Αρχική «ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΠΙΤΡΟΠΕΙΑΣ ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΩΝ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΛΑΙΣΙΟ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΩΝ ΑΝΗΛΙΚΩΝ"ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 3 ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη ΑΡΣΙΣ – Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων | 4 Ιουλίου 2022, 14:56
Μετανάστευσης και Ασύλου Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Ορθώς θεωρείται ότι χρήζει επιτρόπου και ο “χωρισμένος” ανήλικος. Νομοτεχνικά, ωστόσο, θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρξει σαφής ορισμός του ασυνόδευτου παιδιού, χωρίς παραπομπή σε άλλο νομοθέτημα, όπως εν προκειμένω με την παραπομπή στην περ. ιγ του άρ. 1 του Ν. 4939/2022, προκειμένου να αποφευχθεί μελλοντικά οποιαδήποτε δυσερμηνεία από ενδεχόμενη μεταρρύθμιση της διάταξης στην οποία γίνεται παραπομπή. Στην περ. ιβ θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι Επίτροπος θα διορίζεται σε κάθε ασυνόδευτο παιδί, συμπεριλαμβανομένων και των χωρισμένων παιδιών. Μία προτεινόμενη διατύπωση θα μπορούσε να είναι η εξής: “κάθε περίπτωση ασυνόδευτου παιδιού, όπως περιγράφηκε υπό περ. δ του αυτού άρθρου, στην οποία αυτοδικαίως και μόνο με την ανωτέρω ιδιότητα του ανηλίκου ως ασυνόδευτου ή “χωρισμένου από την οικογένεια του” πρέπει να διοριστεί επίτροπος.