Αρχική Αναμόρφωση διαδικασιών απελάσεων και επιστροφών πολιτών τρίτων χωρών, ζητήματα αδειών διαμονής και διαδικασιών χορήγησης διεθνούς προστασίας και άλλες διατάξεις...Άρθρο 40 – Έναρξη ισχύοςΣχόλιο του χρήστη Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA) | 28 Ιουνίου 2021, 12:50
  • Σχόλιο του χρήστη 'Υποστήριξη Προσφύγων στο Αιγαίο (RSA)' | 28 Ιουνίου 2021, 12:50

    ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΣΥΝΘΗΚΩΝ ΥΠΟΔΟΧΗΣ – αρ. 51, 57 Ν 4636/2019 Το αρ. 39, παρ. 10, περ. γ΄ Ν 4636/2019 θεσπίζει, ως λόγο περιορισμού ή ανάκλησης των υλικών συνθηκών υποδοχής των αιτούντων άσυλο, τη μη συμμόρφωση του αιτούντος με απόφαση μεταφοράς σε δομή για την ολοκλήρωση της διαδικασίας υποδοχής και ταυτοποίησης, με ανάλογη εφαρμογή του αρ. 57 του νόμου. Παρόμοιος λόγος προβλέπεται στο αρ. 10, παρ. 5 ΚΥΑ 1/7433/2019 στις περιπτώσεις αιτούντων, οι οποίοι αρνούνται τη μεταφορά από το ΚΥΤ σε δομή φιλοξενίας. Οι ανωτέρω νομοθετικές διατάξεις είναι αντίθετες με το ενωσιακό δίκαιο, εφόσον υπερβαίνουν τους περιοριστικά αναφερόμενους λόγους περιορισμού ή ανάκλησης των συνθηκών υποδοχής, που προβλέπονται στο αρ. 20, παρ. 1-3 της Οδηγίας για την υποδοχή. Δεν συγκαταλέγεται, δε, στους λόγους περιορισμού ή ανάκλησης των συνθηκών υποδοχής η μη συμμόρφωση του ανηλίκου αιτούντος με την υποχρέωση εγγραφής σε σχολείο ή παρακολούθησης μαθημάτων, την οποία έχει εισαγάγει ο κοινός νομοθέτης στο αρ. 51, παρ. 2 Ν 4636/2019. Προσέτι, έχει αποσαφηνιστεί στη νομολογία του ΔΕΕ ο διαχωρισμός των κυρώσεων που προβλέπει το αρ. 20, παρ. 4 της Οδηγίας για την υποδοχή από τους λόγους περιορισμού ή ανάκλησης των συνθηκών υποδοχής. Σύμφωνα με την αυθεντική ερμηνεία του ενωσιακού δικαίου από το ΔΕΕ, η Οδηγία δεν επιτρέπει στα κράτη μέλη να επιβάλλουν τη διακοπή των υλικών συνθηκών υποδοχής ως κύρωση σε αιτούντες, οι οποίοι παραβιάζουν τους κανόνες λειτουργίας των δομών φιλοξενίας (C-233/18 Haqbin, σκ. 56). Κατά συνέπεια, είναι αντίθετες με το αρ. 20, παρ. 4 της Οδηγίας οι διατάξεις του αρ. 57, παρ. 4 Ν 4636/2019, καθώς και οι διατάξεις των σχετικών κανονιστικών πράξεων που εκδόθηκαν κατ’εξουσιοδότηση του νόμου, ήτοι του αρ. 10, παρ. 1, περ. γ΄ ΚΥΑ 1/7433/2019 και του αρ. 18, παρ. 1, περ. β΄ ΚΥΑ 23/13532/2020. Τέλος, ο εθνικός νομοθέτης δεν έχει μεταφέρει στο αρ. 57, παρ. 5 του νόμου την υποχρέωση των αρμόδιων αρχών να λαμβάνουν υπόψη της αρχής της αναλογικότητας, σύμφωνα με το αρ. 20, παρ. 5 της Οδηγίας. Η παρ. 2 του άρθρου 51 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) τροποποιείται ως εξής: «2. Η ένταξη στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα λαμβάνει χώρα το αργότερο εντός τριών (3) μηνών από την ημερομηνία ολοκλήρωσης της ταυτοποίησης του ανήλικου. Εάν οι ανήλικοι αιτούντες και τα ανήλικα τέκνα των αιτούντων δεν συμμορφώνονται προς την υποχρέωση της παραγράφου 1 και δεν εγγράφονται ή δεν παρακολουθούν τα αντίστοιχα σχολικά μαθήματα, επειδή αποδεδειγμένα δεν επιθυμούν να ενταχθούν στο εκπαιδευτικό σύστημα, επιβάλλονται σε βάρος των ενήλικων μελών της οικογένειας του ανήλικου, οι προβλεπόμενες για τους Έλληνες πολίτες διοικητικές κυρώσεις.» Το πρώτο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 57 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) τροποποιείται ως εξής: «4. Σε περιπτώσεις σοβαρής παραβίασης του Κανονισμού λειτουργίας των κέντρων φιλοξενίας, η οποία διαταράσσει την ομαλή λειτουργία των κέντρων και τη συμβίωση των ατόμων σε αυτά ιδίως όταν επιδεικνύεται ιδιαίτερα βίαιη συμπεριφορά, επιβάλλεται κύρωση, χωρίς τη διακοπή της παροχής υλικών συνθηκών.» Το πρώτο εδάφιο της παρ. 5 του άρθρου 57 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) τροποποιείται ως εξής: «5. Η απόφαση για περιορισμό ή διακοπή παροχής των υλικών συνθηκών υποδοχής ή η απόφαση με την οποία επιβάλλεται η κύρωση της παραγράφου 4, λαμβάνεται από την αρμόδια Αρχή υποδοχής σε ατομική και αντικειμενική βάση και οφείλει να είναι αιτιολογημένη και σύμφωνη με την αρχή της αναλογικότητας.»