1.Η παρ. 2 του άρθρου 24Α του ν. 4540/2018 (Α’ 91), περί έκδοσης κοινής υπουργικής απόφασης για τον καθορισμό ειδικότερων όρων, προϋποθέσεων και λεπτομερειών στεγαστικών προγραμμάτων αναφορικά με την απόλαυση υλικών συνθηκών υποδοχής από ανήλικους αιτούντες διεθνή προστασία ή μη, ασυνόδευτους ή μη, καταργείται.
2.Η παρ. 5 του άρθρου 10 του ν. 4251/2014 (Α΄80), περί χορήγησης στους ενδιαφερόμενους αντιγράφου της απόφασης απόρριψης ή ανάκλησης άδειας διαμονής μετά την παρέλευση της προθεσμίας επίδοσης, καταργείται.
3.Η περ. στ΄ της παρ. 1 του άρθρου 19Α του ν. 4251/2014, περί χορήγησης άδειας διαμονής για λόγους ανθρωπιστικής φύσεως σε πολίτες τρίτων χωρών που βρίσκονται στην Ελλάδα, η υπόθεση των οποίων έχει παραπεμφθεί από τις αρμόδιες Αρχές Απόφασης της περ. ιθ’ του άρθρου 2 του π.δ. 113/2013 (Α` 146) και τις Επιτροπές Προσφυγών των άρθρων 26 και 32 του π.δ. 114/2010 (Α` 195), καταργείται.
4.Το τελευταίο εδάφιο της περ. γ΄ της παρ. 1 του άρθρου 24 του ν. 4251/2014, περί δυνατότητας υποβολής αιτήματος επανεξέτασης εκ μέρους του αιτούντος άδειας διαμονής εντός μηνός από την ειδοποίησή του για την απόρριψη του αιτήματός του, καταργείται.
5.Οι παρ. 47 και 48 του άρθρου 8 του ν. 4332/2015 (Α’ 76 και Α’ 88 -Διόρθωση σφαλμάτων), περί ανανέωσης και επανεξέτασης των αδειών διαμονής που είχαν χορηγηθεί ή ανανεωθεί σύμφωνα με το άρθρο 28 του π.δ. 114/2010, καταργούνται.
6.Οι παρ. 14 και 15 του άρθρου 5 του ν. 4375/2016 (Α’ 51), περί συγκρότησης τριμελούς επιτροπής για την επιλογή Διοικητικού Διευθυντή της Κεντρικής Υπηρεσίας της Αρχής Προσφυγών, καταργούνται.
7.Η παρ. 4 του άρθρου 11 του ν. 4375/2016, περί ορισμού επικεφαλής σε Κινητές Μονάδες Υποδοχής και Ταυτοποίησης, καταργείται.
8.Το άρθρο 22 του ν. 4375/2016, περί χορήγησης άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους σε αιτούντες διεθνή προστασία, καταργείται.
Άρθρο 39 – Καταργούμενες διατάξεις
Αναρτήθηκε
18 Ιουνίου 2021, 19:00
Ανοικτή σε Σχόλια έως
2 Ιουλίου 2021, 18:00
Εργαλεία
Εκτύπωση Εξαγωγή Σχολίων σε
Στατιστικά
12 Σχόλια 151 Σχόλια επι της Διαβούλευσης 1133 - Όλα τα ΣχόλιαΌλες οι Διαβουλεύσεις
- «ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΠΙΤΡΟΠΕΙΑΣ ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΩΝ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΛΑΙΣΙΟ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ ΑΣΥΝΟΔΕΥΤΩΝ ΑΝΗΛΙΚΩΝ"
- Κώδικας Μετανάστευσης
- Δημόσια Ηλεκτρονική Διαβούλευση για την «Εθνική Στρατηγική για την Ένταξη»
- Δημόσια Ηλεκτρονική Διαβούλευση για την «Εθνική Στρατηγική για την Προστασία των Ασυνόδευτων Ανηλίκων»
- Αναμόρφωση διαδικασιών απελάσεων και επιστροφών πολιτών τρίτων χωρών, ζητήματα αδειών διαμονής και διαδικασιών χορήγησης διεθνούς προστασίας και άλλες διατάξεις...
- Βελτίωση Μεταναστευτικής Νομοθεσίας, τροποποίηση διατάξεων των νόμων 4636/2019 (A’ 169), 4375/2016 (A’ 51), 4251/2014 (Α’ 80) και άλλες διατάξεις
- τροποποίηση του ν. 4251/2014 (80 Α') για την προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2014/66/ΕΕ της 15ης Μαϊου 2014
- Εθνική Στρατηγική για την Ένταξη
- Αναδιοργάνωση Υπηρεσίας Υποδοχής και Ταυτοποίησης, ενσωμάτωση Οδηγίας (ΕΕ) 2016/801 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11ης Μαΐου 2016 στην ελληνική νομοθεσία
Ως προς την προτεινόμενη παρ. 3 που απαλείφει και από τον ν. 4251/2014 την κατηγορία της άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους έπειτα από παραπομπή σε απορριπτική απόφαση της Αρχής Προσφυγών, η οποία είχε καταργηθεί ήδη από τον ν. 4375/2016 με τον ν. 4686/2020 αναφέρουμε τα εξής:
Ως οργανισμός έχουμε εκφράσει εξ αρχής την αντίθεσή μας στην κατάργηση της δυνατότητας χορήγησης άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους σε αιτούντες άσυλο. Η παραπομπή σε άδεια διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους αποτελεί την απαραίτητη δικλείδα ασφαλείας για ευάλωτες ομάδες αιτούντων άσυλο. Πολλοί άνθρωποι, μπορεί να μην στοιχειοθετούν τις προϋποθέσεις για το καθεστώς διεθνούς προστασίας, έχουν όμως σοβαρούς λόγους (υγείας ή υφιστάμενων βιοτικών δεσμών), ώστε να χρειάζεται να τους παρασχεθεί το δικαίωμα νόμιμης διαμονής στη χώρα. Γι’ αυτόν τον λόγο είναι αναγκαία η επαναφορά αυτής της δυνατότητας.
H ολοκληρωτικής κατάργηση χορήγησης αδείας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους είναι ιδιαίτερα ανησυχητική καθώς το μόνο που θα καταφέρει είναι να βγάλει περισσότερους ανθρώπους εκτός συστήματος, χωρίς χαρτιά.
Η κατάργηση της περ. στ΄ της παρ. 1 του άρθρου 19Α του ν. 4251/2014, περί χορήγησης άδειας διαμονής για λόγους ανθρωπιστικής φύσεως σε πολίτες τρίτων χωρών που βρίσκονται στην Ελλάδα, η υπόθεση των οποίων έχει παραπεμφθεί από τις αρμόδιες Αρχές Απόφασης της περ. ιθ’ του άρθρου 2 του π.δ. 113/2013 (Α` 146) και τις Επιτροπές Προσφυγών των άρθρων 26 και 32 του π.δ. 114/2010 (Α` 195), σε συνέχεια της κατάργησης του άρθρου 67 του ν. 4375/2016 που επήλθε με το άρθρο 61 περ. ε’ του ν. 4686/2020, οδηγεί στην στέρηση του δικαιώματος παραπομπής των σχετικών υποθέσεων στις αρμόδιες αρχές για τη χορήγηση άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, για περιπτώσεις αιτημάτων ασύλου που είχαν υποβληθεί και εκκρεμούν με βάση τις διατάξεις των άρθρων του Π.Δ. 113/2012 και Π.Δ. 114/2010. Παράλληλα, καταργείται και η εναλλακτική μορφή προστασίας μέσω της δυνατότητας χορήγησης άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους σύμφωνα με το άρθρο 22 του ν. 4375/2016.
Ως PRAKSIS θεωρούμε ότι η πλήρης κατάργηση της δυνατότητας παραπομπής των υποθέσεων που έχουν απορριφθεί τελεσίδικα στις αρμόδιες αρχές, για τη χορήγηση άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους ως εναλλακτικής μορφής προστασίας, θα οδηγήσει στην πράξη σε κοινωνικό αποκλεισμό σημαντικό αριθμό συνανθρώπων μας για τους οποίους δεν παρέχεται, σε πολλές περιπτώσεις, εναλλακτική δυνατότητα έννομης προστασίας και κατά παράβαση της αρχής της μη επαναπροώθησης.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗΣ – αρ. 39 Ν 4636/2019
Για τους λόγους που εκτίθενται στα σχόλια επί του αρ. 57 Ν 4636/2019 στο αρ. 40 του παρόντος:
«Η περ. γ΄ της παρ. 10 του άρθρου 39 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) καταργείται.»
ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ – αρ. 78 Ν 4636/2019
Για τους λόγους που εκτίθενται στα σχόλια επί του αρ. 81 Ν 4636/2019 στο αρ. 40 του παρόντος:
«Το δεύτερο, τρίτο και τέταρτο εδάφιο της περ. α΄ της παρ. 3 του άρθρου 78 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) καταργούνται.»
«Το δεύτερο, τρίτο και τέταρτο εδάφιο της περ. β΄ της παρ. 3 του άρθρου 78 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) καταργούνται.»
ΤΑΧΥΡΡΥΘΜΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ – αρ. 83 Ν 4636/2019
Η διάταξη του αρ. 83, παρ. 9 Ν 4636/2019 σχετικά με την ταχύρρυθμη διαδικασία υπερβαίνει τα όρια που θέτει ο ενωσιακός νομοθέτης στο αρ. 31, παρ. 8 της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ και δη τους περιοριστικά απαριθμούμενους λόγους επιβολής της οικείας διαδικασίας. Συγκεκριμένα, δεν προβλέπεται ως λόγος εφαρμογής της ταχύρρυθμης διαδικασίας η περίπτωση όπου «ο αιτών αρνείται να συμμορφωθεί με την υποχρέωση να υποβληθεί σε λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία».
«Η περ. ια΄ της παρ. 9 του άρθρου 83 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) καταργείται.»
ΠΡΟΔΗΛΩΣ ΑΒΑΣΙΜΕΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ – αρ. 88 Ν 4636/2019
Επισημαίνεται εκ νέου ότι ο ενωσιακός νομοθέτης του αρ. 32, παρ. 2 της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ για τις διαδικασίες ασύλου επιτρέπει τον χαρακτηρισμό αιτήσεων ως «προδήλως αβάσιμων» αποκλειστικά στις περιπτώσεις για τις οποίες επιτρέπεται η εφαρμογή της ταχύρρυθμης διαδικασίας δυνάμει του αρ. 31, παρ. 8 της Οδηγίας. Η ελληνική νομοθεσία παραμένει ασύμβατη με το ενωσιακό δίκαιο, εφόσον προβλέπονται στο αρ. 88 Ν 4636/2019 λόγοι πρόδηλης αβασιμότητας πέραν όσων επιτρέπει η Οδηγία, ήτοι η απαράδεκτη μεταγενέστερη αίτηση στην περ. ι΄ και η κατάφωρη παραβίαση του καθήκοντος συνεργασίας στην περ. ια΄ της παρ. 2, καθώς και η παραμονή στο έδαφος της χώρας μόνο για οικονομικούς λόγους σύμφωνα με την παρ. 3.
Προσέτι, το προβλεπόμενο στο αρ. 97, παρ. 2 Ν 4636/2019 τεκμήριο καταχρηστικής κατάθεσης της προσφυγής με μόνο στόχο την καθυστέρηση ή παρεμπόδιση της εκτέλεσης απόφασης απέλασης, ουδόλως συνάγεται από τη μόνη παράλειψη της αυτοπρόσωπης παράστασης του προσφεύγοντος ή της προσκόμισης βεβαίωσης φιλοξενίας εντός δύο ή τριών ημερών κατά περίπτωση, σύμφωνα με το αρ. 78, παρ. 3. Δέον όπως επισημανθεί ότι, βάσει του αρ. 93, ο προσφεύγων ήδη βαρύνεται με την υποχρέωση κατάθεσης της προσφυγής υπό τη μορφή δικογράφου, στο οποίο αναγράφονται οι συγκεκριμένοι λόγοι προσφυγή. Η εκπλήρωση της ως άνω υποχρέωσης αποτελεί σαφή ένδειξη της πρόθεσης του προσφεύγοντος όπως προσβάλει την πρωτοβάθμια απόφαση ασύλου με συγκεκριμένους ισχυρισμούς ενώπιον της Επιτροπής Προσφυγών. Η πρόθεση αυτή ουδόλως ανατρέπεται από την αδυναμία του προσφεύγοντος να συμμορφωθεί με τις αυστηρές και δυσανάλογες διαδικαστικές απαιτήσεις του αρ. 78, παρ. 3 του νόμου.
Υπογραμμίζεται, τέλος, ότι ο χαρακτηρισμός της αίτησης ως «προδήλως αβάσιμης» φέρει αυξημένες δυσμενείς συνέπειες για τον αιτούντα, ενόψει της προτεινόμενης ρύθμισης του αρ. 3 του παρόντος Σχεδίου Νόμου περί της απαγόρευσης χορήγησης προθεσμίας οικειοθελούς αναχώρησης.
«Οι περ. ι΄ και ια΄ της παρ. 2 και η παρ. 3 του άρθρου 88 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) καταργούνται.»
«Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 97 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) καταργείται.»
ΠΡΟΑΝΑΧΩΡΗΣΙΑΚΗ ΚΡΑΤΗΣΗ – αρ. 92 Ν 4636/2019
Για τους λόγους που εκτίθενται στα σχόλια επί του αρ. 30 Ν 3907/2011 στο αρ. 40 του παρόντος:
«Η παρ. 4 του άρθρου 92 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) καταργείται.»
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ – αρ. 104 Ν 4636/2019
Για τους λόγους που εκτέθηκαν στα σχόλια επί του αρ. 18:
«Η παρ. 2, η παρ. 3 και η παρ. 4 του άρθρου 104 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) καταργούνται.»
ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ – αρ. 83 Ν 3386/2005
Κατά πάγια νομολογία του ΔΕΕ, η ποινική νομοθεσία των κρατών μελών της ΕΕ στον τομέα της παράτυπης εισόδου και διαμονής πρέπει να συμμορφώνεται με την Οδηγία επιστροφών και δεν πρέπει να θέτει σε κίνδυνο την επίτευξη των στόχων της (C-806/18 JZ, σκ. 26-27, C-329/11 Achugbabian, σκ. 50). Για το λόγο αυτό, όπως έχει επισημανθεί ήδη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είναι αντίθετη με την Οδηγία η ρύθμιση του αρ. 83, παρ. 1 Ν 3386/2005, η οποία προβλέπει ποινή φυλάκισης για το πλημμέλημα της παράνομης εισόδου (Παράβαση 2014/2231, C(2014) 7344).
«Το άρθρο 83 του ν. 3386/2005 (Α΄ 212) καταργείται.»
(βλ. και τις «Παρατηρήσεις νομικών οργανώσεων επί του Σχεδίου Νόμου «Αναμόρφωση διαδικασιών απελάσεων και επιστροφών»», διαθέσιμο στο διαδικτυακό τόπο https://rsaegean.org/el/paratiriseis-sn-anamorfosi-diadikasion-apelaseon-kai-epistrofon/)
ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ – αρ. 83 Ν 3386/2005
Κατά πάγια νομολογία του ΔΕΕ, η ποινική νομοθεσία των κρατών μελών της ΕΕ στον τομέα της παράτυπης εισόδου και διαμονής πρέπει να συμμορφώνεται με την Οδηγία επιστροφών και δεν πρέπει να θέτει σε κίνδυνο την επίτευξη των στόχων της (C-806/18 JZ, σκ. 26-27, C-329/11 Achugbabian, σκ. 50). Για το λόγο αυτό, όπως έχει επισημανθεί ήδη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είναι αντίθετη με την Οδηγία η ρύθμιση του αρ. 83, παρ. 1 Ν 3386/2005, η οποία προβλέπει ποινή φυλάκισης για το πλημμέλημα της παράνομης εισόδου (Παράβαση 2014/2231, C(2014) 7344).
«Το άρθρο 83 του ν. 3386/2005 (Α΄ 212) καταργείται.»
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ – αρ. 104 Ν 4636/2019
Για τους λόγους που εκτέθηκαν στα σχόλια επί του αρ. 18:
«Η παρ. 2, η παρ. 3 και η παρ. 4 του άρθρου 104 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) καταργούνται.»
ΠΡΟΑΝΑΧΩΡΗΣΙΑΚΗ ΚΡΑΤΗΣΗ – αρ. 92 Ν 4636/2019
Για τους λόγους που εκτίθενται στα σχόλια επί του αρ. 30 Ν 3907/2011 στο αρ. 40 του παρόντος:
«Η παρ. 4 του άρθρου 92 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) καταργείται.»
ΠΡΟΔΗΛΩΣ ΑΒΑΣΙΜΕΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ – αρ. 88 Ν 4636/2019
Επισημαίνεται εκ νέου ότι ο ενωσιακός νομοθέτης του αρ. 32, παρ. 2 της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ για τις διαδικασίες ασύλου επιτρέπει τον χαρακτηρισμό αιτήσεων ως «προδήλως αβάσιμων» αποκλειστικά στις περιπτώσεις για τις οποίες επιτρέπεται η εφαρμογή της ταχύρρυθμης διαδικασίας δυνάμει του αρ. 31, παρ. 8 της Οδηγίας. Η ελληνική νομοθεσία παραμένει ασύμβατη με το ενωσιακό δίκαιο, εφόσον προβλέπονται στο αρ. 88 Ν 4636/2019 λόγοι πρόδηλης αβασιμότητας πέραν όσων επιτρέπει η Οδηγία, ήτοι η απαράδεκτη μεταγενέστερη αίτηση στην περ. ι΄ και η κατάφωρη παραβίαση του καθήκοντος συνεργασίας στην περ. ια΄ της παρ. 2, καθώς και η παραμονή στο έδαφος της χώρας μόνο για οικονομικούς λόγους σύμφωνα με την παρ. 3.
Προσέτι, το προβλεπόμενο στο αρ. 97, παρ. 2 Ν 4636/2019 τεκμήριο καταχρηστικής κατάθεσης της προσφυγής με μόνο στόχο την καθυστέρηση ή παρεμπόδιση της εκτέλεσης απόφασης απέλασης, ουδόλως συνάγεται από τη μόνη παράλειψη της αυτοπρόσωπης παράστασης του προσφεύγοντος ή της προσκόμισης βεβαίωσης φιλοξενίας εντός δύο ή τριών ημερών κατά περίπτωση, σύμφωνα με το αρ. 78, παρ. 3. Δέον όπως επισημανθεί ότι, βάσει του αρ. 93, ο προσφεύγων ήδη βαρύνεται με την υποχρέωση κατάθεσης της προσφυγής υπό τη μορφή δικογράφου, στο οποίο αναγράφονται οι συγκεκριμένοι λόγοι προσφυγή. Η εκπλήρωση της ως άνω υποχρέωσης αποτελεί σαφή ένδειξη της πρόθεσης του προσφεύγοντος όπως προσβάλει την πρωτοβάθμια απόφαση ασύλου με συγκεκριμένους ισχυρισμούς ενώπιον της Επιτροπής Προσφυγών. Η πρόθεση αυτή ουδόλως ανατρέπεται από την αδυναμία του προσφεύγοντος να συμμορφωθεί με τις αυστηρές και δυσανάλογες διαδικαστικές απαιτήσεις του αρ. 78, παρ. 3 του νόμου.
Υπογραμμίζεται, τέλος, ότι ο χαρακτηρισμός της αίτησης ως «προδήλως αβάσιμης» φέρει αυξημένες δυσμενείς συνέπειες για τον αιτούντα, ενόψει της προτεινόμενης ρύθμισης του αρ. 3 του παρόντος Σχεδίου Νόμου περί της απαγόρευσης χορήγησης προθεσμίας οικειοθελούς αναχώρησης.
«Οι περ. ι΄ και ια΄ της παρ. 2 και η παρ. 3 του άρθρου 88 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) καταργούνται.»
«Το δεύτερο εδάφιο της παρ. 2 του άρθρου 97 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) καταργείται.»
ΤΑΧΥΡΡΥΘΜΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ – αρ. 83 Ν 4636/2019
Η διάταξη του αρ. 83, παρ. 9 Ν 4636/2019 σχετικά με την ταχύρρυθμη διαδικασία υπερβαίνει τα όρια που θέτει ο ενωσιακός νομοθέτης στο αρ. 31, παρ. 8 της Οδηγίας 2013/32/ΕΕ και δη τους περιοριστικά απαριθμούμενους λόγους επιβολής της οικείας διαδικασίας. Συγκεκριμένα, δεν προβλέπεται ως λόγος εφαρμογής της ταχύρρυθμης διαδικασίας η περίπτωση όπου «ο αιτών αρνείται να συμμορφωθεί με την υποχρέωση να υποβληθεί σε λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία».
«Η περ. ια΄ της παρ. 9 του άρθρου 83 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) καταργείται.»
ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ – αρ. 78 Ν 4636/2019
Για τους λόγους που εκτίθενται στα σχόλια επί του αρ. 81 Ν 4636/2019 στο αρ. 40 του παρόντος:
«Το δεύτερο, τρίτο και τέταρτο εδάφιο της περ. α΄ της παρ. 3 του άρθρου 78 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) καταργούνται.»
«Το δεύτερο, τρίτο και τέταρτο εδάφιο της περ. β΄ της παρ. 3 του άρθρου 78 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) καταργούνται.»
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗΣ – αρ. 39 Ν 4636/2019
Για τους λόγους που εκτίθενται στα σχόλια επί του αρ. 57 Ν 4636/2019 στο αρ. 40 του παρόντος:
«Η περ. γ΄ της παρ. 10 του άρθρου 39 του ν. 4636/2019 (Α΄ 169) καταργείται.»
Σε ότι αφορά το άρθρο 39, προτείνεται να καταργηθούν και οι ακόλουθες διατάξεις:
α) Του άρθρου 19 παρ. 1 – 5 του Ν. 4251/2014 και της υπ’ αριθ. οικ. 18951/18 από 22-06-2018 Υπουργικής Απόφασης (Φ.Ε.Κ. Β´ 2487/28.06.2018), σε ότι αφορά τη χορήγηση από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις αδειών διαμονής σε πολίτες τρίτων χωρών που αποδεικνύουν με έγγραφα βέβαιης χρονολογίας το πραγματικό γεγονός της διαμονής τους στη χώρα μας για επτά (7) τουλάχιστον συνεχή έτη.
β) Του άρθρου 13α του Ν. 4251/2014, που προβλέπουν τη διαδικασία απασχόλησης παράνομων πολιτών τρίτων χωρών στην αγροτική οικονομία.
Η κατάργηση των παραπάνω διατάξεων είναι επιβεβλημένη:
α) Λόγω του ότι συμβάλουν στη διατήρηση αυξημένων μεταναστευτικών ροών προς τη χώρα μας, αφού δημιουργούν και συντηρούν την προσδοκία των πολιτών τρίτων χωρών, που προτίθενται να εισέλθουν παράνομα στην Ελλάδα, για την εκ των υστέρων νομιμοποίηση, έστω και έμμεσα, της παραμονής τους σ’ αυτήν.
β) Λόγω χορήγησης αδειών διαμονής σε πολίτες τρίτων χωρών που με αξιόποινες πράξεις απέκτησαν τα έγγραφα που απαιτούνται, σύμφωνα με την προαναφερόμενη Υπουργική Απόφαση, για την απόδειξη της επταετούς τουλάχιστον διαμονής τους στη χώρα μας, χωρίς πρακτικά να υπάρχει η δυνατότητα διακρίβωσης των εν λόγω παρανομιών εκ μέρους των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων (π.χ. χρήση πλαστών εγγράφων προς απόκτηση των γνήσιων δημόσιων εγγράφων που απαιτούνται από την παραπάνω Υπουργική Απόφαση, χρήση πλαστών ιδιωτικών εγγράφων ενώπιον των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, κ.λπ.).
γ) Λόγω εκμετάλλευσης από τους εργοδότες που δραστηριοποιούνται στην αγροτική οικονομία της ανάγκης των πολιτών τρίτων χωρών τόσο για άμεση ανάκτηση της προσωπικής τους ελευθερίας, στις περιπτώσεις που αυτοί έχουν συλληφθεί και κρατούνται από τις αστυνομικές αρχές, όσο και για περαιτέρω παραμονή τους στη χώρα μας, έστω και υπό το καθεστώς της αναβολής απομάκρυνσης, γεγονός που έχει ως πρακτική συνέπεια την απασχόληση των εν λόγω προσώπων με ιδιαίτερα καταχρηστικούς όρους, σε ότι αφορά το ύψος του μισθού και τις ώρες εργασίας τους.
δ) Λόγω στέρησης της δυνατότητας της χώρας μας να συνάπτει, υπό συγκεκριμένους όρους και προϋποθέσεις, συμφωνίες με έτερες χώρες της επιλογής της, προς παροχή εργατικού δυναμικού στον τομέα της αγροτικής οικονομίας, με αντάλλαγμα π.χ. την υποστήριξη των θέσεών της σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.