Άξονας Πολιτικής 9 – Στοχευμένες πολιτικές για μετανάστες και μετανάστριες «δεύτερης γενιάς»

Κεφάλαιο 3 – Άξονας Πολιτικής 9 – Στοχευμένες πολιτικές για μετανάστες και μετανάστριες «δεύτερης γενιάς»
Μια ειδική ομάδα-στόχος που χρήζει στοχευμένων πολιτικών, είναι η λεγόμενη «δεύτερη γενιά» μεταναστών και μετναστριών, δηλαδή οι νέοι και οι νέες με μεταναστευτικό υπόβαθρο που είναι Έλληνες πολίτες ή νέοι που έχουν γεννηθεί ή μεγαλώσει στη χώρα μας χωρίς ελληνική ιθαγένεια.
Τα άτομα αυτά παρουσιάζουν συχνότερα από τους γηγενείς χαμηλότερο εκπαιδευτικό και οικονομικό προφίλ. Ταυτόχρονα, εμφανίζουν υψηλά ποσοστά σχολικής διαρροής και ανεργίας, ενώ βρίσκονται αντιμέτωπα με ξενοφοβικές και ρατσιστικές συμπεριφορές.
Οι δράσεις αυτού του άξονα στοχεύουν στην παροχή υποστήριξης στη δεύτερη γενιά μεταναστών και μεταναστριών και στην προετοιμασία τους για τη διαδικασία απόκτησης της ελληνικής ιθαγένειας.

  • Συμφωνούμε με τα σχόλια της Οργάνωσης Generation 2.0

  • 14 Φεβρουαρίου 2019, 21:09 | ΑΡΣΙΣ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΝΕΩΝ

    Είναι ορθή η κριτική που έχει ήδη διατυπωθεί ότι κακώς ορίζονται ως “μετανάστες” τα άτομα που ανήκουν στην δεύτερη γενιά. Αποτελεί βασική έλλειψη του σχεδίου η απουσία δράσεων σε σχέση με την ιθαγένεια, ιδίως σε σχέση με την συγκεκριμένη ομάδα. Γενικότερα όμως, απουσιάζουν τα μέτρο ενθάρρυνσης της πρόσβασης στην ιθαγένεια, που αποτελεί το επιστέγασμα της διαδικασίας ένταξης. Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσαν να περιληφθούν συγκεκριμένες πολιτικές για την εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας και την υποβοήθηση της ολοκλήρωσης της υποχρεωτικής εκπαίδευσης.

  • 13 Φεβρουαρίου 2019, 13:31 | Terre des hommes Hellas

    Έχει διεξαχθεί κάποια έρευνα που να αποδεικνυει ότι «τα άτομα αυτά παρουσιάζουν συχνότερα από τους γηγενείς χαμηλότερο εκπαιδευτικό και οικονομικό προφίλ»; Αν ναι, θα μπορούσατε να την παραθέσετε ώστε να διαπιστώσουμε ποιους παράγοντες έλαβε υπ’ όψιν της η ερευνητική ομάδα, ποια στοιχεία μετρήθηκαν ώστε να εξαχθεί αυτό το συμπέρασμα;
    Αν όχι, τότε θα πρέπει να διαγραφεί η παραπάνω πρόταση, καθώς εκφράζει μια «ιδεολογία», μια αυθαίρετη αντίληψη που δεν συνάδει με το πνεύμα του παρόντος εγγράφου και με την εν γένει πολιτική που (θα έπρεπε να) ακολουθεί μια ευρωπαϊκή χώρα στην πορεία ένταξης προσφύγων και μεταναστών.

  • 9 Φεβρουαρίου 2019, 10:25 | Σονίλα Μετούσι

    Είναι το λιγότερο προχειρότητα να συμπεριλαμβάνονται άτομα ήδη ενταγμένα στην ελληνική κοινωνία σε μία Εθνική Στρατηγική για την Ένταξη προσφύγων και μεταναστών. Είναι γελοίο να τίθεται θέμα ένταξης για όσους έχουν γεννηθεί ή/και μεγαλώσει στην Ελλάδα. Ο όρος μετανάστες/μετανάστριες «δεύτερης γεννιάς» είναι επίσης ατυχέστατος. Όπως αναφέρεται στο εν λόγω κείμενο πολλοί έχουμε ήδη πολιτογραφηθεί, επομένως είμαστε Έλληνες πολίτες με μεταναστευτικό υπόβαθρο. Ενώ όσοι δεν έχουμε πολιτογραφηθεί ακόμα χρειάζομαστε καθοδήγηση και ενημέρωση για τη διαδικασία απόκτησης ελληνικής ιθαγένειας κι όχι μέτρα που στοχεύουν στην ένταξή μας.

    Πέραν τούτου το εν λόγω κείμενο ουσιαστικά μας στιγματίζει εστιάζοντας στο ακόλουθο «Τα άτομα αυτά παρουσιάζουν συχνότερα από τους γηγενείς χαμηλότερο εκπαιδευτικό και οικονομικό προφίλ. Ταυτόχρονα, εμφανίζουν υψηλά ποσοστά σχολικής διαρροής και ανεργίας». Αναρωτιέμαι με βάση ποια στοιχεία προέκυψε ο συγκεκριμένος ισχυρισμός. Ουσιαστικά με αυτό τον ισχυρισμό το Υπουργείο επιλέγει να αγνοήσει όλους εμάς που παρά τα θεσμικά και κοινωνικά εμπόδια καταφέραμε να σπουδάσουμε, εστιάζοντας στην σχολική διαρροή και το χαμηλό εκπαιδευτικό προφίλ.

    Και τελοσπάντων, ο γνωστός μπασκετμπολίστας Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι Έλληνας με μεταναστευτικό υπόβαθρο ή μετανάστης «δεύτερης γενιάς»; Αυτόν πώς ακριβώς σκοπεύει να τον εντάξει το Υπουργείο;

  • 30 Ιανουαρίου 2019, 15:40 | Generation 2.0 RED

    Το Generation 2.0 RED είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός ανθρώπων διαφορετικής καταγωγής που προωθούν την ισότιμη συμμετοχή σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, μέσω της ενδυνάμωσης των κοινοτήτων. Οι βασικές μας δράσεις είναι η Νομική Συμβουλευτική, η Εργασιακή Συμβουλευτική, η Μη Τυπική Εκπαίδευση και η Διεκδίκηση Δικαιωμάτων. Ως οργανισμός που προήλθε από την αυτό-οργάνωση παιδιών μεταναστών, που γεννήθηκαν ή και μεγάλωσαν στη χώρα, προβληματιζόμαστε με την εικόνα που παρουσιάζεται για τη δεύτερη γενιά με το συγκεκριμένο άξονα πολιτικής.

    Ξεκινάμε με την εισαγωγή όπου μεταξύ άλλων διατυπώνεται η εξής γενίκευση: «τα άτομα αυτά παρουσιάζουν συχνότερα από τους γηγενείς χαμηλότερο εκπαιδευτικό και οικονομικό προφίλ. Ταυτόχρονα, εμφανίζουν υψηλά ποσοστά σχολικής διαρροής και ανεργίας». Δεν μας είναι σαφείς οι λόγοι για τους οποίους, η μοναδική αναφορά στη δεύτερη γενιά τη στιγματίζει ως “dropouts”. Θα θέλαμε αρχικά, να μας γίνουν γνωστά τα στοιχεία στα οποία στηρίζεται ο χαρακτηρισμός του χαμηλότερου εκπαιδευτικού και οικονομικού προφίλ και δεύτερον, ο τρόπος με τον οποίο τεκμηριώνεται η εμφάνιση συγκριτικά με τον υπόλοιπο πληθυσμό, υψηλών ποσοστών σχολικής διαρροής και ανεργίας. Όσον αφορά το προτεινόμενο μέτρο πολιτικής 9.1: Διευκόλυνση της ένταξης των «δεύτερης γενιάς» μεταναστών και μεταναστριών, προφανώς και δεν μιλάμε για «ένταξη» μιας ολόκληρης γενιάς παιδιών που στην συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα ή ήρθαν σε πολύ μικρή ηλικία.

    Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή από την εποχή της προηγούμενης Εθνικής Στρατηγικής για την Ένταξη (2013) έως και σήμερα, είναι αδιαμφισβήτητο το γεγονός ότι έχει σημειωθεί μια πρόοδος στη θεσμική αντιμετώπιση της δεύτερης γενιάς. Σήμερα σε αντίθεση με το 2013, υπάρχει η νομική κάλυψη, που παρέχει πρόσβαση στην ιθαγένεια, υπάρχουν ωστόσο ζητήματα ζωτικής σημασίας τα οποία δεν θίγονται ενώ ταυτόχρονα δημιουργείται ένα προβληματικό προφίλ της δεύτερης γενιάς.

    Έχοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά, τις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες της συγκεκριμένης ομάδας θα θέλαμε παραδείγματος χάριν αντί για χαμηλότερο οικονομικό και εκπαιδευτικό προφίλ, να εξετάζαμε την κοινωνικο-οικονομική κινητικότητα (social mobility) της συγκεκριμένης ομάδας. Αντί για σχολική διαρροή, το κατά πόσο το εκπαιδευτικό σύστημα είναι προσαρμοσμένο στην πολυπολιτισμική πραγματικότητα. Αντί να μειώνεται μια ολόκληρη γενιά παιδιών μεταναστών, θα θέλαμε να είχαμε δει στοχευμένες δράσεις που αντιμετωπίζουν τον κοινωνικό αποκλεισμό και τον ρατσισμό που βιώνει η συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων.

    Επίσης, κάτι που πράγματι θα είχε ενδιαφέρον σε μια Στρατηγική Ένταξης αναφορικά με την δεύτερη γενιά θα ήταν η συμβολή της ίδιας στην ένταξη των γονέων τους, που ούτως ή άλλως συμβαίνει. Αυτό θα ήταν μια ολιστική προσέγγιση βασισμένη στην πραγματικότητα αλλά και τις εμπειρίες όπως τις βιώνουν αυτή η “αόρατη” γενιά.

    Και κάτι τελευταίο για το «μετανάστες και μετανάστριες δεύτερης γενιάς». Πόσες φορές χρειάζεται να το πούμε; Η δεύτερη γενιά δεν είναι μετανάστες.