Στο άρθρο 12 του ν. 2328/1995 (Α’ 159) προστίθεται παρ. 15 ως εξής:
«15. Χρόνος και χώρος για διαφημίσεις, χορηγίες και κάθε μορφής εμπορική επικοινωνία δύναται να εισφέρονται ως μετοχικό κεφάλαιο σε επιχειρήσεις κάθε μορφής. Για την εφαρμογή των σχετικών διατάξεων του εταιρικού δικαίου ως προς την αποτίμηση της εισφοράς αυτής σε είδος, ως αξία λαμβάνεται υπόψιν το ποσό που αναφέρεται στην έγγραφη σύμβαση των μετόχων ως το ποσό της εισφοράς εμπορικής επικοινωνίας. Για την ολοκλήρωση της εισφοράς στο μετοχικό κεφάλαιο της επιχείρησης δεν απαιτείται ούτε η τιμολόγηση της παρ. 2, ούτε η υλοποίηση της μετάδοσης ή καταχώρισης της εμπορικής επικοινωνίας που εισφέρεται.».
ΘΕΜΑ:
Διαβούλευση επί του σχεδίου νόμου του Υφυπουργού στον Πρωθυπουργό με τίτλο:
«ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΤΥΠΟ – ΣΥΣΤΑΣΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΜΗΤΡΩΩΝ ΕΝΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ KAI ΛΟΙΠΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ»
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΘΕΜΑ
———————————
Το άρθρο 33 του σχεδίου νόμου, που αλλάζει τον νόμο 2328/1995(νόμος Βενιζέλου)προβλέπει:
Διαφημίσεις, χορηγίες και εμπορική επικοινωνία ως εισφορά μετοχικού κεφαλαίου – Προσθήκη παρ. 15 στο άρθρο 12 ν. 2328/1995.
Στο άρθρο 12 του ν. 2328/1995 (Α’ 159) προστίθεται παρ. 15 ως εξής:«15. Χρόνος και χώρος για διαφημίσεις, χορηγίες και κάθε μορφής εμπορική επικοινωνία δύναται να σχετικών διατάξεων του εταιρικού δικαίου ως προς την αποτίμηση της εισφοράς αυτής σε είδος, ως αξία λαμβάνεται υπόψιν το ποσό που αναφέρεται στην έγγραφη σύμβαση των μετόχων ως το ποσό της εισφοράς εμπορικής επικοινωνίας. Για την ολοκλήρωση της εισφοράς στο μετοχικό κεφάλαιο της επιχείρησης δεν απαιτείται ούτε η τιμολόγηση της παρ. 2, ούτε η υλοποίηση της μετάδοσης ή καταχώρισης της εμπορικής επικοινωνίας που εισφέρεται.».
Η πρόβλεψη αυτή, όπως είναι διατυπωμένη, ενέχει τον κίνδυνο η εισφορά σε είδος δηλαδή ο διαφημιστικός χρόνος, να μην τιμολογείται υποχρεωτικά όπως ισχύει σήμερα γενικώς και ειδικώς για τις ραδιοτηλεοπτικές επιχειρήσεις( Ν.2328/1995). Κατα συνέπεια τόσο η συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο θα μπορούσε να μην είναι πραγματική και τιμολογημένη ή να είναι πλασματική. Ενώ ταυτοχρόνως το πόσο που αντιστοιχεί σε αυτές τις διαφημιστικές καταχωρήσεις δεν θα υπολογίζεται και στον τζίρο κατά συνέπεια ενέχει τον κίνδυνο να χάνει έσοδα ο ΕΔΟΕΑΠ απο την εισφορά 2% επι του τζίρου, πράγμα που θα οδηγήσει μοιραία σε υποβάθμιση των παροχών υγείας του οργανισμού αφού η εισφορά 2% επι του τζίρου πηγαίνει εξ ολοκλήρου στην υγεία. Μάλιστα αναλογιστικα το έσοδο αυτό είναι οριακό και δεν επαρκεί για να διατηρηθεί το σημερινό επίπεδο παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας.
Ενδεχόμενη μείωση θα επιφέρει οικονομική δυσχέρεια και στα ταμεία της περιφέρειας ΤΕΑΣ και ΕΤΑΣ, που λαμβάνουν απο τον ΕΔΟΕΑΠ το πόσο που τους αναλογεί βάση του αριθμού των ασφαλισμένων.
ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ
———————————————-
Επισημαίνουμε και σημειώνουμε τα παρακάτω:
Με βάση το εγκεκριμένο και ισχύον καταστατικό του Ενιαίου Δημοσιογραφικού Οργανισμού Επικουρικής Ασφαλίσεως και Περιθάλψεως (ΕΔΟΕΑΠ).
Αριθμ. Φ20155/26984/Δ16.673 Υ.Α. του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης(ΦΕΚ 1689/15-05-2018 τ.Β΄)
Άρθρο 5, περ. Β΄
«Β. Εργοδοτική εισφορά ποσοστού 2% επί του ετήσιου κύκλου εργασιών κάθε επιχείρησης της παραγράφου 1.Α.β’ του άρθρου 3, κατά το μέρος που προέρχεται από αμιγή δραστηριότητα επιχείρησης ή εκμετάλλευσης Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Ψυχαγωγίας, εκ της οποίας στα Ε.Τ.Α.Σ. και Τ.Ε.Α.Σ. αποδίδεται από τον Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. αναλογία αντίστοιχη του αριθμού των ασφαλισμένων τους με βάση μηνιαίες καταστάσεις μελών…….».
Η ως άνω εργοδοτική εισφορά 2% επί του κύκλου εργασιών που αποδίδουν οι εργοδότες του Οργανισμού, σύμφωνα με τις προαναφερόμενες διατάξεις αποτελεί αποκλειστικά έσοδο του κλάδου Υγείας του ΕΔΟΕΑΠ σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγ 2 του άρθρου 19 του ν. 4549/2018 (ΦΕΚ 105/14-6-2018 τ.Α) ΄και αποτελεί κύριο και απαραίτητο έσοδο για τις παροχές υγείας προς τους ασφαλισμένους του.
Με τις νέες διατάξεις του άρθρου 33 του σχεδίου νόμου (με το οποίο θα γίνει προσθήκη παρ. 15 στο άρθρο 12 ν. 2328/1995) ελλοχεύει ο κίνδυνος απώλειας εσόδων στον ΕΔΟΕΑΠ ειδικά εάν εφαρμοστεί η διάταξη: «..δεν απαιτείται ούτε η τιμολόγηση της παρ. 2, ούτε η υλοποίηση της μετάδοσης ή καταχώρισης της εμπορικής επικοινωνίας που εισφέρεται.» για την ολοκλήρωση της εισφοράς στο μετοχικό κεφάλαιο της επιχείρησης όπως αναφέρει το συγκεκριμένο άρθρο.
Η μη τιμολόγηση των παραπάνω αναφερόμενων υπηρεσιών έρχεται σε αντίθεση με το Νόμο 2328/1995 (ΦΕΚ 159/03.08.1995 τ.Α΄) :
Κανόνες διαφάνειας στις σχέσεις μέσων ενημέρωσης – διαφημιστών – διαφημιζομένων
«1.Απαγορεύεται η καταχώριση ή η μετάδοση διαφημιστικών μηνυμάτων ή η ανάληψη χορηγίας εκπομπής ή η διάθεση χώρου σε έντυπο ή ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού χρόνου για τη μετάδοση διαφημιστικών μηνυμάτων, χωρίς την έκδοση τιμολογίου, που εκδίδεται κατά τον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.
2. Κάθε τηλεοπτικός ή ραδιοφωνικός σταθμός και κάθε εφημερίδα ή περιοδικό πανελλήνιας κυκλοφορίας που διανέμεται και μέσω πρακτορείου υποχρεούται να υποβάλλει στην οικεία Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία τον τιμοκατάλογο διαφημίσεων και χορηγιών που εφαρμόζει. Στον τιμοκατάλογο αυτόν περιλαμβάνονται όλες οι εκπτώσεις, προμήθειες και προσφορές, καθώς και ο αποδέκτης τους είτε αυτός είναι ο διαφημιζόμενος είτε ο διαφημιστής που μεσολαβεί…».
Το άρθρο 12, τέθηκε όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 33 του ν. 2429/1996 και ισχύει από τη δημοσίευση του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ήτοι την 10-07-1996, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 33 του ιδίου νόμου.
Το άρθρο 12 τροποποιήθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 189 του ν. 4764/2020 (βλέπε σχόλια παραγράφων του παρόντος άρθρου). Σχετικές διατάξεις για το παρόν άρθρο η περίπτωση ιστ’ του άρθρου 23, του άρθρου 22Δ και της παραγράφου 6 του άρθρου 68 του ΚΦΕ (ν. 4172/2013) όπως και το άρθρο 54Ζ του ΚΦΔ (ν. 4174/2013).
1. Η καταχώριση ή η μετάδοση διαφημιστικών μηνυμάτων ή η ανάληψη χορηγίας μετάδοσης εκπομπής ή η διάθεση χώρου σε έντυπο ή ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού χρόνου για τη μετάδοση διαφημιστικών μηνυμάτων, πραγματοποιείται πάντοτε με προηγούμενη έγγραφη εντολή του διαφημιζόμενου ή του εξουσιοδοτημένου από αυτόν διαφημιστή προς το μέσο. Στην εντολή αναφέρονται η αξία της συναλλαγής, σύμφωνα με τον τιμοκατάλογο του μέσου, συμπεριλαμβανομένων τυχόν εκπτώσεων, ο ακριβής καθορισμός του χώρου ή του χρόνου προβολής, η δήλη ημέρα ή προθεσμία εξόφλησης, καθώς και οι νόμιμες επιβαρύνσεις. Εφόσον μεσολαβεί διαφημιστής: α) η εντολή δίδεται βάσει προϋφιστάμενης έγγραφης εξουσιοδότησης του διαφημιζόμενου προς τον διαφημιστή, με διάρκεια που καλύπτει τουλάχιστον τη διάρκεια της εντολής, η οποία αποστέλλεται στο μέσο και με την οποία ο διαφημιστής εξουσιοδοτείται να συμβάλλεται με το μέσο στο όνομα και για λογαριασμό του διαφημιζόμενου με αναφορά στη σύμβαση μεταξύ του διαφημιστή και του διαφημιζόμενου και στη διάρκειά της και β) ο διαφημιζόμενος ευθύνεται αλληλέγγυα και εις ολόκληρο με τον διαφημιστή έναντι του μέσου για την εξόφληση του τελευταίου.
Η συγκεκριμένη διάταξη του άρθρου 33 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου εγείρει πολλά ερωτηματικά και δε γίνεται κατανοητή η σκοπιμότητά της. Σας παραθέτουμε τους προβληματισμούς μας :
Σύμφωνα με τους κανόνες του εταιρικού δικαίου η εισφορά σε είδος στο μετοχικό κεφάλαιο μιας κεφαλαιουχικής εταιρείας (ΙΚΕ, ΕΠΕ, ΑΕ) κατ’ αρχάς επιτρέπεται, και ορίζεται να αποτιμάται από 2 ορκωτούς λογιστές ή 2 πιστοποιημένους εκτιμητές βάσει του άρθρου 17 του Ν.4548/2018 που αντικατέστησε το παλιό άρθρο 9 του κ.ν. 2190/1920. Ό λόγος είναι προκειμένου να διασφαλίζονται τα συμφέροντα των μετόχων, αλλά και των ενδιαφερόμενων μερών και της φορολογικής διοίκησης. Μάλιστα η έκθεση αποτίμησης υπόκειται στους κανόνες της δημοσιότητας του ΓΕΜΗ. Συνεπώς είναι στοιχείο που αυξάνει τη διαφάνεια στις εταιρικές συναλλαγές.
Η διάταξη λοιπόν του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου που ορίζει ότι «ως αξία λαμβάνεται υπόψιν το ποσό που αναφέρεται στην έγγραφη σύμβαση των μετόχων ως το ποσό της εισφοράς εμπορικής επικοινωνίας» έρχεται σε αντίθεση με την ανωτέρω πρόβλεψη του εταιρικού δικαίου. Τα προβλήματα που δημιουργούνται είναι τα εξής:
1) Δεν μπορεί ένα άρθρο νόμου για τα ΜΜΕ να έρχεται σε αντίθεση με ένα άρθρο εταιρικού δικαίου, διότι όταν θα έρθει η στιγμή που θα πρέπει να αποτιμηθεί η εισφορά σε είδος από τα πρόσωπα του άρ. 17 του Ν.4548/2018 (αφού το άρθρο 17 δεν καταργείται ρητά) δεν μπορεί αυτά να δεσμεύονται απο το νομο για τα ΜΜΕ, αλλά θα εκτελέσουν την αποτίμηση με αυτά που ορίζει το άρθρο 17 και οι παγκοσμίως αποδεκτοί εκτιμητικοί κανόνες, και όχι με μια συμφωνία μετόχων η οποία μπορεί να μην έχει συναφθεί επί τη βάσει της εύλογης αξίας.
2) Βάσει της παρ.2 του άρ. 17 του Ν.4548/2018 «οι εισφορές σε είδος αποτελούνται μόνο από στοιχεία ενεργητικού, τα οποία μπορούν να τύχουν χρηματικής αποτίμησης. Τα στοιχεία αυτά του ενεργητικού δεν μπορεί να περιλαμβάνουν απαιτήσεις που προκύπτουν από ανάληψη υποχρέωσης εκτέλεσης εργασιών ή παροχής υπηρεσιών.»
Στην περίπτωση του άρθρου 33 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου η εμπορική επικοινωνία δε χρειάζεται να έχει τιμολογηθεί, ούτε να έχει υλοποιηθεί. Μάλιστα δεν γίνεται αναφορά αν τουλάχιστον θα πρέπει να έχει συμβασιοποιηθεί. Αν υποθέσουμε ότι η εμπορική επικοινωνία είναι στο αρχικό στάδιο όπου έχει συμβασιοποιηθεί μεταξύ του ΜΜΕ και του διαφημιζόμενου, ακόμα και τότε δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί να τύχει χρηματικής αποτίμησης βάσει της παρ.2 του άρθρου 17 του Ν.4548/18
3) Το άρθρο 33 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου δεν ξεκαθαρίζει αν η εταιρεία ΜΜΕ θα συμμετάσχει (μέσω της εισφοράς σε είδος) στο Κεφάλαιο του διαφημιζόμενου (πελάτης ή διαφημιστική εταιρεία) ή στο Κεφάλαιο μιας τρίτης άσχετης εταιρείας. Στην περίπτωση που το ποσό θα εισφερθεί στο Κεφάλαιο του διαφημιζόμενου τότε υπάρχει κίνδυνος να προσυμφωνηθεί μια αμοιβή εμπορικής επικοινωνίας τέτοια που να μην είναι εύλογη, αλλά να εξυπηρετεί άλλα συμφέρονται που να σχετίζονται με τη συναλλαγή των μετόχων.
4) Τέλος στην περίπτωση των τηλεοπτικών σταθμών υπάρχει και το Αρθρο 3 Ν. 4339/2015
Προϋποθέσεις συμμετοχής –
Νομική μορφή υποψηφίων
1. Δικαίωμα συμμετοχής στη διαδικασία αδειοδότησης που διεξάγεται μέσω δημοπρασίας έχουν:
α) Ανώνυμες ή υπό σύσταση ανώνυμες εταιρίες της ημεδαπής ή «κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ε.Ο.Χ. που υπάγονται στη δικαιοδοσία του ελληνικού κράτους, σύμφωνα με το άρθρο 3 του π.δ. 109/2010 (ενσωμάτωση άρθρου 2 της Οδηγίας 2010/13/ΕΕ)» , οι οποίες δραστηριοποιούνται αποκλειστικά στον τομέα των μέσων ενημέρωσης και έχουν ως εταιρικό σκοπό την παροχή υπηρεσιών επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής ελεύθερης λήψης.
Συνεπώς δίνεται εμμέσως η δυνατότητα στους τηλεοπτικούς σταθμούς να δραστηριοποιηθούν σε άλλους τομείς, οπότε ενδεχομένως και σε αυτό το σημείο να υπάρχει μια ασυμβατότητα του άρθρου 33 με άλλο νόμο.
Οι άμεσα ενδιαφερόμενοι από το άρθρο 33 είναι καταρχάς οι μέτοχοι των εταιρειών που συναλλάσσονται. Ωστόσο ενδιαφερόμενα μέρη είναι μεταξύ άλλων και η φορολογική διοίκηση αφού οφείλεται φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου 0,5% , αλλά και ο ΕΔΟΕΑΠ που εισπράττει 2% επι του κύκλου εργασιών των ΜΜΕ.
Παράδειγμα:
Διαφημιστική εταιρία συνάπτει εμπορική συμφωνία βάση σύμβασης, με ΜΜΕ για αγορά πχ διαφημιστικού χρόνου το έτος ΧΧΧΧ. Το ΜΜΕ με την υλοποίηση της παροχής υπηρεσιών, εκδίδει σχετικό τιμολόγιο αξίας Α ευρώ, στην βάση της σύμβασης και του συγκεκριμένου τιμοκαταλόγου του μέσου. Το ποσό αυτό εγγράφεται στα έσοδα της επιχείρησης και υπόκειται στην σχετική φορολογία καθώς και στην εργοδοτική εισφορά του 2% προς τον ΕΔΟΕΑΠ για τον κλάδο υγείας και χρηματοδότει τις παροχές των ασφαλισμένων του.
Εάν το ΜΜΕ για την υποχρέωση που έχει προς την διαφημιστική, την συγκεκριμένη αποτιμημένη αξία βάσει σύμβασης την κάνει συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο της διαφημιστικής εταιρίας χωρίς την έκδοση σχετικού τιμολογίου («…δεν απαιτείται ούτε η τιμολόγηση της παρ. 2, ούτε η υλοποίηση της μετάδοσης ή καταχώρισης της εμπορικής επικοινωνίας που εισφέρεται.».) ο ΕΔΟΕΑΠ θα απωλέσει το έσοδο του 2% που έχει υποχρέωση βάσει των προαναφερόμενων διατάξεων του Καταστατικού του Οργανισμού να αποδώσει το ΜΜΕ στον Οργανισμό.
Θέμα:
Διαβούλευση επί του σχεδίου νόμου του Υφυπουργού στον Πρωθυπουργό με τίτλο:
«ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΝΤΥΠΟ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΤΥΠΟ – ΣΥΣΤΑΣΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΜΗΤΡΩΩΝ ΕΝΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ KAI ΛΟΙΠΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ»
ΚΟΙΝΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ-ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΔΟΕΑΠ, ΤΕΑΣ, ΕΤΑΣ
—————————————————————————
Να μην αλλάξει ο τρόπος τιμολόγησης της διαφήμισης, της εμπορικής επικοινωνίας και των χορηγιών όταν αυτές αποτελούν εισφορά συμμετοχής στο μετοχικό κεφάλαιο. Να απαιτείται η τιμολόγησή τους.
Να μην μειωθεί με τεχνητό τρόπο ο τζίρος των μέσων ενημέρωσης με αποτέλεσμα τα ασφαλιστικά ταμεία ΕΔΟΕΑΠ, ΤΕΑΣ, ΕΤΑΣ των εργαζομένων στα μέσα ενημέρωσης, να χάσουν σημαντικά έσοδα,με συνέπεια την υποβάθμιση των υπηρεσίων υγείας των ασφαλισμένων τους.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΘΕΜΑ
———————————
Το άρθρο 33 του σχεδίου νόμου, που αλλάζει τον νόμο 2328/1995(νόμος Βενιζέλου)προβλέπει:
Διαφημίσεις, χορηγίες και εμπορική επικοινωνία ως εισφορά μετοχικού κεφαλαίου – Προσθήκη παρ. 15 στο άρθρο 12 ν. 2328/1995.
Στο άρθρο 12 του ν. 2328/1995 (Α’ 159) προστίθεται παρ. 15 ως εξής:«15. Χρόνος και χώρος για διαφημίσεις, χορηγίες και κάθε μορφής εμπορική επικοινωνία δύναται να σχετικών διατάξεων του εταιρικού δικαίου ως προς την αποτίμηση της εισφοράς αυτής σε είδος, ως αξία λαμβάνεται υπόψιν το ποσό που αναφέρεται στην έγγραφη σύμβαση των μετόχων ως το ποσό της εισφοράς εμπορικής επικοινωνίας. Για την ολοκλήρωση της εισφοράς στο μετοχικό κεφάλαιο της επιχείρησης δεν απαιτείται ούτε η τιμολόγηση της παρ. 2, ούτε η υλοποίηση της μετάδοσης ή καταχώρισης της εμπορικής επικοινωνίας που εισφέρεται.».
Η πρόβλεψη αυτή, όπως είναι διατυπωμένη, ενέχει τον κίνδυνο η εισφορά σε είδος δηλαδή ο διαφημιστικός χρόνος, να μην τιμολογείται υποχρεωτικά όπως ισχύει σήμερα για τις ραδιοτηλεοπτικές επιχειρήσεις( Ν.2328/1995). Κατα συνέπεια τόσο η συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο θα μπορούσε να μην είναι πραγματική και τιμολογημένη ή ακόμη και πλασματική. Ενώ ταυτοχρόνως το πόσο που αντιστοιχεί σε αυτές τις διαφημιστικές καταχωρήσεις δεν θα υπολογίζεται στο τζίρο κατά συνέπεια ενέχει τον κίνδυνο να χάνει έσοδα ο ΕΔΟΕΑΠ απο την εισφορά 2% επι του τζίρου, πράγμα που θα οδηγήσει μοιραία σε υποβάθμιση των παροχών υγείας του οργανισμού αφού η εισφορά 2% επι του τζίρου πηγαίνει εξ ολοκλήρου στην υγεία. Ενδεχόμενη μείωση θα έχει επιπτώσεις εκτός του ΕΔΟΕΑΠ και στα ταμεία της περιφέρειας ΤΕΑΣ και ΕΤΑΣ, που λαμβάνουν απο τον ΕΔΟΕΑΠ το πόσο που τους αναλογεί βάση του αριθμού των ασφαλισμένων.
ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ
———————————————-
Επισημαίνουμε και σημειώνουμε τα παρακάτω:
Με βάση το εγκεκριμένο και ισχύον καταστατικό του Ενιαίου Δημοσιογραφικού Οργανισμού Επικουρικής Ασφαλίσεως και Περιθάλψεως (ΕΔΟΕΑΠ).
Αριθμ. Φ20155/26984/Δ16.673 Υ.Α. του Υφυπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης(ΦΕΚ 1689/15-05-2018 τ.Β΄)
Άρθρο 5, περ. Β΄
«Β. Εργοδοτική εισφορά ποσοστού 2% επί του ετήσιου κύκλου εργασιών κάθε επιχείρησης της παραγράφου 1.Α.β’ του άρθρου 3, κατά το μέρος που προέρχεται από αμιγή δραστηριότητα επιχείρησης ή εκμετάλλευσης Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Ψυχαγωγίας, εκ της οποίας στα Ε.Τ.Α.Σ. και Τ.Ε.Α.Σ. αποδίδεται από τον Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. αναλογία αντίστοιχη του αριθμού των ασφαλισμένων τους με βάση μηνιαίες καταστάσεις μελών…….».
Η ως άνω εργοδοτική εισφορά 2% επί του κύκλου εργασιών που αποδίδουν οι εργοδότες του Οργανισμού, σύμφωνα με τις προαναφερόμενες διατάξεις αποτελεί αποκλειστικά έσοδο του κλάδου Υγείας του ΕΔΟΕΑΠ σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγ 2 του άρθρου 19 του ν. 4549/2018 (ΦΕΚ 105/14-6-2018 τ.Α) ΄και αποτελεί κύριο και απαραίτητο έσοδο για τις παροχές υγείας προς τους ασφαλισμένους του.
Με τις νέες διατάξεις του άρθρου 33 του σχεδίου νόμου (με το οποίο θα γίνει προσθήκη παρ. 15 στο άρθρο 12 ν. 2328/1995) ελλοχεύει ο κίνδυνος απώλειας εσόδων στον ΕΔΟΕΑΠ ειδικά εάν εφαρμοστεί η διάταξη: «..δεν απαιτείται ούτε η τιμολόγηση της παρ. 2, ούτε η υλοποίηση της μετάδοσης ή καταχώρισης της εμπορικής επικοινωνίας που εισφέρεται.» για την ολοκλήρωση της εισφοράς στο μετοχικό κεφάλαιο της επιχείρησης όπως αναφέρει το συγκεκριμένο άρθρο.
Η μη τιμολόγηση των παραπάνω αναφερόμενων υπηρεσιών έρχεται σε αντίθεση με το Νόμο 2328/1995 (ΦΕΚ 159/03.08.1995 τ.Α΄) :άρθρο 12 »Κανόνες διαφάνειας στις σχέσεις μέσων ενημέρωσης – διαφημιστών – διαφημιζομένων»
«1.Απαγορεύεται η καταχώριση ή η μετάδοση διαφημιστικών μηνυμάτων ή η ανάληψη χορηγίας εκπομπής ή η διάθεση χώρου σε έντυπο ή ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού χρόνου για τη μετάδοση διαφημιστικών μηνυμάτων, χωρίς την έκδοση τιμολογίου, που εκδίδεται κατά τον Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων.
2. Κάθε τηλεοπτικός ή ραδιοφωνικός σταθμός και κάθε εφημερίδα ή περιοδικό πανελλήνιας κυκλοφορίας που διανέμεται και μέσω πρακτορείου υποχρεούται να υποβάλλει στην οικεία Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία τον τιμοκατάλογο διαφημίσεων και χορηγιών που εφαρμόζει. Στον τιμοκατάλογο αυτόν περιλαμβάνονται όλες οι εκπτώσεις, προμήθειες και προσφορές, καθώς και ο αποδέκτης τους είτε αυτός είναι ο διαφημιζόμενος είτε ο διαφημιστής που μεσολαβεί…».
Το άρθρο 12, τέθηκε όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 33 του ν. 2429/1996 και ισχύει από τη δημοσίευση του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ήτοι την 10-07-1996, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 33 του ιδίου νόμου.
Το άρθρο 12 τροποποιήθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 189 του ν. 4764/2020 (βλέπε σχόλια παραγράφων του παρόντος άρθρου). Σχετικές διατάξεις για το παρόν άρθρο η περίπτωση ιστ’ του άρθρου 23, του άρθρου 22Δ και της παραγράφου 6 του άρθρου 68 του ΚΦΕ (ν. 4172/2013) όπως και το άρθρο 54Ζ του ΚΦΔ (ν. 4174/2013).
1. Η καταχώριση ή η μετάδοση διαφημιστικών μηνυμάτων ή η ανάληψη χορηγίας μετάδοσης εκπομπής ή η διάθεση χώρου σε έντυπο ή ραδιοφωνικού ή τηλεοπτικού χρόνου για τη μετάδοση διαφημιστικών μηνυμάτων, πραγματοποιείται πάντοτε με προηγούμενη έγγραφη εντολή του διαφημιζόμενου ή του εξουσιοδοτημένου από αυτόν διαφημιστή προς το μέσο. Στην εντολή αναφέρονται η αξία της συναλλαγής, σύμφωνα με τον τιμοκατάλογο του μέσου, συμπεριλαμβανομένων τυχόν εκπτώσεων, ο ακριβής καθορισμός του χώρου ή του χρόνου προβολής, η δήλη ημέρα ή προθεσμία εξόφλησης, καθώς και οι νόμιμες επιβαρύνσεις. Εφόσον μεσολαβεί διαφημιστής: α) η εντολή δίδεται βάσει προϋφιστάμενης έγγραφης εξουσιοδότησης του διαφημιζόμενου προς τον διαφημιστή, με διάρκεια που καλύπτει τουλάχιστον τη διάρκεια της εντολής, η οποία αποστέλλεται στο μέσο και με την οποία ο διαφημιστής εξουσιοδοτείται να συμβάλλεται με το μέσο στο όνομα και για λογαριασμό του διαφημιζόμενου με αναφορά στη σύμβαση μεταξύ του διαφημιστή και του διαφημιζόμενου και στη διάρκειά της και β) ο διαφημιζόμενος ευθύνεται αλληλέγγυα και εις ολόκληρο με τον διαφημιστή έναντι του μέσου για την εξόφληση του τελευταίου.
Η συγκεκριμένη διάταξη του άρθρου 33 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου εγείρει πολλά ερωτηματικά και δε γίνεται κατανοητή η σκοπιμότητά της. Σας παραθέτουμε τους προβληματισμούς μας :
Σύμφωνα με τους κανόνες του εταιρικού δικαίου η εισφορά σε είδος στο μετοχικό κεφάλαιο μιας κεφαλαιουχικής εταιρείας (ΙΚΕ, ΕΠΕ, ΑΕ) κατ’ αρχάς επιτρέπεται, και ορίζεται να αποτιμάται από 2 ορκωτούς λογιστές ή 2 πιστοποιημένους εκτιμητές βάσει του άρθρου 17 του Ν.4548/2018 που αντικατέστησε το παλιό άρθρο 9 του κ.ν. 2190/1920. Ό λόγος είναι προκειμένου να διασφαλίζονται τα συμφέροντα των μετόχων, αλλά και των ενδιαφερόμενων μερών και της φορολογικής διοίκησης. Μάλιστα η έκθεση αποτίμησης υπόκειται στους κανόνες της δημοσιότητας του ΓΕΜΗ. Συνεπώς είναι στοιχείο που αυξάνει τη διαφάνεια στις εταιρικές συναλλαγές.
Η διάταξη λοιπόν του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου που ορίζει ότι «ως αξία λαμβάνεται υπόψιν το ποσό που αναφέρεται στην έγγραφη σύμβαση των μετόχων ως το ποσό της εισφοράς εμπορικής επικοινωνίας» έρχεται σε αντίθεση με την ανωτέρω πρόβλεψη του εταιρικού δικαίου. Τα προβλήματα που δημιουργούνται είναι τα εξής:
1) Δεν μπορεί ένα άρθρο νόμου για τα ΜΜΕ να έρχεται σε αντίθεση με ένα άρθρο εταιρικού δικαίου, διότι όταν θα έρθει η στιγμή που θα πρέπει να αποτιμηθεί η εισφορά σε είδος από τα πρόσωπα του άρ. 17 του Ν.4548/2018 (αφού το άρθρο 17 δεν καταργείται ρητά) δεν μπορεί αυτά να δεσμεύονται απο το νομο για τα ΜΜΕ, αλλά θα εκτελέσουν την αποτίμηση με αυτά που ορίζει το άρθρο 17 και οι παγκοσμίως αποδεκτοί εκτιμητικοί κανόνες, και όχι με μια συμφωνία μετόχων η οποία μπορεί να μην έχει συναφθεί επί τη βάσει της εύλογης αξίας.
2) Βάσει της παρ.2 του άρ. 17 του Ν.4548/2018 «οι εισφορές σε είδος αποτελούνται μόνο από στοιχεία ενεργητικού, τα οποία μπορούν να τύχουν χρηματικής αποτίμησης. Τα στοιχεία αυτά του ενεργητικού δεν μπορεί να περιλαμβάνουν απαιτήσεις που προκύπτουν από ανάληψη υποχρέωσης εκτέλεσης εργασιών ή παροχής υπηρεσιών.»
Στην περίπτωση του άρθρου 33 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου η εμπορική επικοινωνία δε χρειάζεται να έχει τιμολογηθεί, ούτε να έχει υλοποιηθεί. Μάλιστα δεν γίνεται αναφορά αν τουλάχιστον θα πρέπει να έχει συμβασιοποιηθεί. Αν υποθέσουμε ότι η εμπορική επικοινωνία είναι στο αρχικό στάδιο όπου έχει συμβασιοποιηθεί μεταξύ του ΜΜΕ και του διαφημιζόμενου, ακόμα και τότε δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί να τύχει χρηματικής αποτίμησης βάσει της παρ.2 του άρθρου 17 του Ν.4548/18
3) Το άρθρο 33 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου δεν ξεκαθαρίζει αν η εταιρεία ΜΜΕ θα συμμετάσχει (μέσω της εισφοράς σε είδος) στο Κεφάλαιο του διαφημιζόμενου (πελάτης ή διαφημιστική εταιρεία) ή στο Κεφάλαιο μιας τρίτης άσχετης εταιρείας. Στην περίπτωση που το ποσό θα εισφερθεί στο Κεφάλαιο του διαφημιζόμενου τότε υπάρχει κίνδυνος να προσυμφωνηθεί μια αμοιβή εμπορικής επικοινωνίας τέτοια που να μην είναι εύλογη, αλλά να εξυπηρετεί άλλα συμφέρονται που να σχετίζονται με τη συναλλαγή των μετόχων.
4) Τέλος στην περίπτωση των τηλεοπτικών σταθμών υπάρχει και το Αρθρο 3 Ν. 4339/2015
Προϋποθέσεις συμμετοχής –
Νομική μορφή υποψηφίων
1. Δικαίωμα συμμετοχής στη διαδικασία αδειοδότησης που διεξάγεται μέσω δημοπρασίας έχουν:
α) Ανώνυμες ή υπό σύσταση ανώνυμες εταιρίες της ημεδαπής ή «κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ε.Ο.Χ. που υπάγονται στη δικαιοδοσία του ελληνικού κράτους, σύμφωνα με το άρθρο 3 του π.δ. 109/2010 (ενσωμάτωση άρθρου 2 της Οδηγίας 2010/13/ΕΕ)» , οι οποίες δραστηριοποιούνται αποκλειστικά στον τομέα των μέσων ενημέρωσης και έχουν ως εταιρικό σκοπό την παροχή υπηρεσιών επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής ελεύθερης λήψης.
Συνεπώς δίνεται εμμέσως η δυνατότητα στους τηλεοπτικούς σταθμούς να δραστηριοποιηθούν σε άλλους τομείς, οπότε ενδεχομένως και σε αυτό το σημείο να υπάρχει μια ασυμβατότητα του άρθρου 33 με άλλο νόμο.
Οι άμεσα ενδιαφερόμενοι από το άρθρο 33 είναι καταρχάς οι μέτοχοι των εταιρειών που συναλλάσσονται. Ωστόσο ενδιαφερόμενα μέρη είναι μεταξύ άλλων και η φορολογική διοίκηση αφού οφείλεται φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου 0,5% , αλλά και ο ΕΔΟΕΑΠ που εισπράττει 2% επι του κύκλου εργασιών των ΜΜΕ.
Παράδειγμα:
Διαφημιστική εταιρία συνάπτει εμπορική συμφωνία βάση σύμβασης, με ΜΜΕ για αγορά πχ διαφημιστικού χρόνου το έτος ΧΧΧΧ. Το ΜΜΕ με την υλοποίηση της παροχής υπηρεσιών, εκδίδει σχετικό τιμολόγιο αξίας Α ευρώ, στην βάση της σύμβασης και του συγκεκριμένου τιμοκαταλόγου του μέσου. Το ποσό αυτό εγγράφεται στα έσοδα της επιχείρησης και υπόκειται στην σχετική φορολογία καθώς και στην εργοδοτική εισφορά του 2% προς τον ΕΔΟΕΑΠ για τον κλάδο υγείας και χρηματοδότει τις παροχές των ασφαλισμένων του.
Εάν το ΜΜΕ για την υποχρέωση που έχει προς την διαφημιστική, την συγκεκριμένη αποτιμημένη αξία βάσει σύμβασης την κάνει συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο της διαφημιστικής εταιρίας χωρίς την έκδοση σχετικού τιμολογίου («…δεν απαιτείται ούτε η τιμολόγηση της παρ. 2, ούτε η υλοποίηση της μετάδοσης ή καταχώρισης της εμπορικής επικοινωνίας που εισφέρεται.».) ο ΕΔΟΕΑΠ θα απωλέσει το έσοδο του 2% που έχει υποχρέωση βάσει των προαναφερόμενων διατάξεων του Καταστατικού του Οργανισμού να αποδώσει το ΜΜΕ στον Οργανισμό.
ΜΕΡΟΣ Γ΄: ΛΟΙΠΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΑΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, Άρθρο 33 Διαφημίσεις, χορηγίες και εμπορική επικοινωνία ως εισφορά μετοχικού κεφαλαίου – Προσθήκη παρ. 15 στο άρθρο 12 ν. 2328/1995
Συμφωνούμε με τα σχόλια της Ένωσης Διαφημιστικών Εταιρειών Ελλάδας (ΕΔΕΕ).
Δεν κατανοούμε ούτε τη σκοπιμότητα, ούτε κυρίως τη λογική της νέας ρύθμισης, η οποία επιτρέπει, κατά νόμο, χρόνος και χώρος για διαφημίσεις, χορηγίες και κάθε μορφής εμπορική επικοινωνία να εισφέρονται ως μετοχικό κεφάλαιο σε επιχειρήσεις κάθε μορφής, ΧΩΡΙΣ να απαιτείται η τιμολόγηση της παρ.2, ούτε η υλοποίηση της μετάδοσης ή καταχώρισης της εμπορικής επικοινωνίας που εισφέρεται. Η ρύθμιση καταστρατηγεί τον ν. 2328/1995, που ορίζει ότι για κάθε διαφημιστική μετάδοση πρέπει να εκδίδεται και το αντίστοιχο τιμολόγιο.
Για τους παραπάνω λόγους, προτείνουμε την απόσυρση της ακόλουθης προσθήκης στον ν. 2328/1995:
«Χρόνος και χώρος για διαφημίσεις, χορηγίες και κάθε μορφής εμπορική επικοινωνία δύναται να εισφέρονται ως μετοχικό κεφάλαιο σε επιχειρήσεις κάθε μορφής. Για την εφαρμογή των σχετικών διατάξεων του εταιρικού δικαίου ως προς την αποτίμηση της εισφοράς αυτής σε είδος, ως αξία λαμβάνεται υπόψιν το ποσό που αναφέρεται στην έγγραφη σύμβαση των μετόχων ως το ποσό της εισφοράς εμπορικής επικοινωνίας. Για την ολοκλήρωση της εισφοράς στο μετοχικό κεφάλαιο της επιχείρησης δεν απαιτείται ούτε η τιμολόγηση της παρ. 2, ούτε η υλοποίηση της μετάδοσης ή καταχώρισης της εμπορικής επικοινωνίας που εισφέρεται.»
Δεν κατανοούμε ούτε τη λογική, ούτε τη σκοπιμότητα της εντελώς νέας ρύθμισης, όπως αυτή προστίθεται στο άρθρο 12 του Ν.2328/1995 (όπως ισχύει). Και τούτο γιατί η διαφάνεια στη διαδικασία αγοράς και πώλησης διαφημιστικού χώρου και χρόνου αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί την αιτιολογική βάση και τον κορμό του άρθρου 12, από το 1995 οπότε εισήχθη ο Ν. 2328 και σε όλες τις τροποποιήσεις του μέχρι σήμερα.
Εάν η ΓΓΕΕ επιθυμεί να δώσει τη δυνατότητα πληρωμής της διαφήμισης σε είδος (με αντιπαροχή προϊόντων ή υπηρεσιών του διαφημιζόμενου) και όχι μόνο σε χρήμα, θα έπρεπε να γράφεται αυτό απλά και ρητά και πάντως με τήρηση της υποχρέωσης τιμολόγησης της διαφήμισης (παρ.2) και όλων των παρελκόμενων ρυθμίσεων του άρθρου 12.
Εδώ, αντιθέτως, καταστρατηγείται η ακρογωνιαία διάταξη του Ν.2328 που αναφέρει ότι για κάθε διαφημιστική μετάδοση πρέπει να εκδίδεται και το αντίστοιχο τιμολόγιο. Έχουμε λοιπόν μια πρωτοφανή ρύθμιση, όπου η απλή υπόσχεση διαφημιστικού χώρου ή χρόνου, χωρίς υποχρέωση υλοποίησης και χωρίς τιμολόγηση, επιτρέπεται κατά νόμο να «εισφέρεται σε είδος» στο μετοχικό κεφάλαιο οιασδήποτε επιχείρησης, με αποτέλεσμα να αποκτώνται, μετοχικά δικαιώματα με πλήρη αδιαφάνεια. Θεωρούμε τη ρύθμιση ιδιαιτέρως προβληματική και ζητάμε την απόσυρσή της.
Ζητάμε την απόσυρση ολόκληρου του άρθρου 33 του σχεδίου νόμου, το οποίο πλήττει καίρια τα συμφέροντα του ΕΔΟΕΑΠ.
Επιπλέον ζητάμε την απόσυρση ολόκληρου του άρθρου 33 του σχεδίου νόμου, το οποίο πλήττει καίρια τα συμφέροντα του ΕΔΟΕΑΠ.