Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας και Ενημέρωσης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ' | 10 Δεκεμβρίου 2020, 12:04

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η παράγραφος 2 του συγκεκριμένου άρθρου καταστρατηγεί και αλλοιώνει τον ν. 3905/2010, αγνοώντας επιδεικτικά το πνεύμα του, αλλά και το καθ᾽ ύλην αρμόδιο Υπουργείο Πολιτισμού, και στερώντας παράλληλα από τον Ελληνικό Κινηματογράφο έναν πολύ σημαντικό πόρο. Οι παράγραφοι 4 & 5 του άρθρου 1 του ν. 3905/2010 είναι σαφείς: «Ο Υπουργός Πολιτισμού έχει τη γενική αρμοδιότητα και εποπτεία για όσα θέματα σχετικά με την κινηματογραφική τέχνη ρυθμίζονται από τον παρόντα νόμο», και «Με προεδρικά διατάγµατα, που εκδίδονται µε πρόταση του Υπουργού Πολιτισμού και των κατά περίπτωση αρµόδιων Υπουργών, µεταβιβάζονται στο Υπουργείο Πολιτισµού αρµοδιότητες άλλων Υπουργείων για θέµατα κινηµατογράφου». Ένα από τα θέματα που ρυθμίζονται από τον νόμο είναι και οι Υποχρεώσεις των Παρόχων Υπηρεσιών Οπτικοακουστικών Μέσων, οι οποίες ορίζονται σαφώς στο άρθρο 8: «τα χρήματα του 1,5% διατίθενται για την παραγωγή κινηματογραφικών έργων που πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 3 του ίδιου νόμου». Το παρόν άρθρο παραγκωνίζει το Υπουργείο Πολιτισμού και τον ισχύοντα νόμο. Συγκεκριμένα: 1. Η ακόλουθη διατύπωση στο παρόν σχέδιο νόμου: «Η με οιονδήποτε από τους παραπάνω τρόπους οικονομική συνεισφορά, απαλλάσσει τον πάροχο από την υποχρέωση του άρθρου 8 του ν. 3905/2010», ουσιαστικά επιφέρει την ακύρωση του άρθρου 8 του 3905/2010, εφόσον το παρόν άρθρο επιτρέπει στους παρόχους να ανακυκλώνουν τα χρήματα τους στις δραστηριότητες τους (αγορά δικαιωμάτων προβολής και χρηματοδότηση τηλεοπτικών προγραμμάτων) αντί να τα επενδύουν, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή πρακτική και το πνεύμα της Οδηγίας, σε κινηματογραφικά έργα. Η πρακτική αυτή αντιστρατεύεται ευθέως την Οδηγία και αποδυναμώνει τη χρηματοδότηση του Ελληνικού Κινηματογράφου. 2. Αλλοιώνει την έννοια του αποδέκτη της ενίσχυσης αφού δεν ενσωματώνει την ερμηνεία του κινηματογραφικού έργου σύμφωνα με το άρθρο 3 του 3905/2010, αλλά την ερμηνεία του αυτοτελούς οπτικοακουστικού έργου, κατά την παράγραφο 2 του άρθρου 20 του ν. 4487/2017. Σύμφωνα με αυτήν στο εξής θα μπορεί το 1,5% να διατίθεται και σε επεισόδια ή τμήματα επεισοδίων τηλεοπτικής σειράς, σε τηλεταινίες, καθώς και σε ψηφιακά παιχνίδια. 3. Αλλοιώνει επίσης τον σκοπό του 1,5%. Ενώ ως τώρα σκοπός του ήταν αποκλειστικά η επένδυση στην παραγωγή κινηματογραφικών έργων, τώρα εισάγεται και η δυνατότητα αγοράς δικαιωμάτων. Με αυτό τον τρόπο, σε ένα πλαίσιο μονοπωλιακών τάσεων, ο παραγωγός και ο διανομέας της ελληνικής ταινίας στερείται το δικαίωμα της εκμετάλλευσης του έργου και οι πάροχοι αποκτούν προνομιακά δικαιώματα χωρίς διαπραγμάτευση, αποκλείοντας πιθανά τη δυνατότητα αγοράς δικαιωμάτων από άλλους. 4. Αλλά και καταστρατηγεί το πλαίσιο των δικαιούχων του 1,5%. Έως τώρα δικαιούχοι του 1,5% ήταν αποκλειστικά οι παραγωγοί των ταινιών. Το παρόν σχέδιο νόμου καθιστά επιπλέον δικαιούχο το ΕΚΟΜΕ. Καθιστώντας δικαιούχο του 1,5% το ΕΚΟΜΕ, ο Ελληνικός Κινηματογράφος στερείται μια πολύ σημαντική πηγή χρηματοδότησης, μια και στο εξής οι πάροχοι, ακόμη και η ΕΡΤ ΑΕ, θα μπορούν να εκχωρούν στο ΕΚΟΜΕ τα ποσά του 1,5% που τους αναλογούν, αντί όπως οφείλουν να τα επενδύουν σε ελληνικές κινηματογραφικές παραγωγές. Με αυτό το σχέδιο νόμου προφανώς αυξάνεται το διαθέσιμο κονδύλιο του ΕΚΟΜΕ για την εκτέλεση του cash rebate προς τις ελληνικές ταινίες, αυτόματα όμως μειώνονται στο ελάχιστο οι πηγές χρηματοδότησης του Ελληνικού Κινηματογράφου και πλήττεται ευθέως το σύνολο της κινηματογραφικής δημιουργίας. Το ΕΚΟΜΕ είναι ένα ταμείο που εκτελεί αυτόματα συστήματα χρηματοδότησης, από τα οποία ενισχύονται ήδη οι ελληνικές ταινίες, και σε καμία περίπτωση στους σκοπούς του δεν είναι η χάραξη κινηματογραφικής πολιτικής ή/και η χρηματοδότηση κινηματογραφικών ταινιών βάσει ποιοτικών κριτηρίων. Αυτή η αρμοδιότητα έχει ανατεθεί στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, που έχει τόσο τη δομή (ν. 3905/2010) όσο και την τεχνογνωσία για την αποστολή αυτή και υπάγεται στο Υπουργείο Πολιτισμού, αρμόδιο για τη χάραξη της Κινηματογραφικής Πολιτικής, όπως εξάλλου ισχύει και σε όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη με εθνικά Κέντρα Κινηματογράφου. Σε καμία Ευρωπαϊκή χώρα δεν αμφισβητείται η αναγκαιότητα των Κέντρων Κινηματογράφου για την στήριξη και ανάπτυξη της εκάστοτε εθνικής κινηματογραφίας. 5. Το παρόν άρθρο αντικαθιστά το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου με το ΕΚΟΜΕ ακόμη και στην έκδοση του γνωστού έως τώρα, σύμφωνα με το άρθρο 3 του ν. 3905/2010, ως Πιστοποιητικό Ελληνικής Ιθαγένειας. Τέλος, ζητούμε να μάθουμε από το Υπουργείο Πολιτισμού ποια είναι η θέση του για το παρόν άρθρο. Αντιλαμβάνεται την υποβάθμιση του θεσμικού του ρόλου όσο αφορά τη χάραξη της Κινηματογραφικής Πολιτικής και την ανάπτυξη της Ελληνικής Κινηματογραφίας;