Αρχική Ενίσχυση δημοσιότητας και διαφάνειας στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύποΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΣΥΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΗΤΡΩΟΥ ΕΝΤΥΠΟΥ ΤΥΠΟΥ Άρθρο 4 Σύσταση Μητρώου Έντυπου Τύπου (Μ.Ε.Τ.) – Προϋποθέσεις εγγραφής και επανεγγραφήςΣχόλιο του χρήστη Γιάννης Τζόβας | 13 Σεπτεμβρίου 2022, 15:21
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιάννης Τζόβας' | 13 Σεπτεμβρίου 2022, 15:21

    Χαιρετίσματα σε όλους, πράγματι υπάρχουν 20 εφημερίδες (ημερήσιες και εβδομαδιαίες) στην περιφέρεια που ξεχωρίζουν, σε εμφάνιση, σε ύλη, σε οικονομικά αποτελέσματα, σε κυκλοφορία. Είναι αυτό που λέμε μεγάλες εφημερίδες. Οι εκδότες τους πέτυχαν και μπράβο τους. Εγώ γνωρίζοντας τις δυσκολίες τους το αναγνωρίζω. Δεν τους συγχωρώ όμως, το ότι έχουν βάλει σκοπό της ζωής τους να μείνουν οι υπόλοιποι 200 εκδότες άνεργοι και οι περισσότεροι είναι άνθρωποι κάποιας ηλικίας. Υπάρχει περίπτωση να αναστηθούν οι εφημερίδες; Όχι, σε 5 χρόνια από σήμερα δεν θα υπάρχουν εφημερίδες έντυπες ούτε μεγάλες, ούτε μικρές. Η νεολαία δεν αγγίζει το χαρτί. Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο αν ήθελε να βοηθήσει τις εφημερίδες σε αυτή την δύσκολη εποχή, θα έπρεπε να αναφέρει ότι παρατείνεται επ’ αορίστω η δημοσίευση διακηρύξεων και ότι η πολιτεία θα μοιράζει κάθε χρόνο τόσα εκατομμύρια σε κρατική διαφήμιση, η οποία από το 1996 παρά τον νόμο που υπάρχει δεν έφτασε ποτέ στις επαρχιακές εφημερίδες. Τον νόμο του Ρουσόπουλου το 2007 τον πλήρωσα ακριβά, γιατί δεν είχε διευκρινιστεί και δεν είχα καταλάβει εγώ ότι ζω στην Ελλάδα, ότι η υποχρεωτική κυκλοφορία των 750 φύλλων θα δηλωνόταν με…υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη. Γελοία πράγματα και σε αυτό συμφωνώ με τον ΣΗΠΕ. Και φυσικά αυτό έγινε, όχι γιατί δεν μπορούν να ελεγχθούν οι εφημερίδες, αλλά γιατί ελάχιστοι πληρούν το κριτήριο της πώλησης. Το 2007 είχε συμβεί και το άλλο. Οι εφημερίδες κυκλοφορούσαν μόνο με δημοσιογράφους. Οι ειδικότητες του οφσετίστα, του γραφίστα, του σελιδοποιού ,του διαχειριστή ήταν άγνωστες, ανακαλύφθηκαν μετά. Αν και ο νέος νόμος εφαρμοστεί έτσι, ας μας το πούν για να μην κλείσω την εφημερίδα μου. Και το νέο νομοσχέδιο καθορίζει τα κριτήρια βάσει πληθυσμού του Νομού. Υπάρχει το εξής λάθος. Στο Νομό Ιωαννίνων κυκλοφορούν 13 εφημερίδες. Αναγόμενες οι πωλήσεις των εφημερίδων στην πόλη των Ιωαννίνων (γιατί λόγω ΕΛΤΑ δεν μπορούν να σταλούν σε Κόνιτσα, Μέτσοβο κ.λ.π.) βγαίνει το συμπέρασμα ότι 1 στους 15 γιαννιώτες αγοράζει τοπική εφημερίδα. Συμβαίνει αυτό; Το πιστεύει κανένας; Και αν συνέβαινε θα είχα ανάγκη τις δημοσιεύσεις του δημοσίου; Σε έναν άλλο νομό έως 200.000 κατοίκους κυκλοφορούν 3 εφημερίδες. Είναι λογικό το κομμάτι της πίτας να μεγαλώνει. Θα πρότεινα λοιπόν τα κριτήρια να ισχύουν βάσει οικονομικών στοιχείων του περασμένου έτους. Τόσο τζίρος, τόσοι υπάλληλοι. Όταν υπάρχει τέτοια κρίση, με υποχρεώνει το κράτος να προσλάβω άλλους τέσσερεις υπαλλήλους, με πλήρεις αποδοχές και ασφάλεια χωρίς έκπτωση όπως ήταν παλιά. Η πρόταση μου είναι να υπάρξει το υπομητρώο του έντυπου τύπου , σύμφωνα με τον Νόμο του Ρουσόπουλου και να εφαρμόζεται για τις διακηρύξεις και το νέο μητρώο για όσους θέλουν κρατική βοήθεια και διαφήμιση. Αν εφαρμοστεί ο νέος νόμος όπως πρέπει, τα 2/3 των εφημερίδων θα κλείσουν. Κάπου υπάρχει λάθος, σε εμένα που προσπαθώ να βιοποριστώ ή σε αυτούς που συντάσσουν νόμους μακριά από την πραγματικότητα; Τον δρόμο του μέλλοντος τον δείχνει ο επιτυχημένος και αγαπημένος Περιφερειάρχης Ηπείρου. Σταμάτησε να εκδίδει δελτία τύπου (τα αναρτά στο facebook) και να δημοσιεύει διακηρύξεις έργων στις εφημερίδες , τα εκτελεί με απευθείας ανάθεση. Και θα μείνω εγώ με τους 6 υπαλλήλους να εκδίδω την εφημερίδα μου, να περιμένω την κρατική διαφήμιση και να συναγωνιστώ το ίντερνετ και το κινητό τηλέφωνο για να είμαι στο μητρώο. Δεν θα είστε καλά.