΛΙ ΕΘΝΙΚΗΣ Η ΤΟΠΙΚΗΣ ΕΜΒΕΛΕΙΑΣ,ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΚΑΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟ Η/Υ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
ΝΙΚΟΣ
Η διαδικασια προσληψεων επιβαλλεται να ενταχθει στο ΑΣΕΠ.
Αν θελουμε να μιλαμε για διαφανεια και αξιοκρατια. Αδυνατω να καταλαβω με βαση ποια λογικη ενας πτυχιουχος Επικοινωνιας κ ΜΜΕ ή Δημοσιογραφιας Πανεπιστημιακου τμηματος ή και κατοχος αντιστοιχου μεταπτυχιακου τιτλου εξισωνεται στη διαδικασια επιλογης ακομη και με καποιον αποφοιτο δευτεροβαθμιας εκπαιδευσης…
Η αληθινη διαφανεια διασφαλιζεται ΜΟΝΟ με καθαρες διαδικασιες ΑΣΕΠ. Οσο περισσοτερα τα τυπικα και ουσιαστικα προσοντα, τοσο υψηλοτερο το επαγγελματικο επιπεδο και τα στανταρντ παραγωγικοτητας του εμψυχου δυναμικου.
Επιπλεον, σε καμια περιπτωση η δημοσιογραφικη προυπηρεσια δεν διασφαλιζεται μονο μεσα απο ραδιοτηλεοπτικο μεσο αλλα ΚΑΙ απο την επαγγελματικη ενασχοληση στον Τυπο – εφημεριδες (επισης στα ηλεκτρονικα ή εν γενει εντυπα ΜΜΕ).
Συνεπως, τελικη προταση με γνωμονα ΥΨΗΛΟ επιπεδο μορφωτικης εξειδικευσης, πολυπλευρης γνωσης, αξιολογης διαπιστωμενης εμπειριας: Η ενταξη διαδικασιας προσληψεων δημοσιογραφων στο συστημα ΑΣΕΠ με τυπικα προσοντα–>
Α) Πτυχιο ΑΕΙ Δημοσιογραφιας / Επικοινωνιας & ΜΜΕ με επιπλεον μοριοδοτηση σε κατοχους μεταπτυχιακων τιτλων με συναφεια αντικειμενου, Β) αριστη γνωση μιας ξενης γλωσσας (προτεινομενη η αγγλικη) και επιπλεν μοριοδοτηση δευτερης, τριτης κ.ο.κ
Γ) πιστοποιηση γνωσης Η/Υ στις τρεις βασικες ενοτητες,
Δ)τουλαχιστον πενταετη προυπηρεσια σε εντυπα ή ηλεκτρονικα ΜΜΕ οπως προκυπτει με βεβαιωση απο το αρμοδιο Ταμειο (ΤΣΠΕΑΘ).
Ε) Επιπλεον μοριοδοτηση για τους εχοντες επιπροσθετους τιτλους σπουδων εξειδικευσης σε σπουδες Επικοινωνιας, Μεσων Μαζικης Ενημερωσης, New Media κλπ (σεμιναρια, καταρτιση, πιστοποιησεις)
Στ) Συνυπολογισμος κοινωνικων κριτηριων.
Έχουμε ως χώρα την παγκόσμια πρωτοτυπία να υπάρχει προκήρυξη θέσεων για ΠΕ Δημοσιογραφίας και ως προαπαιτούμενα να ζητούνται η δεδομένη προηγούμενη εγγραφή σε κάποια Ένωση Συντακτών αλλά και ένσημα ΤΣΠΕΑΘ. Ως δημοσιογράφος, τα τελευταία επτά χρόνια εργάστηκα, ως επί το πλείστον σε διαδικτυακά ΜΜΕ αλλά και σε εφημερίδες. Ωστόσο, στην Ελλάδα οι Ενώσεις Συντακτών δεν αναγνωρίζουν τους εργαζόμενους στα διαδικτυακά μέσα ως δημοσιογράφους υπόχρεους ενσήμων ΤΣΠΕΑΘ, αλλά ως ιδιωτικούς υπαλλήλους υπόχρεους του ΙΚΑ (στην καλύτερη των περιπτώσεων) ή ως «μπλοκάκηδες» ή «μαύρους» (στην χείριστη των περιπτώσεων). Έτσι, όπως είναι φυσικό, με τα παρόντα κριτήρια της ΝΕΡΙΤ, δεν θα είχα ποτέ και κανένα δικαίωμα να εκδηλώσω το ενδιαφέρον μου, ώστε να εργαστώ σε αυτή.
Δεν γίνεται να συνεχιστεί αυτή η στρέβλωση, γιατί περί αυτού πρόκειται, ήτοι το να ζητάται από τον απόφοιτο των Τριών Πανεπιστημιακών Τμημάτων να φέρει μία «πιστοποίηση» από την εκάστοτε Ένωση για αυτά που έχει διδαχθεί, θαρρείς και είναι κανένα ISO. Γιατί γνωρίζουμε οι περισσότεροι συνάδελφοι πολλούς μεταξύ μας, οι οποίοι έχουν τελειώσει κάποιο Τμήμα, σκίζονται στη δουλειά και δεν αναγνωρίζεται ΠΟΤΕ η εμπειρία τους, ενώ την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι, οι οποίοι κομπορρημονούν περί «εμπειρίας», δεν έχουν βγει ούτε καν για ένα ρεπορτάζ στη ζωή τους, εξασφαλίζοντας απολαβές αντιστρόφως ανάλογες της εν γένει πορείας στην εργασία τους. Για να μην αναφέρουμε πρώην συναδέλφους οι οποίοι παρουσιάζονται ως μέλη Ενώσεων στα μητρώα, ενώ ήδη έχουν μεταπηδήσει στη θέση του εκδότη…
Η Δημοσιογραφία δεν είναι μόνο «μάρμαρο» και δεν είναι μόνον τέχνη. Είναι και Επιστήμη. Προτείνω, λοιπόν κι εγώ με τη σειρά μου τα εξής:
1. Καθιέρωση διετούς ειδίκευσης των αποφοίτων των τριών τμημάτων Καποδιστριακού, ΑΠΘ, Παντείου, στα πρότυπα των ξένων χωρών στη Δημόσια Τηλεόραση, με βασικό μισθό και πλήρη δημοσιογραφικά ένσημα. Απαιτείται ουσιαστική «διασύνδεση» του Πανεπιστημίο με τον Κρατικό Φορέα Ραδιοτηλεόρασης, καθώς μέσω αυτής θα αξιοποιηθούν αξιόλογοι απόφοιτοι και μελλοντικά ικανοί επαγγελματίες, μακριά από αγκυλώσεις και «καρεκλοκενταυρισμούς».
2. Αξιοκρατικές εξετάσεις μέσω ΑΣΕΠ, ώστε να σταματήσει το θλιβερό φαινόμενο του εργαζομένου-αργόμισθου που «έπιασε στασίδι μπαίνοντας από το παράθυρο» και εδώ και τόσα χρόνια έχει εξευτελίσει το πραγματικό νόημα του εργάζεσθαι στο Δημόσιο Τομέα.
3. Απαραίτητη γνώση τουλάχιστον δύο ξένων γλωσσών, με ταυτόχρονη μέριμνα από πλευράς του αρμόδιου Υπουργείου ή Γενικής Γραμματείας για την αναβάθμιση της επαγγελματικής κατάρτισης των εργαζομένων στο Δημόσιο Τηλεοπτικό Φορέα (όπως κι αν αυτός ονομαστεί εν τέλει). Η Δημοσιογραφία δεν είναι στατικό, αλλά ολοένα μεταβαλλόμενο και δυναμικό φαινόμενο και η μετεκπαίδευση μέσω μιας πραγματικής Διά Βίου Μάθησης αποτελεί μια λύση σε καθετί παρωχημένο.
Ως απόφοιτος και μέλος του Συλλόγου Αποφοίτων του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας του Α.Π.Θ. σπούδασα επί 4 ολόκληρα χρόνια μια επιστήμη, την οποία εξακολουθώ να τιμώ, μέσα από την εργασία μου. Ως νυν μεταπτυχιακός φοιτητής του Πανεπιστημίου DUK της Αυστρίας για το Μάστερ «Ποιοτική Δημοσιογραφία & Νέα Μέσα», θεωρώ ότι τα πράγματα πρέπει κάποια στιγμή να αλλάξουν. Και θα αλλάξουν. Επιτέλους, αξιοκρατία.
Και βέβαια να συμπληρώσω, ότι κανονικά οι δημοσιογράφοι ΠΡΕΠΕΙ να προσλαμβάνονται αποκλειστικά μέσω ΑΣΕΠ. Οποιαδήποτε άλλη μεθόδευση δημιουργεί συνειρμούς «εκ του πονηρού».
Θεωρώ ότι οι κάτοχοι πτυχίων ΑΕΙ με μεταπτυχιακά διπλώματα δεν μπορούν να κριθούν το ίδιο με έναν απόφοιτο Λυκείου ή ΙΕΚ όσο προικισμένος και αν είναι.Αν κοιτάξουμε τις προδιαγραφές που τίθενται από διεθνείς ραδιοτηλεοπτικούς φορείς αυτό είναι αυτονόητο.Για να παρακάμψετε τις δυσκαμψίες του παρελθόντος και να τηρήσετε Ευρωπαϊκά πρότυπα αυτό είναι επίσης αυτονόητο.
Θα πρέπει να ξεχωρίσουμε λοιπόν ποια είναι τα κριτήρια αξιολόγησης ενός δημοσιογράφου, λαμβάνοντας υπόψιν τι συμβαίνει και σε άλλες χώρες. Στην πλειοψηφία λοιπόν των δυτικών πανεπιστημίων υπάρχουν έδρες και τμήματα δημοσιογραφίας που χορηγούν αντίστοιχα πτυχία (bachelor’s degree). Τα τμήματα αυτά αποτελούν τους βασικούς αιμοδότες των μαζικών μέσων στις χώρες αυτές και η δημοσιογραφία αντιμετωπίζεται σαν επιστήμη. Σε κάποιες άλλες όμως χώρες (βλέπε Ελλάδα, Αλβανία κτλ) η δημοσιογραφία δεν θεωρείται επιστήμη. Είναι μάλλον μια τέχνη την οποία ο καθένας μπορεί να ασκήσει αρκεί να είναι κοινωνικός, να έχει γνώμη και να γνωρίζει τους κατάλληλους ανθρώπους. Εκεί οι δημοσιογράφοι προκύπτουν από την πρακτική άσκηση στο μάρμαρο, και την «καπατσοσύνη» τους σε ότι αφορά πολιτικές και άλλου είδους γνωριμίες με σημαίνοντα μέλη των ενώσεων, αυτασφαλίσεις κτλ κτλ. Αυτή όλη η διαδικασία βαφτίζεται ως δημοσιογραφία επικυρωμένη με μονοετείς σπουδές σε κάποιο ΙΕΚ.
Στην Ελλάδα υπάρχουν τρία αξιολογότατα πανεπιστημιακά τμήματα δημοσιογραφίας/επικοινωνίας τα οποία απαιτούν την εξέταση επιπέδου proficiency και ξένων γλωσσών για την εισαγωγή των σπουδαστών, όμως είναι παραμερισμένα ως προς την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων των αποφοίτων τους.
Στην ουσία λοιπόν οι απόφοιτοι είναι εξαιρετικά δύσκολο να ασφαλιστούν με δημοσιογραφικά ένσημα, καθώς οι περισσότεροι εργοδότες τους απασχολούν ως υπαλλήλους γραφείου (σημεία των καιρών) με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αποδείξουν την δημοσιογραφική προϋπηρεσία τους παρά το γεγονός ότι ξόδεψαν 4 χρόνια σπουδάζοντας σε βάθος το αντικείμενο. Κάποιοι αναφέρουν ότι το ρεπορτάζ και η γνώση του πρέπει να αποδεικνύεται μέσω εμπειρίας. Θεωρώ ότι ως απόφοιτος του τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ με Μάστερ στη διοίκηση επιχειρήσεων στην ΑΣΟΕΕ γνωρίζω πολύ καλύτερα το οικονομικό ρεπορτάζ από κάθε απόφοιτο ΙΕΚ, με 8 και 10 χρόνια στα κομματικά γραφεία. Πολλές φορές μάλιστα ακούγοντας και διαβάζοντας πράγματα που λένε και γράφουν δημοσιογράφοι οικονομικού ρεπορτάζ του «μαρμάρου» δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω με ανθρώπους που δεν κατανοούν καν την έννοια του ΦΠΑ ή των κερδών προ φόρων. Παρ όλα αυτά, μη έχοντας δημοσιογραφικά ένσημα δεν μπορούσα να αιτηθώ για πρόσληψη στην ΝΕΡΙΤ.
Η δική μου πρόταση είναι άμεση καθιέρωση διετούς ειδίκευσης των αποφοίτων των τριών τμημάτων Καποδιστριακού, ΑΠΘ, Παντείου, στα πρότυπα των Ιατρών στη δημόσια Τηλεόραση με βασικό μισθό και πλήρη δημοσιογραφικά ένσημα. Με τον τρόπο αυτό θα καλυφθούν άμεσα πιεστικά κενά του οργανισμού με πολύ μικρό κόστος ενώ παράλληλα θα αξιοποιηθούν πρακτικά και αξιολογότατοι απόφοιτοι ελληνικών πανεπιστημίων. Ήδη ως μέλος του συλλόγου αποφοίτων του Τμήματος δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ θα ξεκινήσω ενέργειες ώστε να πιέσουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Επιτέλους αξιοκρατία.
Όντας επαγγελματίας δημοσιογράφος εδώ και 15 χρόνια, τα 10 από αυτά με ένσημα στο ΤΣΠΕΑΘ, απόφοιτος πανεπιστημιακής σχολής Δημοσιογραφίας του Ελληνικού Κράτους, και με εμπειρία πολλαπλάσια των δύο χρόνων σε ραδιοτηλεοπτικό μέσο και σε έντυπα, και μέλος της οικείας Ένωσης Συντακτών, έχω να αναφέρω:
1. Απαράδεκτο να μην μοριοδοτούνται περισσότερο οι απόφοιτοι πανεπιστημιακών σχολών Δημοσιογραφίας.
2. Είναι απαράδεκτο να απαιτείται να είναι κανείς μέλος Ένωσης Συντακτών. Ο απόφοιτος πανεπιστημιακής σχολής Πανεπιστημίου δεν μπορεί να γίνει γιατρός. Ή μηχανικός. Ο μηχανικός και ο γιατρός, με βάση τα υπάρχοντα κριτήρια μπορεί, θεωρητικά, να εργαστεί ως δημοσιογράφος. Και ειδικά από τη στιγμή που οι Ενώσεις απαιτούν δημοσιογραφικά ένσημα, είναι πολύ δύσκολο να εγγραφεί κάποιος σε αυτές, αφού στον ιδιωτικό τομέα κυριαρχούν άλλες σχέσεις εργασίας.
3. Μία ξένη γλώσσα αρκεί. Σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επαγγελματίες δημοσιογράφοι μιλούν μόνο τη μητρική τους.
4. Εμπειρία πως θα αποδειχθεί, όταν η ιδιωτική επιχείρηση δεν σε καλύπτει ασφαλιστικά στις περισσότερες των περιπτώσεων; Και όταν αρκετά από αυτά διδάσκονται ήδη στις Πανεπιστημιακές Σχολές Δημοσιογραφίας, που το ίδιο το κράτος έχει ιδρύσει και χρηματοδοτεί;
Προτείνω λοιπόν, ειδικά για τους πτυχιούχους πανεπιστημιακών σχολών δημοσιογραφίας, τα κριτήρια να είναι διαφορετικά, και τα μόρια να είναι περισσότερα υπέρ τους. Και να προτιμούνται ακόμη και από τους εμπειρικούς σε ένα βαθμό. Και μόνο με παράλληλη διαδικασία μέσω ΑΣΕΠ για την όσο το δυνατόν εξασφάλιση αντικειμενικών προσλήψεων.
ΟΙ ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ?ΔΕΝ ΤΟΥς ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ ΑΥΤΟΥς?ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΟΥΝ!!ΗΔΗ Ο Κ. ΚΑΛΛΙΑΝΟΣ ΚΑΝΕΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΑΛΛΟΥς ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΟΥΝ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΕΙΣΑΚΥΣΘΩ!
Έχετε στη διάθεσή σας τον καλύτερο, πιο έγκυρο και αναλυτικό μετεωρολόγο που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην χώρα μας, τον Κύριο Καλλιάνο. Θεωρούμε αδιανόητο να μην έχετε σκεφτεί πως θα εντάξετε στο δυναμικό σας με την μορφή προκήρυξης τους μετεωρολόγους!Ο κ. Καλλιάνος πρέπει να είναι στην ΝΕΡΙΤ γιατί αργά η γρήγορα οι τηλεθεάσεις που σας προσφέρει θα πάνε περίπατο και θα τον λιγουρεύεστε βλέποντάς τον σε άλλα ιδιωτικά κανάλια. Μυαλό έχετε επιτέλους; Ή μήπως σας νοιάζουν μόνο οι δημοσιογράφοι;
Το αν πρέπει να μετρά ως επιπλέον προσόν το πτυχίο πανεπιστημιακής εκπαίδευσης πάνω στα Μέσα Ενημέρωσης, το πιστοποιεί η πρακτική που ακολουθείται σε άλλα επαγγέλματα (π.χ. δικηγόροι, πολιτικοί μηχανικοί κλπ).
Φυσικά, κανείς δεν «ακυρώνει» την προϋπηρεσία και τα χρόνια ρεπορτάζ και δουλειάς στο χώρο των μίντια χιλιάδων ανθρώπων, γι’ αυτό και θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να υπάρχει ένα ποσοστό που να αφορά σε πτυχιούχους των τμημάτων Επικοινωνίας Πανεπιστημίων
Θα θέσω ένα πολύ απλό ερώτημα, ως πτυχιούχος με Άριστα του Τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ. Έχω εγώ δικαίωμα να καταθέσω αίτηση για μία θέση γυμναστή, βιολόγου, μαθηματικού, φυσικού ή ο,τιδήποτε άλλο; Για να μην κάνω αναφορά στους αποφοίτους ΤΕΙ και ΙΕΚ. Γιατί μόχθησα 4 χρόνια στη συγκεκριμένη σχολή;
Για να εξισώνομαι με όλους τους αποφοίτους ΑΕΙ, όλους τους αποφοίτους ΤΕΙ, όλους τους αποφοίτου ΙΕΚ και όλους τους αποφοίτους λυκείου;
Δε δέχομαι το γνωστό επιχείρημα ότι «η δημοσιογραφία δεν είναι επιστήμη». Η δημοσιογραφία είναι επιστήμη και τη διδάχθηκα για 4 χρόνια.
Δε νομίζω, λοιπόν, να θεωρείται απαίτηση η προτεραιότητα στις προσλήψεις των τριών Τμημάτων Δημοσιογραφίας σε επίπεδο ΑΕΙ, τα οποία υπάρχουν στην Ελλάδα (ΑΠΘ, Πάντειο, Καποδιστριακό).
Μάλλον είναι αυτονόητο. Αλλά… σε κάποια άλλη χώρα ίσως…
ΠΡΕΠΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ.ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΜΕΣΩ ΑΣΕΠ.ΠΤΥΧΙΟ ΜΜΕ ΑΕΙ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ. ΔΥΟ ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ.
Όταν λέτε αυτό το (αστείο) «εμπειρία στο αντικείμενο της θέσης» θα πρέπει να εννοείτε ότι ο δημοσιογράφος, παρά τα όποια πτυχία του θα πρέπει να έχει ασκήσει και το επάγγελμα. Και αφού η πρόσληψή τους θα είναι και εκτός ΑΣΕΠ θα πρέπει αυτήν την εμπειρία να την αποδεικνύουν με δείγμα εργασίας. Γιατί όταν λέμε θα έχει ασκήσει το επάγγελμα δεν εννοούμε να είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ αλλά να μην έχει κάνει στη ζωή του ούτε 5′ ρεπορτάζ. Με τις περιβόητες προσλήψεις στη ΔΤ που θέλατε πάλι εμπειρία «στο αντικείμενο της θέσης» μείνανε έξω δημοσιογράφοι που τρέχανε για ρεπορτάζ χρόνια και προσλήφθηκαν άλλοι που δεν είχαν κάνει τηλεόραση ή ραδιόφωνο ούτε 5′. Αλλά μάλλον θα μέτρησε η εμπειρία τους «στη θέση γενικά»…..
Α, συγνώμη που το ξέχασα. Και γιατί εκτός ΑΣΕΠ;
Εξίσωση των ΑΕΙ (και δη των τμημάτων Δημοσιογραφίας) με οποιαδήποτε άλλη σχολή ή ακόμη και το απολυτήριο Λυκείου; Κι επίσης καμία μέριμνα για ξένες γλώσσες, το νούμερο ένα προσόν ενός δημοσιογράφου σήμερα; Είναι εύκολο να βρεθεί η χρυσή τομή ανάμεσα στα τυπικά προσόντα και την εμπειρία (που κακά τα ψέματα, δεν διδάσκεται). Αλλά από τη στιγμή που έτσι κι αλλιώς είναι διαγωνισμός εκτός ΑΣΕΠ, πόσο μπορεί κανείς να τους εμπιστευτεί; Πώς θα κριθούν οι «πιο ικανοί», που είπε κι ο Καψής; Από την ολιγόλεπτη συνέντευξη; Ή μήπως από το σημείωμα που θα φέρουν;
Υπάρχουν πολυάριθμοι έμπειροι δημοσιογράφοι, μέλη Ενώσεων Συντακτών, με δεκαπενταετία και πλέον στην πλάτη τους, είτε σε εφημερίδες είτε σε ραδιοτηλεοπτικά μέσα, αλλά με σπουδές σε ιδιωτικές σχολές που προϋπήρχαν της σύστασης των ΙΕΚ και των πανεπιστημιακών τμημάτων και με πολύ καλύτερα προγράμματα σπουδών. Θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα, ώστε ο νέος φορέας να μπορεί να αξιοποιήσει και αυτή τη δεξαμενή υποψηφίων. Επίσης η απουσία ραδιοτηλεοπτικής διετίας, με ταυτόχρονη όμως ύπαρξη μακροχρόνιας εμπειρίας σε άλλα ΜΜΕ (εφημερίδες, περιοδικά), δεν αποκλείει την πιθανότητα, να είναι κάποιος έμπειρος εφημεριδάς να πολύ καλύτερος ως δημοσιογράφος – ρεπόρτερ, από κάποιον που έχει 2-3 χρόνια εμπειρίας σε ραδιόφωνο. Όλα αυτά πρέπει να ληφθούν υπόψη.
Πολύ σωστά είναι εκτός ΑΣΕΠ η διαδικασία για τους δημοσιογράφους. Διότι αυτοί θα είναι το «πρόσωπο» του φορέα προς τα έξω. Και η ποιότητα μιας προσωπικότητας δεν πιστοποιείται με δικαιολογητικά. Θα πρέπει να οριστεί μια διαδικασία συνέντευξης.
Για τους δημοσιογράφους, πρέπει αφενός να είναι μέλη Ενώσεων Συντακτών, να μετρήσει η προυπηρεσία τους στο εξειδικευμένο αντικείμενο που εργάζονται, π.χ. οικονομικό ρεπορτάζ – πόσα χρόνια το ασκείς;- δεν μπορεί να ζητάς 2 χρόνια μόνον προυπηρεσία και να προτιμάται κάποιος που έχει ΠΕ αλλά καμία ιδέα από ρεπορτάζ – εννοώ όλα τα έιδη ρεπορτάζ -και αυτά τα καταγράφω όντας επαγγελματίας δημοσιογράφος 23 χρόνια, μαύρα χωρίς ασφάλιση τα 10 χρόνια – γιατί κανείς δεν ήλεγχε εφημερίδες τότε και μετέπειτα ιδιωτικά κανάλια και ραδιόφωνα και γιατί οι ενώσεις συντακτών – όπως η ΕΣΗΕΜΘ σε έκαναν δεκτό μόνον εάν είχες ένσημα ΤΣΠΕΑΘ – ενώ ακόμη και η ίδια η ΕΡΤ ασφάλιζε στο ΙΚΑ ακόμη και όταν έγιναν δεκτά τα ηλεκτρονικά μέσα από τις ενώσεις – 13 χρόνια μόνον αναγνωρισμένα – δυστυχώς. Και τελικά ας σκεφτούμε το μοντέλο BBC. Σε προσλαμβάνει μετά από γραπτές εξετάσεις στο αντικείμενο του ρεπορτάζ που καλύπτεις και φυσικά μετά και από προσωπική συνέντευξη. Εχω δει πολλούς δημοσιογράφους με πτυχία αλλά αποτυχημένους ως δημοσιογράφους. Αυτό το σημείο πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα ενώ λόγο για την πρόσληψη δημοσιογράφων στην ΝΕΡΙΤ πρέπει να εχουν οι Ενώσεις Συντακτών και η ΠΟΕΣΥ.
Αν θέλουμε επαγγελματίες δηλαδή στην Δημόσια Τηλεόραση.
ΥΓ και όχι κακομούτσινους στην τηλεόραση- εννοώ στο στούντιο on ai-, γιατί μετρά η εικόνα του προσώπου και πόσο πείθει τους τηλεθατές να το παρακολουθήσουν.
ΥΓ αυτά από μία πρώην εργαζόμενη στην ΕΡΤ3 – που απολύθηκε στις 11 Ιουνίου – και ήταν κάθε βράδυ στο Κεντρικό Δελτίο του σταθμού με ρεπορτάζ video -οικονομικά και πολιτικά [ κυβερνητικό ρεπορτάζ καλύπτοντας και όλα τα υπουργεία που σχετίζονται με το μνημόνιο και την τρόικα – και με καθημερινή παρουσία επί αυτών των θεμάτων στο στούντιο.
ΥΓ και με τηλεοπτική εμπειρία από την ίδρυση της ιδιωτικής τηλεόρασης, έστω και αν δεν υπάρχουν ένσημα υπάρχουν κασέτες να αποδείξουν την παρουσία αυτή, όπως και στην ΕΡΤ3 πολλές εκπομπές ενημερωτικές – ταυτόχρονα με το τμήμα ειδήσεων – ευρωπαικές – δηλαδή με κονδύλια που έπαιρνε το κανάλι από την Commission, για συγκεκριμένα θέματα.
Η μοριοδότηση ανάλογα με τα χρόνια προυπηρεσίας θα πρέπει να είναι βασική προϋπόθεση, όπως και η κατηγορία εκπαίδευσης, η οποία εξίσου πρέπει να μοροοδοτείται. Προς θεού, όμως, οι Πανεπιστημιακές Σχολές Δημοσιογραφίας και οι ειδικότητες στα Δημόσια ΙΕΚ,όπως και άλλες ειδικότητες σε ένα έσο Ενημέρωσης, βγήκαν από τα μέσα της δεκαετίας του ΄90 και μετά. Οι άνθρωποι των Μέσων Ενημέρωσης που είτε παρακολούθησαν 2 ή 3 χρόνια σε ιδιωτικές σχολές πριν, ή ακόμη και από σεμινάρια Ενώσεων Συντακτών (άραγε μήπως θα πρέπει να μοριοδοτείται κάπως και ο δημοσιογράφος – μέλος)θα πρέπει να αποκλειστούν; Σπουδές, κατάρτιση, εκπαίδευση, γνώσεις, επαγγελματική εμπειρία, πρέπει να συνυπολογιστούν ΟΛΑ. Για να είμαστε δίκαιοι προς όλους. Το θέμα είναι, όμως, ποιος θέλει… δικαιοσύνη.
Προφανώς η επαγγελματικές ικανότητες ενός δημοσιογράφου είναι καθαρά θέμα προσωπικότητας, δεξιοτήτων, αντίληψης και όλα αυτά σε συνδυασμό με την επαγγελματική εμπειρία. Το επιστημονικό του πράγματος όμως, κακά τα ψέμματα, δεν διασφαλίζεται με δυο χρόνια σεμινάρια σε καμιά περίπτωση. Το καλύτερο θα ήταν να δοθούν συγκεκριμένες προυποθέσεις για συντάκτες, ρεπόρτερ και τις λοιπές θέσεις. Επιτέλους αξιοκρατία!!!
Νομίζω ότι από τη στιγμή που υπάρχουν δημόσια πανεπιστήμια με μαθήματα δημοσιογραφικά και γενικότερα επικοινωνιακά και σχετικά με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δεν είναι δυνατόν να εξισώνουμε τα πτυχία των πανεπιστημίων αυτών (ΕΚΠΑ,Πάντειο) με τα αντίστοιχα ΙΕΚ αλλά ούτε και με τα υπόλοιπα πτυχία ΑΕΙ. Η επικοινωνία είναι επιστημονικός κλάδος. Όπως στην ειδικότητα των δικηγόρων είναι απαραίτητο το πτυχίο από ΑΕΙ Νομικής έτσι και στην ειδικότητα των δημοσιογράφων θα πρέπει να είναι απαραίτητο ένα συναφές με το αντικείμενο πτυχίο από ένα Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα.
Όσον αφορά την εμπειρία, είναι λογικό να χρειάζεται προϋπηρεσία ένας δημοσιογράφος για να προσληφθεί στη Δημόσια Τηλεόραση. Όμως για να επιτευχθεί η απορρόφηση περισσοτέρων νέων πτυχιούχων που δεν τους έχει ακόμα δοθεί η ευκαιρία να εργαστούν, θα πρότεινα να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο ειδικά σχεδιασμένο έτσι ώστε να αποκτήσει προϋπηρεσία και αυτή η κατηγορία πτυχιούχων για να διευκολυνθεί η μετέπειτά επαγγελματική τους πορεία, είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα.
Εγώ θα πρότεινα μια διαβάθμιση μεταξύ τυπικών και ουσιαστικών προσόντων. Δεν είναι κακό για ένα δημόσιο φορέα να προσφέρει εργασία και σε ανθρώπους δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αλλά να απαιτεί να έχουν περισσότερα χρόνια προϋπηρεσίας από ότι κάποιος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Είναι γνωστό ότι στη δημοσιογραφία δεν μετρούν απλώς τα πτυχία όπως άλλωστε και σε οποιοδήποτε κλάδο κανείς θα πρέπει να αποδείξει στην πράξη αν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της δουλειάς. Άτομα όμως πανεπιστημιακής εκπαίδευσης έχουν κερδίσει περισσότερες δεξιότητες κατά τη διάρκεια των σπουδών τους και θα πρέπει να προτιμώνται. Καλό θα ήταν να υπάρχει αξιολόγηση όχι μόνο ανάλογα με το είδος του πτυχίου ή πτυχίων που διαθέτει κάποιος αλλά και με τα χρόνια προϋπηρεσίας. Δεν είναι σωστό η ύπαρξη πτυχίου να εξισώνεται με τη μη ύπαρξη πτυχίου. Αυτό το σχόλιο αναφέρεται για τις ειδικότητες όπου θα καλυφθούν από άτομα ΠΕ,ΤΕ,ΔΕ.
Υπάρχουν δημοσιογράφοι πτυχιούχοι που δεν ξέρουν που «πάνε τα τέσσερα» και δημοσιογράφοι του Λυκείου που πιάνουν «πουλιά στον αέρα». Οι δημοσιογράφοι που θα προσληφθούν στη ΝΕΡΙΤ πρέπει να είναι έντιμοι, αξιοπρεπείς, να σέβονται τους ακροατές και τηλεθεατές, να μιλούν σωστά την Ελληνική γλώσσα, να τηρούν τη δημοσιογραφική δεοντολογία. Και όλα αυτά δε γίνονται με πτυχία και τίτλους σπουδών. Και εσείς οι ίδιοι γνωρίζεται ότι δεν κάνουν οι… τίτλοι τους δημοσιογράφους.
Είμαι απόφοιτη τμήματος Επικοινωνίας και Μ.Μ.Ε. Επομένως κάτοχος πτυχίου Μ.Μ.Ε. καθώς και μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών. Έχω εργαστεί στο πλαίσιο πρακτικής άσκησης σε έντυπα μέσα ενημέρωσης. Δεν έχω προϋπηρεσία σε ραδιοτηλεοπτικό φορέα γιατί παντού ζητάνε προϋπηρεσία. Θεωρώ ότι είναι άδικο να αποκλείομαι από τη διαδικασία όπως και πλείστοι άλλοι συνάδελφοί μου εξ’ αιτίας αυτού, από στιγμή μάλιστα που ο κ. Κεδίκογλου διαβεβαίωνε ότι στον νέο φορέα της Δημόσιας Τηλεόρασης θα μπορέσουν να εργαστούν νέοι άνθρωποι με πτυχία οι οποίοι ήταν μέχρι τότε αποκλεισμένοι εξ’αιτίας του πελατειακού συστήματος που κυριαρχούσε στην πρόσληψη εργαζομένων στον παλιό φορέα.
Οι αποφοίτοι ΑΕΙ καλώς απαιτείται εμπειρία 2 χρόνων
Αλλά οι απόφοιτοι ΤΕΙ πρέπει να έχουν εμπειρία τουλάχιστον 6 χρόνων
Ενώ οι απόφοιτοι ΙΕΚ πρέπει να έχουν εμπειρία τουλάχιστον 9 χρόνων
Εχετε λησμονησει ορισμενες ειδικοτητες οπως κομμωτριες μακιγιεζ και ενδυματολογους….
Είναι αδιανόητο να θέτετε στο ίδιο επίπεδο τους ΠΕ με τα ΙΕΚ. Αυτό από μόνο του, καταδεικνύει την προχειρότητα με την οποία αντιμετωπίζετε την επιλογή. Εκτός και αν τα άτομα που «πρέπει» να μπουν, δεν κατάφεραν να περάσουν στο Πανεπιστήμιο και οι «θείοι» είπαν να τα κάνουν δημοσιογράφους. Η λύση είναι συνδυασμός εμπειρίας, επιπέδου εκπαίδευσης και προσωπικότητας υποψηφίου. Αλλά ποιοι να κρίνουν σοβαρά σε αυτή τη χώρα..
Σε ότι αφορά στους δημοσιογράφους και σε σχέση με το ζήτημα της δια βίου εκπαίδευσης τους, μήπως θα πρέπει να υπαρχει εναρμόνιση των ευρωπαϊκών νομοθεσιων κ στην Ελλάδα ;
Αν κάποιος απόφοιτος ΙΕΚ για παράδειγμα, ολοκλήρωσε στο πλαισιοτης δια βιου μαθησης, μεταπτυχιακές σπουδές σε δημόσιο πανεπιστήμιο, – δυνατότητα που του δόθηκε μέσω συνθήκης Μπολόνια και που συνηθίζεται σε χώρες μέλη της Ε.Ε.- θα πρέπει να λογίζεται ως απόφοιτος ΙΕΚ η θα μπορεί να καταθέσει το πτυχίο του;
Το ζήτημα της διαβαθμισης των σπουδών, εντάσσει την Ελλάδα στις χώρες που δεν στηρίζουν τη δια βίου μάθηση των επαγγελματιών κ παρεμποδίζει την εναρμόνιση της με τις κοινοτικές οδηγίες.
Σε ένα σύγχρονο φορέα ραδιοτηλεοπτικό, αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να επιλυθούν αν στόχος ειναι η δημιουργια του, με βαση τα Ευρωπαϊκά πρότυπα κ η παράκαμψη δυσκαμψιων του παρελθόντος.
Τα στελέχη που ολοκληρώνουν σπουδές για την αναβάθμιση των προσόντων τους, θα πρέπει να επιβραβεύονται και να αξιοποιούνται αναλόγως.