Αρχική Βελτίωση Μεταναστευτικής Νομοθεσίας, τροποποίηση διατάξεων των νόμων 4636/2019 (A’ 169), 4375/2016 (A’ 51), 4251/2014 (Α’ 80) και άλλες διατάξειςΜέρος Β΄ Θέματα λειτουργίας Αρχής Προσφυγών, Υπηρεσίας Υποδοχής και Ταυτοποίησης και Γενικής Γραμματείας Μεταναστευτικής Πολιτικής Άρθρο 33 Τροποποιήσεις του ν. 4375/2016 (A΄ 51)Σχόλιο του χρήστη ΝΕ Χίου/ΤΕΕ τμ. ΒΑ Αιγαίου | 23 Απριλίου 2020, 23:42
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΝΕ Χίου/ΤΕΕ τμ. ΒΑ Αιγαίου' | 23 Απριλίου 2020, 23:42

    Στο Μέρος Β’ του Σχεδίου και επί της Παραγράφου 5 της εισαγωγής τροποποιούνται οι κανονιστικές διατάξεις σχετικά με τις πολεοδομικές διατάξεις δομών ασύλου και κέντρων κράτησης. Στην ήδη ελαφρυμένη από τους ισχύοντες νόμους κατάσταση, προτείνεται από το Υπουργείο η πλήρης απελευθέρωση των πολεοδομικών περιορισμών και τρόπων τινά δίνεται η ευχέρεια να ιδρύονται κέντρα εξυπηρέτησης των σκοπών του Υπουργείου κατά παρέκκλιση οποιασδήποτε σχετικής νομοθεσίας. Ακόμα περισσότερο παραβιάζεται η υποχρέωση έκδοσης κάθε τύπου οικοδομικής άδειας για την εγκατάσταση σχετικών χρήσεων. Όλα αυτά αιτιολογούνται από το γενικό και αφοριστικό πέπλο του «κατ’ επείγοντος». Η Νομαρχιακή Επιτροπή Χίου του ΤΕΕ/Τμ. ΒΑ Αιγαίου αντιτίθεται σθεναρά στη συγκεκριμένη τροποποίηση διότι: • Παραβιάζονται ουσιαστικά όλα τα κρίσιμα εδάφια της Περιβαλλοντικής και Πολεοδομικής Νομοθεσίας σχετικά με τις χρήσεις γης και την οργάνωση του οικιστικού και μη χώρου. • Δίνει το δικαίωμα στην κεντρική εξουσία να επεμβαίνει στο φυσικό και το δομημένο περιβάλλον παρακάμπτοντας κάθε μηχανισμό ελέγχου και προστασίας αυτού • Δεν γίνεται αναφορά σε γειτνίαση με εγκαταστάσεις κρίσιμου δημοσίου ενδιαφέροντος (Εργοστάσια Παραγωγής Ρεύματος, Εγκαταστάσεις καυσίμων, Περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές, κλπ.). • Η μη απαίτηση έκδοσης οικοδομικής άδειας για νέες κατασκευές, μετασκευές, κτλ. υποδεικνύει αδιαφορία για την ασφάλεια των εγκαταστάσεων. • Καταργείται οποιαδήποτε προσπάθεια χωροταξικής οργάνωσης με άγνωστες συνέπειες στην αναπτυξιακή προοπτική της Χώρας. • Καλλιεργείται το αίσθημα φαρισαϊσμού της εξουσίας με συνέπεια τη δυσπιστία των πολιτών στο κράτος. • Καταλύεται κάθε έννοια «οργανωμένης πολιτείας». • Η φιλοσοφία λειτουργίας με «δύο μέτρα και δύο σταθμά» αποτρέπει κάθε σοβαρό επενδυτή από την ενασχόλησή του. • Δημιουργούνται συγχίσεις σχετικά με την έννοια του «δημοσίου συμφέροντος».