Αρχική Βελτίωση Μεταναστευτικής Νομοθεσίας, τροποποίηση διατάξεων των νόμων 4636/2019 (A’ 169), 4375/2016 (A’ 51), 4251/2014 (Α’ 80) και άλλες διατάξειςΆρθρο 12 Τροποποίηση άρθρου 78 του ν. 4636/2019Σχόλιο του χρήστη ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ | 24 Απριλίου 2020, 17:37
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ' | 24 Απριλίου 2020, 17:37

    Η διάταξη έχει έντονα τιμωρητικό χαρακτήρα καθώς οδηγεί σε παρεμπόδιση του δικαιώματος πρόσβασης στη διαδικασία, στην ουσιαστική εξέταση του αιτήματος ασύλου και πρωτίστως στο δικαίωμα πραγματικής προσφυγής, προβλέποντας ως μοναδικό μέσο θεραπείας την άσκηση αίτησης ακύρωσης. Ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση η παροχή δωρεάν νομικής βοήθειας ενώπιων των δικαστηρίων για τις εν λόγω αιτήσεις είναι εξαιρετικά αμφίβολη λόγω των αυστηρών προϋποθέσεων του Ν. 3226/2004, ο οποίος απαιτεί την προσκόμιση εκκαθαριστικού σημειώματος, δικαιολογητικό το οποίο στερείται ο αιτών για το πρώτο εξάμηνο από την υποβολή του αιτήματός του. Η παρούσα τροποποίηση η οποία θέτει την υποχρέωση από μέρους των προσφευγόντων αποστολής των βεβαιώσεων που αναφέρονται στις περιπτώσεις α’ και β’ επί ποινής απόρριψης της προσφυγής τους ως σιωπηρά ανακληθείσας από μέρους τους πρέπει να απαλειφθεί, καθώς οδηγεί σε περιορισμό του δικαιώματος σε πραγματική προσφυγή όπως αυτό κατοχυρώνεται στο εθνικό, ενωσιακό και διεθνές δίκαιο και οδηγεί τελικά στην παραβίαση της θεμελιώδους αρχής της μη επαναπροώθησης. Ιδίως δε για την περίπτωση προσφευγόντων, οι οποίοι διαμένουν σε Δομές Υποδοχής ή Φιλοξενίας, απαιτείται βεβαίωση του Προϊσταμένου της Δομής, ενώ για την περίπτωση αιτούντων, που τους έχει επιβληθεί περιορισμός κυκλοφορίας ή υποχρέωση διαμονής σε συγκεκριμένο τόπο εκτός Αττικής, ο προσφεύγων υποχρεούται να αποστείλει βεβαίωση του οικείου Αστυνομικού τμήματος ή ΚΕΠ και πάλι επί ποινή απόρριψης της προσφυγής του ως «προδήλως αβάσιμης». Είναι αμφίβολο κατά πόσο οι αιτούντες αλλά και η ίδια η Διοίκηση (Προϊστάμενος Δομής Υποδοχής/Φιλοξενίας) θα μπορέσουν να συμμορφωθούν με τις διαδικασίες αυτές, ιδίως λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες διαβίωσης ενός σημαντικού αριθμού αιτούντων άσυλο στα νησιά αλλά και στην ενδοχώρα, αλλά και το γεγονός ότι η πλειοψηφία των δομών αυτών στερούνται οποιασδήποτε διοικητικής υπόστασης (η ΥΠΥΤ διατηρεί τη διοίκηση των ΚΥΤ, καθώς και των Ανοικτών Δομών Φιλοξενίας Ελαιώνα, Σχιστού και Διαβατών Θεσ/νίκης, ενώ οι λοιπές δομές φιλοξενίας λειτουργούν υπό αδιευκρίνιστο νομικό καθεστώς, όπως επίσης αμφίβολη είναι η τήρηση της σχετικής διάταξης για όσες δομές φιλοξενίας –διαμερίσματα –ξενοδοχεία λειτουργούν υπό τη μέριμνα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης). Ακόμη, η διάταξη αυτή επιβάλλει περιττή διοικητική υποχρέωση (αυτή της αυτοπρόσωπης εμφάνισης του προσφεύγοντος) χωρίς, στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, να είναι αναγκαίο, ενόψει της πρόβλεψης του νόμου περί έγγραφης διαδικασίας και συζήτησης της σχετικής προσφυγής με βάση τα στοιχεία του φακέλου.