Αρχική Κώδικας ΜετανάστευσηςΜέρος Ζ’ (άρθρο 134)Σχόλιο του χρήστη Άννα Οικονομάκη | 13 Μαρτίου 2023, 17:22
Μετανάστευσης και Ασύλου Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η διάταξη της παρ. 4γ) για τους λεγόμενους ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ είναι προβληματική. Από τη μία θέτει ως προϋπόθεση να μην έχει εκδοθεί τελεσίδικη αρνητική απόφαση χορήγησης διεθνούς προστασίας και από την άλλη ορίζει ότι ο χρόνος παραμονής βάσει αιτήματος διεθνούς προστασίας στη Χώρα δεν προσμετράται για τη συμπλήρωση της επταετίας. Με άλλα λόγια ζητάει ουσιαστικά από τους αιτούντες διεθνή προστασία να παραιτηθούν από το αίτημά τους και να μείνουν εντελώς παράνομα στη χώρα για επτά χρόνια πριν καταθέσουν για την κατηγορία Α.6. Επίσης για ποιο λόγο η αρνητική απόφαση επί της αίτησης ασύλου (εκτός αν είναι για λόγους δημόσιας τάξης) να είναι λόγος απόρριψης ως απαράδεκτου του αιτήματος κατηγορίας Α.6 ; Προβληματική κρίνεται επίσης και η χορήγηση της άδεια εξαιρετικών λόγων άπαξ. Από την άλλη, για να μην υπάρχει κατάχρηση, θα μπορούσαν να μπουν περιορισμοί π.χ. να πρέπει να έχουν περάσει 7 ή 10 χρόνια από τη χορήγηση όμοιας άδειας. Ομοίως πρέπει να μπουν περιορισμοί που να μειώνουν το κίνητρο χρήσης πλαστών δικαιολογητικών (όπως πχ αλλοδαπός που αιτήθηκε άδεια Α.6 και απορριφθηκε λόγω πλαστών να μην μπορεί να ξανακατεθέσει για 5 ή 7 έτη) Αυτό θα μπορούσε να είναι και γενικότερη ρύθμιση, για όλες τις κατηγορίες άδειας