Αρχική Βελτίωση Μεταναστευτικής Νομοθεσίας, τροποποίηση διατάξεων των νόμων 4636/2019 (A’ 169), 4375/2016 (A’ 51), 4251/2014 (Α’ 80) και άλλες διατάξειςΆρθρο 52 Τροποποίηση άρθρου 30 του ν. 3907/2011Σχόλιο του χρήστη Σπύρος Απέργης | 23 Απριλίου 2020, 23:05
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σπύρος Απέργης' | 23 Απριλίου 2020, 23:05

    Με τις τροποποιήσεις που εισάγονται στο άρθρο 30 του Ν. 3907/2011 εισάγονται διατάξεις που δεν πληρούν το ελάχιστο επίπεδο προστασίας που κατοχυρώνει η Οδηγία 2008/115/ΕΚ περί επιστροφών καθώς παραβιάζεται η πρόβλεψη της κατ’ εξαίρεσης εφαρμογής του μέτρου της κράτησης ενώ περιορίζουν τον έλεγχο της νομιμότητας της διοικητικής κράτησης. Εξάλλου, σύμφωνα και με τη νομολογία του Δικαστηρίου Ευρωπαικής Ένωσης (Υπόθεση C-61/11, Hassen El Dridi, alias Soufi Karim, Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, 28 Απριλίου 2011, σκ. 41) «η χρήση της κράτησης για τους σκοπούς της απομάκρυνσης συνιστά σοβαρή παραβίαση του θεμελιώδους δικαιώματος των προσώπων στην ελευθερία και ως εκ τούτου υπόκειται σε αυστηρούς περιορισμούς» , και «η οδηγία περί επιστροφής προβλέπει μια διαβάθμιση των μέτρων που πρέπει να ληφθούν προκειμένου να εκτελεσθεί η απόφαση περί επιστροφής, διαβάθμιση που κυμαίνεται από το μέτρο που αφήνει τη μεγαλύτερη ελευθερία στον ενδιαφερόμενο, ήτοι η χορήγηση προθεσμίας για την οικειοθελή του αναχώρηση, έως μέτρα που περιορίζουν περισσότερο την ελευθερία αυτή, ήτοι η κράτηση σε ειδικές εγκαταστάσεις». Με βάση το κείμενο της Οδηγίας και την ως άνω νομολογία, δεν έχει ευχέρεια ο εθνικός νομοθέτης να εισάγει τις προτεινόμενες ρυθμίσεις καθώς δεν είναι σύμφωνες με το νομικό κοινοτικό κεκτημένο.