Αρχική Αναμόρφωση διαδικασιών απελάσεων και επιστροφών πολιτών τρίτων χωρών, ζητήματα αδειών διαμονής και διαδικασιών χορήγησης διεθνούς προστασίας και άλλες διατάξεις...Άρθρο 40 – Έναρξη ισχύοςΣχόλιο του χρήστη HIAS Greece | 1 Ιουλίου 2021, 15:01
  • Σχόλιο του χρήστη 'HIAS Greece' | 1 Ιουλίου 2021, 15:01

    Προτείνονται επίσης οι εξής τροποποιήσεις επί του Ν. 3907/2011: ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΔΙΑΦΥΓΗΣ – αρ. 18, περ. ζ΄ Ν 3907/2011 Σύμφωνα με το αρ. 3, σημ. 8 της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ περί επιστροφών, τα κράτη μέλη οφείλουν να θεσπίζουν στο δίκαιό τους αντικειμενικά κριτήρια, βάσει των οποίων αξιολογείται η συνδρομή του κινδύνου διαφυγής στη διαδικασία επιστροφής. Προς τούτο απαιτείται η θέσπιση νομοθετικής διάταξης γενικής ισχύος, ώστε η εκτίμηση του εν λόγω κινδύνου από τις αρμόδιες αρχές να τηρεί τις επιταγές της σαφήνειας, της προβλεψιμότητας, της προσβασιμότητας και της προστασίας κατά της αυθαιρεσίας, σύμφωνα με τη νομολογία του ΔΕΕ (C-528/15 Al Chodor, σκ. 40-43). Συνακολούθως, η εισαγωγή μη εξαντλητικού καταλόγου κριτηρίων ουδόλως συμμορφώνεται με την υποχρεώση της θέσπισης αντικειμενικών κριτηρίων στην εθνική νομοθεσία και με την αναγκαία ασφάλεια δικαίου. Το δεύτερο εδάφιο της περ. ζ΄ του άρθρου 18 του ν. 3907/2011 (Α΄ 7) τροποποιείται ως εξής: «Τέτοια αντικειμενικά κριτήρια αποτελούν:» ΠΡΟΑΝΑΧΩΡΗΣΙΑΚΗ ΚΡΑΤΗΣΗ – αρ. 30 Ν 3907/2011 Ο Ν 4686/2020 προσέθεσε την παρ. 4 στο αρ. 92 Ν 4636/2019, σύμφωνα με την οποία επιβάλλεται κατά κανόνα η κράτηση σε προαναχωρησιακό κέντρο (ΠΡΟ.ΚΕ.Κ.Α.) σε περίπτωση απόρριψης της προσφυγής από την Επιτροπή Προσφυγών, ενώ τροποποίησε το αρ. 30 Ν 3907/2011 με αποτέλεσμα να ανάγεται η προαναχωρησιακή κράτηση σε κανόνα για την επίσπευση των διαδικασιών επιστροφών. Ο νομοθέτης επιβάλλει έτσι την κράτηση ως γενικευμένο μέτρο, κατά κατάφωρη παραβίαση της υποχρέωσης της χώρας να ακολουθεί τη διαβάθμιση των σταδίων που ορίζει η Οδηγία 2008/115/ΕΚ περί επιστροφών για την υλοποίηση της διαδικασίας επιστροφής (ΔΕΕ, C-61/11 El Dridi, σκ. 36-41) και να καταφεύγει στη διοικητική κράτηση μόνο κατ’εξαίρεση, εφόσον είναι αναγκαίο, κατόπιν εξατομικευμένης εξέτασης και για συγκεκριμένους λόγους, όπως ορίζει το αρ. 15, παρ. 1 της Οδηγίας επιστροφών (βλ. «may only keep in detention» στο αγγλικό κείμενο, «peuvent uniquement placer en rétention» στο γαλλικό κείμενο) και το θεμελιώδες δικαίωμα στην ελευθερία. Προσέτι, όπως έχει ήδη επισημανθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή προς την Ελλάδα (Παράβαση 2014/2231, C(2014) 7344), υπενθυμίζεται ότι δεν επιτρέπεται από το ενωσιακό κεκτημένο η επιβολή της προαναχωρησιακής κράτησης για λόγους εθνικής ασφάλειας (ΔΕΕ, C-357/09 Kadzoev). Η παρ. 1 του άρθρου 30 του ν. 3907/2011 (Α΄ 7) τροποποιείται ως εξής: «1. Οι υπήκοοι τρίτης χώρας που υπόκεινται σε διαδικασίες επιστροφής, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 21, τίθενται υπό κράτηση για την προετοιμασία της επιστροφής και τη διεκπεραίωση της διαδικασίας απομάκρυνσης μόνο σε περίπτωση που το αρμόδιο αστυνομικό όργανο κρίνει ότι: α) υπάρχει κίνδυνος διαφυγής ή β) ο υπήκοος τρίτης χώρας παρεμποδίζει την προετοιμασία της επιστροφής ή τη διαδικασία απομάκρυνσης και ότι δεν εφαρμόζονται άλλα λιγότερο επαχθή μέτρα, όπως εκείνα που προβλέπονται στην παράγραφο 3 του άρθρου 22, εφόσον κρίνονται αποτελεσματικά. Η κράτηση επιβάλλεται και διατηρείται για το απολύτως αναγκαίο χρονικό διάστημα διεκπεραίωσης της διαδικασίας απομάκρυνσης, η οποία εξελίσσεται και εκτελείται με τη δέουσα επιμέλεια. Σε κάθε περίπτωση, για τη συνέχιση του μέτρου της κράτησης λαμβάνονται υπόψη η διαθεσιμότητα κατάλληλων χώρων κράτησης και η δυνατότητα εξασφάλισης αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης για τους κρατουμένους.» (βλ. και τις «Παρατηρήσεις νομικών οργανώσεων επί του Σχεδίου Νόμου "Αναμόρφωση διαδικασιών απελάσεων και επιστροφών"», διαθέσιμο στο διαδικτυακό τόπο https://rsaegean.org/el/paratiriseis-sn-anamorfosi-diadikasion-apelaseon-kai-epistrofon/)