Αρχική Κώδικας ΜετανάστευσηςΜέρος Α’ (άρθρα 1-25)Σχόλιο του χρήστη Δημήτριος Βολάκος | 13 Μαρτίου 2023, 20:47
Μετανάστευσης και Ασύλου Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Στο άρθρο 3 παρ. 3 περ. ε' αναφέρεται ότι οι δικαιούχοι διεθνούς προστασίας, τυγχάνουν εφαρμογής του παρόντος νομοσχεδίου, μόνο σε περίπτωση αίτησης "Μπλέ κάρτας ΕΕ" και υπαγωγής στο καθεστώς του "Επί μακρόν διαμένοντος", χωρίς να προβλέπεται ότι μπορούν να λάβουν άδεια διαμονής ως μέλη οικογένειας Έλληνα, σε περίπτωση που συνάψουν γάμο ή καταστούν γονείς ημεδαπού. Στο άρθρο 12 (αλλαγή σκοπού), επίσης δεν αναφέρονται οι δικαιούχοι διεθνούς προστασίας, οι οποίοι αποκτούν την ιδιότητα του μέλους οικογένειας Έλληνα. Στο άρθρο 15, προβλέπεται ότι ειδική βεβαίωση νόμιμης διαμονής χορηγείται μόνο α) σε απόρριψη ανανέωσης άδειας διαμονής και β) σε απόφαση ανάκλησης άδειας διαμονής. Δεν χορηγείται πλέον στις αρχικές χορηγήσεις. Η πρόβλεψη αυτή είναι εξαιρετικά ανεπιεικής, η οποία προφανώς έλαβε χώρα, εξαιτίας της ηλεκτρονικής κατάθεσης αιτημάτων αρχικής χορήγησης αδειών διαμονής και την καταχρηστική κατάθεση αυτών, χωρίς οιοδήποτε έλεγχο, με αποτέλεσμα όχι μόνο την σώρευση τεράστιου όγκου αιτημάτων στις υπηρεσίες αλλά και την νόμιμη διαμονή πολιτών τρίτων χωρών, που δεν έχουν καμία σχετική προϋπόθεση. Θα έπρεπε, λοιπόν, να εξεταστεί εκ νέου ο τρόπος κατάθεσης των αρχικών αιτημάτων, κι όχι να καταργείται η χορήγησης ειδικής βεβαίωσης νόμιμης διαμονής στις αρχικές χορηγήσεις, κατόπιν συμμόρφωσης μάλιστα σε προσωρινή διαταγή ή αναστολή. Εξάλλου, είναι αντιφατικό να λαμβάνουν ειδική βεβαίωση νόμιμης διαμονής άτομα που τους έχουν επιβληθεί περιοριστικοί όροι και ως εκ τούτου να διαμένουν νόμιμα και να εργάζονται στην χώρα και να μην λαμβάνουν αυτοί που αιτήθηκαν αρχική χορήγηση άδειας διαμονής, αποκλειόμενοι από την δυνατότητα εργασίας και άλλων δικαιωμάτων. Στο άρθρο 8, αναφορικά με τους λόγους δημοσίας τάξης και ασφάλειας, και ειδικότερα στην τελεσίδικη καταδίκη άνω του έτους, θα πρέπει να προβλεφθεί ότι στην περίπτωση αυτή, συνεκτιμώνται η μη υποτροπή, ο χρόνος τέλεσης του αδικήματος και η μη έκτοτε παραβατικότητα, η μακροχρόνια διαμονή και οικογενειακοί δεσμοί, η χορήγηση αναστολής, οι δεσμοί με την χώρα καταγωγής, η εν γένει συμπεριφορά και εάν αυτή αποτελεί αρκούντως σοβαρή και ενεστώσα απειλή, τα οποία αναφέρονται σποραδικά μόνο σε εγκυκλίους, με αποτέλεσμα τον διαφορετικό χειρισμό στις υπηρεσίες. Στο άρθρο 22 παρ. 2, προβλέπεται ότι επιτρέπονται κατ' εξαίρεση συμβολαιογραφικές πράξεις σε μη διαμένοντα νομίμως υπήκοο τρίτης χώρας, αναφορικά με την γέννηση τέκνου που δεν έχει συμπληρώσει το πρώτο έτος της ηλικία του, αντί τριών ετών, που προβλεπόταν στο νόμο 4251/14. Η πρόβλεψη αυτή είναι προβληματική, καθώς το ένα έτος είναι ασφυκτικά περιορισμένο.