Αρχική Κώδικας ΜετανάστευσηςΜέρος Θ’ (143-162)Σχόλιο του χρήστη ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ | 13 Μαρτίου 2023, 13:14
Μετανάστευσης και Ασύλου Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Σχετικά με το άρθρο 162 παρ. 1γ που αφορά τα ασυνόδευτα ανήλικα που έχουν ενηλικιωθεί και φοιτούν σε σχολείο: Παρατηρούμε ότι η ένταξη διάταξης που αφορά την συγκεκριμένη κατηγορία υπηκόων τρίτων χωρών στο άρθρο με τις γενικότερες ρυθμίσεις για δεκαετή άδεια διαμονής , την καθιστά αυτόματα αλυσιτελή . Σύμφωνα με τις κυβερνητικές εξαγγελίες σκοπός ήταν να υπάρξει μια πρόβλεψη για το πραγματικό πρόβλημα των εκατοντάδων αν όχι χιλιάδων ασυνόδευτων ανήλικων , που ενδεχομένως παραμένουν χρόνια στην Ελλάδα ως ανήλικα , και μόλις ενηλικιώνονται εδώ ,χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα , δεν έχουν δυνατότητες στέγασης , δεν έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση και καθίστανται έκθετα σε διαδικασίες απέλασης . Αντί να ρυθμιστεί το ζήτημα αυτό , με την προτεινόμενη ρύθμιση τίθεται εξ αρχής ως προαπαιτούμενη η νόμιμη είσοδος των ασυνόδευτων ανηλίκων στην χώρα και η ύπαρξη κάποιου αρχικού οριστικού τίτλου διαμονής . Ουσιαστικά δύσκολα μπορεί να βρει κανείς πρακτική εφαρμογή στα ασυνόδευτα ανήλικα με τις προϋποθέσεις αυτές . Η πραγματικότητα που γνωρίζει πολύ καλά η Ειδική Γραμματεία Προστασίας Ασυνόδευτων Ανήλικων και ο Εθνικός Μηχανισμός Επείγουσας Ανταπόκρισης , είναι πως τα ασυνόδευτα ανήλικα είναι παιδία που έχουν εισέλθει μόνα τους χωρίς χαρτιά στην χώρα και συνήθως υποβάλλουν αίτημα ασύλου αναζητώντας καθεστώς προστασίας και άδεια διαμονής. Αποτελεί μάλλον υποκρισία να μιλούμε για ρύθμιση του ζητήματος των ασυνόδευτων ανηλίκων που ενηλικιώνονται και φοιτούν σε σχολείο , όταν εξαιρούμε από την ρύθμιση την συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών αυτών . Ως ένα εντελώς πρακτικό και απολύτως συνηθισμένο παράδειγμα ένας ασυνόδευτος ανήλικος 16 ετών , αιτών ασύλου βρίσκεται και λόγων των γνωστών καθυστερήσεων στις διαδικασίες ασύλου να λαμβάνει τελεσίδικη απόρριψη όντας ενήλικος στα 18,5 , ακόμα και αν αυτό το παιδί φοιτά ήδη δύο χρόνια στο σχολείο , μένει με τη πρόταση του νομοσχεδίου, εντελώς απροστάτευτο , στερούμενο και των δικαιωμάτων που προβλέπονται στη Σύμβαση για Τα Δικαιώματα του Παιδιού περί συνέχειας στην εκπαίδευση . Προκειμένου να έχει πραγματική χρησιμότητα μια διάταξη για τα ασυνόδευτα ανήλικα που ενηλικιώνονται, πέραν της προσωπικής διαφήμισης πολιτικών παραγόντων , πρέπει να αποσυνδεθεί από τις λοιπές προϋποθέσεις για την άδεια δεκαετούς παραμονής και η ρύθμιση να ενταχθεί σε ξεχωριστό άρθρο και πλαίσιο. Επιπρόσθετα παρατηρούμε πως η διάταξη πέραν της απαίτησης για τουλάχιστον τριετή φοίτηση σε σχολείο εως τα 23 έτη , που είχε εξαγγελθεί , περιλαμβάνει και απαίτηση για εγγραφή σε ΙΕΚ κτλ, συνεπώς ουσιαστικά αποζήτα να υπάρχει απολυτήριο λυκείου ή σε Επαγγελματικές Σχολές Κατάρτισης θεσμός που προσφάτως έχουν δημιουργηθεί (όχι ΕΠΑΛ εξ όσων μπορεί να γίνει αντιληπτό ) και ακόμα φαίνεται να υπάρχουν ελάχιστες δομές , με αμφίβολη διαθεσιμότητα θέσεων δηλαδή. Ουσιαστικά δηλαδή αναζητείται επιτυχής ολοκλήρωση του σχολείου εως τα 23 έτη και δυνατότητα παρακολούθησης περαιτέρω σπουδών . Κατ’ αρχάς παραβλέπεται το γεγονός ότι πολλά ασυνόδευτα ανήλικα έχουν ελλιπέστατη ή και ανύπαρκτη μόρφωση. Τούτο σε συνδυασμό με τις ελλείψεις του εκπαιδευτικού συστήματος στο θέμα της σταδιακής ένταξης τους στο ελληνικό σχολείο , καθιστά ιδιαίτερα δυσχερές για τα ίδια να ολοκληρώνουν με επιτυχία τα σχολικά έτη και να αποφοιτήσουν εγκαίρως όπως απαιτεί η διάταξη. Πέραν αυτού καθώς δεν υπάρχουν διαθέσιμα στεγαστικά προγράμματα για νεαρά άτομα πχ 20 ετών , ουσιαστικά αποζητούμε από τους ανθρώπους αυτούς να εργάζονται και να φοιτούν παράλληλα. Πάντως η διάταξη είναι γενικότερα ασαφής , αφού δεν προβλέπεται τι ισχύει στο μεσοδιάστημα , για παράδειγμα εικοσάχρονος που έχει ολοκληρώσει τρια χρόνια σχολείο αλλά δεν έχει εγγραφεί ακόμα στο ΙΕΚ , με τι νομιμοποιητικά κυκλοφορεί και εγγράφεται κιόλας στο ΙΕΚ . Ως ένα γενικό συμπέρασμα η προτεινόμενη διάταξη είναι ανευ πραγματικής αξίας και πρέπει να τροποποιηθεί σημαντικά . Υπάρχει όμως μια πραγματική ανάγκη που πρέπει να καλυφθεί και χιλιάδες νεαρά άτομα ευάλωτα που αξίζουν μια ευκαιρία να αποκτήσουν προοπτική . Συνεπώς οφείλει η νομοπαρασκευαστική να επανέλθει με μια ουσιαστική διάταξη , με ξεχωριστή ρύθμιση από τις λοιπές άδειες δεκαετούς παραμονής , με πιο ρεαλιστικές προϋποθέσεις και σαφή πρόβλεψη για κάποιου είδους έστω προσωρινής και σύντομης άδειας διαμονής από τα πρώτα χρόνια φοίτησης στο σχολείο .