(Αφορούν τα κεφάλαια 5.3 και 6 του κειμένου)
1.1. Συμφωνείτε με την προτεραιότητα που δίνεται στην ανάπτυξη οριζόντιων πληροφοριακών συστημάτων όπως τα «Ενιαία Διαχείριση Σχέσεων Κράτους Πολιτών και Επιχειρήσεων», «Ενιαία Διαχείριση Επιχειρηματικών Πόρων» κ.λπ.
1.2. Συμφωνείτε με την προτεραιότητα που δίνεται στην ανάπτυξη καθολικών τεχνολογικών υποδομών όπως τα «Πληροφοριακές Υποδομές και Datacenter της Δημόσιας Διοίκησης», «Δίκτυο Δημόσιας Διοίκησης ΣΥΖΕΥΞΙΣ» κ.λπ.
1.3. Από τις προτάσεις υλοποίησης έργων των Ομάδων Διοίκησης του Σχεδιασμού και Επίβλεψης Έργων (ΟΔΙΣΕΕ), ποιές θεωρείτε ότι είναι ύψιστης προτεραιότητας;
1.4. Συμφωνείτε με τις δράσεις που έχουν ενταχθεί στην πρωτοβουλία για την Ανοικτή Διακυβέρνηση (Δι@ύγεια, Αρχείο Πολίτη, Διαβουλεύσεις, Ανοικτά Δεδομένα, Προτάσεις και παράπονα Πολιτών);
1.4.1. Έχετε να προτείνετε άλλες δράσεις που θεωρείτε χρήσιμες για την Ανοικτή Διακυβέρνηση;
2. Ερωτήσεις για τα Έργα
Βασικοί άξονες και προβληματισμοί πάνω στην υπάρχουσα κατάσταση:
– Οι επενδύσεις που έγιναν ως τώρα δεν αξιοποιηθηκαν. Το βασικό ερώτημα δεν ειναι πια τα εργα αλλα πως τα αξιοποιούμε τα υπαρχοντα εργα και προσωπικο στο δημοσιο.
– Τεραστια εργα που δεν μπορουν να δουλεψουν ευκολα παιρνουν πολλα χρονια να υλοποιηθον και έχουν μικρο ποσοστο επιτυχιας.
– Η κυβερνηση πρέπει να βγαζει προδιαγραφες κ ανοιχτα προτυπα και οχι να σχεδιαζει μεγαλα εργα με μεγαλες πιθανοτητες αποτυχιας εξαιτιας της πολυπλοκοτητας
– Το 80% των αναγκων καλυπτεται με το 20% του εργου. Προτεραιοτητα πρέπει να δοθει στην εξοικονομηση πορων με τη χρηση Ανοιχτου Λογισμικου και οχι στο σχεδιασμο εργων μεγαλου προυπολογισμου. Αυτη τη στιγμη υπαρχουν 30000 χιλιαδες εξυπηρετητες αυτοι καταναλωνουν τουλαχιστον 600 ευρω ο ενας το χρονο (18εκ). Με χρήση τεχνολογιών virtualization Ανοιχτού Λογισμικού μπορούμε να φτάσουμε στους 3000 ρίχνοντας το κόστος στο 10% και καλύπτοντας ολες τις προυπολογιστικες αναγκες του δημοσιου.
Για την επιτάχυνση υλοποίησης μεγάλων δράσεων πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών (ΤΠΕ), έχουμε καταλήξει σε μια σειρά από ενέργειες, οι οποίες εάν υλοποιηθούν με μια συγκεκριμένη μεθοδολογία που θα διασφαλίζει διαφάνεια, ποιότητα και γρήγορο αποτέλεσμα, θα οδηγήσουν σε μεγάλη οικονομική ωφέλεια για το δημόσιο. Η ωφέλεια αυτή θα είναι άμεση και διαρκής, δηλαδή κάθε χρόνο.
Μεταξύ των προτεινόμενων δράσεων, οι οποίες είναι τεχνολογικά ώριμες να υλοποιηθούν είναι η Ηλεκτρονική Συνταγογράφηση, με εκτιμώμενη ετήσια ωφέλεια ~2 δις ευρώ. Άλλες ώριμες δράσεις για υλοποίηση είναι δέσμη μέτρων για πάταξη του λαθρεμπορίου καυσίμων, με εκτιμώμενη ετήσια ωφέλεια ~2 δις και δέσμη ενεργειών για πάταξη της φοροδιαφυγής και του ΦΠΑ, με εκτιμώμενη ετήσια ωφέλεια ~6 δις ευρώ.
Σημειώνεται ότι η συνολική εκτιμώμενη ετήσια ωφέλεια από την υλοποίηση των τριών ανωτέρω δράσεων, υπολογίζεται με βάση το πεδίο εφαρμογής της κάθε προτεινόμενης λύσης, σε περίπου 10 δις ετησίως, κάθε χρόνο επαναλαμβανόμενα.
Σχετικά με την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, ως γνωστό υπάρχει ήδη πιλοτική εφαρμογή σε λειτουργία. Τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα από την εφαρμογή της είναι εντυπωσιακά. Σύμφωνα με τα στοιχεία, η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης στο τρίμηνο Οκτωβρίου – Δεκεμβρίου 2010 σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2009 άγγιξε το 45%, ενώ η μέση αξία της συνταγής μειώθηκε από τα 80 ευρώ στα 48, και ο συνολικός αριθμός των συνταγών του τριμήνου από 950.000 σε 620.000.
Το ίδιο μοντέλο εφαρμογής θα μπορούσε άμεσα να υλοποιηθεί για το σύνολο των ασφαλιστικών ταμείων καθώς και όλα τα σημεία που συνταγογραφούν. Χρειάζεται όμως σωστός σχεδιασμός και σωστή διαστασιολόγηση.
Μεθοδολογία Υλοποίησης
Για την επιτάχυνση των διαδικασιών υλοποίησης των δράσεων, θα πρέπει να αποσυνδέσουμε την έννοια της πολιτικής παρέμβασης από την εκτέλεση κάποιου μεγάλου έργου με τον παραδοσιακό τρόπο. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, το δημόσιο ακολουθεί μια περπατημένη λογική εκτέλεσης έργων για κάθε σημαντική παρέμβαση, η οποία παρουσιάζει σοβαρές καθυστερήσεις στην υλοποίηση αλλά και προβλήματα στην τελική ποιότητά του.
Με τα σημερινά δεδομένα, σημαντικά έργα του δημοσίου σε θέματα ΤΠΕ χρειάζονται 5 με 10 χρόνια για να ολοκληρωθούν, από τον αρχικό σχεδιασμό τους μέχρι την θέση σε παραγωγική λειτουργία. Δυστυχώς, όταν αυτά ολοκληρώνονται, είναι ήδη απαξιωμένα από την τεχνολογία ή από τις μεταβολές που έχουν επέλθει στις ίδιες τις διαδικασίες και τα επιχειρησιακά μοντέλα. Η σημερινή κατάσταση επιβάλει την άμεση υλοποίηση των πολιτικών παρεμβάσεων με την υλοποίηση έργων με διαφανείς και ευέλικτες διαδικασίες, οι οποίες θα οδηγούν σε μικρό χρόνο υλοποίησης, εύκολες διαδικασίες ανάθεσης και μικρό ρίσκο από πλευράς του δημοσίου.
Δύο εναλλακτικών μοντέλα υλοποίησης που ικανοποιούν τις παραπάνω παραμέτρους είναι:
α. Το μοντέλο της χρηματοδότησης με ιδιωτικά κεφάλαια και της πληρωμής των αναδόχων με τη συναλλαγή (transaction base fee)
β. Το μοντέλο της ρύθμισης των παραμέτρων από το κράτος και κινητοποίησης σε ευρεία βάση της ελεύθερης αγοράς (μοντέλο Σπινέλλη)
Πιο συγκεκριμένα:
α. Το μοντέλο χρηματοδότησης με ιδιωτικά κεφάλαια προβλέπει την εκτέλεση έργων με χρηματοδότηση από ιδιωτικά κεφάλαια εξ’ ολοκλήρου. Η πληρωμή των συστημάτων αυτών γίνεται από τους τελικούς ωφελούμενος με τη μορφή παροχής υπηρεσίας ανά συναλλαγή (transaction fee). Με τον τρόπο αυτό θα μπορούσαν να εκτελεστούν μεγάλες παρεμβάσεις, όπως είναι η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, ενώ η πληρωμή τους να γίνεται με τη χρήση των ίδιων των πληροφοριακών συστημάτων, δηλαδή ανά συναλλαγή. Μεταξύ άλλων, οι ανάδοχοι θα έχουν ένα ακόμα ισχυρό κίνητρο για την ορθή λειτουργία των συστημάτων, καθώς για να πληρωθούν θα πρέπει να τελευταία να δουλεύουν και να χρησιμοποιούνται παραγωγικά.
Η διαδικασία ανάθεσης σε αναδόχους θα μπορούσε να είναι τέτοια ώστε να διασφαλίζει γρήγορους χρόνους, διαφάνεια και εγγυημένο αποτέλεσμα. Υπάρχουν νομικοί τρόποι αυτό να το πετύχουμε και χρειάζεται διερεύνηση. Σε κάθε περίπτωση, εάν υπάρχει η πολιτική βούληση, σίγουρα θα υπάρχει και η λύση, διασφαλίζοντας πάντα τη διαφάνεια σε κάθε μας πράξη.
β. Το μοντέλο Σπινέλλη εφαρμόστηκε με επιτυχία στην υλοποίηση της Ενιαίας Αρχής Πληρωμής. Με το μοντέλο αυτό υλοποιήθηκε σε λιγότερο από 10 μήνες η Ενιαία Αρχή Πληρωμής και δεν ακολουθήθηκε η μέθοδος του έργου των 2.500.000 ευρώ του κεντρικού υπολογισμού της μισθοδοσίας. Θεσπίστηκαν μόνο οι προδιαγραφές των δεδομένων και οι εταιρίες και οι φορείς προσάρμοσαν τα συστήματα της μισθοδοσίας τους έτσι ώστε να μπορούν να στέλνουν αυτόματα στοιχεία στη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων. Η αγορά ανταποκρίθηκε με αξιοθαύμαστη ευελιξία. Ενδεικτικά αναφέρεται οτι μια άγνωστη εταιρία στη Λειβαδιά έφτιαξε πρόγραμμα με τιμή πώλησης 120€ (http://www.ddr.gr/buy.htm).
Στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση η κατάσταση είναι ευκολότερη, διότι υπάρχουν πληροφοριακά συστήματα που έχουν παραλειφθεί και δεν αξιοποιούνται και μια πιλοτική εφαρμογή που ήδη λειτουργεί επιτυχημένα. Στην περίπτωση αυτή, αφήνουμε συνολικά την αγορά να δουλέψει στην παροχή των απαιτουμένων υπηρεσιών και το κράτος στο ρόλο του ρυθμιστή. Συγκεκριμένα, το Δημόσιο πρέπει να θεσπίσει μόνο το πλαίσιο λειτουργίας του συστήματος και να αφήσει την αγορά να υλοποιήσει το λογισμικό και να τρέχει τις εφαρμογές.
Ο συνδυασμός των παραπάνω μοντέλων θα μπορούσε να παρέχει την πλήρη λύση. Το μοντέλο α. για την υλοποίηση των κεντρικών υπολογιστικών υποδομών και εφαρμογών και το μοντέλο β. για την υλοποίηση των κατανεμημένων συστημάτων, τερματικών εξοπλισμών, υποστήριξης των σημείων συνταγογράφησης κοκ.
Το δημόσιο δεν θα πρέπει να έχει ως κύριο στόχο να γίνεται software house ή integrator συστημάτων πληροφορικής, αλλά θα πρέπει να μπορεί να αναθέτει (outsourcing) έργα ιδιαίτερα κρίσιμης σημασίας, σε εταιρίες και επαγγελματίες που έχουν την εμπειρία και την ικανότητα να φέρουν με κριτήρια ιδιωτικής οικονομίας τα έργα σε πέρας ώστε να κινητοποιεί την ιδιωτική οικονομία, αξιοποιώντας παράλληλα με ανοιχτές διαδικασίες υπάρχουσες υποδομές και ανθρώπινο δυναμικό του δημοσίου τομέα για την καλύτερη οργάνωση των παρεχόμενων υπηρεσιών αλλα και σε ρυθμιστικό ελεγκτικό ρόλο.
Απόδοση επένδυσης – ωφέλεια
Στην περίπτωση της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, έχουμε τα ακόλουθα δεδομένα. Στη χώρα εκτελούνται ετησίως περίπου 93.000.000 συνταγές. Εάν θεωρήσουμε κατά μέσο όρο ότι μία συνταγή έχει 3 φάρμακα, έχουμε συνολικά τουλάχιστον 270.000.000 συναλλαγές (transcactions). Επιπλέον έχουμε ως χρήστες του συστήματος περίπου 11.000 φαρμακεία και 55.000 γιατρούς. Τα μεγέθη αυτά, από πλευράς πληροφοριακών συστημάτων, ξεπερνούν κατά 3 φορές τις συναλλαγές που εκτελεί μια μεγάλου μεγέθους ελληνική τράπεζα με 2.000.000 πελάτες. Πράγματι, εάν υποθέσουμε οτι κάθε πελάτης εκτελεί κατά μέσο όρο 50 συναλλαγές το χρόνο, μιλάμε για 100.000.000 συναλλαγές ετησίως. Η τράπεζα αυτή προκειμένου να μπορεί να παρέχει τις υπηρεσίες της 365 μέρες το έτος, 24 ώρες ανά ημέρα χωρίς προβλήματα, διαθέτει εξοπλισμό και τεχνογνωσία τα οποία υπερβαίνουν κατά πολύ τα αντίστοιχα ποσά που ακούγονται σήμερα για το έργο της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης.
Μία πρόχειρη εκτίμηση, μας έχει οδηγήσει σε υπολογισμό του ελάχιστου κόστους σε 2.000.000 ευρώ ετησίως, δηλαδή περίπου 3 ευρω/cent ανά συνταγή, με τα σημερινά δεδομένα, εταιρείες του ιδιωτικού τομέα εκτιμούν το ετήσιο κόστος σε 8.000.000 ευρώ, με πρόσθετες υπηρεσίες τεχνικής υποστήριξης. Παρόλα αυτά, μιλάμε για πολύ μικρό κόστος μπροστά στην προσδοκώμενη ωφέλεια. Αξίζει να σημειωθεί ότι η περίοδος αποπληρωμής της επένδυσης (pay back period) θα είναι μόλις 2 μέρες, καθώς εάν διαιρέσουμε τα 2 δις ωφέλεια / 365 μέρες προκύπτει ότι η ωφέλεια με την εφαρμογή της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης είναι 5.500.000 ευρώ ανά ημέρα.
Ωφέλεια για τη χώρα – κοινωνική πολιτική
Η υλοποίηση των λύσεων αυτών υπολογίζεται σε ωφέλεια τάξης 10 δις ετησίως, κάθε χρόνο, χωρίς να υπάρχει από πριν δαπάνη του κράτους, καθώς η υλοποίηση των έργων θα μπορεί να γίνει με τη μέθοδο transcaction fee ή το μοντέλο Σπινέλλη. Το κράτος δεν θα δαπανήσει από πριν κεφάλαια.
Η εξοικονόμηση αυτών των πόρων έστω και κατά ένα ποσοστό σε αρχική φάση εφαρμογής θα μας δώσει την ευκαιρία να αναπτύξουμε την κοινωνική μας πολιτική, ενισχύοντας τα χαμηλά εισοδήματα, τους ανέργους και τους χαμηλοσυνταξιούχους. «
Οι περισσότερες προτάσεις της Εθνικής Στρατηγικής είναι στη θετική κατεύθυνση. Όμως, η εμπειρία από τα έργα πληροφορικής που έχουν υλοποιηθεί μέχρι τώρα, μας οδηγεί σε κάποιες διαπιστώσεις.
Πολλά έργα πληροφορικής ξεκινούν πολύ φιλόδοξα, στη πορεία υλοποιούνται λιγότερα από αυτά που είχαν προδιαγραφεί και παρόλα αυτά ο τελικός απολογισμός είναι πανηγυρικός χωρίς να μετράται με αντικειμενικό τρόπο η ανταποδοτικότητα των χρημάτων που δαπανήθηκαν για την υλοποίηση τους.
Παρακάτω παραθέτω κάποιες σκέψεις και προτάσεις για την καλύτερη υλοποίηση των έργων πληροφορικής – ηλεκτρονικής διακυβέρνησης:
1. Αναγκαιότητα:Θα πρέπει να είναι απόλυτα τεκμηριωμένη η αναγκαιότητα του έργου, να γίνεται φανερό πια βασική ανάγκη θα καλύψει η υλοποίησή του.
2. Εμβέλεια: Η εμβέλεια ενός έργου είναι κρίσιμη παράμετρος στην υλοποίησή του. Κάποια έργα υλοποιούνται καλύτερα σε εθνική εμβέλεια και άλλα σε τοπική.
3. Συμπληρωματικότητα: Είναι πολύ σημαντικό να μην δημιουργούνται επικαλύψεις οι οποίες δημιουργούν περιττά έξοδα και μπερδεύουν τους χρήστες των έργων. Πριν την υλοποίηση ενός νέου έργου θα πρέπει να αξιολογούνται όλα τα υφιστάμενα έργα και όλο το υφιστάμενο ψηφιακό υλικό που έχει παραχθεί. Επίσης θα πρέπει να εξετάζονται και τα έργα τα οποία έχουν ήδη προγραμματιστεί να υλοποιηθούν.
Όμως, αν κάποιο σύστημα ή υλικό είναι αποδεδειγμένα απαρχαιωμένο ή μη λειτουργικό είναι προτιμότερο να εγκαταλειφθεί και να δημιουργηθεί κάτι τελείως καινούργιο από την αρχή.
Πολλές φορές πέφτουμε στην παγίδα να προσπαθούμε να αξιοποιήσουμε απαρχαιωμένα συστήματα ή συστήματα τα οποία δεν είναι λειτουργικά προκειμένου να μην παραδεχτούμε ότι κάποια στιγμή στο παρελθόν μπορεί να έχουμε κάνει κάποιο ανεπαρκές ή μη λειτουργικό έργο.
Από την άλλη, κάποιες φορές δημιουργούμε νέα συστήματα απλά και μόνο γιατί υπάρχουν τα χρήματα, ενώ μπορεί να έχει γίνει στο παρελθόν κάτι αντίστοιχο το οποίο μπορεί να είναι πολύ αξιόλογο, λειτουργικό και επαρκές για να καλύψει τις υφιστάμενες ανάγκες.
4. Διαλειτουργικότητα: Σημείο κλειδί είναι η διαλειτουργικότητα. Τα συναφή έργα πληροφορικής θα πρέπει να επικοινωνούν μεταξύ τους. Με αυτό τον τρόπο θα έχουμε καλύτερη αξιοποίηση όλων των συναφών έργων και του σχετικού ψηφιακού υλικού. Συστήματα τα οποία είναι απομονωμένα έχουν μειωμένη χρηστικότητα. Επίσης όταν δεν υπάρχει διαλειτουργικότητα δημιουργείται πλεονασμός των δεδομένων.
5. Δίκτυο στελεχών τμημάτων πληροφορικής: Είναι πολύ σημαντικό να απελευθερωθούν υγιείς δυνάμεις. Υπάρχουν πολύ καταρτισμένα στελέχη σε τμήματα πληροφορικής, τα οποία έχουν διάθεση να βοηθήσουν αφιλοκερδώς, και παραμένουν απομονωμένα. Θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα δίκτυο στελεχών τμημάτων πληροφορικής, τα οποία θα αναλαμβάνουν δράση για διάφορα θέματα. Θα είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των φορέων του δημοσίου για την καλύτερη εκτέλεση των έργων πληροφορικής.
6. Κόστος: Θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στην εκτίμηση του προϋπολογισμού ενός έργου. Μια πρόταση για το σκοπό αυτό είναι να κατηγοριοποιηθούν τα έργα και να δημιουργηθούν τιμολόγια παρόμοια με εκείνα τα οποία χρησιμοποιούνται για την εκτίμηση του προϋπολογισμού των δημοσίων έργων. Επίσης το κόστος των έργων πληροφορικής θα πρέπει να περνά από διαδικασία διαβούλευσης με το δίκτυο των στελεχών πληροφορικής.
7. Βιωσιμότητα: Θα πρέπει να διασφαλίζεται η βιωσιμότητα των έργων πληροφορικής. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να είναι εξασφαλισμένοι οι απαιτούμενοι ανθρώπινοι και οικονομικοί πόροι για τη λειτουργία του έργου μετά την υλοποίησή του. Επίσης, θα πρέπει να θεσμοθετείται η υποχρεωτική ένταξη του παραγόμενου συστήματος στις διαδικασίες του δημοσίου οργανισμού για το οποίο υλοποιήθηκε. Πολλές φορές η δυσκολία στην χρήση ενός συστήματος κάνει τους χρήστες να είναι αρνητικοί και τελικά στην πράξη απαξιώνεται.
8. Ανταποδοτικότητα: Θα πρέπει τα έργα πληροφορικής να είναι απόλυτα ανταποδοτικά. Θα πρέπει να δημιουργηθεί μητρώο μετρήσιμων δεικτών οι οποίοι να αποδεικνύουν με αντικειμενικό τρόπο σε ποιο βαθμό αξιοποιήθηκε το αποτέλεσμα του κάθε έργου πληροφορικής. Η μελέτη της ανταποδοτικότητας των έργων πληροφορικής επί της ουσίας και σε βάθος χρόνου μετά την υλοποίησή του, θα μας δώσει πολύ χρήσιμα συμπεράσματα για τον σχεδιασμό των μελλοντικών έργων πληροφορικής.
9. Εφικτοί στόχοι: Θα πρέπει τα έργα πληροφορικής να έχουν ρεαλιστικούς στόχους και όχι υπερβολικά φιλόδοξους. Έχει παρατηρηθεί ότι έργα με υπερβολικά φιλόδοξους στόχους και ειδικά σε ότι αφορά στη συμμετοχή του εκάστοτε χρήστη του παραγόμενου συστήματος, κινδυνεύουν να απαξιωθούν.
10. Αλληλεπίδραση με συστήματα της αγοράς: Θα πρέπει κατά το σχεδιασμό των έργων πληροφορικής να αποτυπώνεται πλήρως η εικόνα των συστημάτων της αγοράς. Αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο το οποίο δουλεύει για αρκετά χρόνια ικανοποιητικά ίσως είναι προτιμότερο να υιοθετηθεί. Δεν υπάρχει λόγος να γίνονται πειραματισμοί οι οποίοι κοστίζουν.
11. Συνεργασία με άλλα Επιχειρησιακά Προγράμματα: Πολλές φορές γίνονται έργα πληροφορικής χωρίς να λαμβάνουν υπόψη το ευρύτερο περιβάλλον. Ειδικά θα πρέπει να υπάρχει στενότερη συνεργασία μεταξύ του Ε.Π. Ψηφιακή Σύγκλιση και Ε.Π. Διοικητική Μεταρρύθμιση. Δεν είναι δυνατό να μιλάμε για έργα Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης χωρίς να μιλάμε πρώτα για ανασχεδιασμό και απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών. Μιλάμε για Ευρυζωνικότητα και ποτέ σε κάποιο νέο δρόμο δεν έχει γίνει πρόβλεψη να υπάρχει κανάλι για όδευση οπτικών ινών. Θα πρέπει να υπάρχει συντονισμός των έργων πληροφορικής σχεδόν με τα έργα όλων των Υπουργείων. Επίσης θα πρέπει να υπάρχει συντονισμός με τα ευρωπαϊκά έργα (π.χ. Interreg).
12. Παραλαβή: Επειδή η παραλαβή είναι μια σημαντική διαδικασία στη υλοποίηση ενός έργου, θα πρέπει να δημιουργούνται επιτροπές παραλαβής όπου τα μέλη θα ορίζονται με τυχαίο τρόπο από το δίκτυο στελεχών τμημάτων πληροφορικής. Αυτό μπορεί να γίνεται για όλα τα έργα πληροφορικής είτε εθνικής είτε τοπικής εμβέλειας. Επίσης, θα πρέπει να δημιουργούνται, πάλι με τυχαίο τρόπο, επιτροπές παρακολούθησης της πορείας των έργων σε κάποιο βάθος χρόνου.
6.8.6. Ανοικτά Δεδομένα – Περαιτέρω Χρήση Δημόσιας Πληροφορίας – σελ.121:Χρήση ανοικτών προτύπων:
Οι Δημόσιοι Υπάλληλοι χρήστες των σχεδιαζόμενων υπηρεσιών να μπορούν να έχουν σε αυτές πλήρη πρόσβαση και ισοδύναμη λειτουργικότητα ανεξάρτητα από το Λειτουργικό Σύστημα και τις εφαρμογές που χρησιμοποιούν (εμπορικό -σήμερα κυρίως Windows- ή ελεύθερο και ανοικτού κώδικα). Η ισοδύναμη πρόσβαση δε θα πρέπει απλά να παρέχεται με την υποστήριξη ανοικτών προτύπων, αλλά επιπλέον να έχει εξακριβωθεί/πιστοποιηθεί από τον Ανάδοχο του έργου και τον υπεύθυνο για τη λειτουργία της υπηρεσίας δημόσιο φορέα για τα κυριότερα ΛΣ, π.χ. Windows, Linux.
Αντίστοιχα και οι πολίτες πρέπει να έχουν ισοδύναμη πρόσβαση στις παρεχόμενες υπηρεσίες και στο περιεχόμενο, ανεξάρτητα από το ΛΣ και τις εφαρμογές τους (εμπορικά ή ελεύθερα και ανοικτού κώδικα). [4.1.1.1. Ψηφιακός γραμματισμός/ δεξιότητες – σελ.33:Επιχορήγηση πολιτών με χαμηλό εισόδημα για την αγορά προσωπικών υπολογιστών και κατάρτιση τους]
Στην παρούσα φάση με δεδομένο οτι η Δ.Δ διαθέτει τον απαιτούμενο εξοπλισμό και τις υποδομές από τις προηγούμενες προγραμματικές περιόδους σε έναν ικανοποιητικό βαθμό, κρίσιμοι παράγοντες για το «πέρασμα» της Δ.Δ. στην ηλεκτρονική διακυβέρνηση είναι:
1) η ύπαρξη δομών και οργάνωσης της Δ.Δ. για την υποστήριξη της Η.Δ.
2) η απλούστευση των διαδικασιών και
3) η βιωσιμότητα και η συνέχεια των έργων
Με το σκεπτικό αυτό επισημαίνω τα εξής:
Στο συγκεκριμένο κείμενο δεν αναφέρεται ποιά η εξέλιξη της Κεντρικής Κυβερνητικής Πύλης «ΕΡΜΗΣ» (αντίστοιχη με άλλων χωρών της Ε.Ε.)και γενικότερα ποιός είναι ο προγραμματισμός νέων ηλεκτρονικών υπηρεσιών προς τον πολίτη?? Είναι γεγονός οτι η πλειοψηφία των Δ.Υ. δεν γνωρίζει την ύπαρξη του «ΕΡΜΗΣ», πολλώ δε μάλλον οι πολίτες. Ποιά η προώθηση (marketing) του έργου αυτού στους πολίτες??Ποιά η βιωσιμότητά του και ποιά η «αυριανή» μέρα??
Στην 3.1.2 αναφέρονται ευρωπαϊκές κατευθύνσεις και προγράμματα, όπως το STORK για θέματα αυθεντικοποίησης χρηστών. Ποιά η διάχυση των αποτελεσμάτων των συγκεκριμένων έργων στη Δ.Δ.?? Μήπως θα πρέπει να ενσωματώνονται στους πίνακες συμμόρφωσης των RFPs των έργων της Δ.Δ.??
Δεν υπάρχουν έργα για την απλούστευση διαδικασιών, μόνο κάποιες αποσπασματικές δράσεις ανά Υπουργείο (Υπ. Παιδείας Δια Βίου Μάθησης, Πολιτισμού, Άμυνας και Δι.Μ.&Η.Δ.) Θα πρέπει να απλουστευθούν διαδικασίες «από άκρη σε άκρη», διαπερνώντας οργανωτικά σύνορα φορέων της Δ.Δ. και να εντοπιστούν τα σημεία διεπαφής, ώστε όταν ολοκληρώνεται η διαδικασία μέσα στον έναν φορέα, να γίνεται alert στον άλλον φορέα που εμπλέκεται στη διαδικασία.
Για τα θέματα της αποδοτικότητας των φορέων της Δ.Δ. και την εφαρμογή του ν.3230/2004 θα πρέπει να σχεδιαστεί μία προσέγγιση υλοποίησης ενός Β.Ι. με κοινές προδιαγραφές, που να υιοθετηθεί από όλους τους φορείς της Δ.Δ.
Προτείνω την ανάπτυξη των παρακάτω οριζοντίων συστημάτων για τη βελτίωση της απόδοσης των δημοσίων υπαλλήλων:
1. Σύστημα ανοικτής η-εκπαίδευσης (ή/και η-κατάρτισης) για δημοσίους υπαλλήλους (και όχι μόνο), που θα αφορά τόσο γενικές γνώσεις (π.χ. χρήση Η/Υ) όσο και πιο εξειδικευμένες (π.χ. προμήθειες δημοσίου). Πάντα με πιστοποίηση. Π.χ. (α) τα σεμινάρια του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης μπορεί εύκολα να είναι διαθέσιμα και σε video, (β) υλικό που έχει παράξει κάποιος φορέας μπορεί να είναι χρήσιμο για πολλούς
2. Σύστημα θεματικής επικοινωνίας-συνεργασίας κλπ για δημοσίους υπαλλήλους (και όχι μόνο). Οι διάφοροι επαγγελματικοί κλάδοι έχουν στοχευμένα forum, newletters, η-εργαλεία επαγγελματικής δικτύωσης, καλές πρακτικές, βάσεις γνώσεων κλπ για να λύνουν τα προβλήματά τους. Το δημόσιο θα πρέπει να ακολουθήσει αυτή την τάση της κοινωνίας.
Για παράδειγμα, τα ίδια προβλήματα αντιμετωπίζουν οι υπάλληλοι (αντιστοίχων θέσεων) 325 Δήμων της χώρας. Δεν είναι δυνατό αυτά να πρέπει να λυθούν 325 φορές, ή μετά από πολλές δυσκολίες και καθυστέρηση να επεμβαίνει το υπουργείο (με χαμένες πολλές ανθρωποώρες).
Αγαπητέ κύριε/ κυρία,
Εκ μέρους της Hellas Pay Υπηρεσίες Πληρωμών ΑΕ σας επισημαίνουμε τα εξής:
Το σχέδιο του κειμένου Στρατηγικής για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση, εστιάζει υπερβολικά στην ανάπτυξη κεντρικών τεχνολογικών υπολογιστικών υποδομών, ενώ παράλληλα δεν λαμβάνει υπόψη τις τρέχουσες τεχνολογικές προτεραιότητες και τις νέες ψηφιακές υπηρεσίες που προωθούνται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στο τρέχον διάστημα, 2η χρονιά υλοποίησης της Ευρωπαϊκής Digital Agenda 2020.
Πιο συγκεκριμένα, η νέα Digital Agenda 2020 της EE, με εξαίρεση την ευρυζωνικότητα, σε κανένα σημείο της δεν κάνει τόσο εκτενείς και εστιασμένες αναφορές σε μεγάλα συστήματα που πρέπει υλοποιήσει και να διαχειρίζεται το κράτος. Αντίθετα, οι προτεραιότητες της ΕΕ με βάση και τις εν εξελίξει διαβουλεύσεις της εντοπίζονται περισσότερο σε ζητήματα που λειτουργούν ως καταλύτες (digital enablers)στην ανάπτυξη της ψηφιακής οικονομίας και του κράτους, όπως για παράδειγμα:
• την ολοκλήρωση των ηλεκτρονικών συναλλαγών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο,
• το άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρονικών πληρωμών, και
• τις ηλεκτρονικές πληρωμές μέσω κινητών συσκευών (e-payments και m-payments βλ. σχετικές διαβουλεύσεις και θεσμικές πρωτοβουλίες σε εξέλιξη).
Σε αντίθεση με τα παραπάνω, η πρόταση της ελληνικής στρατηγικής που τίθεται σε διαβούλευση αγγίζει τα συγκεκριμένα πολύ κρίσιμα θέματα των ηλεκτρονικών πληρωμών μόνο επιγραμματικά και σε επίπεδο τίτλων, παρ’ ότι σε ελάχιστο χρόνο θα μπορούσε να επιτύχει θεαματικά αποτελέσματα. Λόγω των παραπάνω, προτείνεται να συμπεριληφθούν οι ακόλουθες άμεσες πρωτοβουλίες:
Ηλεκτρονικές Πληρωμές και Πληρωμές μέσω έξυπνων κινητών συσκευών (e-payments και m-payments):
Άμεση νομοθετική ρύθμιση για τη συμμόρφωση του πλαισίου περί είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (π.χ. Κώδικας Εισπράξεως Δημοσίων Εσόδων ν. 356/1974, Ν 2362/ 1995 περί Δημοσίου Λογιστικού, Ν. 3863/2010 περί είσπραξης Ασφαλιστικών εισφορών,) με τις ισχύουσες εθνικές και κοινοτικές διατάξεις περί υπηρεσιών πληρωμών (Ν. 3862/2010 και Οδηγία 2007/64/ΕΚ).
Αυτή τη στιγμή η ελληνική νομοθεσία αναφορικά με τις εισπράξεις Δημοσίων Εσόδων είναι παρωχημένη και σε πλήρη αντίθεση με τις προβλέψεις του Ν.3862/2010 και Οδηγία 2007/64/ΕΚ και δεν επιτρέπει καν σε νομίμως αδειοδοτημένα Ιδρύματα Πληρωμών την είσπραξη/ εκτέλεση πράξεων πληρωμής που αφορούν σε οφειλές προς το Δημόσιο, πόσο δε μάλλον την είσπραξη μέσω ηλεκτρονικών πληρωμών (e-payments) ή πληρωμών μέσω κινητών εφαρμογών (m-payments).
Η άμεση νομοθετική ρύθμιση του παραπάνω ζητήματος (με απλή Υπουργική Απόφαση) θα δώσει τη δυνατότητα για ηλεκτρονική πληρωμή των δημοσίων εσόδων μέσω αδειοδοτημένων Ιδρυμάτων Πληρωμών, αξιοποιώντας ψηφιακές υπηρεσίες, επιφέροντας σημαντική αποσυμφόρηση των ΔΟΥ και βελτιστοποιώντας τις υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης που απολαμβάνουν οι έλληνες πολίτες χωρίς κανένα επιπλέον κόστος για την ελληνική δημόσια διοίκηση. Τυχούσα δε περαιτέρω καθυστέρηση στην υλοποίηση της παραπάνω νομοθετικής ρύθμισης, δημιουργεί στα νομίμως αδειοδοτημένα Ιδρύματα Πληρωμών αδικαιολόγητα προβλήματα στην ισότιμη πρόσβαση στην αγορά ηλεκτρονικών πληρωμών προς το Δημόσιο, και εγείρει σοβαρά ζητήματα στρέβλωσης της αγοράς.
Ηλεκτρονική Τιμολόγηση (e-invoicing):
Αξιοποιώντας το μορφότυπο ηλεκτρονικού τιμολογίου που παρουσιάστηκε πρόσφατα, είναι δυνατή η άμεση και σε λιγότερο από 15 ημέρες- εκκίνηση της διαδικασίας έκδοσης ηλεκτρονικών παραστατικών χρησιμοποιώντας το ήδη διαθέσιμο θεσμικό πλαίσιο χωρίς επιπλέον προσθήκες.
Τα ηλεκτρονικά παραστατικά αποτελούν βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη πλήρως ψηφιακών υπηρεσιών (επιπέδου 5).Το ζήτημα του καθορισμού των παρόχων υπηρεσιών πιστοποίησης των ηλεκτρονικών παραστατικών (ψηφιακή υπογραφή) λύνεται άμεσα με σχετική πρόβλεψη σε Υπουργική Απόφαση. Ως κατάλληλη διαδικασία πιστοποίησης καθορίζεται αυτή που ακολουθείται ήδη επιτυχώς από την ΕΕΤΤ για τους «Παρόχους υπηρεσιών πιστοποίησης ηλεκτρονικής υπογραφής (ΠΥΠΗΥ) που εκδίδουν αναγνωρισμένα πιστοποιητικά». Η εν λόγω πρακτική λύση είναι άμεσα εφαρμόσιμη και εξαιρετικά ασφαλής, καλύπτοντας τις απαιτήσεις του νόμου με έναν σαφή και προτυποποιημένο τρόπο, που ήδη λειτουργεί. Σύμφωνα με το ισχύον πλαίσιο, η ΕΕΤΤ ορίζεται ήδη ως η αρμόδια αρχή για την αδειοδότηση, τον έλεγχο και την εποπτεία των εγκατεστημένων στην Ελλάδα «Παρόχων Υπηρεσιών Πιστοποίησης Ηλεκτρονικής Υπογραφής» (ΠΥΠΗΥ) καθώς και για τη διαπίστωση της συμμόρφωσης προς τις «ασφαλείς διατάξεις δημιουργίας υπογραφής» και τηρεί σχετικό μητρώο (Π.Δ. 150/2001 και Ν. 3431/2006).
Σε ότι αφορά τη διαδικασία πιστοποίησης των ηλεκτρονικών παραστατικών, η Υπουργική Απόφαση μπορεί άμεσα να προβλέψει ότι στην περίπτωση επιτηδευματιών του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (π.δ. 186/1992, ΦΕΚ 84 A΄), οι οποίοι εκδίδουν άυλα στοιχεία ΚΒΣ σε εγκαταστάσεις τρίτου παρόχου (όπως π.χ. κέντρα δεδομένων) με σκοπό την παροχή υπηρεσιών ηλεκτρονικού εμπορίου, υπηρεσιών και εφαρμογών που διατίθενται μέσω συσκευών κινητής τηλεφωνίας και υπολογιστών-ταμπλετών καθώς και την παροχή λογισμικού με τη μορφή υπηρεσίας (Software-as-a-Service), η ΕΑΦ∆ΣΣ αντικαθίσταται από ηλεκτρονική υπογραφή που παρέχεται από Πάροχο Υπηρεσιών Πιστοποίησης Ηλεκτρονικής Υπογραφής (ΠΥΠΗΥ).
Χωρίς την άμεση νομοθετική ρύθμιση εναρμόνισης των ζητημάτων ηλεκτρονικών πληρωμών και της έκδοσης ηλεκτρονικών παραστατικών, οποιαδήποτε προσπάθεια προώθησης της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης βάσει των Ευρωπαϊκών κατευθύνσεων, είναι ημιτελής και συνεπώς θεωρητική.
Σελ. 29, σελ. 35 και σελ. 59 – Αναφορές σε «Ηλεκτρονικές Πληρωμές» και «Ηλεκτρονική τιμολόγηση»
Στα εν λόγω σημεία υπάρχει επιγραμματική αναφορά στη χρησιμότητα των ηλεκτρονικών πληρωμών και καμία περαιτέρω τεκμηρίωση ή συγκεκριμένες δράσεις και θεσμικές πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση. Εφ’όσον η στρατηγική για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση επιθυμεί να είναι τεκμηριωμένη και άμεσα εφαρμόσιμη και όχι απλώς μια θεωρητική ανάλυση επί χάρτου, οφείλει να συμπεριλάβει το σύνολο των προαναφερθέντων νομοθετικών ρυθμίσεων και να τις κάνει άμεσα πράξη.
Συγκεκριμένα, στη σελίδα 59 αναφέρεται ότι: «Επίσης, με τον ίδιο ρυθμό θα πρέπει να εξαπλωθεί και η χρήση των ηλεκτρονικών πληρωμών από και προς το Δημόσιο για όλες τις συναλλαγές (e-payment)». Αντί αυτής της ασαφούς αναφοράς, είναι απαραίτητο να συμπληρωθεί η δέσμευση για άμεση ρύθμιση του πλαισίου περί είσπραξης Δημοσίων Εσόδων με απλή Υπουργική Απόφαση, ώστε να είναι δυνατές οι ηλεκτρονικές πληρωμές μέσω αδειοδοτημένων για λειτουργία στην Ελλάδα, Ιδρυμάτων Πληρωμών, με τους τρόπους που αναλύθηκε σε προηγούμενο σημείο. Η εν λόγω ρύθμιση, υλοποιείται μέσω ΥΑ και είναι άμεσα εφαρμόσιμη χωρίς πρακτικό ή θεσμικό περιορισμό.
Σελ 34 – περί υπηρεσιών Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Διαλειτουργικότητας
Προκειμένου να επιτευχθεί η Οργανωτική και Τεχνική διαλειτουργικότητα μεταξύ των ψηφιακών υπηρεσιών και των Οργανισμών κατά το βέλτιστο, χρονικά, οικονομικά και τεχνικά τρόπο, θα πρέπει να προβλέπεται και να προωθείται η δυνατότητα υποκατάστασης της απαιτούμενης τεχνικής υποδομής με ολοκληρωμένες λύσεις που παρέχονται ως υπηρεσία (Software as a Service) από εξειδικευμένους παρόχους, διαχειριστές συστημάτων ΤΠΕ. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται η διαλειτουργικότητα των συστημάτων, η μέγιστη δυνατή συνεργασία μεταξύ φορέων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, με ταυτόχρονη συγκράτηση του κόστους με το οποίο θα επιβαρυνθούν οι χρήστες. Ως εκ τούτου για την προώθηση της αυτοματοποιημένης παροχής υπηρεσιών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και τη διασφάλιση της ασφαλούς διαβίβασης των δεδομένων και πληροφοριών στον εκάστοτε αρμόδιο φορέα δημόσιας διοίκησης, η συλλογή, διαχείριση, επεξεργασία ή/ και διαβίβαση των δεδομένων και των πληροφοριών θα πρέπει να δύναται να ανατίθεται σε εξειδικευμένους παρόχους υπηρεσιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών.
Σελ 52-53: Σημαντικά έργα ΟΔΙΣΕΕ Οικονομικών
Για τη συμβατότητα με το Ευρωπαϊκό πλαίσιο πολιτικής Digital Agenda 2020, το έργο 5 – «Περιβάλλον Διαλειτουργικότητας στη ΓΓΠΣ για την υλοποίηση Ψηφιακών Υπηρεσιών» οφείλει να συμπεριλάβει τη δυνατότητα ολοκλήρωσης των συναλλαγών στο 4ο επίπεδο υπηρεσιών, αξιοποιώντας πληρωμές μέσω αδειοδοτημένων Ιδρυμάτων Πληρωμών, ως ολοκληρωμένο (integrated) βήμα στις υφιστάμενες ή στις νέες υπηρεσίες.
Σας επισημαίνουμε ότι ο τρόπος με τον οποίο ολοκληρώνονται σήμερα οι πληρωμές στις υπηρεσίες που παρέχει η ΓΓΠΣ (taxisnet κλπ) *δεν* τις τοποθετεί στο Επίπεδο 4 αλλά στο Επίπεδο 3 καθώς δεν ολοκληρώνεται ο κύκλος στο ίδιο ψηφιακό περιβάλλον, αλλά απαιτείται η φυσική μετάβαση σε τράπεζες ή σε περιβάλλον web banking τρίτων. To παραπάνω πρόβλημα αίρεται με την άμεση νομοθετική ρύθμιση για την «ηλεκτρονική» είσπραξη οφειλών προς το δημόσιο από αδειοδοτημένα Ιδρύματα Πληρωμών (Ν.3862/2010) και την προσαρμογή των ψηφιακών υπηρεσιών της ΓΓΠΣ ώστε να είναι εφικτή η ολοκληρωμένη πληρωμή με κάρτες κλπ. στο ίδιο ψηφιακό περιβάλλον της από οποιοδήποτε Ίδρυμα Πληρωμών.
Σας ενημερώνουμε επιπρόσθετα, ότι προτιθέμεθα να αναδείξουμε την συγκεκριμένη προβληματική αποτύπωση του Επιπέδου Ψηφιακής Υπηρεσίας του Υπουργείου Οικονομικών και στις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (DG-INFSO), καθώς λανθασμένα σήμερα αυτές αναφέρονται σε όλα τα benchmarking reports ως Επιπέδου 4 ενώ στην πραγματικότητα είναι Επιπέδου 3.
Σελ. 66: Σύστημα Ηλεκτρονικού Εισιτηρίου ΟΑΣΑ:
Η αναφορά σε « δυνατότητα αγοράς εισιτηρίου μέσω ηλεκτρονικής τραπεζικής συναλλαγής e-banking» είναι ελλιπής με βάση τον Ν.3862/2010 καθώς αυθαιρέτως παραγκωνίζει τα νομίμως αδειοδοτημένα Ιδρύματα Πληρωμών προκαλώντας στρέβλωση στη σχετική αγορά πληρωμών. Το εν λόγω σημείο καθώς και το σχετικό έργο, οφείλουν να τηρήσουν την κείμενη νομοθεσία και να μην δημιουργήσουν τεχνητές συνθήκες αποκλεισμού.
Θα ήθελα να προτείνω μια δράση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνισης. Η πρόταση μου αντλήτε από πρόσφατη προσωπική εμπειρία. Μετακόμισα πρόσφατα σε μια νεα πόλη, όπου διαμένω μόνιμα σε ιδιόκτητο σπίτι και δουλεύω μόνιμα (δημόσιο). Μου πήρε πάνω από δύο μήνες για να δηλώσω την νέα μου διεύθυνση σε φορείς, υπηρεσίες, τράπεζες, ΕΛΤΑ, κ.α. Ο μόνος που δεν ξέρει την νέα μου κατοικία είναι ο δήμος στον οποίο τώρα ζω. Ούτε πρόκειτε να το μάθει ποτέ εάν δεν το θελήσω…
Προτείνω λοιπόν μια ηλεκτρονική εφαρμογή, όπου υπεύθυνοι να την τηρούν θα είναι οι δήμοι, όπου ο κάθε πολίτης θα δηλώνει την μόνιμη διαμονή του στον δήμο. Κάτι ανάλογο εφαρμόζεται σε χώρες της ΕΕ, π.χ. στη Δανία. Ο κάθε πολίτης έχει την υποχρέωση να δηλώσει την διαμονή του σε ένα δήμο. Αυτόματα ενειμερώνονται λοιποί φορείς, υπηρεσίες (π.χ. ΔΟΥ), ΕΛΤΑ κ.α. Το σύστημα είναι διασυνδεμένο με τους υπόλοιπους δήμους της χώρας και δεν γίνεται να υπάρχει διπλοεγγραφή ενος προσώπου. Γίνεσαι μόνιμος κάτοικος ενός δήμου από την πρώτη ημέρα της διαμονής σου και όχι με το αναχρονιστικό σύστημα λογαριασμών ΔΕΚΟ δύο ετών.
Σε μια σύγχρονη ευρωπαική χώρα δεν είναι δυνατόν η τράπεζα να σου ζητάει ένα λογαριασμό τηλεφώνου για να πιστοποιήσει την διευθυνσή σου. Ούτε η ύπαρξη ενός μετρητή νερού ή ΔΕΗ μπορεί να πιστοποιήσει ότι διαμένει μόνιμα κάποιος εκεί. Τέλος πάντων δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την Αμερική, ας δούμε τι κάνουν οι άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Ευχαριστώ.
Το κεφάλαιο 6. Οριζόντια Έργα Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης είναι πολύ καλογραμμένο.
Στο κεφάλαιο 5.3 Θεματικές περιοχές των ΟΔΙΣΕΕ , δεν υπάρχει ενιαία μορφή στην περιγραφή των έργων των Υπουργείων. Άλλα υπουργεία γράφουν μόνο για τα έργα που είναι σε εξέλιξη, άλλα υπουργεία γράφουν για αυτά που είναι σε εξέλιξη ΚΑΙ για αυτά που σχεδιάζουν. Άλλες περιγραφές είναι εκτενείς ανά έργο, άλλες είναι πολύ συνοπτικές χωρίς να περιγράφονται επαρκώς τα έργα, πχ η περιγραφή του έργου Στρατολογικές Υπηρεσίες της ΟΔΙΣΕΕ Εθνικής Άμυνας καταλαμβάνουν 8 σειρές κειμένου, ενώ η περιγραφή του συνόλου των σημαντικών έργων της ΟΔΙΣΕΕ Πολιτισμού & Τουρισμού καταλαμβάνουν … 7 σειρές κειμένου. Άλλοι δίνουν στοιχεία για το φυσικό αντικείμενο σε επίπεδο λειτουργικότητας, άλλοι σε επίπεδο τρόπου υλοποίησης, άλλοι δίνουν και προϋπολογισμό, καμία ομοιογένεια στις περιγραφές.
Είναι απαραίτητη η επιμέλεια, επεξεργασία και τελική έγκριση των κειμένων των υπουργείων κεντρικά, σε υψηλότερο επίπεδο, ώστε να μπορεί να διαβαστεί από τον κάθε πολίτη που ενδιαφέρεται για τα έργα των υπουργείων που θα υλοποιήσουν την εθνική στρατηγική και όχι μόνο από όσους ήδη ασχολούνται με αυτά και γνωρίζουν.
Οι οριζόντες δράσεις είναι εξαιρετικά σημαντικές. Στην Ελληνική πραγματικότητα είναι αναγκαίες, καθώς η κατάτμηση σε μικρές κάθετες δράσεις σε ΟΤΑ μόνο σπατάλη πόρων ήταν. Άλλωστε, η Ελλάδα είναι χώρα 10 εκατομμυρίων πολιτών. Πόσο μεγάλες δράσεις απαιτούνται; Στη Ν. Ζηλανδία, ολοκλήρωσαν τους περισσότερους δικούς μας στρατηγικούς στόχους ήδη από το 2004.
Ωστόσο, πρέπει να ομολογήσω ότι απαιτείται χρόνος για να αναλυθεί κάθε μια από τις παρουσιαζόμενες δράσεις και να σχολιαστεί. Δεν αρκεί η μια εβδομάδα που θέσατε ως όριο.
1.1. Συμφωνείτε με την προτεραιότητα που δίνεται στην ανάπτυξη οριζόντιων πληροφοριακών συστημάτων όπως τα «Ενιαία Διαχείριση Σχέσεων Κράτους Πολιτών και Επιχειρήσεων», «Ενιαία Διαχείριση Επιχειρηματικών Πόρων» κ.λπ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ΟΧΙ.
Οι οριζόντιες δράσεις ή τα οριζόντια συστήματα σχετίζονται με υπηρεσίες που παρέχονται με τον ΙΔΙΟ τρόπο σε όλους. Όταν υπάρχουν διαφοροποιήσεις ως προς τις απαιτήσεις, το σύστημα δεν μπορεί να είναι οριζόντιο αλλά κατανεμημένο.
Με αυτή την έννοια οριζόντια συστήματα μπορούν να είναι:
Το μητρώο πολιτών. Όλοι οι πολίτες πρέπει να ταυτοποιούνται με τον ίδιο τρόπο.
Το μητρώο επιχειρήσεων – εργοδοτών. Όλοι οι εν δυνάμει εργοδότες πρέπει να ορίζονται με ενιαίοι τρόπο.
Το σύστημα μισθοδοσία των υπαλλήλων του Δημοσίου. Να αφορά όλους τους μισθοδοτούμενους, να περιλαμβάνει όλες τις κατηγορίες, να περιλαμβάνει όλα τα επιδόματα.
κ.λ.π.
1.2. Συμφωνείτε με την προτεραιότητα που δίνεται στην ανάπτυξη καθολικών τεχνολογικών υποδομών όπως τα «Πληροφοριακές Υποδομές και Datacenter της Δημόσιας Διοίκησης», «Δίκτυο Δημόσιας Διοίκησης ΣΥΖΕΥΞΙΣ» κ.λπ.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: και ΝΑΙ και ΟΧΙ.
Είναι σαφές ότι η συγκέντρωση και ομογενοποίηση των συστημάτων (consolidation) του δημοσίου είναι βασικό βήμα για την υλοποίηση της Ηλεκτρονικής διακυβέρνησης και για το λόγο αυτό συμφωνώ.
Διαφωνώ με τον τρόπο που επιχειρείται να γίνει αυτό. Ορθολογική υλοποίηση είναι πρώτα να κάνω την καταγραφή και να μετρήσω τις ανάγκες και μετά να υλοποιήσω DataCenters και υποδομές δικτύου. Στην παρούσα φάση φτιάχνουμε κάποια data centers να μας βρίσκονται και υλοποιούμε ένα ακριβό δίκτυο για να παρέχουμε internet στους φορείς του Δημοσίου.
Παρεμπιπτόντως θεωρώ το «Σύζευξις» το πλέον αποτυχημένο έργο του 3ου ΚΠΣ αφού αξιοποιήθηκε επι το πλείστον για να παρέχει πρόσβαση στο διαδίκτυο και όχι για να διασυνδέσει φορείς του δημοσίου μεταξύ τους για την ανταλλαγή δεδομένων.
1.3. Από τις προτάσεις υλοποίησης έργων των Ομάδων Διοίκησης του Σχεδιασμού και Επίβλεψης Έργων (ΟΔΙΣΕΕ), ποιές θεωρείτε ότι είναι ύψιστης προτεραιότητας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όλα τα έργα που παρουσιάζονται είναι χρήσιμα. Το θέμα όμως το προτεραιοτήτων είναι βασικό. Πρέπει να καταλάβουμε ότι υπάρχουν έργα τα οποία αποτελούν προϋπόθεση για την υλοποίηση άλλων. Για παράδειγμα η υλοποίηση του έργου «Ψηφιακές Υπογραφές και PKI» προϋποθέτει την ύπαρξη «Μητρώου Πολιτών».
Επίσης πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι άλλο πράγμα είναι το «σημαντικό» και άλλο πράγμα είναι το «επείγον». Υπάρχουν δράσεις μικρές ή μεγάλες που θα πρέπει να γίνουν άμεσα γιατί επείγουν παρόλο που στο μέλλον θα πρέπει να εγκαταλειφθούν εξαιτίας άλλων σημαντικότερων και μεγαλύτερου εύρους δράσεων. Σας υπενθυμίζω την ωφέλεια του πιλοτικού έργου της «Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης» που στο μέλλον θα αντικατασταθεί από ένα μεγαλύτερο και ποιο ολοκληρωμένο σύστημα (εύχομαι).
1.4. Συμφωνείτε με τις δράσεις που έχουν ενταχθεί στην πρωτοβουλία για την Ανοικτή Διακυβέρνηση (Δι@ύγεια, Αρχείο Πολίτη, Διαβουλεύσεις, Ανοικτά Δεδομένα, Προτάσεις και παράπονα Πολιτών);
ΑΠΑΝΤΗΣΗ : ΝΑΙ (Η ερώτηση ανήκει στην κατηγορία των αβανταδόρικων ερωτήσεων)
Ένα σημαντικό στοιχείο που πρέπει να προβλέπεται σε επίπεδο έργων είναι η χρήση συστημάτων ανοικτού κώδικα σε όλα τα επίπεδα: λειτουργικά συστήματα, εφαρμογές και πρότυπα ανταλλαγής αρχείων. Μόνο με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται η επεκτασιμότητα των συστημάτων σε όλα τα επίπεδα, ενώ επιτυγχάνεται σημαντική οικονομία σε επίπεδο αδειών χρήσης και δικαιωμάτων.
Η τάση στην πληροφορική σήμερα είναι OPEN STANDARDS.
Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει σημασία τι σύστημα θα κάνεις, αλλά το πόσο μπορεί να επικοινωνεί με άλλα συστήματα. Δηλαδή, δεν είναι ανάγκη να σχεδιάσεις ένα γιγάντιο σύστημα, αλλά σχεδίασε κάτι απλό που μπορεί να επικοινωνήσει με τα υπόλοιπα.
Η πρόταση που βλέπω εδώ είναι δεν είναι για γιγάντια, αλλά για ΤΕΡΑΤΩΔΗ έργα, που είτε λόγω πολυπλοκότητας δεν θα λειτουργήσουν ποτέ, είτε υπάρχουν ήδη έτοιμα (πχ on-line συστήματα δημοπρασιών) και η κυβέρνηση μπορεί να τα υπενοικιάσει με κόστος λίγων χιλιάδων ευρώ αντί να τα παραγγείλει αποκλειστικά για δική της χρήση (επανεφεύρεση του τροχού) με κόστος ..δεκάδων εκατομμυρίων.
Όπως φαίνεται, τίποτε δεν έχει αλλάξει στο Ελληνικό Δημόσιο.
είναι ενδιαφέρον να παρακολουθείς μια διαβούλευση και τα μελλοντικά σχεδία της κυβέρνησης πάνω σε έργα ΤΠΕ χωρίς αυτά τα έργα να έχουν νομοθετική οντότητα. Χωρίς να έχουν τους αντίστοιχους μηχανικούς – επιβλέποντες – μελετητές κατοχυρωμενους από το κράτος. Είναι ωραίο να βλέπεις προκηρύξεις έργων ΤΠΕ για τους ΟΤΑ και ως μόνο γνώμονα ανάδειξης αναδόχου να υπάρχει ο διπλάσιος σε σχέση με τον προϋπολογισμό του έργου ‘τζίρος’ της εταιρίας τον προηγούμενο χρόνο. Είναι απαράδεκτο να κοστίζει ένα portal ενός ΟΤΑ 175000.00 ευρώ βασισμένο σε ανοικτό λογισμικό και χωρίς καμία on-line υπηρεσία για τους δημότες. Είναι αστείο το ίδιο το ΤΕΕ των ΤΣΙΜΕΝΤΩΝ να μην παίρνει θέση στα έργα ΤΠΕ και απλά να δημιουργεί ένα site e-ΤΕΕ στο οπαίο κάνεις να μην σηκώνει ένα τηλέφωνο ούτε να απαντά σε ένα e-mail. Κύριοι ας σοβαρευτείτε επιτέλους και ας ρωτήστε κάποιον ειδήμονα πάνω σε τέτοια ζητήματα μηχανικό, κατοχυρώστε τα έργα ΤΠΕ στο Δ15 (ΥΠΕΧΩΔΕ) τα ύψη και τις τάξεις των πτυχίων και ότι έχει σχέση με αυτά τα ΕΡΓΑ γενικότερα. Αποτέλεσμα της ΑΓΝΟΙΑΣ-ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ του υπουργείου είναι ΦΥΣΙΚΑ το ΤΡΑΝΟ παράδειγμα των online συνταγογραφησεων των φαρμάκων που πότε λειτούργει και πότε ΟΧΙ το οποίο φυσικά είμαι σίγουρος δεν θα έχει και κάποια αντίστοιχη μελέτη κάποιου μηχανικού αλλά και κανένας δεν ήταν υπεύθυνος του ελέγχου της καλής – σωστής λειτουργίας του. Κατά την ταπεινή μου γνώμη πετάτε τα λεφτά μας σε πυροτεχνιματα!!!!!!
Με κάποια απ’ αυτά συμφωνούμε. Κάποια μας είναι άγνωστα και τα θεωρούμε πολύ εξειδικευμένα. Αυτό για το οποίο είμαστε σίγουροι είναι ότι όταν πληρώνουμε ένα τόσο μεγάλο έξοδο για όλα αυτά, πρέπει τουλάχιστον να λαμβάνετε υπόψη αυτά που σας λένε όσοι μπαίνουν στον κόπο να σας γράψουν
Όλα καλα και όλα ωραία .
Για να μπορεί να ανακάμψει η οικονομία σε γενικό και τοπικο επίπεδο πρέπει να αλλάξει η δομή του κράτους απο μηδενική βάση. Με τη γραφειοκρατία που επικρατεί σήμερα δεν γινεται τίποτα όσες σύγχρονες τεχνολογίες και αν εφαρμόσετε. Η αποκέντρωση αρμοδιοτήτων στην Περιφέρεια είναι εκ των Ουκ άνευ. Η αποκεντρωμενη διοίκηση δεν έχει πάρει καμία αρμοδιότητα απο το κεντρικό κράτος . Ο σκοπός του Ν. Καλικρατη ήταν να αποκεντρωθουν αρμοδιότητες. Σε πολεοδομικά θέματα που ξέρω , καμια αποκέντρωση , αρμοδιότητες που ειχε κάποτε ο Νομαρχης έχουν συγκεντρωθεί στον Περιφερειάρχη. Πολεοδομικα θέματα απλά , πρέπει να πανε στον Υπουργό και πολλα αλλα ησονος σημασιας ,θέλουν Προεδρικό Διάταγμα. Με την απίστευτη γραφειοκρατία πως θα οργανωθουμε , πως θα προχωρήσει η απορρόφηση του ΕΣΠΑ , πως θα γίνει αναπτυξη,,είναι θέματα που χρειάζονται τολμηρές αποφάσεις.
Ένας συνταξιουχος ,προβληματισμένος πολίτης .
Ν.Ε.Σ
Καλη σας ημέρα,
συμφωνω απολυτα με ολα τα παραπανω θα ηθελα μονο να επισημάνω τη ληψη των sources ειδικα για το κομματι Ενιαία Διαχείρηση Επιχειρηματικών πόρων
Σας ευχαριστω πολυ
Παπαδόπουλος Νικος
Καλη σας ημέρα,
συμφωνω απολυτα με ολα τα παραπανω θα ηθελα μονο να επισημάνω τη ληψη των sources ειδικα για το κομματι <>
Σας ευχαριστω πολυ
Παπαδόπουλος Νικος