(Αφορούν τα κεφάλαια 5 [5.1, 5.2, 5.4], 8 και 9 του κειμένου)
1.1. Πιστεύετε ότι περιγράφονται με σαφήνεια οι δομές Σχεδιασμού και Υλοποίησης της Εθνικής Στρατηγικής;
1.1.1. Θεωρείτε ότι οι δομές που περιγράφονται είναι ικανές/ αρκούν για να υποστηρίξουν την υλοποίηση της Εθνικής Στρατηγικής;
1.1.2. Τι επιπλέον μέτρα θα προτείνατε για να εξασφαλιστεί η ομαλή υλοποίηση;
1.2. Έχετε συγκεκριμένες προτάσεις για τη λογοδοσία των υπεύθυνων φορέων και αναδόχων, ως προς την εξέλιξη ενός έργου;
1.3. Θεωρείτε ρεαλιστικό το χρονοδιάγραμμα της υλοποίησης της Εθνικής Στρατηγικής, όπως παρουσιάζεται στο κείμενο;
1.3.1. Τι θα προσθέτατε ή θα αλλάζατε για να γίνει το χρονοδιάγραμμα πιο ρεαλιστικό;
1.4. Πιστεύετε ότι εκτός των όσων αναφέρονται, υπάρχουν και άλλοι κρίσιμοι παράγοντες επιτυχίας της Εθνικής Στρατηγικής; αν ναι, περιγράψτε τους σύντομα.
3. Ερωτήσεις για τις Δομές και την Υλοποίηση
Α. Σε σχέση με τις δομές υλοποίησης της Στρατηγικής, τα βασικά ζητήματα είναι ζητήματα εξορθολογισμού, συνέχειας και συμμετοχής της κοινωνίας και της αγοράς. Ειδικότερα:
(α) Ζητήματα εξορθολογισμού: οι δομές υποστήριξης της Στρατηγικής, μολονότι είναι στη σωστή κατεύθυνση, εμφανίζουν θέματα επικαλύψεων και ασάφειας αρμοδιοτήτων κυρίως εξαιτίας των επάλληλων ρυθμίσεων που έχουν γίνει στο παρελθόν. Η κωδικοποίηση και κανονικοποίηση τους θα ήταν πολύ σημαντική και θα μπορούσε να γίνει στα ακόλουθα επίπεδα:
– επίπεδο διευθύνσεων Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης
– επίπεδο διαφόρων επιτροπών που σχετίζονται με τις ΤΠΕ και την ηλεκτρονική διακυβέρνηση
– επίπεδο ΚΟΣΕ και ΟΔΕ
(β) Ζητήματα συνέχειας: είναι απαραίτητο η Στρατηγική για τις ΤΠΕ και την ηλεκτρονική διακυβέρνηση να έχει συνέχεια και διάρκεια. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να χαράζεται στο ανώτατο επίπεδο (π.χ. στο Γραφείο του Πρωθυπουργού, Επιτροπή Πληροφορικής) και να στηρίζεται σε σταθερές διοικητικές δομές. Έχουν γίνει αρκετά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση αλλά απαιτείται η ολοκλήρωση της θεσμοθέτησής τους.
(γ) Ζητήματα συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών και της αγοράς: στον παρόντα σχεδιασμό της υλοποίησης της στρατηγικής η συμμετοχή τόσο της κοινωνίας των πολιτών όσο και της αγοράς στη χάραξη και υλοποίηση της πολιτικής είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Θα πρέπει να δοθεί έμφαση στο συμμετοχικό σχεδιασμό και τη συμμετοχή παραγωγικών και κοινωνικών φορέων ειδικά στη θέση και διατήρηση των προτύπων διαλειτουργικότητας που αποτελούν την καρδιά της λειτουργίας της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Η δημοσιότητα στην υλοποίηση των έργων δε θα πρέπει να ξεκινάει και να εξαντλείται στη δημοσίευση των διαγωνισμών, αλλά κάθε έργο θα πρέπει να έχει τη δική του ιστοσελίδα στην οποία οι ενδιαφερόμενοι φορείς να μπορούν να καταθέτουν τη γνώμη τους και να εκφράζουν τα σχόλιά τους κατά την πορεία υλοποίησης του έργου. Συνολικά προτείνεται η δημιουργία μόνιμου μηχανισμού διαβούλευσης και αποτίμησης της διαδικασίας υλοποίησης των έργων ΤΠΕ καθώς και της συνολικότερής τους στρατηγικής.
(δ) Ζητήματα αποκέντρωσης και αξιοποίησης των δυνατοτήτων των τοπικών κοινοτήτων: οι περιφέρειες και οι δήμοι θα πρέπει να διαδραματίζουν ενεργό και κεντρικό ρόλο τόσο στο σχεδιασμό όσο και στην υλοποίηση της Στρατηγικής για τις ΤΠΕ και την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Είναι σημαντικό κάθε δήμος και περιφέρεια να έχουν ενεργό ρόλο στον καθορισμό των ανοιχτών προτύπων, στη διασφάλιση της διαλειτουργικότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών και στην αποκεντρωμένη υλοποίηση υποδομών ΤΠΕ και ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Θα πρέπει να υπάρξει συνεργασία με τον τοπικό επιχειρηματικό τομέα και τις κοινωνίες προκειμένου να αυξηθεί η εξωστρέφεια και ανταγωνιστικότητα τους και να δημιουργηθούν δίκτυα παραγωγών / καταναλωτών με τη χρήση ανοιχτών δεδομένων και τη μείωση του κόστους που προκαλείται από μεσάζοντες που δεν προσθέτουν κάτι στην αλυσίδα αξίας.
Β. Ζητήματα Υλοποίησης και χρονοδιαγράμματος
– Ο υπάρχων σχεδιασμός υλοποίησης είναι εξαιρετικά προβληματικός λόγω της έκτασης του κύκλου ζωής των έργων από τη σύλληψη στην υλοποίηση τους. Το μεγάλο αυτό διάστημα καθιστά τις τεχνολογίες στις περισσότερες περιπτώσεις παροχημένες όταν το έργο έχει πλέον υλοποιηθεί.
– Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να ακολουθηθούν τα μοντέλα που περιγράφονται στο 2 (Ερωτήσεις για τα έργα) και στηρίζονται στην αρχή ότι η δημόσια διοίκηση παρέχει απλώς τα δεδομένα και συντονίζει τη δημιουργία και διατήρηση προτύπων, ενώ η κοινωνία των πολιτών και η αγορά φροντίζει να υλοποιήσει τα επιμέρους συστήματα. Τα οριζόντια συστήματα υλοποιούνται από ιδιώτες οι οποίοι πληρώνονται με βάση την πραγματοποίηση συναλλαγών με τη χρήση των σχετικών συστημάτων. Με τον τρόπο αυτό η έμφαση δίνεται στην επιτυχημένη υλοποίηση και όχι στην απλή παράδοση των συστημάτων ή την απορρόφηση του προϋπολογισμού.
* το σύστημα στη Μ. Βρετανία http://www.egov.vic.gov.au/focus-on-countries/europe/countries-europe/united-kingdom/trends-and-issues-united-kingdom/e-government-united-kingdom/cabinet-office-e-government-unit-united-kingdom-archive.html
Σε συνέχεια και σε ότι αφορά στις δομές, στην παράγραφο 5.4.1 αναφέρεται οτι σύμφωνα με τον ν. 3979/2011 (άρθρο 34) προβλέπεται η σύσταση Γενικής Διεύθυνσης/Διεύθυνσης σε κάθε Υπουργείο ή φορέα του δημοσίου. Στη δε διοικητική δομή αυτή, θα υπάγονται υφιστάμενες οργανικές μονάδες με αρμοδιότητες σχετικές με την ενίσχυση της αποδοτικότητας και την απλούστευση των διαδικασιών, ιδιαίτερα κρίσιμες και νευραλγικής σημασίας για την υλοποίηση της Η.Δ. στη χώρα μας. Παρόλα αυτά στα κατατεθέντα νομοσχέδια με τα οργανογράμματα των Κ.Υ. των Υπουργείων, οι συγκεκριμένες αρμοδιότητες σε κάποια Υπουργεία δεν υπάγονται στη Γενική Διεύθυνση Η.Δ. Που βρίσκεται η εφαρμογή του ν. 3979 και ο συντονισμός με τις σχετικές δράσεις αναδιοργάνωσης των Κ.Υ. των Υπουργείων?? Αντί αυτού στην παρούσα φάση εδώ και πάνω από ένα χρόνο η προσέγγιση υλοποίησης της Η.Δ. γίνεται με Ομάδες εργασίας (ΟΔΙΣΕΕ και ΟΔΕΗΔ)!
Στην 5.4.4 αναφέρεται η οργανωτική δομή για την υλοποίηση έργων Η.Δ.. Πολύ καλός σχεδιασμός, ωστόσο με το σκεπτικό της οργανωσιακής διαλειτουργικότητας και προκειμένου να υπάρχει σημείο επαφής στους φορείς, μήπως θα έπρεπε να υπάρχει μία μονάδα στους φορείς της Δ.Δ. που θα ανιχνεύει τις επιχειρησιακές ανάγκες του φορέα, θα εντοπίζει τα οφέλη για τον φορέα, θα ενημερώνεται για τους άξονες και τις δράσεις των Ε.Π. και θα υποβάλει προτάσεις έργων Η.Δ.???
Με εκτίμηση
Ηλεκτρονική διακυβέρνηση σημαίνει εξάρτηση από τεχνολογικές εφαρμογές και συστήματα. Η εξάρτηση αυτή δεν παρέχει ελευθερία και δεν εξασφαλίζει ασφαλή πρόσβαση στις υπηρεσίες που θα παρέχονται. Πιο συγκεκριμένα η ελευθερία επιλογής της μη χρήσης διαδικτύου και Η/Υ μηδενίζεται και γίνεται αναγκαία η επιβολή τους. Η απόφαση της χρήσης ή μη χρήσης ηλεκτρονικών διακυβερνητικών παροχών θα πρέπει να γίνεται από τον ίδιο τον πολίτη, έτσι τα συστήματα θα πρέπει να είναι ευέλικτα για όσους θέλουν να προβούν σε ένα δημόσιο οργανισμό ή ΚΕΕΠ ώστε να κάνουν την δουλεία τους μόνο με την αστυνομική τους ταυτότητα, όπως γίνεται μέχρι σήμερα. Σε αυτό που πρέπει να δοθεί έμφαση είναι η επικοινωνία των δημόσιων οργανισμών ώστε να παραδίδουν χωρίς καθυστέρηση και με ασφάλεια έγγραφα και οτιδήποτε έχει ανάγκη ο πολίτης.
Ο αριθμός δελτίου αστυνομικής ταυτότητας είναι ένας μοναδικός αριθμός για τον κάθε πολίτη, η δημιουργία επιπλέον αριθμών ταυτοποίησης ή και ψηφιακών υπογραφών την θεωρώ περιττή και δημιουργεί πολυπλοκότητα με αύξηση του κόστους των εφαρμογών.
Η διακίνηση χρημάτων από το διαδίκτυο αλλά και η κατάργηση των μετρητών την θεωρώ απαράδεχτη. Η άποψη αγοράζω όσα έχει η τσέπη μου εξαλείφεται με συνέπεια να εκμηδενίζεται η ελεύθερη επιλογή του πολίτη.
Τέλος βιώνοντας την τεράστια οικονομική κρίση στην χώρα μας θα ήταν προτιμητέο η ανάπτυξη της ηλεκτρονική διακυβέρνησης να μην επιτευχθεί από ιδιώτες αλλά από το δυναμικό που έχει ο κάθε κρατικός φορέας ελαχιστοποιώντας τις δαπάνες εφαρμογής της. Δεν είναι δυνατόν να δίνουμε εργολαβίες σε ιδιώτες όταν θα μπορούσε το δημόσιο να επιτύχει τα ίδια αποτελέσματα και μάλιστα καλύτερα. Ότι αφορά τον έλεγχο των αρμόδιων φορέων ας λογοδοτούν σε μια επιτροπή ελέγχου και προόδου των εργασιών.
Σας ευχαριστώ.
Θεωρώ ότι η «Επιτροπή Πληροφορικής και Επικοινωνιών» ως το μοναδικό κεντρικό όργανο θα πρέπει να έχει αρμοδιότητες ορισμού θεμάτων σχετικών με την αλληλοκάλυψη, διαλειτουργικότητα κλπ μεταξύ των επιμέρους συστημάτων που γίνονται από τις ΟΔΙΣΕΕ. Η σύνθεση όμως της επιτροπής δε διαφαίνεται να μπορεί να τις δώσει τέτοιο ρόλο καθώς όλοι στην επιτροπή είναι ανώτερα στελέχη με πολλές άλλες ενασχολήσεις. Πρέπει να υπάρξει επιτροπή τεχνοκρατών που να αναλάβει ακριβώς αυτό το κενό.
Θα πρέπει να προβλεφτεί για όλα τα έργα πλαίσιο συνεχής διαβούλευσης και αξιολόγησης με στόχο τη διαρκή βελτιστοποίησή τους. Κανένα σύστημα ΤΠΕ, δεν μπορεί να μένει σταθερό αν θέλουμε να είναι πετυχημένο.
Δε διαφαίνεται η αξιοποίηση των τεχνοκρατών ΤΠΕ που είναι ήδη στο δημόσιο. Υπάρχει πολύ προσωπικό που μένει ανεκμετάλευτο. Είμαι σίγουρος ότι τμήμα των αναγκών θα μπορούσε να ικανοποιηθεί εάν υπήρχε μεθοδολογία εμπλοκής τους, χωρίς απαραίτητα ανάγκη για μετάταξη, μετακόμιση στην Αθήνα κλπ. Παγκοσμίως κινούνται τεράστιες ομάδες από προγραμματιστές (developers) στη περιοχή του open source χωρίς την ανάγκη για φυσική παρουσία κλπ. Δεν μπορεί να γίνει κάτι παρόμοιο και στην Ελλάδα (κι αν γίνεται το γεγονός και μόνο ότι δε το ξέρω δείχνει ότι δε γίνεται σωστά, όσο κι αν φταίω που δε το έχω βρει).
1.1. Η εμπειρία από έργα πληροφοριακά δείχνει ότι στην Ελλάδα
(α) έργα χρόνου υλοποίησης μικρότερου του έτους έχουν καλή πιθανότητα λειτουργίας
(β) έργα υλοποίησης μεγαλύτερης διάρκειας έχουν μικρή έως μηδενική πιθανότητα.
Παρατηρούνται προβλήματα στη συνέχεια ένός έργου όταν αλλάζει η ηγεσία του αντίστοιχου υπουργείου. Άλλες προτεραιότητες, στόχοι, χρονοδιαγράμματα
1.1.2. Ενιαία αντιμετώπιση σε έργα πληροφορικής δεν φαίνεται να βοηθά σε κάτι. Τι κοινό έχουν έργα υποδομής (π.χ. οπτικές ίνες) και το πληροφοριακό σύστημα φορολογίας. Μήπως ότι το ένα πρέπει να υλοποιηθεί ώστε να είναι ανεξάρτητο του άλλου;
1.3. Οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι όλοι το ίδιο κατηρτισμένοι ούτε έχουν τα ίδια προσόντα. Οι εταιρίες πληροφορικής δεν έχουν όλες την ίδια τεχνογνωσία, τον ίδιο ανθρώπινο δυναμικό κλπ κλπ. Θεωρώ ότι η λεπτομερής ανάλυση (η πρώτη φάση οποιουδήποτε έργου πληροφορικής) θα απαντούσε στα θέματα προτεραιοτήτων και χρόνων υλοποίησης.
Όσο πιο γρήγορα προσπαθεί κάποιος τόσο πιο θεαματικά είναι τα αποτέλεσματα της σύγκρουσης.
Θα αποδείκνυε, κατά τη γνώμη μου, μεγαλύτερη βούληση για αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης, από τη δική μας πλευρά, αυτή των πολιτών, αν μιλούσαμε απλά. Είτε το έχετε αντιληφθεί είτε όχι, η διαβούλευση αφορά στο πώς θα εργάζονται στο μέλλον οι δημόσιοι υπάλληλοι της χώρας, προς το σκοπό της καλύτερης, ταχύτερης και αποτελεσματικότερης εξυπηρέτησης των πολιτών. Το παρόν δεν είναι blog φοιτητών πληροφορικής. Μιλήστε απλά και κατανοητά τι θέλετε και τι πρέπει να γίνει. Εγκαταλείψτε την ορολογία που καθιστά ανέφικτη την ενημέρωση και το γόνιμο διάλογο μεταξύ όλων των πολιτών με ή χωρίς ειδικές γνώσεις Η/Υ. Αν το ήθελα θα μπορούσα κι εγώ να χρησιμοποιήσω ορολογία της επιστήμης μου. Θέλουμε διαβούλευση, δηλαδή ανταλλαγή απόψεων όχι πλείονες, μεμονωμένους μονολόγους. Ζητώ συγγνώμη αν σας κούρασα καθώς και ότι έκανα κατάχρηση της δυνατότητας που μου δίνεται να σχολιάσω επί της επικείμενης δράσης, ενώ εγω σχολίασα για τα σχόλια των χρηστών. Θεωρώ όμως ότι και η δική μου παρέμβαση έχει τη σημασία της και αν εισακουγόταν, θα βοηθούσε πραγματικά.
ΕΝΑΣ ΤΡΟΠΟΣ ΑΜΕΣΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΜΕ ΜΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΝΑ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΤΟΚΟΛΛΟΥ ΤΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΔΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΠΡΟΤΟΚΟΛΛΟΥ ΤΟΥ ΑΙΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΠΟΥ ΑΝΕΛΑΒΕ ΤΗΝ ΔΙΕΚΠΕΡΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ ΠΛΕΟΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
Στην παράγραφο 5.2.2 Στελέχωση των ΟΔΙΣΕΕ, στο σημείο 3, προβλέπεται ότι η ΟΔΙΣΕΕ στελεχώνεται από «έναν υπηρεσιακό παράγοντα σε επίπεδο Γενικού Διευθυντή ή Διευθυντή που ορίζει το Υπουργείο, ο οποίος γνωρίζει τις επιχειρησιακές λειτουργίες του φορέα, συντονίζει τις αρμόδιες υπηρεσίες και ορίζεται ως επισπεύδων […] θα είναι ο Γενικός Διευθυντής / Διευθυντής Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στο πλαίσιο των προβλέψεων του Ν.3979/2011 […] και μέχρι να οριστεί […] ο συντονιστής της Ομάδας Διοίκησης Έργου για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση (ΟΔΕΗΔ) […]»
Παρόμοια, στην παράγραφο 5.4.2 Αντικείμενο της Ομάδας Διοίκησης Έργου για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση, προβλέπεται ότι «Ο επικεφαλής της ΟΔΕΗΔ, δραστηριοποιείται ως μέλος της ΟΔΙΣΕΕ […]» και περιγράφεται αναλυτικά ο ρόλος του και το αντικείμενο της ΟΔΕΗΔ.
Στην πράξη, ο υπηρεσιακός παράγοντας, λείπει από κάποιες ΟΔΙΣΕΕ, πχ του Πολιτισμού/Τουρισμού, του Μεταφορών, του Αγροτικής Ανάπτυξης, όπως φαίνεται στη σύσταση τους http://www.egovplan.gr/?page_id=56
Σύμφωνα με τις συγκεκριμένες παραγράφους, η συμμετοχή του υπηρεσιακού παράγοντα δεν φαίνεται να είναι προαιρετική, αλλά στρατηγικής σημασίας. Πώς τα υπουργεία έχουν την ελευθερία να μην ακολουθήσουν την εθνική στρατηγική και πώς ελέγχονται;
12) Σελ. 48, Ενότητα 5: το οργανωτικό σχήμα είναι εξαιρετικά σύνθετο, χωρίς να είναι ευκρινές. Ρωτώ το εξής: στις επιτυχημένες πρακτικές σε ΗΠΑ, Ην. Βασίλειο, Γερμανία, Αυστραλία κ.α. την ευθύνη για την ψηφιακή στρατηγική την είχε όργανο που είτε βρίσκονταν στο επίπεδο του Πρωθυπουργού/Προέδρου είτε στο επίπεδο του Υπουργού Οικονομικών. Στην Ελλάδα ποιος έχει την αρμοδιότητα για τη χάραξη και την υλοποίηση της ψηφιακής στρατηγικής; Δεν με βοηθά το κείμενο. Είναι η Ειδική Γραμματεία Ψηφιακού Σχεδιασμού (επίπεδο Ειδικού Γραμματέα). Είναι η Γενική Γραμματεία Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης; (επίπεδο Γενικού Γραμματέα). Μήπως πρέπει κάτι να διορθώσουμε, εμπνεόμενοι από τους επιτυχημένους; Η Ν. Κορέα όπως και άλλες διαθέτει και επιτροπή ειδικών επιστημόνων για τη διαρκή αξιολόγηση και βελτίωση των υπηρεσιών. Ανάλογες διορθωτικές κινήσεις δεν βλέπω στο οργανωτικό σχήμα. Μόνο πολυπλοκότητα μπορεί να εμπνεύσει. Έχουν την επάρκεια και τους πόρους οι ΕπΚΕΕ και ΟΔΙΣΕΕ να ανταπεξέλθουν στις διαρκώς εξελισσόμενες ανάγκες της Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης;
13) Παρουσιάζεται μια σειρά σημαντικών έργων των ΟΔΙΣΕΕ. Υπό ποιο πρίσμα σημαντικά; Ποια συμπεράσματα έχει επιφέρει η εφαρμογή τους; Πόσο επιτυχημένα χαρακτηρίζονται με όρους βιωσιμότητας ή έστω με όρους project management (cost, quality, time κλπ.); Θα έπρεπε να δίνονται κάποια συνολικά στοιχεία.
14) Σελ. 82, Ενότητα 5.4.4, προτεινόμενη οργανωτική δομή: παρουσιάζεται ένα νέο process σχεδιασμού και προγραμματισμού έργων. Γιατί; σε τι υστερούσε η προηγούμενη γραφειοκρατική μεθοδολογία με τις Διαχειριστικές Αρχές; ποια προβλήματα καλείται να λύσει; Το κείμενο μιλά γενικόλογα με το εδάφιο «Παράγοντες όπως η ελλιπής τεχνογνωσία ….». Ποιών; Γιατί; Ποιος πλήρωσε το πρόβλημα μέχρι τώρα; Πως το επιλύει η προτεινόμενη δομή; Ποιοι θα τη συνθέσουν; Γιατί απουσιάζει και εδώ η προτυποποίηση (standardization);
15) Σελ. 84: ανακοινώνεται κάποιο Υφυπουργείο που θα έχει την ευθύνη της νέας οργανωτικής δομής. Χρήσιμο είναι, αλλά θα πρέπει να σχεδιαστεί με βάση τους όρους άλλων πρακτικών και να παρουσιάζεται ο νέος «αέρας» που θα φέρει. Που θα ανήκει; στο Υπουργείο Εσωτερικών; Πως θα επιβάλει στη ΓΓΠΣ τους όρους του; Μήπως είναι αργά για ημίμετρα; Ο πλανήτης έχει ήδη κινηθεί πολύ πιο γρήγορα και το δείχνουν οι επιδόσεις άλλων χωρών.
16) Σελ. 85: τι σημαίνει «Συμφωνίες πλαίσιο για επαναλαμβανόμενα έργα ή υπηρεσίες με βάθος χρόνου»;
17) Σελ. 139, κρίσιμοι παράγοντες επιτυχίας: απουσιάζει μια χρονική τοποθέτηση και ένας οδικός χάρτης επίτευξής τους. Είναι περισσότερο θεωρητική προσέγγιση ως ευχολόγιο (πχ. Έμπνευση και δέσμευση όλων των εμπλεκομένων στην υλοποίηση της εθνικής ψηφιακής στρατηγικής) και λιγότερο τεχνική. Άλλωστε, κρίσιμοι παράγοντες επιτυχίας όπως «…η επίσπευση στην απονομή δικαιοσύνης…» είναι εθνικός στρατηγικός στόχος.
Για την επιτυχία εκτέλεσης του προγράμματος, επιθυμώ να τονίσω πέντε κύριες προϋποθέσεις:
1. Μακροχρόνια και ευρεία πολιτική δέσμευση
2. Δημιουργία ολιγομελούς ομάδας διαχείρισης με ανάθεση συγκεκριμένων έργων σε κάθε μέλος της ομάδας
3. Διαρκής έλεγχος αποδοτικότητας των μελών της ομάδας διαχείρισης και, εάν θεωρηθεί αναγκαίο, άμεση αλλαγή της σύνθεσης της ομάδας
4. Υπηρεσία One-stop Shop για την πλήρη ενημέρωση των ενδιαφερομένων που θα περιλαμβάνει ένα site για όλες τις προκηρύξεις
5. Τηλέφωνο και email παραπόνων (με υποχρέωση απάντησης, που θα απαντώνται, όχι όπως γίνεται συνήθως]
Δεν έχει καμία σημασία εάν σαν Πολίτης Συμφωνώ η Διαφωνώ με τις Δομές για την Υλοποίηση της στρατηγικής.
Σε αυτό το κράτος οι αποφάσεις που λαμβάνονται την μία μέρα καταργούνται την άλλη.
Παράδειγμα : Την μία μέρα καταργήθηκε η Ε. Γ. Ψηφιακού Σχεδιασμού και την άλλη μέρα ξαναζωντάνεψε.
Οι Δομές για την Υλοποίηση, είναι πλέον σαφές σε όλους τους πολίτες, ότι θα έρθουν στα μέτρα της επόμενης κυβέρνησης (όποια και να είναι αυτή) με κριτήρια που δεν θα σχετίζονται με το έργο αλλά με το βόλεμα ημετέρων, τις προσωπικές στρατηγικές, τις ενδοκυβερνητικές ισορροπίες αλλά και τις διάφορες λαμογιές (γιατί να κρυβόμαστε άλλωστε).
Προσωπικά σε ότι αφορά τις δομές και τις προϋποθέσεις υλοποίηση έχω μια αρχή: ΣΥΝΕΠΕΙΑ και ΣΥΝΕΧΕΙΑ (Στοχοθεσία και στοχοπροσύλωση)
ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ tocken. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΥΝΔΙΑΛΑΓΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΟΥ, ΝΑ ΜΕΤΑΒΙΒΑΖΕΙ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΕΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ, ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΝΗΜΕΡΩΤΗΤΕΣ, ΠΙΣΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΚΛΠ
ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΕΝΟΣ TOCKEN ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΩΝ ΑΠΟΔΗΜΩΝ.
ΘΑΡΡΟΣ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ.
ΒΓΑΛΕΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΑΡΤΙΝΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΠΟΥ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ ΠΟΥ ΕΜΠΟΣΙΖΟΥΝ ΛΥΣΑΛΕΑ ΤΗΝ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΙΣΗ ΚΑΙ ΕΚΜΟΝΤΕΡΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΑΠΛΑ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΚΟΜΠΟΥΤΕΡ ΔΕΝ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ.
Οι δομές που παρουσιάζονται είναι όμοιες με τις υφιστάμενες, οπότε έχουν και τα ίδια μειονεκτήματα:
-Γραφειοκρατεία
-Έλλειψη σεβασμού στον πολίτη
-Αδυναμία διαχείρισης έργων
-Υπερβάσεις κόστους υλοποίησης
Για ποιο λόγο να πιστέψουμε ότι θα επιτύχουν έναν ιδιαίτερα πολύπλοκο σχεδιασμό σαν αυτόν;
Η λύση για έναν περίπλοκο σχεδιασμό δεν είναι η δημιουργία ενός περίπλοκου οργανισμού διαχείρισης, αλλά η απλοποίηση του έργου.
Simple is Beautiful
Στην 3η παράγραφο του 5.4.1. με τίτλο «Δομές υποστήριξης εφαρμογής του Ν.3979/2011 για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση» αναφέρεται «Μέχρι τη σύσταση της Γενικής Διεύθυνσης / Διεύθυνσης Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης ανά Υπουργείο, προβλέπεται η συγκρότηση Ομάδας Διοίκησης Έργου (ΟΔΕΗΔ), η οποία έχει ως αντικείμενο τη διαδικαστική, οργανωτική και τεχνική υποστήριξη της εφαρμογής του νόμου. Η ΟΔΕΗΔ κάθε Υπουργείου είναι ένα από τα έργα της αντίστοιχης ΟΔΙΣΕΕ. Η ΟΔΕΗΔ αναφέρεται και παίρνει κατεύθυνση από την ΟΔΙΣΕΕ του Αρμόδιου Υπουργείου όπως κάθε φορά ορίζεται από την Επιτροπή Πληροφορικής και Επικοινωνιών.
Σύμφωνα με την βασική αρχή της Διοίκησης θα πρέπει να υπάρχει «συνέχεια και η μοναδικότητα της εντολής», (κάθε υφιστάμενη οντότητα θα πρέπει να έχει μια το πολύ προϊσταμένη οντότητα,τυπικά αλλά και ουσιαστικά) προκειμένου να επιτυγχάνεται ο στρατηγικά ορισμένος στόχος. Όπως περιγράφεται και στο Νόμο η σύσταση της ΟΔΕ ΗΔ προέρχεται από προσωπικό των Υπηρεσιών και προφανώς υφίσταται θέμα ιεραρχίας και ελέγχου για την δράση της από τις υπάρχουσες διοικητικές δομές. Συνεπώς η αναφορά της προηγούμενης παραγράφου ότι οι ΟΔΕ αναφέρονται απευθείας στην ΟΔΙΣΕΕ πρακτικά δημιουργεί θέμα, δεδομένου ότι σε κάθε Υπουργείο υφίστανται ήδη δομές διοίκησης με άμεσα επικαλυπτόμενο αντικείμενο.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αλλαγές που στρατηγικά θέτει ο σχετικός Νόμος της Ηλεκτρονικής διακυβέρνησης δημιουργεί τεράστιες δομικές μεταρρυθμίσεις, δεν είναι η καλύτερη επιλογή, η εφαρμογή του Νόμου να επαφίεται σε μια ομάδα (ΟΔΕ ΗΔ) που θα δρά εν αγνοία των τυπικών και καθ’ ύλη αρμόδιων δομών διοίκησης.
Μήπως οι ΟΔΕ θα πρέπει να ελέγχονται απευθείας από τις υφιστάμενες διοικητικές δομές ώστε να γίνει πλέον κατανοητό από όλους το πλαίσιο των στρατηγικών στόχων αλλά και να είναι εφικτός ο έλεγχος της υλοποίησης τους?
Τίποτα δεν πρόκειται να λειτουργήσει αν δεν παρθεί ΑΜΕΣΗ πολιτική απόφαση για ΕΝΑΝ ΕΝΙΑΙΟ ΑΡΙΘΜΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ που θα χρησιμοποιηθεί για ΟΛΕΣ τις συναλλαγές του με το Δημόσιο. Στην Φινλανδία μου τη έδωσαν όταν ήμουν έφηβη στη δεκαετία του -60. Από τότε ένας είναι ο αριθμός: ταυτότητα, δίπλωμα οδήγησης, φορολογική δήλωση, έκλογές, κοινωνική ασφάλιση. Ο αριθμός ΑΜΚΑ που έχουμε πρόσφατα εφαρμόσει στην Ελλάδα μοιάζει με τον φινλανδικό αριθμό, γιατί αποτελείται από την ημερομηνία γέννησης και έναν σύντομο 5ψήφιο κωδικό. Τόσο απλά. Να δείτε πως μετά η διαστάυρωση στοιχείων θα είναι παιχνίδι. Επί χρόνια στις ερωτήσεις μου, για το λόγω που δεν εφαρμόζεται ο ενιαίος αριθμός πολίτη στην Ελλάδα, μου λένε, ότι δεν αρέσει στην αριστερά («φακέλλωμα») και στην εκκλησία (φοβούνται το «666»)!!! Αληθεύουν αυτά; Αν είναι θέμα πολιτικής βούλησης, δέστε που είναι τώρα η Ελλάδα και που είναι η Φινλανδία…αν δεν έχουν οι πολιτικοί μας τα κότσια για να αποφασίσουν επιτέλους κάτι τόσο αυτονόητο, τότε ας λουστούμε όλοι μαζί το αλαλούμ που φαίνεται ότι βολεύει κάποιους. Είμαι απλώς χρήστης της ψηφιακής τεχνολογίας και εύχομαι καλή επιτυχία στους σκοπούς σας.
Σε συνέχεια προηγούμενου κειμένου που σας έστειλα, θα ήθελα να προσθέσω δύο θέματα στα οποία προτείνω να δοθεί ιδιαίτερη σημασία.
1. Το ιδιαίτερο βάρος που πρέπει να δίδεται και την προτεραιότητα κατά τον σχεδιασμό συστημάτων πληροφορικής στον σχεδιασμό της δομής των δεδομένων, έτσι ώστε να γίνεται δυνατή η μέγιστη ευεληξία στην αλλαγή διαδικασιών όταν αυτή προκύπτει αναγκαία. Η τυποποίηση στον σχεδιασμό των δομών δεδομένων προσφέρει επίσης αυξημένες δυνατότητες διασύνδεσης περισσοτέρων συστημάτων πληροφορικής και συνεπώς ολοκλήρωσης ευρυτέρων συστημάτων.
2. Στον πρόυπολογισμο του κόστους και τον σχεδιασμό του έργου για ένα σύστήμα πληροφορικής πρέπει να προστίθεται το συνεπαγόμενο κόστος και ο χρόνος εισαγωγής των αναγκαίων δεδομένων. Αυτά μπορούν να είναι πολύ μεγάλα και όπως σύχνα έχει συμβεί, να γίνουν αιτίες μεγάλων δυσκολιών και μη προυπολογισμένων δαπανών (πχ, Ασφαλιστικά Ταμεία).
Εύχομαι καλή επιτυχία στην προσπάθειά σας για ψηφιοποίηση, η οποία νομίζω κυριώτατα θα εξαρτηθεί από την ευρεία διάθεση υπεύθυνου “management” και κοινής λογικής και πολύ λιγότερο τεχνολογικών ικανοτήτων.
Πληροφορικοί υπάρχουν, Managers και Κοινή Λογική σπανίζουν, επειδή τα δύο τελευταία μέχρι σήμερα ήταν και είναι (;) στην Ελλάδα υπό διωγμό.
Θέλω ακόμα να καταχραστώ της φιλοξενείας σας, για να προτείνω την επικέντρωση των προσπαθειών στην απελευθέρωση των δυνατοτήτων του ιδιωτικού τομέα να αναπτύξει την πληροφορική, και όχι στις υποτιθέμενες (Εδώ και πολλά χρόνια και ίσως και σήμερα (;)) δυνατότητες των κρατικών υπηρεσιών και άλλων κρατικών οργάνων όπως τα κρατικά πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα, ΔΕΚΟ κλπ., οι οποίες θα έπρεπε να επιδιώξουν να γίνουν καλοί και ενημερωμένοι και απαιτητικοί χρήστες πληροφορικών συστημάτων και όχι δημιουργοί ή συντηρητές τους.
Σας μίλησα με την πείρα ένός έγκαιρα παραιτηθέντος στελέχους της ΥΑΠ (Τότε του υπουργείου Προεδρίας) και αξιωματούχου της Ευρωπαικής Επιτροπής για πολλά χρόνια υπεύθυνου για την παρακολούθηση συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων πληροφορικής στην Ελλάδα.
Σας Ευχαριστώ.
Στη δομή διοίκησης του κάθε έργου απουσιάζει ο Υπεύθυνος έργου, θέση ιδιαίτερα σημαντική που συνδέεται με την ανάληψη ολοκληρωμένης ευθύνης, παντού στον κόσμο. Για να μειωθεί το ρίσκο, το οποίο κι εσείς άλλωστε προβλέπετε πρέπει αυτός να ορίζεται με κάποια συμπαγή κριτήρια, εν προκειμένω (i) να ‘χει πολυετή ατομική εμπειρία σε αντίστοιχες ευθύνες για οργάνωση και εκτέλεση ολοκληρωμένων σύνθετων τεχνικών έργων της επιτυχούς εφαρμογής τους περιλαμβανομένης (ii) να είναι fulltimer να να δεσμεύεται για π.χ. 5ετή εργασία στο έργο εκτός κι αν αξιολογηθεί αρνητικά (iii) μεταφερθεί/υπαχθεί αυτός οργανικά στο κατά περίπτωση Υπουργείο για όλη τη διάρκεια του έργου ώστε να αναλάβει και την ευθύνη ενσωμάτωσης των συστημάτων στη καθημερινή διοικητική διαδικασία. Αν κατακερματίσετε τις αρμοδιότητες αυτές εισάγετε υψηλό ρίσκο, ασυννενοησίας και άλλων δεινών όπως οι συνεχείς αλλαγές προσώπων.
Βεβαίως δεν υπάρχουν στα υπουργεία, ή αν υπάρχουν είναι οι πλέον κουρασμένοι αν έχουν μείνει πολλά χρόνια στο ίδιο υπουργείο, πρέπει να τους μεταφέρετε από κάπου αλλού και να ζητήσετε από τα υπουργεία να υποστηριχθούν με ανθρώπινους και υλικούς πόρους για να οργανώσουν οι ίδιοι το έργο τους. Μπορεί να οριστεί και αναπληρωτής υπεύθυνος ένας από τον διοικητικό μηχανισμό του Υπουργείου, ο οποίος να ορίζεται με σύμφωνη γνώμη του Υπευθύνου.
Ο Υπεύθυνος έργου πρέπει να συμμετέχει ελεγκτικά ή καλύτερα με ρόλο παρακολούθησης στον συνολικό κύκλο ζωής του έργου ώστε να μπορεί να βελτιώνει/συμπληρώνει στη πορεία τις λειτουργικές προδιαγραφές αλλά και να εξασφαλίσει την ομαλή ενσωμάτωση του έργου όπως θα του παραδοθεί στην καθημερινή διοικητική διαδικασία. Αυτό δεν μπορεί να γίνει ξαφνικά μόνο με τη λεγόμενη εκπαίδευση που έχετε βάλει στο τέλος να γίνεται από τρίτους φορείς!
Στα κεφ 5.2.2 , 5.2.3 βέβαια ορίζεται ο ΟΔΙΣΕΥ, όμως είναι επιτροπή με σύνθεση από πρόσωπα που μπορεί να αλλάζουν ενώ oi άλλες τους ιδιότητες καταδεικνύουν ότι δεν είναι fulltimers, ούτε εξασφαλίζεται η υψηλή τους εξειδίκευση και εμπειρία. Αυτός που ονομάζεται συντονιστής δεν είναι ρητά υπεύθυνος ούτε μεταφέρεται να ανήκει στο κατά περίπτωση υπουργείο. Ο Υπεύθυνος πρέπει να ναι επικεφαλής του ΟΔΙΣΕΥ όχι απλά συντονιστής. Βεβαίως όλοι οι υπεύθυνοι θα πρέπει να είναι σε επαφή και να αλληλοβοηθιούνται, να δίνουν reports στην επιτροπή παρακολούθησης όλων των έργων ηλεκτρ. διακυβέρνησης και να α ξ ι ο λ ο γ ο ύ ν τ α ι ατομικά.
Οι λειτουργικές προδιαγραφές είναι σύνθετο και σημαντικό τεχνοκρατικό έργο. Ο ΟΔΙΣΕΥ όπως τον έχετε νομίζω θα αδυνατεί να συντάξει στέρεες, ολοκληρωμένες και μακροπρόθεσμες λειτουργικές προδιαγραφές και κυρίως να αναλάβει ουσιώδη ευθύνη για αυτές. Το πιο πιθανό είναι να εκφυλιστεί η δουλειά αυτή σε συλλογή-ανάλυση απαιτήσεων, αντί για λειτουργικές προδιαγραφές, όπως άλλωστε γίνεται όλα αυτά τα χρόνια.
Ο φορέας της πρότασης – γενικά πρέπει να παίρνει και να δίνει feedback στον τεχνικό σχεδιασμό – και στα πρώτα πρωτότυπα. Η εντελώς black box μεθοδολογία υλοποίησης σύνθετων έργων πληροφορικής ιδίως στο δημόσιο είναι αποτυχημένη και πρέπει να αποφευχθεί.
Δεν έχω αντίρρηση ότι ο σχεδιασμός-υλοποίηση μπορούν να γίνουν χωριστά, να ανατεθούν σε τρίτους κτλ, έχω ουσιώδη αντίρρηση ότι οι λειτουργικές προδιαγραφές μπορούν να συνταχθούν εύκολα και γρήγορα χωρίς συνεχείς βελτιώσεις και feedback στα επόμενα στάδια.
Οι λειτουργικές προδιαγραφές που θα εκπονήσει η ομάδα του κάθε φορέα υπό τον υπεύθυνο έργου θα πρέπει να αντιστοιχούνται και με προτάσεις και λύσεις σχετικά με την εσωτερική αναδιοργάνωση ανθρώπινων πόρων και αρμοδιοτήτων στους στα υπουργεία, καθώς και την εκπόνηση ή εξειδίκευση νέων εσωτερικών διαδικασιών σε κάθε τι της δημόσιας διοίκησης. Οι ίδιοι πρέπει να αναλάβουν ουσιώδη ρόλο στην εκπαίδευση των δημοσίων υπαλλήλων χρηστών στις νέες διαδικασίες και να την οργανώσει σε επίπεδο υπουργείου – αξιοποιώντας φυσικά και τους πόρους που έρχονται από τους λεγόμενους στη πρότασή σας φορείς παραγωγικής λειτουργίας.
Για να μειώσετε το προφανές ρίσκο, όλα αυτά για να τα πετύχετε πρέπει να τα γράψετε στο σχέδιο, δεν εννοούνται, και δεν θα προκύψουν.
Κατά τα άλλα, θα μπορούσαν να γίνουν εξειδικευμένες κεντρικές δομές για όλες τις δράσεις egov, που αξιοποιούνται και υποστηρίζουν όλους από όλους, με τεχνογνωσία σε επιμέρους αντικείμενα, με επαφή με άλλα κράτη κτλ, ώστε να αποφευχθεί η επανάληψη, να επιτευχθεί ομοιομορφία αλλά και να διαχυθεί οριζόντια εξειδικευμένη τεχνογνωσία.
Πιθανώς όμως αυτά να τα ‘χετε προβλέψει ήδη ή να έχετε την ευελιξία να τα στήσετε στη συνέχεια ανάλογα με τις ανάγκες.
Εξαιρετικά αμφίβολη η αξιοπιστία της ΥΑΠ και της «Κοινωνίας της Πληροφορίας ΑΕ». Το ιστορικό τους δεν δικαιολογεί εμπιστοσύνη.
Υποχρεωτηκά θα πρέπει να προηγέιται επανασχεδιασμός των διαδικασιών και του οργανογράμματος και μόνον όταν έχουν με βεβαιώτητα προσδιοριστεί να ακολουθεί ο σχεδιασμός καταλληλου μηχανογραφικού συστήματος του οποίου η χρήση πρέπει να είναι υποχρεωτική. Τα συστήματα πρέπει να σχεδιάζονται από ειδικούς στην οργάνωση και όχι από μηχανικούς πληροφορικής. Οι μηχανικοί πληροφορικής πρέπει να στηρίζουν τους οργανωτές κατά τον σχεδιασμό και στην συνέχεια να υλοποιούν το ήδη πλήρως σχεδιασμένο μηχανογραφικό σύστημα. Προσοχή στην Αρχή «Το χάος δεν είναι ψηφιοποιήσημο».
Πρέπει να υπάρξει πλήρης αποφυγή μικτών χειρογραφικών και μηχανογραφικών συστημάτων.
Υποχρεωτηκή συνδιασμένη αξιολόγηση των ολοκληρωμένων έργων από τους εξυπηρετούμενους πολίτες/επιχειρήσεις και από ανεξάρτητους αξιολογητές με βάση την βελτίωση της εξυπηρέτησης των πολιτών/επιχειρήσεων.
Απόδοση με σαφήνεια ευθύνης με αντίστοιχες ποινές στους υπεύθυνους αποτυχημένων έργων πληροφορικής. Οι θλιβερές εμπειρείες του ΜΟΠ Πληροφορικής και των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων είναι κυρίως αποτελέσματα της ανευθυνότητας των υπευθύνων έργων πληροφορικής, οι οποίοι πρώτοι αντιλμβάνονταν την επερχόμενη αποτυχία και δεν ενημέρωναν εγγράφως και υπεύθυνα τις Ελληνικές Αρχές και τις Επιτροπές Παρακολούθυσης των ΜΟΠ Πληροφορικής και των Επιχειρησιακών Προγραμμάτων.
Συνεχίζοντας από την πρόταση μου για τη δημιουργία μιας κεντρικής υπηρεσίας η οποία θα παρέχει άμεση πληροφόρηση στον πολίτη για όλες τις συναλλαγές του με το δημόσιο (one-stop shop), θεωρώ πως οι υποδομές που έχουν σχεδιασθεί και προτείνονται απαιτούν την παράλληλη και υποχρεωτική επιμόρφωση των στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης. Οι διευθυντές θα πρέπει υποχρεωτικά να επιμορφώνονται μέσω του ΕΚΔΔΑ σε προγράμματα σχετικά με την εργασία τους με θεματολογία που καλύπτει τις γενικότερες μεταβολές στον τομέα τους, τις διαδικασίες που καλούνται να ολοκληρώσουν, γνωρίζοντας παράλληλα τα ψηφιακά εργαλεία και τις δυνατότητες που τους παρέχουν μέσα από μελέτες περίπτωσης και πρακτική άσκηση. Στη συνέχεια, οι υφιστάμενοι τους θα πρέπει να ακολουθήσουν την εκπαίδευση και όχι ανάποδα όπως συνήθως γίνεται! Τέλος οι μαθησιακοί στόχοι των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του ΕΚΔΔΑ θα πρέπει να σχεδιάζονται από τους εμπνευστές της στρατηγικής του φορέα, ενώ το εκπαιδευτικό υλικό και οι μελέτες περίπτωσης να παρέχονται από τους σχεδιαστές των εν λόγω προγραμμάτων καλύπτοντας τους τομείς ευθύνης της διευθυνσης.
Τέλος, σε επίπεδο υλοποίησης θα πρέπει οι μελέτες να είναι συνδεδεμένες με τα έργα προκειμέου να υπάρχει συνέχεια στην υλοποίηση τους στην πράξη και να ακολουθούνται οι σύγχρονες τάσεις υλοποίησης των ΠΣ.
Στη διάθεση σας,
Γιάννης Δεληγιάννης
Εξηγήστε μου τι σημαίνει ΤΠΕ
Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών
Θα ήθελα να συμμετέχω στην έρευνα αλλά δεν έχω τις απαραίτητες γνώσεις.όμως είναι πολύ σπουδαίο να απευθύνεστε στον πολίτη και να του ζητάτε την γνώμη του.
Ο τρόπος σχεδιασμού της υποδομής θα πρέπει δυνητικά να επιμερίζεται τον τρόπο που θα επρεπε σε ενα θεωρητικο και ιδανικο πλαισιο να λειτουργεί η δημοσια διοικηση και η επικοινωνία που θα έπρεπε να έχει σε σχέση με τον πολίτη και τις επιχειρήσεις.
Χρειάζεται ολική στρατηγική προσέγγιση στο πως θα έπρεπε να λειτουργούν οι υπηρεσίες του κράτους και ειδικότερα μεσα στο ίδιο πλαίσιο η ηλεκτρονική διακυβέρνηση.
Πάντως το κείμενο περιγράφει επαρκώς τους τρόπους αντιμετώπισης του ερωτήματος. Το μόνο που θέλω να τονίσω είναι ίσως ότι ο εσωτερικός σχεδιασμός των υποδομών και υπηρεσιών (σε σχέση με την ίδια την δημοσια διοικηση και τις υπηρεσίες της) δεν είναι απαραιτήτως αναγκαίο ή χρήσιμο ή υποχρεωτικό να αντικατοπρίζεται στον τρόπο χρήσης τους απο τον πολίτη.
π.χ. θα ήταν ίσως αναγκαίο και για τις υπηρεσίες και για την προστασία των δεδομένων του πολίτη οι εσωτερικές υποδομές να βασίζονται σε διαφορετικές βάσεις δεδομένων οι οποίες να υπάρχει σχεδιασμός εννοποίησης τους μόνο σε σχέση με το περιβάλλον χρήσης απο τον πολίτη. Με αυτο τον τρόπο και οι εσωτερικές δομές των υπηρεσιών του δημοσίου διατηρούνται, και υπάρχει περισσότερη ασφάλεια σε σχέση τις πληροφορίες που διακρατούνται μόνο απο τις υπηρεσίες που είναι αρμόδιες, ενω ο πολίτης να μπορεί από την ίδια διεπαφή να κάνει χρήση των υπηρεσιών και διαχείρηση των πληροφοριών που κάθε υπηρεσία διακρατά.
Μερικές προτάσεις παρατηρήσεις:
1. Δίνεται μεγάλη έμφαση στην ταχύτητα πρόσβασης των χρηστών, αλλά όχι στην συμμετρική πρόσβαση. Η ασύμμετρη πρόσβαση βασίζεται σε ένα μοντέλο παραγωγού/καταναλωτή πληροφορίας και συσκολεύει την δημιουργία υποδομών P2P. Πιστεύω ότια θα έπρεπε να πρωταθεί η συμμετρικότητα της ταχύτητας πρόσβασης.
2. Τα πρόσφατα παραδείγματα νομοθεσίας που μετεθέτουν την αστυνόμευση και την ευθύνη τήρησης των νόμων στους ISPs (παράδειγμα 3 strikes, ή σε επίπεδο περιεχομένου το DMCA στις ΗΠΑ), χωρίς την προϋπόθεση δικαστικής απόφασης, δεν μπορούν να είναι αποδεκτά. Το Διαδίκτυο έχει ήδη αναδειχθεί σε σημαντικό χώρο πολιτικής δράσης, καλλιτεχνικής δημιουργίας και επιχειρηματικότητας και δεν είναι δυνατό να επιτρέψουμε η αστυνόμευση του χώρου αυτού και η εφαρμογή των νόμων να γίνεται από ιδιώτες.
3. Θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για ανάπτυξη νέων υπηρεσιών και τεχνολογιών δίνοντας μεγαλύτερο εύρος του φάσματος συχνοτήτων στο κοινό. Ακόμη πιο πολύτιμο θα ήταν αν το εύρος αυτό ήταν κοινό για όλα τα κράτη-μέλη.
4. Η ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας (υπηρεσίες, εμπόριο) μέσω Διαδικτύου θα μπορούσε να διευκολυνθεί σημαντικά εαν οι απαιτήσεις του νόμου για την ίδρυση και λειτουργία επιχειρήσεων αποδέχονταν την έννοια της μικρής-μεσαίας εταιρείας που δραστηριοποιείται στο Διαδίκτυο, χωρίς να έχει τις σχετικές «φυσικές» υποδομές. Οι απαιτήσεις του νόμου για ταμειακή μηχανή, χώρο γραφείων, παρουσία των υπαλλήλων στον χώρο, κ.λ. αποτρέπουν την άσκηση μία σειράς επιχειρηματικών δραστηριοτήτων (με νόμιμο τρόπο) μέσω Internet.