1. Στο τέλος της περ. 5 της παρ. Α του άρθρου 16 του ν. 4251/2014, προστίθεται τελευταίο εδάφιο ως εξής: «Στα τέκνα των υποπεριπτώσεων (β) και (γ) που συμπληρώνουν το 21ο έτος της ηλικίας τους, χορηγείται αυτοτελής άδεια διαμονής για τρία έτη, κατ’ αναλογική εφαρμογή των οριζομένων στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 5 του άρθρου 76 του παρόντος, με μόνη υποχρέωση την προσκόμιση της προηγούμενης άδειας διαμονής για οικογενειακή επανένωση».
2. Στο τέλος της περ. 4 της παρ. Β του άρθρου 16 του ν. 4251/2014, προστίθεται τελευταίο εδάφιο ως εξής: «Στα τέκνα των υποπεριπτώσεων (β) και (γ) που συμπληρώνουν το 21ο έτος της ηλικίας τους, χορηγείται αυτοτελής άδεια διαμονής για τρία έτη, κατ’ αναλογική εφαρμογή των οριζομένων στο δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 5 του άρθρου 76 του παρόντος, με μόνη υποχρέωση την προσκόμιση της προηγούμενης άδειας διαμονής για οικογενειακή επανένωση».
3. Στο τέλος της περ. 6 της παρ. Γ του άρθρου 16 του ν. 4251/2014, προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Διαστήματα απουσίας από τη χώρα δεν αποτελούν παρακωλυτικό λόγο για την ανανέωση της άδειας διαμονής».
Ορθές οι προσθήκες σχετικά με τα τέκνα και τα διαστήματα απουσίας από τη χώρα.
Το σύνολο των τροποποιήσεων που προτείνονται για τις διατάξεις του Ν. 4251/2014 είναι προς την σωστή κατεύθυνση, προκειμένου να ενισχυθούν οι πραγματικές επενδύσεις.
Ταυτόχρονα, η παρούσα τροπολογία είναι ευκαιρία για την Ελλάδα να εξορθολογήσει τις προϋποθέσεις και να συντονίσει τη νομοθεσία της με αντίστοιχες άλλων Ευρωπαϊκών κρατών, προς το βέλτιστο και προς όφελος των πολιτών τρίτων χωρών που επενδύουν στη χώρα βάσει των διατάξεων του αρ. 16 Ν. 4251/2014.
***** *****
ΕΝΗΛΙΚΑ ΜΕΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΕ ΨΥΧΙΚΗ Η ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ:
Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις, όπου υποψήφιοι επενδυτές φροντίζουν και είναι υπεύθυνοι για ενήλικους συγγενείς με ψυχική ή σωματική αναπηρία, συνήθως πρώτου ή δευτέρου βαθμού (ενήλικα τέκνα άνω των 21 ετών, αδέρφια κλπ).
Αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για αυτές τις οικογένειες, το γεγονός να μην μπορούν να εκδώσουν άδεια διαμονής στο ενήλικο τέκνο τους το οποίο σε περίπτωση π.χ. ψυχικής αναπηρίας ίσως να μην έχει και την δικαιοπρακτική ικανότητα να προβεί σε επένδυση.
Άλλες χώρες, όπως η Μάλτα, έχουν κάνει πρόβλεψη για αυτές τις περιπτώσεις, διευκολύνοντας τους ανθρώπους με ενήλικα τέκνα που είναι εξαρτώμενα από τους γονείς τους ανεξαρτήτως ηλικίας (βλ. επίσημη σελίδα για το πρόγραμμα της Μάλτας: https://iip.gov.mt/individual-investor-program/).
Βάσει των ανωτέρω προτείνονται τα εξής:
Στα μέλη οικογένειας τόσο των επενδυτών των παραγράφων Α.5, Β.4 και Γ.8 του άρθρου του ν. 4251/2014, να συμπληρωθεί περίπτωση υπό στοιχείο «ε» ως εξής:
«(ε) συγγενείς εξ αίματος ή εξ αγχιστείας μέχρι β` βαθμού του πολίτη τρίτης χώρας ή του ετέρου των συζύγων ή συντρόφων, με πνευματική, ψυχική ή σωματική αναπηρία, οι οποίοι συντηρούνται από τον πολίτη τρίτης χώρας ή τον έτερο των συζύγων ή των συντρόφων»
***** *****
ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:
Η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα* που δεν παρέχει δικαίωμα εργασίας στους επενδυτές πολίτες τρίτων χωρών που επιθυμούν να καταθέσουν αίτηση για άδεια διαμονής, αποτελώντας σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα για πολλούς κυρίως επενδυτές διαφόρων εθνικοτήτων που βρίσκονται σε παραγωγική ηλικία.
Η Ελληνική αυτή πρωτοτυπία δίνει αφενός την αίσθηση της «διάκρισης» και δημιουργεί αφετέρου πραγματική δυσκολία στην ομαλή ένταξη των επενδυτών στην κοινωνική και οικονομική ζωή της χώρας, η οποία επιτυγχάνεται μέσω της εργασίας.
Ταυτόχρονα, η Ελλάδα χάνει επίσης σημαντικούς πόρους όπως:
1) το κεφάλαιο της αρχικής επένδυσης για την απόκτηση άδειας διαμονής,
2) την μετέπειτα εισροή αμιγώς επενδυτικών κεφαλαίων για την δημιουργία επιχειρήσεων,
3) την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στις επιχειρήσεις των επενδυτών
4) σημαντικό έμψυχο υλικό, συνήθως καλά μορφωμένο, με μεταφερόμενη τεχνογνωσία από τις χώρες προέλευσής τους.
Για όλους τους ανωτέρω λόγους, κρίνεται σκόπιμο να χορηγηθεί στους επενδυτές τόσο της παρ. Γ του αρ. 16 όσο και της παρ. Β του αρ. 20, το δικαίωμα στην άμεση πρόσβαση σε εξαρτημένη εργασία ή ανεξάρτητη οικονομική δραστηριότητα ή παροχή ανεξαρτήτων υπηρεσιών ή έργου.
Βάσει των ανωτέρω, προτείνονται τα εξής:
Η περίπτωση 9 της παραγράφου Γ του άρθρου 16 του ν. 4251/2014, αντικαθίσταται ως εξής:
«Οι άδειες διαμονής που χορηγούνται σύμφωνα με την παρούσα παράγραφο παρέχουν στον κάτοχο τους δικαίωμα άμεσης πρόσβασης σε εξαρτημένη εργασία ή ανεξάρτητη οικονομική δραστηριότητα ή παροχή ανεξαρτήτων υπηρεσιών ή έργου.»
* Βλ. κατωτέρω ιστοσελίδες επίσημων αρχών Πορτογαλίας, Ισπανίας και Μάλτας, όπου αναφέρεται και η δυνατότητα εργασίας στους επενδυτές:
Πορτογαλία: https://www.sef.pt/en/pages/conteudo-detalhe.aspx?nID=21
Ισπανία: http://www.investinspain.org/invest/en/-invest-in-spain/entrepreneurs-law-residence-programme/investors/index.html
Μάλτα: https://iip.gov.mt/individual-investor-program/
***************
ΕΠΙΔΟΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΣΕ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ:
[ Αφορά το άρθρο 10 ν. 4251/2014 – Παράγραφος 1 – Εδάφιο Β ]
Έχει και σε αυτό το σημείο παρατηρηθεί η έλλειψη ενιαίας «γραμμής» από τις υπηρεσίες, τουλάχιστον όσον αφορά την επίδοση των αδειων της παραγράφου Β του αρ. 20 ν. 4251/2014.
Άλλες ΔΑΜ ζητούν επικυρωμένο αντίγραφο του διαβατηρίου και άλλες ΔΑΜ ακόμα και τώρα απαιτούν την προσκόμιση πρωτοτύπου διαβατηρίου, τα οποία οι επενδυτές στέλνουν προς το παρόν μέσω courier ή αναγκάζονται να μεταφέρουν μαζί τους τα διαβατήρια όλης της οικογένειάς τους, αν και η αποστολή ταξιδιωτικών εγγράφων ή η κατοχή περισσότερων του ενός ταξιδιωτικών εγγράφων απαγορεύεται, και έχουν ήδη δημιουργηθεί σχετικά προβλήματα στο αεροδρόμιο με περιστατικά επενδυτών που μετέφεραν διαβατήρια ή δεμάτων courier με διαβατήρια.
Μετά την κατάργηση της επικολλώμενης άδειας διαμονής και την εφαρμογή του νέου τύπου αυτοτελούς δελτίου διαμονής, δεν υπάρχει λόγος να προσκομιστεί το πρωτότυπο διαβατήριο προκειμένου να επικολληθεί επ αυτού η άδεια διαμονής.
Με δεδομένο ότι οι περισσότεροι επενδυτές δεν διαμένουν στην Ελλάδα για το διάστημα από την κατάθεση και μέχρι να εκδοθεί η άδειά τους, αλλά και το ότι η αποστολή διαβατηρίου μέσω Courier ή η μεταφορά πολλαπλών διαβατηρίων από τους επενδυτές του εκθέτει σε ενδεχόμενους αστυνομικούς ελέγχους και νομικές διαδικασίες, προτείνεται η εξαίρεσή τους από τον γενικό κανόνα του αρ. 10 του ν. 4251/2014.
Βάσει των ανωτέρω προτείνονται τα εξής:
Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 10 του ν. 4251/2014, αντικαθίσταται ως εξής:
«Κατά την παραλαβή της άδειας είτε αυτή διενεργείται αυτοπρόσωπα είτε μέσω πληρεξουσίου, ο παραλαμβάνων οφείλει να φέρει το διαβατήριο ή άλλο ταξιδιωτικό έγγραφο του ενδιαφερόμενου πολίτη τρίτης χώρας, με εξαίρεση όσους έχουν διαπιστωμένα αντικειμενική αδυναμία προσκόμισης διαβατηρίου ΚΑΙ ΟΣΟΥΣ ΠΑΡΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΑΔΕΙΕΣ ΔΙΑΜΟΝΗΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΩΝ Α.1, Α.5, Β.1, Β.4, Γ.1. ΚΑΙ Γ.8. ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 16 ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΩΝ 1 ΚΑΙ 4 ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ Β ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 20 ΤΟΥ Ν. 4251/2014.»