Αρχική Βελτίωση Μεταναστευτικής Νομοθεσίας, τροποποίηση διατάξεων των νόμων 4636/2019 (A’ 169), 4375/2016 (A’ 51), 4251/2014 (Α’ 80) και άλλες διατάξειςΆρθρο 52 Τροποποίηση άρθρου 30 του ν. 3907/2011Σχόλιο του χρήστη HumanRights360 | 22 Απριλίου 2020, 11:46
  • Σχόλιο του χρήστη 'HumanRights360' | 22 Απριλίου 2020, 11:46

    Με την προτεινόμενη τροποποίηση, η επιβολή του μέτρου της διοικητικής κράτησης για τους αλλοδαπούς που υπόκεινται σε διαδικασίες επιστροφής γενικεύεται και καθίσταται ως κανόνας, ενώ μόνο κατ’ εξαίρεση θα μπορούν να εφαρμοσθούν λιγότερο επαχθή μέτρα. Η εν λόγω ρύθμιση τροποποιεί ριζικά την ισχύουσα διάταξη που ορίζει ότι «Οι υπήκοοι τρίτης χώρας που υπόκεινται σε διαδικασίες επιστροφής, […], τίθενται υπό κράτηση για την προετοιμασία της επιστροφής και τη διεκπεραίωση της διαδικασίας απομάκρυνσης, μόνο εάν στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν δύνανται να εφαρμοσθούν αποτελεσματικά άλλα επαρκή και λιγότερο επαχθή μέτρα […]», καταστρατηγώντας τον όλως εξαιρετικό χαρακτήρα του μέτρου της διοικητικής κράτησης και τη συνακόλουθη χρήση του μόνο ως έσχατου μέτρου και μόνο σε περιπτώσεις που δεν είναι δυνατό να εφαρμοσθούν εναλλακτικά της κράτησης μέτρα, βρισκόμενη, ως εκ τούτου, σε πλήρη αντίθεση με το πνεύμα και το γράμμα της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ (άρθρο 15), την οποία ενσωματώνει στην ελληνική νομοθεσία ο Ν. 3907/2011, στην οποία προβλέπεται ρητά η υποχρέωση των Αρχών να εξετάζουν άλλα επαρκή αλλά λιγότερο αναγκαστικά μέτρα πριν την επιβολή του μέτρου της διοικητικής κράτησης.Με την προτεινόμενη τροποποίηση εισάγεται ουσιαστικά ένας γενικευμένος χαρακτήρας στο μέτρο της διοικητικής κράτησης καθώς οι λόγοι διοικητικής κράτησης για τους υπό επιστροφή αλλοδαπούς παύουν να είναι περιοριστικοί όπως προβλέπει η ισχύουσα νομοθεσία, ήτοι επιβολή κράτησης μόνο εάν υπάρχει κίνδυνος διαφυγής, παρεμπόδιση της προετοιμασίας της επιστροφής ή της διαδικασίας απομάκρυνσης ή λόγοι εθνικής ασφάλειας, αλλά, προβλέπεται η δυνατότητα επιβολής διοικητικής κράτησης γενικώς και αδιακρίτως χωρίς προϋποθέσεις, ενώ, αυτή τη φορά, η μη συνδρομή των ως άνω περιοριστικών λόγων καθίστανται ως οι προϋποθέσεις για την εξέταση εναλλακτικών της κράτησης μέτρων από τις Αρχές, καθιστώντας ουσιαστικά όλως εξαιρετική τη χρήση των εναλλακτικών μέτρων, σε πλήρη αντίθεση με τη σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία. Ως εκ τούτου ζητούμε τη μη τροποποίηση της εν λόγω διάταξης (α. 30, Ν. 3907/2011) και την παραμονή του περιεχομένου της ως έχει ενώ ταυτόχρονα προτείνουμε την ευρύτερη εφαρμογή εναλλακτικών της κράτησης μέτρων και την εξατομικευμένη αξιολόγηση των ατόμων που τίθεται σε κράτηση. Η διαφαινόμενη εκ νέου γενίκευση της διοικητικής κράτησης αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για το κράτος δικαίου, μετατρέποντας την κράτηση από έσχατο ατομικό διοικητικό μέτρο σε μέσο αποτρεπτικής μεταναστευτικής πολιτικής, ενώ οδηγεί και τον ίδιο τον πληθυσμό στην αφάνεια ώστε να αποφύγει τη σύλληψη, με αποτέλεσμα να υπάρχουν άνθρωποι θεσμικά «αόρατοι». Η γενίκευση των εναλλακτικών μέτρων αντί της κράτησης (π.χ. υποχρέωση εμφάνισης σε αστυνομικό τμήμα, παρακράτηση ταξιδιωτικών εγγράφων, παροχή κατάλληλων εγγυήσεων), είναι η μόνη οδός που συνδυάζει την ασφάλεια με τον σεβασμό των δικαιωμάτων.