Αρχική Βελτίωση Μεταναστευτικής Νομοθεσίας, τροποποίηση διατάξεων των νόμων 4636/2019 (A’ 169), 4375/2016 (A’ 51), 4251/2014 (Α’ 80) και άλλες διατάξειςΆρθρο 7 Τροποποίηση άρθρου 69 του ν. 4636/2019Σχόλιο του χρήστη ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ | 24 Απριλίου 2020, 17:35
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ' | 24 Απριλίου 2020, 17:35

    Άρθρο 7 Τροποποίηση άρθρου 69 του ν. 4636/2019 1. Η δεύτερη παρ. 2 του άρθρου 69 του ν. 4636/2019 αναριθμείται σε παράγραφο 3 και αναδιατυπώνεται ως εξής: «3. Οι αιτούντες έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν των υπηρεσιών διερμηνέα για να υποβάλουν την αίτησή τους και να εκθέσουν την υπόθεσή τους στις αρμόδιες Αρχές Παραλαβής, για τη διεξαγωγή συνέντευξης ή προφορικής ακρόασης, καθώς και σε όλα τα στάδια της διαδικασίας σε πρώτο και δεύτερο βαθμό, εφόσον δεν μπορεί να εξασφαλισθεί η αναγκαία επικοινωνία χωρίς αυτόν. Η δαπάνη της διερμηνείας βαρύνει το Δημόσιο. Η παροχή υπηρεσιών διερμηνείας, όπου αυτή απαιτείται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εξέτασης της αίτησης διεθνούς προστασίας, δύναται να παρέχεται και εξ αποστάσεως με τη χρήση κατάλληλων τεχνικών μέσων επικοινωνίας, σε περίπτωση που η φυσική παρουσία διερμηνέα δεν είναι πρόσφορη. Εφόσον είναι αποδεδειγμένα αδύνατη η παροχή διερμηνείας στη γλώσσα επιλογής του αιτούντος, παρέχεται διερμηνεία στην επίσημη γλώσσα της χώρας καταγωγής του αιτούντος. Οι αρμόδιες Αρχές απόφασης μεριμνούν, ώστε να λαμβάνουν γνώση του περιεχομένου ξενόγλωσσων εγγράφων που τυχόν κατατίθενται ενώπιόν τους, ακόμη και αν αυτά δεν προσκομίζονται σε επίσημη μετάφραση.» 2. Στο άρθρο 69 οι παράγραφοι 3, 4, 5, 6 και 7 αναριθμούνται σε 4, 5, 6, 7 και 8 αντίστοιχα. Η προσθήκη αυτή έρχεται σε ευθεία αντίθεση με το ά. 15 παρ. 3 περ. γ της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ, το οποίο προβλέπει ότι [τα κράτη μέλη] «επιλέγουν διερμηνέα δυνάμενο να εξασφαλίσει τη δέουσα επικοινωνία μεταξύ του αιτούντος και του προσώπου που διεξάγει τη συνέντευξη. Η επικοινωνία διενεργείται στη γλώσσα που προτιμά ο αιτών εκτός εάν υπάρχει άλλη γλώσσα την οποία κατανοεί και στην οποία είναι σε θέση να επικοινωνήσει με σαφήνεια.». Ουδεμία αναφορά γίνεται σε διερμηνεία στην επίσημη γλώσσα της χώρας καταγωγής του αιτούντος, καθώς ο αιτών είναι δυνατόν να αγνοεί την επίσημη γλώσσα του κράτους προέλευσής του. Υπενθυμίζεται ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πρόσφατα εκ νέου επεσήμανε ότι «[η] οδηγία για τις διαδικασίες ασύλου εγγυάται ότι παρέχεται στους αιτούντες άσυλο η δυνατότητα προσωπικής συνέντευξης σχετικά με την αίτησή τους για διεθνή προστασία, με ορισμένες περιορισμένες εξαιρέσεις. Όσον αφορά τη διερμηνεία, η οδηγία για τις διαδικασίες ασύλου προβλέπει ότι η επικοινωνία πραγματοποιείται στη γλώσσα που προτιμά ο αιτών/η αιτούσα, εκτός εάν υπάρχει άλλη γλώσσα την οποία κατανοεί και στην οποία μπορεί να επικοινωνεί με σαφήνεια», https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/P-9-2019-004017-ASW_EL.pdf. Σε κάθε περίπτωση, ο περιορισμός αυτός ήτοι η κατ’ αποκλειστικότητα διερμηνεία στην επίσημη γλώσσα του κράτους καταγωγής ελέγχεται και ως προς την συμβατότητα του με το άρθρο 20 παρ. 2 του Συντάγματος, το δικαίωμα στην προηγούμενη ακρόαση. Συνεπώς προτείνεται η απαλοιφή της συγκεκριμένης πρόβλεψης.