1. Οι πάροχοι υπηρεσιών τηλεοπτικού περιεχομένου, οι οποίοι λειτουργούν στην Ελληνική Επικράτεια και εκπέμπουν μέσω επιγείου δικτύου ψηφιακής ευρυεκπομπής ελεύθερης λήψης, δύνανται να αναπτύξουν ηλεκτρονικό σύστημα διάθεσης διαφημιστικού χρόνου από κοινού.
2. Το ηλεκτρονικό σύστημα διάθεσης διαφημιστικού χρόνου μπορούν να το αναπτύξουν και να το λειτουργήσουν είτε οι ίδιοι οι πάροχοι, μέσω ενός νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου στο οποίο θα είναι μέτοχοι, είτε να το αναθέσουν σε τρίτο.
3. Το ηλεκτρονικό σύστημα διάθεσης μπορεί να έχει τη μορφή ολοκληρωμένης ηλεκτρονικής πλατφόρμας, στην οποία διασφαλίζεται η ελεγχόμενη πρόσβαση των χρηστών του και δύναται να περιλαμβάνει για τις συναλλαγές διάθεσης διαφημιστικού χρόνου:
(α) ένα ηλεκτρονικό σύστημα καταχώρησης εντολών δέσμευσης διαφημιστικού χρόνου, με βάση προκαθορισμένες τιμές που αναρτούν στο σύστημα για κάθε διαφημιστική ζώνη οι πάροχοι,
(β) ένα ηλεκτρονικό σύστημα δημοπρασίας, μέσω του οποίου προσδιορίζονται οι τιμές πώλησης των προϊόντων των παρόχων, πραγματοποιούνται οι συναλλαγές μεταξύ πωλητών και αγοραστών, κατανέμεται ο διαφημιστικός χρόνος και υπολογίζονται οι χρεώσεις ανά διαφημιζόμενο και οι αμοιβές των συμμετεχόντων,
(γ) μία διαχειριστική εφαρμογή με τη μορφή ενός συστήματος τιμολόγησης, εισπράξεων και εκκαθαρίσεων των συναλλαγών που έχουν καταγραφεί στο σύστημα ή έχουν διενεργηθεί με το σύστημα.
4. Κάθε πάροχος αποφασίζει ελεύθερα ποιες ηλεκτρονικές υπηρεσίες του συστήματος θα χρησιμοποιεί.
Το ηλεκτρονικό σύστημα πρέπει:
(α) να επιτρέπει στους παρόχους την ελεύθερη διαμόρφωση της εμπορικής πολιτικής τους,
(β) να επιτρέπει τη δυνατότητα προαγοράς διαφημιστικού χρόνου,
(γ) να μην επιτρέπει στους συμμετέχοντες να έχουν πρόσβαση σε ευαίσθητες εμπορικές πληροφορίες των λοιπών συμμετεχόντων.
(δ) να διασφαλίζει την προστασία του ελεύθερου ανταγωνισμού και των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.
Με αυτή την πρόβλεψη δίνεται η δυνατότητα σε μια συγκεκριμένη κατηγορία επιχειρήσεων να ιδρύσουν και να λειτουργήσουν από κοινού μια επιχείρηση διάθεσης, πώλησης, τιμολόγησης ενός συγκεκριμένου είδους, εν προκειμένω διαφημιστικό χρόνο.
Αυτή η δυνατότητα δεν υπάρχει για άλλες κατηγορίες επιχειρήσεων, βάσει των κανόνων προστασίας του ανταγωνισμού (αποφυγή σύμπραξης – καρτέλ) και εξ ορισμού αποτελεί διακριτική μεταχείριση απέναντι στους τηλεοπτικούς σταθμούς.
Η διάταξη δεν προβλέπει δικλίδες ελέγχου για την προστασία του ανταγωνισμού, ούτε κυρώσεις για τυχόν παραβίαση των κανόνων του, πέραν μιας αφηρημένης επίκλησης στο 4.δ.
Με αυτά τα δεδομένα, ζητάμε την απόσυρση του άρθρου.