Αρχική Κώδικας ΜετανάστευσηςΜέρος Θ’ (143-162)Σχόλιο του χρήστη Άννα Οικονομάκη | 13 Μαρτίου 2023, 19:13
Μετανάστευσης και Ασύλου Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Θα επαναλάβω κι εγώ όσα είπαν οι προλαλήσαντες για την άδεια ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΓΕΝΙΑΣ. Αντί να καταργηθεί, όπως γίνεται με την προτεινόμενη διάταξη, θα έπρεπε να διευρυνθεί για να συμπεριλάβει όλα τα παιδιά που γεννήθηκαν και πήγαν σχολείο στην Ελλάδα, κι ας μην είναι δεκαετούς διάρκειας. Μπορεί να γίνει, αν κρίνεται απαραίτητο, η εξής διάκριση: παιδιά που γεννήθηκαν ή/και πήγαν 6 χρόνια σχολείο στην Ελλάδα και διαμένουν νόμιμα στη χώρα κατά τη στιγμή της ενηλικίωσης παίρνουν τη δεκαετή άδεια τύπου Μ2. Παιδιά που γεννήθηκαν στη χώρα ή/και πήγαν 6 χρόνια σχολείο ή/και οι ασυνόδευτοι ανήλικοι που φοιτούν σε ελληνικό σχολείο ή ΙΕΚ ή ΑΕΙ αλλά δεν έχουν άδεια διαμονής κατά την ενηλικίωση, παίρνουν τριετή ή πενταετή άδεια ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΓΕΝΙΑΣ. Γενικά, δεν μπορείς να τιμωρείς τους νέους αυτούς ανθρωπους για τη μη νομιμότητα της διαμονής τους στη χώρα δεν καθότι, όπως έχει ήδη γίνει δεκτό και στη νομολογία, το γεγονός ότι δεν έχουν άδεια διαμονής, αλλά ακόμα και τυχόν μακρόχρονες απουσίες τους από τη χώρα κατά τα παιδικά τους χρόνια, δεν είναι δική τους επιλογή και ευθύνη αλλά των γονιών τους