Άρθρο 38 Τροποποίηση άρθρου 19 του ν. 4251/2014

Η παρ. 5 του άρθρου 19 του ν. 4251/2014, αντικαθίσταται ως εξής: «5. Οι άδειες διαμονής των παραγράφων 1 και 6 του παρόντος άρθρου παρέχουν στον πολίτη τρίτης χώρας δικαίωμα πρόσβασης στην εξαρτημένη εργασία και στην παροχή υπηρεσιών ή έργου. Κατά την ανανέωση των αδειών διαμονής εξετάζεται η συνδρομή των προϋποθέσεων χορήγησης αρχικής άδειας διαμονής για έναν από τους λοιπούς λόγους, που προβλέπονται στο ν. 4251/2014 και υποβάλλονται τα κατά περίπτωση δικαιολογητικά, καθώς και βιβλιάριο υγείας σε ισχύ ή ασφαλιστήριο συμβόλαιο ιδιωτικού φορέα ασφάλισης όπου αυτό επιτρέπεται από την κείμενη νομοθεσία. Δυνατότητα άσκησης ανεξάρτητης οικονομικής δραστηριότητας παρέχεται μόνο στην περίπτωση που ο κάτοχος της ανωτέρω άδειας διαμονής κατείχε προηγουμένως άδεια διαμονής, η οποία του επέτρεπε την άσκηση ανεξάρτητης οικονομικής δραστηριότητας και η δραστηριότητα αυτή εξακολουθεί να υφίσταται. Για την ανανέωση των αδειών διαμονής του προηγουμένου εδαφίου εξετάζεται η συνδρομή των προϋποθέσεων ανανέωσης αδειών διαμονής για ανεξάρτητη οικονομική δραστηριότητα σύμφωνα με τα οριζόμενα στις διατάξεις της παρ. 7 του άρθρου 138 .»

  • 24 Απριλίου 2020, 15:17 | PRAKSIS

    Με τη συγκεκριμένη ρύθμιση επιχειρείται η εξομοίωση των κατόχων άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους με τις λοιπές κατηγορίες κατόχων άδειας διαμονής του ν. 4251/2014 ως προς τα κριτήρια για την ανανέωσή της. Με δεδομένο ότι η άδεια διαμονής για εξαιρετικούς λόγους έχει κατεξοχήν μεταβατικό χαρακτήρα, κατά την ανανέωσή της για έναν από τους λοιπούς λόγους του Κώδικα Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης ορθώς αναζητούνται τα δικαιολογητικά που προβλέπονται και για τις λοιπές κατηγορείς αδειών διαμονής.
    Ωστόσο, θα πρέπει η εξομοίωση να μην εξαντλείται στην αναζήτηση δικαιολογητικών για την ανανέωση των δικαιούχων αυτής της κατηγορίας αλλά να αντιμετωπίζονται τα δικαιούχα πρόσωπα ισότιμα εξαρχής, χορηγώντας σε αυτά ετήσια βεβαίωση κατάθεσης αίτησης κατά την υποβολή της αίτησης κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 8 του ν. 4251/2014. Η κατοχή της βεβαίωσης αυτής θα διασφαλίσει την ισότιμη μεταχείριση των προσώπων αυτών από την υποβολή της αίτησης με δεδομένο ότι πρόκειται για μια πολύμηνη -στην καλύτερη περίπτωση-διαδικασία.

  • 24 Απριλίου 2020, 11:40 | ENΩΣΗ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

    Στη διάταξη του άρθρου 19παρ3 προβλέπεται ότι σε πολίτες τρίτων χωρών που αποδεικνύουν ότι διαμένουν στη χώρα για επτά τουλάχιστον συναπτά έτη, χορηγείται απόδειξη παραλαβής αιτήματος στην οποία αναγράφεται, ότι κωλύεται η έκδοση απόφασης επιστροφής σύμφωνα με το άρθρο 21 του νόμου 3907/2011 (ΦΕΚ 7/Α/2011) για το χρόνο που θα απαιτηθεί μέχρι την εξέταση του αιτήματος. Πάγια θέση της ενώσεως μας, είναι ότι είναι αναγκαία η χορήγηση βεβαίωση τύπου Α ,εφόσον πληρούνται οι τυπικές προϋποθέσεις, προκειμένου οι υπήκοοι τρίτων χωρών να έχουν πρόσβαση στη νόμιμη εργασία και την υγειονομική περίθαλψη .Τόσο η καθυστέρηση στον προσδιορισμό ραντεβού , όσο και στην έκδοση των αδειών δικαιολογούν την τροποποίηση του άρθρου προς αυτή την κατεύθυνση.
    Με την εφαρμογή του Ν. 4540/2018 εξισώθηκαν οι παράτυπα μακρόχρονα διαμένοντες στην Ελλάδα πολίτες τρίτης χώρας με τους στερούμενους νομιμοποιητικών εγγράφων γονείς ανήλικου ημεδαπού, με τους δεύτερους να αποτελούν πλέον υποκατηγορία των δικαιούχων άδειας διαμονής για εξαιρετικούς λόγους. Αυτό συνεπάγεται αφενός τον καθορισμό ραντεβού σε πολύ μακρό χρονικό διάστημα, την πληρωμή παράβολου τριακοσίων ευρώ και τη μη χορήγηση κατά την κατάθεση βεβαίωσης τύπου Α, αλλά μόνον αποδεικτικού παραλαβής αιτήματος. Αντίθετα, γονείς ανήλικου ημεδαπού που εισέρχονται νόμιμα στη χώρα, νομιμοποιούνται άμεσα. Το παραπάνω συνιστά δυσμενή διάκριση και οφείλει να τροποποιηθεί εκ νέου.

  • Καταρχήν, η τροποποίηση σχετικά με την απαίτηση περί ύπαρξη ασφάλισης κατα την ανανέωση είναι στη σωστή κατεύθυνση.
    Αναφορικά όμως με το άρθρο 19 εν γένει, οφείλουμε να επισημάνουμε τα εξής:
    1) επιβάλλεται η χορήγηση μπλε βεβαίωσης αντί για το απλό αποδεικτικό κατά την κατάθεση, σταματώντας επιτέλους αυτή την ερμαφρόδιτη κατάσταση νόμιμης/παράτυπης διαμονής του αιτούντος. Ως γνωστόν, με δεδομένη μάλιστα την καθυστέρηση εξέτασης των σχετικών αιτημάτων, ο κάτοχος του αποδεικτικού αυτού βρίσκεται σε μία ιδιότυπη ομηρία αφού στοιχειώδη δικαώματά του περιορίζονται αισθητά (νόμιμη και ασφαλισμένη εργασία, επίσκεψη στη χώρα καταγωγής του, ελευθερία κινήσεων και δραστηριοτήτων εντός της Ελλάδας κλπ).
    2) Αναγκαία κρίνεται επίσης νομοθετική παρέμβαση αναφορικά με «εμπόδια» που «εμφανίζονται» κατά την κατάθεση και εξέταση των αιτημάτων, είτε λόγω διαφορετικών (ακόμη και αντίθετων) κατευθύνσεων από έγγραφα και εγκυκλίους είτε, δυστυχώς, από απαιτήσεις των υπηρεσιών υποδοχής ή και ενός εκάστου των υπαλλήλων αυτών. Π.χ. τα διαστήματα απουσίας από την Ελλάδα, η τυχόν υποβολή εκ νέου αίτησης για εξαιρετικούς ή η απόδειξη διαμονής σε συγκεκριμένη περιοχή της χώρας.
    3) Επίσης, θα ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση η διεύρυνση του καταλόγου των αποδεικτικών εγγράφων με κατηγορίες στοιχείων που πιστοποιούν άνευ ετέρου την παρουσία του αλλοδαπού στην Ελλάδα (π.χ. ασφαλιστήρια συμβόλαια, βεβαιώσεις ΚΤΕΟ, γνωματεύσεις/συνταγές/αποτελέσματα ιδιωτών γιατρών και ιατρικών κέντρων, εμβολιασμοί τέκνων και λοιπά).
    Τέλος επιβάλλεται, σε συνεργασία με το Υπουργείο Εσωτερικών, η διευθέτηση ζητημάτων που επηρεάζουν τη σχετική διαδικασία σε ΔΑΜ και ΤΑΔ (π.χ. μακρινά ραντεβού για κατάθεση αιτημάτων, καθυστέρηση στην έκδοση αδειών κλπ).