Αρχική Κώδικας ΜετανάστευσηςΜέρος Ζ’ (άρθρο 134)Σχόλιο του χρήστη CRAN Δίκτυο Συνηγορίας για τα δικαιώματα του Παιδιού | 14 Μαρτίου 2023, 08:10
  • Σχόλιο του χρήστη 'CRAN Δίκτυο Συνηγορίας για τα δικαιώματα του Παιδιού' | 14 Μαρτίου 2023, 08:10

    Aκολουθούν κάποιες κοινές παρατηρήσεις που συγκεντρώσαμε ως οργανώσεις- μέλη του Δικτύου Συνηγορίας για τα Δικαιώματα του Παιδιού (Child Rights Advocacy Network - CRAN), δηλώντας παράλληλα, όπως έχουμε δηλώσει και με επιστολή μας στην αρμόδια Υφυπουργό, ότι είμαστε στη διάθεση των αρχών να συμβάλουμε στην τελική διαμόρφωση του νομοθετήματος: Άρθρο 134: Άδειες διαμονής για ανθρωπιστικούς και εξαιρετικούς λόγους (άδεια διαμονής τύπου «Α») Στο άρθρο 134, παρ. 4αα, που προβλέπει άδεια διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους σε ανήλικους πολίτες τρίτων χωρών, ανίκανους να επιμεληθούν τις υποθέσεις τους εξαιτίας λόγων υγείας ή ανήλικους που αποδεδειγμένα χρήζουν προστατευτικών μέτρων και φιλοξενούνται από ιδρύματα ή άλλα νομικά πρόσωπα κοινωφελούς σκοπού, εφόσον η επιστροφή τους σε ασφαλές περιβάλλον είναι αδύνατη, προτείνουμε να συμπεριληφθούν οι ανήλικοι που διαμένουν σε δομές φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων, ήτοι σε ξενώνες και διαμερίσματα ημιαυτόνομης διαβίωσης. Επίσης, στο άρθρο 134, παρ 4β, που προβλέπει άδεια διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους σε ανήλικους φιλοξενούμενους σε οικοτροφεία που λειτουργούν υπό την εποπτεία των αρμόδιων Υπουργείων, προτείνουμε να συμπεριληφθούν, εκτός από τα οικοτροφεία, και οι δομές φιλοξενίας ασυνόδευτων ανηλίκων, ήτοι ξενώνες και διαμερίσματα ημιαυτόνομης διαβίωσης. Στην παρ. 4 περ. γ του αρ. 134 σημειώνουμε ότι παρότι προαπαιτείται η συνεχής επταετής διαμονή στην Ελλάδα, τα χρόνια που οι αιτούντες/σες και δικαιούχοι/ες διεθνούς προστασίας διαμένουν στη χώρα ως αιτούντες/σες διεθνούς προστασίας δεν προσμετρώνται στη συγκεκριμένη άδεια και ουσιαστικά δεν είναι εφικτή η συμπλήρωση επτά ετών στη χώρα εφόσον από τη στιγμή της εισόδου αιτούνται διεθνούς προστασίας. Προτείνουμε να απαλειφθεί η τελευταία πρόταση και η συγκεκριμένη ρύθμιση. Στην παρ.5, αναφορικά με τις περιπτώσεις που οι αιτούντες άδεια διαμονής κατ' άρθρο 134 δεν διαθέτουν και δεν μπορούν να διαθέτουν διαβατήριο, έχει παρατηρηθεί ότι η σχετική γνώμη της Επιτροπής Μετανάστευσης αργεί πολύ να διατυπωθεί. Επίσης, οι, κατά κανόνα, ανυπέρβλητες αντικειμενικές δυσχέρειες που αντιμετωπίζει το ασυνόδευτο παιδί τόσο στη χώρα καταγωγής (αδυναμία απόλαυσης δικαιωμάτων, πρόσβασης σε σύστημα προστασίας κλπ) όσο και στο ταξίδι του προς την Ευρώπη (π.χ. υφαρπαγή/παρακράτηση τυχόν υφιστάμενου διαβατηρίου από διακινητές), οδηγούν τη συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών να στερείται διαβατηρίου κατά την είσοδο στη χώρα. Ενόψει των ανωτέρω, σε περίπτωση που γίνει δεκτή η ως άνω πρότασή μας για την περ. 4β, είναι απολύτως αναγκαίο να συμπεριληφθεί στη διάταξη της παρ. 5 εξαίρεση ως προς τα ασυνόδευτα παιδιά και να αναδιατυπωθεί ως εξής: «Προϋπόθεση για τη χορήγηση άδειας διαμονής σε πρόσωπα που υπάγονται στο παρόν, με εξαίρεση τους ανηλίκους, είναι η κατοχή διαβατηρίου, έστω και εάν αυτό έχει λήξει. Η αντικειμενική αδυναμία κατοχής διαβατηρίου να δηλώνεται με υπεύθυνη δήλωση του αιτούντος και σε περιπτώσεις ασυνόδευτων και χωρισμένων από την οικογένεια τους παιδιών με υπεύθυνη δήλωση του εντεταλμένου επιτροπείας και αν δεν υφίσταται τέτοιος από το νόμιμο εκπρόσωπο του ανηλίκου. Άλλως η αντικειμενική αδυναμία να διαπιστώνεται με τρόπο που θα είναι λιγότερο χρονοβόρος και από όργανο διάφορο της Επιτροπής Μετανάστευσης». Σε σχέση με τη παράγραφο 6 του άρθρου 134 που ορίζει ότι αιτήσεις για τη χορήγηση άδειας διαμονής ανηλίκων ή ενηλίκων που αδυνατούν να επιληφθούν των υποθέσεών τους και φιλοξενούνται σε οποιοδήποτε ίδρυμα ή σε νομικά πρόσωπα κοινωφελούς σκοπού, υποβάλλονται από τον οριζόμενο εκπρόσωπο του ιδρύματος ή του νομικού προσώπου, προτείνουμε να τροποποιηθεί, ώστε να ορίζει: «Σε περιπτώσεις ασυνόδευτων και χωρισμένων από την οικογένειά τους ανηλίκων φιλοξενούμενων σε οποιαδήποτε μορφή στέγασης από αυτές που αναφέρονται στο άρθρο 65 παρ.1 Ν.4939/2022 τη σχετική αίτηση θα μπορεί να την καταθέσει η εντεταλμένος επίτροπος ή ο νόμιμος εκπρόσωπος του ανηλίκου».