Αρχική Εθνική Στρατηγική για τις ΤΠΕ και την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση2. Ερωτήσεις για τα ΈργαΣχόλιο του χρήστη Χάρης Καρώνης - Hellas Pay Υπηρεσίες Πληρωμών AE | 27 Μαρτίου 2012, 15:39
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χάρης Καρώνης - Hellas Pay Υπηρεσίες Πληρωμών AE' | 27 Μαρτίου 2012, 15:39
    Το βλέπω Θετικά/Αρνητικά:  

    Αγαπητέ κύριε/ κυρία, Εκ μέρους της Hellas Pay Υπηρεσίες Πληρωμών ΑΕ σας επισημαίνουμε τα εξής: Το σχέδιο του κειμένου Στρατηγικής για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση, εστιάζει υπερβολικά στην ανάπτυξη κεντρικών τεχνολογικών υπολογιστικών υποδομών, ενώ παράλληλα δεν λαμβάνει υπόψη τις τρέχουσες τεχνολογικές προτεραιότητες και τις νέες ψηφιακές υπηρεσίες που προωθούνται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο τρέχον διάστημα, 2η χρονιά υλοποίησης της Ευρωπαϊκής Digital Agenda 2020. Πιο συγκεκριμένα, η νέα Digital Agenda 2020 της EE, με εξαίρεση την ευρυζωνικότητα, σε κανένα σημείο της δεν κάνει τόσο εκτενείς και εστιασμένες αναφορές σε μεγάλα συστήματα που πρέπει υλοποιήσει και να διαχειρίζεται το κράτος. Αντίθετα, οι προτεραιότητες της ΕΕ με βάση και τις εν εξελίξει διαβουλεύσεις της εντοπίζονται περισσότερο σε ζητήματα που λειτουργούν ως καταλύτες (digital enablers)στην ανάπτυξη της ψηφιακής οικονομίας και του κράτους, όπως για παράδειγμα: • την ολοκλήρωση των ηλεκτρονικών συναλλαγών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, • το άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρονικών πληρωμών, και • τις ηλεκτρονικές πληρωμές μέσω κινητών συσκευών (e-payments και m-payments βλ. σχετικές διαβουλεύσεις και θεσμικές πρωτοβουλίες σε εξέλιξη). Σε αντίθεση με τα παραπάνω, η πρόταση της ελληνικής στρατηγικής που τίθεται σε διαβούλευση αγγίζει τα συγκεκριμένα πολύ κρίσιμα θέματα των ηλεκτρονικών πληρωμών μόνο επιγραμματικά και σε επίπεδο τίτλων, παρ’ ότι σε ελάχιστο χρόνο θα μπορούσε να επιτύχει θεαματικά αποτελέσματα. Λόγω των παραπάνω, προτείνεται να συμπεριληφθούν οι ακόλουθες άμεσες πρωτοβουλίες: Ηλεκτρονικές Πληρωμές και Πληρωμές μέσω έξυπνων κινητών συσκευών (e-payments και m-payments): Άμεση νομοθετική ρύθμιση για τη συμμόρφωση του πλαισίου περί είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (π.χ. Κώδικας Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων ν. 356/1974, Ν 2362/ 1995 περί Δημοσίου Λογιστικού, Ν. 3863/2010 περί είσπραξης Ασφαλιστικών εισφορών,) με τις ισχύουσες εθνικές και κοινοτικές διατάξεις περί υπηρεσιών πληρωμών (Ν. 3862/2010 και Οδηγία 2007/64/ΕΚ). Αυτή τη στιγμή η ελληνική νομοθεσία αναφορικά με τις εισπράξεις Δημοσίων Εσόδων είναι παρωχημένη και σε πλήρη αντίθεση με τις προβλέψεις του Ν.3862/2010 και Οδηγία 2007/64/ΕΚ και δεν επιτρέπει καν σε νομίμως αδειοδοτημένα Ιδρύματα Πληρωμών την είσπραξη/ εκτέλεση πράξεων πληρωμής που αφορούν σε οφειλές προς το Δημόσιο, πόσο δε μάλλον την είσπραξη μέσω ηλεκτρονικών πληρωμών (e-payments) ή πληρωμών μέσω κινητών εφαρμογών (m-payments). Η άμεση νομοθετική ρύθμιση του παραπάνω ζητήματος (με απλή Υπουργική Απόφαση) θα δώσει τη δυνατότητα για ηλεκτρονική πληρωμή των δημοσίων εσόδων μέσω αδειοδοτημένων Ιδρυμάτων Πληρωμών, αξιοποιώντας ψηφιακές υπηρεσίες, επιφέροντας σημαντική αποσυμφόρηση των ΔΟΥ και βελτιστοποιώντας τις υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης που απολαμβάνουν οι έλληνες πολίτες χωρίς κανένα επιπλέον κόστος για την ελληνική δημόσια διοίκηση. Τυχούσα δε περαιτέρω καθυστέρηση στην υλοποίηση της παραπάνω νομοθετικής ρύθμισης, δημιουργεί στα νομίμως αδειοδοτημένα Ιδρύματα Πληρωμών αδικαιολόγητα προβλήματα στην ισότιμη πρόσβαση στην αγορά ηλεκτρονικών πληρωμών προς το Δημόσιο, και εγείρει σοβαρά ζητήματα στρέβλωσης της αγοράς. Ηλεκτρονική Τιμολόγηση (e-invoicing): Αξιοποιώντας το μορφότυπο ηλεκτρονικού τιμολογίου που παρουσιάστηκε πρόσφατα, είναι δυνατή η άμεση και σε λιγότερο από 15 ημέρες- εκκίνηση της διαδικασίας έκδοσης ηλεκτρονικών παραστατικών χρησιμοποιώντας το ήδη διαθέσιμο θεσμικό πλαίσιο χωρίς επιπλέον προσθήκες. Τα ηλεκτρονικά παραστατικά αποτελούν βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη πλήρως ψηφιακών υπηρεσιών (επιπέδου 5).Το ζήτημα του καθορισμού των παρόχων υπηρεσιών πιστοποίησης των ηλεκτρονικών παραστατικών (ψηφιακή υπογραφή) λύνεται άμεσα με σχετική πρόβλεψη σε Υπουργική Απόφαση. Ως κατάλληλη διαδικασία πιστοποίησης καθορίζεται αυτή που ακολουθείται ήδη επιτυχώς από την ΕΕΤΤ για τους «Παρόχους υπηρεσιών πιστοποίησης ηλεκτρονικής υπογραφής (ΠΥΠΗΥ) που εκδίδουν αναγνωρισμένα πιστοποιητικά». Η εν λόγω πρακτική λύση είναι άμεσα εφαρμόσιμη και εξαιρετικά ασφαλής, καλύπτοντας τις απαιτήσεις του νόμου με έναν σαφή και προτυποποιημένο τρόπο, που ήδη λειτουργεί. Σύμφωνα με το ισχύον πλαίσιο, η ΕΕΤΤ ορίζεται ήδη ως η αρμόδια αρχή για την αδειοδότηση, τον έλεγχο και την εποπτεία των εγκατεστημένων στην Ελλάδα «Παρόχων Υπηρεσιών Πιστοποίησης Ηλεκτρονικής Υπογραφής» (ΠΥΠΗΥ) καθώς και για τη διαπίστωση της συμμόρφωσης προς τις "ασφαλείς διατάξεις δημιουργίας υπογραφής" και τηρεί σχετικό μητρώο (Π.Δ. 150/2001 και Ν. 3431/2006). Σε ότι αφορά τη διαδικασία πιστοποίησης των ηλεκτρονικών παραστατικών, η Υπουργική Απόφαση μπορεί άμεσα να προβλέψει ότι στην περίπτωση επιτηδευματιών του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (π.δ. 186/1992, ΦΕΚ 84 A΄), οι οποίοι εκδίδουν άυλα στοιχεία ΚΒΣ σε εγκαταστάσεις τρίτου παρόχου (όπως π.χ. κέντρα δεδομένων) με σκοπό την παροχή υπηρεσιών ηλεκτρονικού εμπορίου, υπηρεσιών και εφαρμογών που διατίθενται μέσω συσκευών κινητής τηλεφωνίας και υπολογιστών-ταμπλετών καθώς και την παροχή λογισμικού με τη μορφή υπηρεσίας (Software-as-a-Service), η ΕΑΦ∆ΣΣ αντικαθίσταται από ηλεκτρονική υπογραφή που παρέχεται από Πάροχο Υπηρεσιών Πιστοποίησης Ηλεκτρονικής Υπογραφής (ΠΥΠΗΥ). Χωρίς την άμεση νομοθετική ρύθμιση εναρμόνισης των ζητημάτων ηλεκτρονικών πληρωμών και της έκδοσης ηλεκτρονικών παραστατικών, οποιαδήποτε προσπάθεια προώθησης της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης βάσει των Ευρωπαϊκών κατευθύνσεων, είναι ημιτελής και συνεπώς θεωρητική. Σελ. 29, σελ. 35 και σελ. 59 – Αναφορές σε «Ηλεκτρονικές Πληρωμές» και «Ηλεκτρονική τιμολόγηση» Στα εν λόγω σημεία υπάρχει επιγραμματική αναφορά στη χρησιμότητα των ηλεκτρονικών πληρωμών και καμία περαιτέρω τεκμηρίωση ή συγκεκριμένες δράσεις και θεσμικές πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση. Εφ’όσον η στρατηγική για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση επιθυμεί να είναι τεκμηριωμένη και άμεσα εφαρμόσιμη και όχι απλώς μια θεωρητική ανάλυση επί χάρτου, οφείλει να συμπεριλάβει το σύνολο των προαναφερθέντων νομοθετικών ρυθμίσεων και να τις κάνει άμεσα πράξη. Συγκεκριμένα, στη σελίδα 59 αναφέρεται ότι: «Επίσης, με τον ίδιο ρυθμό θα πρέπει να εξαπλωθεί και η χρήση των ηλεκτρονικών πληρωμών από και προς το Δημόσιο για όλες τις συναλλαγές (e-payment)». Αντί αυτής της ασαφούς αναφοράς, είναι απαραίτητο να συμπληρωθεί η δέσμευση για άμεση ρύθμιση του πλαισίου περί είσπραξης Δημοσίων Εσόδων με απλή Υπουργική Απόφαση, ώστε να είναι δυνατές οι ηλεκτρονικές πληρωμές μέσω αδειοδοτημένων για λειτουργία στην Ελλάδα, Ιδρυμάτων Πληρωμών, με τους τρόπους που αναλύθηκε σε προηγούμενο σημείο. Η εν λόγω ρύθμιση, υλοποιείται μέσω ΥΑ και είναι άμεσα εφαρμόσιμη χωρίς πρακτικό ή θεσμικό περιορισμό. Σελ 34 – περί υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Διαλειτουργικότητας Προκειμένου να επιτευχθεί η Οργανωτική και Τεχνική διαλειτουργικότητα μεταξύ των ψηφιακών υπηρεσιών και των Οργανισμών κατά το βέλτιστο, χρονικά, οικονομικά και τεχνικά τρόπο, θα πρέπει να προβλέπεται και να προωθείται η δυνατότητα υποκατάστασης της απαιτούμενης τεχνικής υποδομής με ολοκληρωμένες λύσεις που παρέχονται ως υπηρεσία (Software as a Service) από εξειδικευμένους παρόχους, διαχειριστές συστημάτων ΤΠΕ. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται η διαλειτουργικότητα των συστημάτων, η μέγιστη δυνατή συνεργασία μεταξύ φορέων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με ταυτόχρονη συγκράτηση του κόστους με το οποίο θα επιβαρυνθούν οι χρήστες. Ως εκ τούτου για την προώθηση της αυτοματοποιημένης παροχής υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και τη διασφάλιση της ασφαλούς διαβίβασης των δεδομένων και πληροφοριών στον εκάστοτε αρμόδιο φορέα δημόσιας διοίκησης, η συλλογή, διαχείριση, επεξεργασία ή/ και διαβίβαση των δεδομένων και των πληροφοριών θα πρέπει να δύναται να ανατίθεται σε εξειδικευμένους παρόχους υπηρεσιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών. Σελ 52-53: Σημαντικά έργα ΟΔΙΣΕΕ Οικονομικών Για τη συμβατότητα με το Ευρωπαϊκό πλαίσιο πολιτικής Digital Agenda 2020, το έργο 5 – «Περιβάλλον Διαλειτουργικότητας στη ΓΓΠΣ για την υλοποίηση Ψηφιακών Υπηρεσιών» οφείλει να συμπεριλάβει τη δυνατότητα ολοκλήρωσης των συναλλαγών στο 4ο επίπεδο υπηρεσιών, αξιοποιώντας πληρωμές μέσω αδειοδοτημένων Ιδρυμάτων Πληρωμών, ως ολοκληρωμένο (integrated) βήμα στις υφιστάμενες ή στις νέες υπηρεσίες. Σας επισημαίνουμε ότι ο τρόπος με τον οποίο ολοκληρώνονται σήμερα οι πληρωμές στις υπηρεσίες που παρέχει η ΓΓΠΣ (taxisnet κλπ) *δεν* τις τοποθετεί στο Επίπεδο 4 αλλά στο Επίπεδο 3 καθώς δεν ολοκληρώνεται ο κύκλος στο ίδιο ψηφιακό περιβάλλον, αλλά απαιτείται η φυσική μετάβαση σε τράπεζες ή σε περιβάλλον web banking τρίτων. To παραπάνω πρόβλημα αίρεται με την άμεση νομοθετική ρύθμιση για την «ηλεκτρονική» είσπραξη οφειλών προς το δημόσιο από αδειοδοτημένα Ιδρύματα Πληρωμών (Ν.3862/2010) και την προσαρμογή των ψηφιακών υπηρεσιών της ΓΓΠΣ ώστε να είναι εφικτή η ολοκληρωμένη πληρωμή με κάρτες κλπ. στο ίδιο ψηφιακό περιβάλλον της από οποιοδήποτε Ίδρυμα Πληρωμών. Σας ενημερώνουμε επιπρόσθετα, ότι προτιθέμεθα να αναδείξουμε την συγκεκριμένη προβληματική αποτύπωση του Επιπέδου Ψηφιακής Υπηρεσίας του Υπουργείου Οικονομικών και στις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (DG-INFSO), καθώς λανθασμένα σήμερα αυτές αναφέρονται σε όλα τα benchmarking reports ως Επιπέδου 4 ενώ στην πραγματικότητα είναι Επιπέδου 3. Σελ. 66: Σύστημα Ηλεκτρονικού Εισιτηρίου ΟΑΣΑ: Η αναφορά σε « δυνατότητα αγοράς εισιτηρίου μέσω ηλεκτρονικής τραπεζικής συναλλαγής e-banking» είναι ελλιπής με βάση τον Ν.3862/2010 καθώς αυθαιρέτως παραγκωνίζει τα νομίμως αδειοδοτημένα Ιδρύματα Πληρωμών προκαλώντας στρέβλωση στη σχετική αγορά πληρωμών. Το εν λόγω σημείο καθώς και το σχετικό έργο, οφείλουν να τηρήσουν την κείμενη νομοθεσία και να μην δημιουργήσουν τεχνητές συνθήκες αποκλεισμού.