Αρχική Δημόσια Ηλεκτρονική Διαβούλευση για την «Εθνική Στρατηγική για την Ένταξη»Εθνική Στρατηγική για την ΈνταξηΣχόλιο του χρήστη International Rescue Committee Hellas (IRC) | 21 Ιανουαρίου 2022, 14:41
  • Σχόλιο του χρήστη 'International Rescue Committee Hellas (IRC)' | 21 Ιανουαρίου 2022, 14:41

    3. Προένταξη των αιτούντων άσυλο • Το κομμάτι της προ-ένταξης αναφέρεται στις συνθήκες υποδοχής σχεδόν αποκλειστικά και όχι σε δράσεις για ουσιαστική προ-ένταξη των αιτούντων/ουσών όταν φτάνουν στη χώρα. Είναι προβληματικό πως αναφέρονται ως δράσεις για την ένταξη, οι θεσπισμένες με νόμο απαραίτητες συνθήκες υποδοχής των αιτούντων, σε εθνικό (Ν.4636/2019) και ευρωπαϊκό επίπεδο (Οδηγία 2013/33/ΕΕ). Δεν θα έπρεπε να αναφέρονται καν στη συγκεκριμένη Στρατηγική, διότι υπάρχουν νόμοι που τις επιβάλλουν. • Στο κομμάτι της προ-ένταξης αλλά και γενικά στο κείμενο δεν τίθεται καθόλου το θέμα της διαμονής των αιτούντων/σών άσυλο σε συνθήκες εντός της κοινωνίας, σε διαμερίσματα πχ αλλά προωθείται η διαβίωσή τους σε καταυλισμούς, κλειστές ελεγχόμενες δομές και σε συνθήκες που έρχονται σε σύγκρουση με την έννοια της ένταξης εξ ορισμού. • Στο στάδιο της υποδοχής των αιτούντων/ουσών άσυλο θα πρέπει να ξεκινάνε άμεσα εντατικά μαθήματα ελληνικών και αγγλικών, εκμάθηση/ενίσχυση ψηφιακών δεξιοτήτων, να λαμβάνουν άμεσα τα απαραίτητα έγγραφα από τις διοικητικές υπηρεσίες (όπως ΑΦΜ, ΠΑΑΥΠΑ, ΑΜΚΑ, Δελτίο Ασύλου, ΑΔΕΤ) που θα εξασφαλίζουν πρόσβαση σε στέγαση, απασχόληση, εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη των αιτούντων άσυλο και να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες ένταξης όπως η διερμηνεία, η ψυχοκοινωνική υποστήριξη και τα μαθήματα πολιτισμικού προσανατολισμού. Σύμφωνα με την έκθεση της IRC «Δεν Υπάρχει Χρόνος για Χάσιμο: Η ανάγκη ενός σχεδίου για την αξιοποίηση των δυνατοτήτων των προσφύγων στην Ελλάδα από το στάδιο υποδοχής», δεδομένης της χρονοβόρας διαδικασίας χορήγησης ασύλου, η αναμονή μέχρι τον καθορισμό καθεστώτος για την πρόσβαση σε υπηρεσίες ένταξης, μπορεί να οδηγήσει αυτούς τους ανθρώπους σε μια πορεία προς τον κοινωνικό αποκλεισμό, κάτι που δύσκολα ανατρέπεται εκ των υστέρων. • Ο στόχος 1 για τη διασφάλιση ασφάλειας και προστασίας πχ, είναι υποχρέωση της Ελλάδας για τις συνθήκες υποδοχής των αιτούντων και δεν θα έπρεπε να αναφέρεται ως στόχος ένταξης. Στο 1.2.1 η παρουσία διεπιστημονικής ομάδας είχε συσταθεί και παλαιότερα από τον ΕΟΔΥ, με πολλά πρακτικά προβλήματα και δεν λειτούργησε ποτέ. Ασάφεια ως προς την ειδικότητα των γιατρών. • Ο στόχος 2 είναι ευπρόσδεκτος ωστόσο στο 2.1.1. δεν αναφέρεται η ανάγκη επίλυσης μεταφοράς των παιδιών που αποτελεί το βασικότερο εμπόδιο έως τώρα και η ανάγκη θέσπισης ομοιόμορφων πρακτικών στα εκπαιδευτικά ιδρύματα. • 2.1.3 Είναι απαραίτητη η ισορροπία μεταξύ των αναγκών της ελληνικής οικονομίας ανά τόπους αλλά και των επιθυμιών, ταλέντων και δεξιοτήτων των αιτούντων/ουσών προκειμένου να μην έχει καταναγκαστικό χαρακτήρα η εκπαίδευση. • 2.2.3 Δεν είναι σαφές εάν το ψηφιακό υλικό θα είναι προσβάσιμο στο σύνολο του προσφυγικού πληθυσμού και εάν θα υπάρχει μετάφραση σε όλες τις γλώσσες, στους ιστιότοπους των αρμόδιων φορέων. • Ο στόχος 3 δεν αναφέρει την έλλειψη επιτρόπων και τον τρόπο που θα μπορέσει να υλοποιηθεί ο συγκεκριμένος νόμος για το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού. Εμπεριέχει πολλές θετικές δράσεις, χωρίς αναφορά του αρμόδιου φορέα/αρχής. Πχ, στο 3.1.2 εφόσον τα παιδιά δεν συμμετείχαν με ένα τρόπο στη διαβούλευση της συγκεκριμένης στρατηγικής, είναι οξύμωρο πώς θα συμμετάσχουν σε ήδη σχεδιασμένες δράσεις. • 3.2.1 Τα εργαλεία που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν και ο φορέας υλοποίησης είναι εντελώς ασαφή. Η εκπαίδευση αφορά το σύνολο των παιδιών και δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στα ασυνόδευτα παιδιά ενώ και στο 3.2.2 είναι ασαφή τα πρόσωπα αναφοράς των παιδιών, ποια υπηρεσία/φορέας θα τα ορίζει και με τι κριτήρια. • Αντίστοιχα στο 3.4.2 δεν υπάρχει αναφορά στο είδος πιστοποίησης και στον τομέα των επαγγελματιών που θα την λαμβάνουν, καθώς επίσης και τον λόγο για τον οποίο την χρειάζονται.